Najgorzej przeprowadzona bitwa podczas Wielkiej Wojny

[Krzysztof M.]

Zapytałem - co dały czołgi?

Potrzebne doświadczenie. Na tym etapie wojny niczego więcej od broni pancernej oczekiwać nie było można.

________

Jeśli ofensywa pod Passchendaele była najgorzej przeprowadzoną operacją I wojny światowej to należy odpowiedzić na pytanie - dlaczego? Bo same ogólniki w stylu "wielkie straty o skrawek błotnistej ziemi" to trochę mało. Właściwie wszystkie bitwy na froncie zachodnim od listopada 1914 do końca 1917 r. to były bitwy o skrawki mniej lub bardziej błotnistego terenu.

Edytowane 26 Grudzień 2010 przez Krzysztof M.

[amon]

Krzysztof M.

Jeśli ofensywa pod Passchendaele była najgorzej przeprowadzoną operacją I wojny światowej to należy odpowiedzić na pytanie - dlaczego?

Taki jest efekt kolorowych publikacji w stylu " Wielkie bitwy I wojny " i tym podobnych (np. ostatnio Front zachodni) Tam zamieszczane są oklepane fotki ukazujące Brytyjczyków ubabranych błotem, a zamieszczony tekst zwykle sugeruje klęskę A przecież wystarczy zapoznać się z pozycją z serii Inforteditions poświęconą tej bitwie. Dopiero wówczas widać jakim osiągnięciem była bitwa pod Passchendaele. Nie jest to operacja którą przygotowano po łebkach, można zaryzykować twierdzenie, że zrobiono bardzo wiele aby odnieść sukces, który w świetle ogromu strat obecnie określa się jako klęskę.

Sądzę, że Krzysztof M. zna tę książkę innym kolegom polecam, bo warto się z nią zapoznać.

Edytowane 27 Grudzień 2010 przez amon

[Andreas]

Właściwie wszystkie bitwy na froncie zachodnim od listopada 1914 do końca 1917 r. to były bitwy o skrawki mniej lub bardziej błotnistego terenu.

Fakt - jednak za jaką cenę?

Dla Niemców Verdun także były zmarnowanie setek tysięcy istnień, dla Brytyjczyków - Somma, dla wszystkich - takim było Passchendaele.

Czy można mówić o sukcesie, gdy ponosi się tak wysokie straty?

Nie jest to operacja którą przygotowano po łebkach, można zaryzykować twierdzenie, że zrobiono bardzo wiele aby odnieść sukces, który w świetle ogromu strat obecnie określa się jako klęskę.

Czy ja stwierdziłem, że była to porażka w 100 %?

Nie.

Stwierdzam jednak, że wysokość strat przyćmiewa sukces.

[secesjonista]

a jaka cena byłaby akceptowalna?

Czy można mówić o sukcesie, gdy ponosi się tak wysokie straty?

Tak.

O ile osiągnęło się zamierzone cele.

[Krzysztof M.]

Cena była ogromna, temu nikt nie zaprzeczy, ale jeśli mówimy że np. bitwa pod Passchendaele, nad Sommą czy pod Verdun była "źle przeprowadzona" lub nawet "najgorzej przeprowadzona" to pytanie - dlaczego? Jakie błędy popełniono? co zrobiono źle? czy można było tego uniknąć? przewidzieć?

Przecież równie dobrze moglibyśmy powiedzieć, że koszt był ogromny ponieważ:

1) siły biorące udział w bitwach były ogromne (w bitwach wojen napoleońskich czy secesyjnej siły biorące udział w jednej bitwie to zazwyczaj 100 - 300 tys., pod Passchendaele np. walczyło 130 dywizji czyli co najmniej 2 mln ludzi)

2) bitwy trwały całymi tygodniami a nawet miesiącami (bitwy wojen napoleońskich czy wojny secesyjnej trwały dzień, góra trzy, w PWS od kilku tygodni nawet do pół roku)

3) broń zabijała szybciej i skuteczniej niż kiedykolwiek wcześniej (pod Lipskiem artyleria napoleońska wystrzeliła powiedzmy 100 tys. pocisków, pod Verdun obie strony wystrzeliły 50 mln) itd itp

[redbaron]

Było parę głupich pomysłów w czasie choćby bitwy nad Sommą, które kończyły się najczęściej rzezią żołnierzy (jak np. zbyt wczesne przeniesienie ognia dział na tyły niemieckie w pasie jednego korpusu czy zostawienie w wale ogniowym ścieżek dla czołgów), ale generalnie mierzenie tych bitew po ilości zdobytego błota jest bez sensu. To było po prostu mielenie potencjału - metoda kosztowna, ale jak pokazała wojna skuteczna. Na tyle skuteczna, że Niemcy starali się zrobić wszystko, by się to już nie powtórzyło - liczyli, że Blitzkrieg będzie na ten problem lekarstwem...

[Krzysztof M.]

Bo to najczęściej dowódcy korpusów a nawet dywizji decydowali o zastosowanej metodzie natarcia czy obrony. Dotyczyło to wszystkich armii. Naczelne dowództwo czy dowództwo armii mogło wydać ogólne instrukcje i regulacje, ale to od szefów korpusów i dywizji zależało ich faktyczne wykonanie. Byli dowódcy, którzy podchodzili do wytycznych elastycznie i innowacyjnie, byli też tacy, którzy realizowali je sztywno, albo w ogóle ich nie rozumieli. Dlatego żadna odgórnie narzucona taktyka nie była wszędzie realizowana tak samo i nie przynosiła tych samych rezultatów.

[redbaron]

Byli dowódcy, którzy podchodzili do wytycznych elastycznie i innowacyjnie, byli też tacy, którzy realizowali je sztywno, albo w ogóle ich nie rozumieli. Dlatego żadna odgórnie narzucona taktyka nie była wszędzie realizowana tak samo i nie przynosiła tych samych rezultatów.

Przypomina mi się komentarz księcia Ruprrechta na temat insktrukcji OHL, nakazującej nieliczną obronę I linii okopów - w zamyśle OHL miało to zapobiec stratom podczas ostrzału artylerii - a książę stwierdził, że potem trzeba taki okop odbijać i straty są jeszcze większe. No i mistrzem w tym był generał Herr, który przekazał wprawdzie swoim podwładnym instrukcję od generała de Langle de Cary, nakazującą prowadzenie obrony elastyczniej, ale opatrzył ją takim komentarzem, że w zasadzie nakazywał czegoś dokładnie odwrotnego. No, ale to już zbliżamy się do wątku o najgorszych dowódcach

[gregski]

Ja ze swej strony zastanawiam się nad zgłoszeniem nominacji do tego swoistego Oscara dwóch operacji.

Próbę forsowania Dardaneli.

Oraz

(za Gronostajem) Lądowanie na Gallipoli.

W obu przypadkach realizacja założeń przedstawiała wiele do życzenia.

[widiowy7]

Obrona cieśniny Dover przez Anglików.

Gdy ci się zorientowali, że idą tam niemieckie U-booty, zagrodzili ją sieciami i polami minowymi.

I stworzyli Dover Command, która miała te systemy bronić.

Ale Niemcy, w zasadzie przez całą wojnę, z tą ochroną, z powodzeniem walczyli. A cały czas były to wypady nocne.

[redbaron]

Ja ze swej strony zastanawiam się nad zgłoszeniem nominacji do tego swoistego Oscara dwóch operacji.

Próbę forsowania Dardaneli.

Oraz

(za Gronostajem) Lądowanie na Gallipoli.

W obu przypadkach realizacja założeń przedstawiała wiele do życzenia.

Masz rację Gregski my, jako szczury lądowe nie pomyśleliśmy o tym, żeby przyjrzeć się dokładniej działaniom wilków morskich. No i powiem Ci, że moim zdaniem to są dwie baaardzo mocne kandydatury i nie wiem, czy bitwa nad Jeziorem Narocz może z nimi wygrać - zwłaszcza z forsowaniem Dardaneli...