Niccolo Machiavelli

[lukass]

Pochodził z Wenecji, polityk i historyk. Zwolennik republiki, po upadku republiki w Wenecji zostaje osadzony w więzieniu i poddany torturom. Autor "Księcia", uważał że cel uświęca środki.

Jak oceniacie tę postać, zapraszam do dyskusji.

Pozdrawiam ;D

[szpek_chomik]

Miał ciekawe, jak na średniowiecze poglądy, z którymi generalnie się zgadzam. Co ważne, utożsamianie jego teorii z tzw. "makiawelizmem" jest błędne, a sam Machiavelli nigdy nie powiedział, że "cel uświęca środki", tylko że dobro swojego państwa trzeba przedkładać przed umowy i zobowiązania międzynarodowe.

[Jarpen Zigrin]

Trudno je nazwać średniowiecznymi Machiavelli to 1469 do 1527 r. to zdecydowanie odrodzenie.

Ciekawym w myśli Machiavellego był pogląd, że zachowanie człowieka poddane jest zawsze dwom zasadom: fortunie i virtu.

Fortuna to los, przeznaczenie, to zespół wydarzeń, których nie można przewidzieć i reglamentować. Fortuna przesądza jednak tylko część zachowań Reszta to virtu.

Virtu należy od przedsiębiorczości człowieka, jego zdolności rozumowania i przewidywania, energii i aktywności. Fortuna najchętniej zarzuca swe pęta na słabych, biernych i mało abitnych. Życie sprzyja, więc śmiałym, bo wybitni i aktywni mogą fortunie zmniejszyć pole penetracji, a przez to mogą ograniczyć jej kaprysy.

A czy zgadzacie się z jego poglądaem, że ludzie z natury są bardziej skłonni do złego, anieżeli do dobrego? Jeśli tak lub nie uzasadnijcie to przywołując odpowiednie argumenty.

[Nautilos]

A czy zgadzacie się z jego poglądaem, że ludzie z natury są bardziej skłonni do złego, anieżeli do dobrego? Jeśli tak lub nie uzasadnijcie to przywołując odpowiednie argumenty.

Myślę ,że pogląd Machiavellego jest słuszny.

Argument:Jednym z głównych dążeń człowieka jest t.zw. szczęście,a żadko szczęście jednostki jest tożsame ze szczęściem ogółu.Więc t.zw zło jest o wiele biższe działaniom,naturze człowieka ,niż t.zw dobro.

[Hauer]

Co ważne, utożsamianie jego teorii z tzw. "makiawelizmem" jest błędne, a sam Machiavelli nigdy nie powiedział, że "cel uświęca środki"

"Księcia" mozna uznać za dzieło raczej demaskujące mechanizmy władzy, a nie za podręcznik "Zrób to sam".

A czy zgadzacie się z jego poglądaem, że ludzie z natury są bardziej skłonni do złego, anieżeli do dobrego?

Ale to nie jest zadna nowość.

[Jarpen Zigrin]

Inną ciekawą tezą Machiavellego jest teza o cykliczności rozwoju państw, które osiągają dno upadku i potem nie mogą spaść niżej, wznoszą się ponownie ku szczytom, utwierdzała Machiavellego w przekonaniu, że historia to powracający cykliczny proces budowania i umacniania nowego ustroju.

Co do cel uświęca środki Machiavelli nie był amoralny zbrodnię nazywał zbordnią, zdradę zdradą, ale uważał, że w określonych okolicznościach takie działania są lepsze niż działania w zgodzie z moralnością.

[Lu Tzy]

Co do cel uświęca środki Machiavelli nie był amoralny zbrodnię nazywał zbordnią, zdradę zdradą, ale uważał, że w określonych okolicznościach takie działania są lepsze niż działania w zgodzie z moralnością.

I taki wlasnie sposob patrzenia na sprawy nazywa sie amoralnym.

On nie napisal, moim zdaniem, odkrywczego podrecznika, lecz traktat, opisujacy, jak polityka wygladala, wyglada i bedzie wygladac.

Cow nim lubie i cenie, to wyjecie poza nawias szumnej ideologii.

Macchiavelli traktuje pobudki religijne na rowni z innymi. Rozpoznal znaczenie wszelakich oltarzy.

[szpek_chomik]

I taki wlasnie sposob patrzenia na sprawy nazywa sie amoralnym.

Moralność i amoralność jest pojęciem całkowicie względnym. Moim skromnym zdaniem:)

[shadow87]

A ja jak najbardziej popieram Machiavellego.

[Nautilos]

Podobno był przyjacielem Leonarda Da Vinciego.

[Lu Tzy]

I taki wlasnie sposob patrzenia na sprawy nazywa sie amoralnym.

Moralność i amoralność jest pojęciem całkowicie względnym. Moim skromnym zdaniem:)

To przecie oczywista oczywistosc jest.

Moralnosc to zespol zasad, normujacych postepowanie ludzi w obrebie danej kultury, ale juz niekoniecznie poza nia. W tym sensie to rzecz wzgledna.

Jednak wewnatrz tejze kultury moralnosc ma charakter bezwzgledny - jest jednym z fundamentow spolecznosci. Nie chodzi mi tu tylko o funkcje regulacyjne, ale przede wszystkim o poczucie wspolnoty.

Amoralne postepowanie to takie, ktore calkowicie ignoruje kulturowe normy etyczne. Z jakiego powodu, to juz drugorzedne. Moze to byc totalny pragmatyzm, jak u messer Macchiavellego, albo hedonizm, albo cokolwiek.

Termin nie jest wartosciujacy.

[Estera]

On uważał, że skuteczność jest moralnością polityka.

Rysując portret władcy idealnego w "Księciu" spostrzegł, że moralność i jej brak są cechami takiego władcy. Obłuda i szczerość mogą się przeplatać. Przykład- Richelieau- w kraju zwalczał reforamcję, zaś w Europie popierał.

Odsłonił pewne mechanizmy, podziwem przez Machiavelliego był darzony Cezar Borgia.

[Albinos]

Oto jak opisuje Machiavelliego w "Europie" Davies:

"Il principe ("Książę"), działo napisane w 1513 roku, służyło jako podręcznik wszystkim władcom", którzy chcieli osiągnąć pozycję nie skrępowanej niczym władzy. Często uważa się je za punkt wyjścia nowożytnych nauk politycznych. Autor, Niccolo Machiavelli 914691527), historyk, dramaturg i florencki dyplomat, który z bliska oglądał kardynała Borgię i "wielkiego szalbierza", papieża Aleksandra VI, napisał tę książkę w nadziei, że stanie się ona dla jakiegoś księcia inspiracją do spełnienia dawnego marzenia Dantego o zjednoczonych Włoszech. Ale jej przesłanie miało wymiar uniwersalny. Oddzielając politykę od moralnych skrupułów, książka opowiadała się za Machtpolitik, czyli nie skrępowaną niczym polityką siły. W pewnym aspekcie ów "makiawelizm" stał się powodem ogromnego skandalu: takie pojęcia jak frodi onorevoli ("honorowe oszustwa") czy scelleratezze gloriose ("wspaniałe łajdactwa") zyskały sobie powszechną złą sławę. Natomist mówiąc bardziej poważnie, jeśli czytać Księcia w połączeniu z rozprawą Machievelliego na temat Liwiusza (Il discorsi sopra la prima deca di Tito Livio, 1513), można jej autora uznać za żarliwego zwolennik idei ograniczonej władzy, praworządności i swobód. Jego nie najlepsza opinia na temat ludzkiej natury stwarza solidną podstawę do budowy struktur konstytucjonalnych. Ale ludziom najbardziej utkwiły w pamięci cyniczne aforyzmy Machievellego. "Im bliżej jest się Rzymu", pisał, "tym bardziej się jest niereligijnym". Albo: "Władca, który pragnie zachować swoją pozycję, musi się nauczyć albo być dobrym, albo nie- zależnie od okoliczności". "jedynym przedmiotem studiów władcy powinna być wojna. pokój powinien traktować wyłącznie jako moment oddechu (...), który ma mu umożliwić przeprowadzenie planów wojennych". Machiavellemu nie brakowało uczniów."

[Aniolek07]

A mógłby ktos napisac z jakiego powodu ksiazki Machiavelliego zostały umieszczone na kościelnym indeksie ksiąg zakazanych???

[adam1234]

A mógłby ktos napisac z jakiego powodu ksiazki Machiavelliego zostały umieszczone na kościelnym indeksie ksiąg zakazanych???

Zapewne z tego samego co dzieła Kopernika - zaprzeczały dogamtom kościelnym