15 marca 44 r.p.n.e.

[Estera]

14 03 44 r. p.n.e. Cezarowi zadano pytanie jaką śmierć uważa za najlepszą. Odpowiedział krótko: "niespodziewaną!".

15 03 44 r. p.n.e. Gajusz Juliusz Cezar otrzymał 23 ciosy sztyletem (jeden tylko był śmiertelny). Cezar padając pod pomnikiem Pompejusza zdążył zasłonić twarz i wyrzec słynne słowa: "I ty Brutusie przeciwko mnie?"

Jak oceniacie spiskowców? Dlaczego zabili Cezara? Cóż mieli przeciw niemu? Czy Cezar wyczuwał jakieś psiski? Czy mieli jakiś pomysł na dalsze funkcjonowanie Rzymu? Jakie konsekwencje miało to wydarzenie?

[nazaa]

Wieszczek Spurynna ostrzegał Cezara by ten strzegł się niebezpieczeństwa, które nie sięgnie poza idy marcowe, ale jak wiadomo Cezar ostrzeżenie zignorował.

Cezar zginął, bo choć pozornie szanował instytucje republikańskie, to jednak nikt w to nie wierzył, a republikanie widzieli w nim nawet tyrana, tak też się zachowywał. Obawiano się powrotu monarchii, przeniesienia stolicy imperium gdzieś na Wschód czy nawet małżeństwa Cezara z nielubianą w Rzymie Kleopatrą i podniesienia jej do rangi królowej imperium. Spiskowcy nie mieli nic do Cezara poza tym, że godził w zasady republiki, a w idy marcowe miał otrzymać tytuł króla wszystkich prowincji czy jakoś tak Taki Brutus bardzo długo zastanawiał się nad przyłączeniem do spisku, bo Cezara cenił i miał wobec niego dług wdzięczności.

Cezar spisków nie wyczuwał, bo prowadził dość beztroskie życie, niemniej jednak jakieś pogłoski o nim do niego docierały.

[Estera]

Ulegli pogłoskom, zasugerowali się obawami. Tak na dobrą sprawę nie mieli żadnego pomysłu jak poprowadzić sprawy Rzymu- uznali, że zabicie Cezara jest jakimś rozwiązaniem. Wielu z nich dużo zawdzięczało Cezarowi. Postanowili go jednak zabić, ponieważ wciąż marzyli o republice, która przestawała istnieć.

To byli jego zaufani ludzie. Może wiedział, może nie wiedział- trudno orzec. Jednak pewne obawy miał: "Nie boję się tych grubych i długowłosych ludzi. Boję się raczej tych innych, bladych i wysmukłych"- tak Cezar powiedział o spiskujących Kasjuszu i Brutusie.

[nazaa]

Swetoniusz podaje szereg ostrzeżeń wystosowanych do Cezara przez jego bliskich, więc coś w tym musiało być, ale nie to jest najistotniejsze, choć mi akurat wydaje się, że Cezar zdawał sobie z nich sprawę.

Spiskowcy nie byli zaufanymi ludźmi Cezara, on po prostu chciał by nimi byli. Po wygranej wojnie domowej próbował zjednać sobie wrogów wyrozumiałością i przebaczeniem, ale mu się to nie udało. Rozczarował swych przyjaciół, którzy liczyli na przejęcie majątków wrogów i akty zemsty na co on nie zezwolił. W ogóle dziwne miał podejście do ludzi :roll:

[Narya]

Zabójcy Cezara walczyli o republikę - zabijając Cezara, bronili republiki. Wszak Cezar ogłosił się dyktatorem i chciał wkrótce zniszczyć republikę.

[darkelf]

Zabójcy Cezara walczyli o republikę - zabijając Cezara, bronili republiki. Wszak Cezar ogłosił się dyktatorem i chciał wkrótce zniszczyć republikę.

Tylko że nie dostrzegali tego, że republika nie była tą wspaniałą republiką sprzed 100 lat, lecz nieskutecznym przeżytkiem.

[Narya]

Zabójcy Cezara walczyli o republikę - zabijając Cezara, bronili republiki. Wszak Cezar ogłosił się dyktatorem i chciał wkrótce zniszczyć republikę.

Tylko że nie dostrzegali tego, że republika nie była tą wspaniałą republiką sprzed 100 lat, lecz nieskutecznym przeżytkiem.

A co byś zrobił gdyby np. L. Kaczyński był wodzem armii i siłą ogłosiłby się dyktatorem i żądał dla siebie najwyższych tytułów, a byłbyś parlamentarzystą i jedynym ratunkiem dla demokracji widziałbyś w usunięciu dyktatora, usunąłbyś go?

Nie przeczę, że republika rzymska przeżyła się, ale to nie oznacza by obalać ją siłą. A Juliusz Cezar obalił (bądź co bądź) ją siłą (słynne "kości zostały rzucone").

[darkelf]

A co byś zrobił gdyby np. L. Kaczyński był wodzem armii i siłą ogłosiłby się dyktatorem i żądał dla siebie najwyższych tytułów, a byłbyś parlamentarzystą i jedynym ratunkiem dla demokracji widziałbyś w usunięciu dyktatora, usunąłbyś go?

Może masz rację... W końcu punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

[Narya]

A co byś zrobił gdyby np. L. Kaczyński był wodzem armii i siłą ogłosiłby się dyktatorem i żądał dla siebie najwyższych tytułów, a byłbyś parlamentarzystą i jedynym ratunkiem dla demokracji widziałbyś w usunięciu dyktatora, usunąłbyś go?

Może masz rację... W końcu punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

Podobnie było z zabójcami Cezara. Sam ich czyn jest zły. Można było obalić Cezara legalnie, a nie uciekać do skrytobójczych zamachów, prawda? :wink:

[darkelf]

Rzymianie twierdzili, że cel uświęca środki, więc nawet zdrada nie była dla niegodnym czynem, jeśli głęboko wierzyli w słuszność swoich działań. Chociaż jestem w stanie zrozumieć ich postępowanie, nie zmienia to faktu, że zabójstwo Cezara obiło się negatywnie na stanie Imperium.

[Blake]

A co byś zrobił gdyby np. L. Kaczyński był wodzem armii i siłą ogłosiłby się dyktatorem i żądał dla siebie najwyższych tytułów, a byłbyś parlamentarzystą i jedynym ratunkiem dla demokracji widziałbyś w usunięciu dyktatora, usunąłbyś go?

Hmm, to zależy. Jeśli wcześniej wygrałby wojnę domową z Tuskiem, która nastąpiłaby bezpośrednio po wojnie z postkomunistami, która nastąpiłaby bezpośrednio po wojnie z solidarnościowcami... Może i skusiłbym się na pax Kacziana, oczywiście o ile należałbym do jego obozu będąc parlamentarzystą.

Można było obalić Cezara legalnie, a nie uciekać do skrytobójczych zamachów, prawda?

Gdyby można było, to by to zrobiono. Wpływy wpływami, ale Cezar miał na konciezwyciężoną wojnę domową i legiony, no i miłość ludu, ale to już mniej ważne. Po śmierci Pompejusza już praktycznie nikt nie mógł mu podskoczyć.

[darkelf]

Po śmierci Pompejusza już praktycznie nikt nie mógł mu podskoczyć.

Ale to ich nie usprawiedliwia...

[cosiek]

Według mnie o spisku nie wiedział i nie chciał wiedzieć. Wolał żyć krócej i swobodniej , a nie w ciągłym strachu przed śmiercią. W końcu w wieczerze przed śmiercią, (jak zauważyłaś) Cezar siedział osowiały i ożywił się jedynie w momencie gdy rozmowa zeszła na temat śmierci, wtedy stwierdził, że najlepsza jest szybka i nagła śmierć. Po za tym wielu zamachowcom Cezar ufał - najbardziej oczywiście Brutusowi i nie spodziewał się ataku z ich strony.

Jakiś czas przed śmiercią wyraził jednak pogląd o Kasjuszu, że może się po nim spodziewać zamachu na swoje życie.

A może Cezar miał po prostu dosyć życia. Przecież pod Mundą (17 marca 45 p.n.e. ) zaryzykował chyba najbardziej (zarówno strategicznie jak i osobiście) ze wszystkich swoich bitew. Może chciał umrzeć z bronią w ręku.

Zazdrościł trochę Katonowi jego śmierci, która zrobiła z niego bojownika i mit. Jeśliby zginął zamordowany dla swoich żołnierzy i popleczników stałby się tym samym.

Warto wspomnieć że w styczniu 44 r. p.n.e. odprawił swoją przyboczną eskortę, uznając, że jest mu niepotrzebna. Może czekał tylko na cios lub chciał zobaczyć przed śmiercią kto go zdradza.

[Explore]

Uważam, że za czasów śmierci Cezara żywa była pamięć chylącej się ku upadkowi republiki. Cezar był więc symbolem dla ludzi którzy cieszyli się z jej upadku, a wrogiem dla ludzi przywiązanych do starego ustroju. Zabójcy nie mieli planów na "odnowę" Rzymu, a to jak oceniono ich czyn pokazuje dobrze reakcja ludności rzymskiej po zamordowaniu dyktatora- wypędzenie zamachowców, a ostatecznie bitwa pod Filippi...

[puella]

"Nie boję się tych grubych i długowłosych ludzi. Boję się raczej tych innych, bladych i wysmukłych"- tak Cezar powiedział o spiskujących Kasjuszu i Brutusie.

A u kogo można Estero przeczytać, że te słowa były "dedykowane" Brutusowi i Kasjuszowi?

Warto wspomnieć że w styczniu 44 r. p.n.e. odprawił swoją przyboczną eskortę, uznając, że jest mu niepotrzebna. Może czekał tylko na cios lub chciał zobaczyć przed śmiercią kto go zdradza.

Odprawił kohorty, ale nadal miał ochroniarzy w postaci służby publicznej. Gdy troszeczkę narozrabiał w senacie: polecił swoim przyjaciołom, aby nad nim czuwali, ponieważ wrogom dał do ręki broń przeciwko sobie, której poszukiwali. Appian, His. XIV, 109. Ci mieli spytać się go, czy nie przywróci do służby kohorty hiszpańskie, na co Cezar odrzekł: Nie ma nic przykrzejszego nad straż nieustanną, bo jest ona oznaką, że się stale w lęku żyje.

Jakoś mi ,tak generalnie, nic nie wskazuję, by Cezarowi było śpieszno poucztować sobie z bogami.

Podobnie było z zabójcami Cezara. Sam ich czyn jest zły. Można było obalić Cezara legalnie, a nie uciekać do skrytobójczych zamachów, prawda?

Tutaj stronnictwo popularnie współcześnie republikańskim zwane wiedziało, co robi kreując na swojego przywódce Brutusa. Tylko zabicie tyrana mogło znaleźć ideologiczne usprawiedliwienie dominujące nad ludzkim prawem, a Brutus doskonale się do tego nadawał.