Starożytność - Maszyna parowa w użyciu

[Lu Tzy]

To jest ciagla udreka humanistow. Przychodzi do piaskownicy 'scisly' i konczy zabawe.

:arrow:

A powaznie: dzieki za te modele. Bardzo pozyteczne.

[Tomasz N]

Dlaczego macie kończyć. alternatywą jest miedź. Technika wytopu i obróbki w tamtym czasie pozwalała na produkcję rur bez szwu z miedzi i brązu, więc sprawny kocioł o dużej powierzchni, wytwarzający parę o temp. powiedzmy 150 st. C. byli w stanie zrobić. Poza tym pierwsze parowce też miały żagle.

[ Dodano: 2008-04-19, 10:16 ]

Acha stu wioślarzy plus wiosła to jakieś 10 ton więc też wcale niemało.

[JASNY CELSTYN]

Dziękuję Tomaszu za dokładne wyliczenia, to imponujące. Jaki wniosek więc ? Może się mylę ale wydaje mi sie ze udowodniłeś żejednak para byłaby opłacalna przy stanie tamtejszej zaawansowanej metalurgii.

[Tomasz N]

Po prostu pokazałem, że problemem nie jest maszyna (napęd) lecz wytwornica pary. Dla mnie problem z maszyną parową u Greków i Rzymian jest filozoficzny. Bania Herona była takim mechanicznym paradoksem na podobieństwo paradoksu Zenona. W myśl ówczesnej filozofii nie miała prawa działać. Rozwój maszyny parowej umożliwiło dopiero wprowadzenie pojęcia siły i działania do mechaniki przez Newtona. Jak to zrobić z Arystotelesem, nie wiem.

[sargon]

Wnioski:

1. Niewolnicy byli (dużo) ekonomiczniejsi.

Tak tylko zwrócę uwagę, ze w starozytności na okrętach wiosłowali wolni ludzie - niewolników brano do wioseł niezwykle rzadko, na dokładkę wczesniej ich wyzwoliwszy.

Poza tym bardzo fajna analiza (też jestem "ścisły" ) - co do mocy zastępczej wioślarza to np. Ducin przyjmuje ją w wysokości 0,06 kW dla prędkości 7 węzłów oraz 0,128 kW dla prędkości 9 węzłów (przy ustawieniu 1 wioślarz - jedno wiosło, przy wiosłach wieloosobowych jeszcze dochodzą straty desynchronizacji pociągnięć)

"Kwinkwerema rzymska okresu Republiki (zagadnienia konstrukcyjne)" w "Pod znakami Aresa i Marsa" pod red. E. Dąbrowy str. 61

Ale to szczegół, bo dla wszystkich przykładów było tyle samo

Co do kotła 1,2 MW, spokojnie uniósłby go rzymski zbożowiec, na takich przewożono ok. 1200 - 1300 t ziarna; 55 m długości, 13 m szerokości (Casson "Starożytni żeglarze" str. 257).

[Tomasz N]

To prawda, ale tu się opisuje kocioł na otwartym palenisku. Przyjmując jak w ciepłownictwie przelicznik 1 m kw kotła = 10 kW to powierzchnia kotła musiałaby wynosić 120 m kw. Bez rozwiniętej powierzchni (płomienice, wężownice) taki kocioł o wys 2 m miałby średnicę 9 m i miałby w sobie 130 t wody. Nim by ją nagrzano, byłby wieczór.

[ Dodano: 2008-05-14, 20:51 ]

pomyślałem nad tym i gdyby poszli w układ wielu mniejszych kulistych kociołków połączonych rurami, to byłoby to o wiele mniejsze i lżejsze.