Grand Press Photo

[Estera]

Jak oceniacie te fotografie? Co myślicie o nagrodzonych zdjęciach?

http://wiadomosci.onet.pl/99035,21,0,pokaz.html

[Pancerny]

Podoba mi się zdjęcie w kategorii sport. Jak widać, nie każdy ma równe szanse.

[Norton]

Moim zdaniem zdecydowanie najlepsze jest to zdjęcie: Zdjęcie pojedyncze, Wydarzenia, I nagroda. Starcie antyglobalistów z niemiecką policją podczas szczytu G8. Autor: Paweł Łączny.

[Gnome]

Faktycznie to z anty/alterglobalistami jest chyba najlepsze

Ale i ten fotoreportaż o kobiecie bez rąk jest 'dobry '.

[Estera]

Ale i ten fotoreportaż o kobiecie bez rąk jest 'dobry '.

Podoba mi się jej zdjęcie w poczekalni przed gabinetem.

Co do pozostałych- absolutnie mi się nie podobają zdjęcia osób zajmujących się rekonstrukcją strojów historycznych- rozumiem konwencję, ale można było zrobić lepsze zdjęcia...

Jestem zachwycona zdjęciem joginów oraz fotografiami z Bagdadu- bardzo bardzo dobre zdjęcia. Fotografię przedstawiającą Annę Polony uznaję za mistrzostwo.

Co do fotografii ze szkoły w Chinach- niektóre są kapitalne(nr 22, 23, 24) , inne zaś mi się zdecydowanie nie podobają. Rybak był interesujący...

[Pancerny]

W porównaniu z World Press Photo 2008, Grand Press Photo wypada naprawdę mizernie.

A tyle się mówiło o nowej fali w polskich fotografów, może mieli na myśli paparazzich?

[Jarpen Zigrin]

Moim zdaniem wypadamy bardzo dobrze, zdjęcie alterglobalistów jest po prostu genialne, ujęcie niesamowite, to powinna być jakaś nagroda w World Press Photo. Do tego reportaż z Chin, a zwłaszcza zdjęcie pokazujące całą salę wręcz magiczne, jakby ta sala to jakaś makieta miniaturka. Do tego reportaż o tej pani bardzo, bardzo dobry. Ciekawym pomysłem były również reportaż o ludziach odtwarzających historię. Ogólnie porównując WPS i GPS z naszą fotografią jest bardzo dobrze.

[Estera]

Wszystko to rzecz gustu- ja za zdjęcia fatalne uważam, te prezentujące osoby zajmujące się rekonstrukcją- słabiutkie zdjęcia- słabiutkie. W Word Press Photo zostały docenione zdjęcia Polaków- były to portrety cyrkowców- te zdjęcia z osobami rekonstruującymi są tysiąc razy słabsze...

A zdjęcia z Bagdadu są na światowym poziomie jeśli chodzi o fotografię wojenną, choć zdjęcie nagrodzone w World Press Photo było doskonałe, to te trzymają wysoki poziom.

[Jarpen Zigrin]

Pomysł ciekawy, ale zdjęcia mogły by być wykonane na historycznym tle epoki wtedy byłyby lepsze. Co do reszty nie mam zastrzeżeń bardzo mi się podobają.

[Estera]

Pomysł ciekawy, ale zdjęcia mogły by być wykonane na historycznym tle epoki wtedy byłyby lepsze.

Ale to chyba nie oto chodziło. Fotograf chciał ich pokazać jako ludzi z pasją i ludzi oryginalnych, wyróżniających się, ludzi wyjętych z pewnych przestrzeni czasowych- rzymski legionista w fotelu- doskonały pomysł- lepszy niż żołnierz na polu bitwy podczas rekonstrukcji- ale można było lepiej sfotografować- inaczej ustawić tę osobę, inaczej ustawić aparat, pokombinować z ujęciem. Przynajmniej ja to tak odbieram.

[Capricornus]

Wejdę tu w ogólny trend.

Najlepsze zdjęcia to Anna Polony, antyglobaliści, łódka, z reportaży Bagdad.

Jeśli chodzi o Gudzowatego to osobiście nie lubię jego zdjęć są płaskie, nieciekawe, statyczne, nie ma w nich tego polotu, iskry, nie przyciągają uwagi brakuje mi w nich tematu, jakiegoś przesłania a mimo to wygrywa i tego nie potrafię zrozumieć.

Jedyne jego zdjęcie, które ma to coś to w tym zestawie (i nie tylko tym, widziałem jeszcze parę) to numer 22, to mu wyszło, nie jest to zwykła ilustracja na tej fotografii widać ból, cierpienie, poświęcenie, samozaparcie, ambicje, dążenie do perfekcji za wszelką cenę.

Tu patrzy się przede wszystkim na twarz tej Chinki reszta jest nieważna i to jest podkreślone głębią ostrości, druga postać to tylko cień patrzymy na wszystko mówiący grymas na twarzy gimnastyczki. Reszta to tylko dodatek, którego mogłoby nie być. W tym zdjęciu nawet ta idealna symetria nie jest denerwująca, ma swój sens.

ale można było lepiej sfotografować- inaczej ustawić tę osobę, inaczej ustawić aparat, pokombinować z ujęciem

Można, ale wtedy to byłoby sztuczne, to są zdjęcia mające przedstawiać zwykłego – niezwykłego człowieka, zwykłego człowieka fotografuje się zwyczajnie, bez żadnych bajerów, wydumanych pozycji to miał być portret przysłowiowego Kowalskiego tylko z pasją i na tych zdjęciach są właśnie Kowalscy, tylko ich pasja jest jakby w tle.