Twórczość podczas PW

[dzionga]

Mi się bardzo podobają "Warszawskie dzieci", to jedna z moich ulubionych piosenek z czasu wojny, przebijają ją tylko "Białe róże", ale tego podczas Powstania chyba nie śpiewano? "Chłopcy silni jak stal" bardzo mi się podobają.

[Estera]

Jeśli chodzi w ogóle o funkcjonowanie Powstania Warszawskiego w literaturze, to na uwagę zasługuje "Pamiętnik z powstania warszawskiego" Mirona Białoszewskiego. Powstanie zostało opisane w zupełnie inny sposób. Warszawę ogarniętą powstaniem widzimy oczami zwykłego człowieka. Miron Białoszewski jest ciekawym poetą i pisarzem. Musze przeczytać "Pamiętnik z powstania warszawskiego"- podobno robi niesamowite wrażenie.

[Albinos]

Mi się bardzo podobają "Warszawskie dzieci", to jedna z moich ulubionych piosenek z czasu wojny,

Co ciekawe piosenka ta, obok "Warszawianki", stała się drugim hymnem walczącej Warszawy. Utwór skomponowany został przed 4 lipca '44. Już pierwszego dnia powstania nagrany został na płycie, i puszczony przez "Błyskawicę". Ponoć uwielbiał śpiewać ją Mieczysław Fogg. A utwór istotnie wspaniały.

przebijają ją tylko "Białe róże", ale tego podczas Powstania chyba nie śpiewano?

Nie słyszałem aby był śpiewany, chociaż kto wie...

"Chłopcy silni jak stal" bardzo mi się podobają.

Jeden ze wspaniałych utworów "Ziutka". Piosenka skomponowana została 9 sierpnia na Starym Mieście, początkowo jako "Parasola piosenka szturmowa". Melodia została zapożyczona z piosenki "Jesli zawtra wojna", pochodzącej z filmu radzieckiego pod tym samym tytułem z '38.

to na uwagę zasługuje "Pamiętnik z powstania warszawskiego" Mirona Białoszewskiego.

Książka iście genialna. Dla osób zainteresowanych powstaniem pozycja niemalże obowiązkowa, zwłaszcza jeśli ktoś interesuje się losami ludności cywilnej.

[dzionga]

Nie znam historii tej piosenki i nie wiem kiedy powstała, w każdym razie śpiewa ją Stanisław Sojka. Tytuł: Deszcz jesienny. Piękna po prostu.

[Albinos]

Nie znam historii tej piosenki i nie wiem kiedy powstała, w każdym razie śpiewa ją Stanisław Sojka. Tytuł: Deszcz jesienny. Piękna po prostu.

Ta piosenka w powstańczej Warszawie znalazła się za sprawą żołnierzy ze Zgrupowania "Kampinos". Powstała już w '43. Jej autorem jest Marian Matuszkiewicz "Rysiek". Co ciekawe, to właśnie ze słów tej piosenki tytuł swojej książki "Przemoczone pod plecakiem osiemnaście lat", wziął Stanisław Górecki "Majtek" z "Parasola".

[dzionga]

Tadeusz- Chrzanowski- Ci z AK

Po dziesięciu latach jeszcze noszą chlebak,

Mówią- to jest tylko pamięć, mówią-trzeba.

A w chlebakach – rdzą pokryta amunicja

Brzęczy głucho, nie kiełkuje- zła pszenica.

Ani pokarm, ani zasiew – puste ziarna.

Chciało żyć. Nie mogło. I nie zmarło.

Myśli-węższe, serca pustsze, słowa- kruchsze,

Ale tamto, póki Oni są, nie umrze.

Tyle cierpień. Tyle krzywd. I nic ponad to.

Chuda ziemia- ta ojczyzna- jest zapłatą.

Nie wychodźcie- krzywdziciele- im naprzeciw,

Nie wychodźcie- obojętni- im naprzeciw.

Oni muszą z chlebakami wspomnień cierpkich,

Z latarkami w korytarzach poniewierki,

Z pustą bronią- cudzych zbrodni, własnych błędów

Napotykać drogowskazy. To nie tędy.

Jeszcze jedno z tych pokoleń bezpotomnych

Nie pomniki pozostaną po nich i nie domy

Nie fabryki i nie pola-dziejów skrawek,

Sławy błędnej garść i może kwiaty nawet...

Jeszcze jedno pokolenie wśród pokoleń,

Które przeszło poprzez rozpacz, poprzez płomień,

Które wszystko utraciło, gdy z pożaru

Ratowało sens głuchego słowa - Naród.

[dzionga]

Tu zęby mamy wilcze, a czapki na bakier,

Tu u nas nikt nie płacze w walczącej Warszawie,

Tu się Prusakom siada na karku okrakiem

I wrogów gołą pięścią za gardło się dławi

Zbigniew Jasiński

Fragment znany z piosenki Lao Che.

[Albinos]

.....................................................

Mickiewicz zamyślony patrzał na Warszawę.

.....................................................

Patrząc w Zamku królewską, potrzaskaną głowę,

kościotrupy kościołów jak potworne sztolnie,

Mierzył to, co zrobiło Herculanum nowe,

Które na śmierć męczeńską poszło dobrowolnie.

.....................................................

I w tym wichrze od Wisły rozpoczął poemat:

"Warszawo wiecznie wolna, Ty jesteś jak zdrowie".

Jan Lechoń

[Albinos]

Pancerny umieścił już Wiersze wojenne w wersji Ewy Demarczyk, a tutaj jeszcze wersja Janusza Radka:

.

[Albinos]

Warty uwagi blog: http://requiem44.blog.onet.pl/

[Albinos]

Od kilku dni w telewizji puszczany jest stosunkowo często Pałacyk Michla. Jednocześnie utwór jest błędnie przedstawiany jako hymn baonu "Parasol". Owszem, z "Parasolem" jest ściśle związany. Powstał najprawdopodobniej 5 sierpnia, kiedy to batalion toczył ciężkie walki na Wolskiej. Autorem był ppor. Józef Szczepański "Ziutek", d-ca drużyny w 1. kompanii baonu. W połowie sierpnia przedstawił go swojej sympatii, "Bożenie", w szpitalu na Długiej. Wówczas też ułożono kolejność zwrotek. Ale to

jest swoistym hymnem oddziału. Utwór powstał 9 sierpnia. Również i do niego słowa pisał "Ziutek".

[Albinos]

Ostatni wiersz Tadeusza Gajcego "Topora". Został przy nim znaleziony 16 sierpnia '44, kiedy to Gajcy zginął na ul. Przejazd wraz z Zdzisławem Stroińskim "Chmurą":

Święty kucharz od Hipciego

Wszyscy święci, hej, do stołu!

W niebie uczta: polskie flaczki

wprost z rynsztoków

Kilińskiego!

Salcesonów misa pełna,

Świeże, chrupkie

Pachną trupkiem:

To z Przedmurza!

Do godów, święci, do godów,

Przegryźcie Chrystusem

Narodów!

A to muzyczna interpretacja w wykonaniu Lecha Janerki:

Wiersz jest oczywiście nawiązaniem do masakry, do jakiej doszło 13 sierpnia na Kilińskiego, kiedy to eksplodował Borgward B IV.

[Albinos]

Wiersz Do poległego, autorstwa kpr. pchor. Zbigniewa Tadeusza Chałki "Cyganiewicza", ur. 26 czerwca '21 r. w Warszawie, w trakcie Powstania d-ca plutonu 101. w baonie "Bończa". W niewoli Stalag XI-B Fallingbostel, nr jeniecki 140844:

Jakże cię poznam, mój stary,

jakże cię teraz spotkam?

Czy progiem jesteś u Fary,

czy na Kamiennych Schodkach?

A może to ty podsycasz

(nocny włóczęga, brat-łata)

siwe tropy księżyca

na rynkowych facjatach?

Może Mostową, naprzeciw

bosym wybiegasz tupotem

i jesteś szczęściem dzieci

grających w klasy pod płotem?

Gdziekolwiek jesteś, czym jesteś,

odnajdę cię w murach Starówki:

na Freta w gołębim szeleście,

w Katedrze- w echu szturmówki.