Napoleon III

[Estera]

Jak oceniacie tą postać?

Tu porozmawiajmy generalnie o nim, bo myślę, że tej osobie i Francji w jego czasch poświęcić warto więcej niż jeden temat.

[Tofik]

Pod względem polityki wewnętrznej bardzo dobry, bo doprowadził Francję do rozkwitu gospodarczego. Jednak zbytnio chciał naśladować swego stryja, Napoleona I. Przez to mianował się naczelnym wodzem, podczas wojny z Prusami, a do tego nie miał kompetencji. Tym samym całe główne dowództwo armii francuskiej nie było zbyt kompetentne i wojna stała się przegrana. Należy mu się jednak plus za plany zreformowania armii francuskiej i jej zwiększenia, gdy armia pruska się rozwijała.

[Estera]

Cwany był- i to bardzo, czego dowdoem jest to, jak chciał wykiwać Włochów. Głosił pomoc dla narodów uciśnionych, czym zyskał sobie sympatie m.in. Polaków- i znowu jakiś Bonaparte narobił nam nadzieji. Ja go generalnie dobrzez oceniam, ciekawa postać, o wielkich ambicjach i błyskotliwej karierze. Prowadził rozsądną politykę wewnętrzną, zwłaszcza wiele zmieniło się jeśli chodzi o położenie chłopów i szkolnictwo.

[Amilkar]

Cwany był

Raczej głupi , to sytuacja i imię pozwoliło mu na takie działania ,wchrzanianie się w krymską ,do Meksyku , Afryki północnej, Włoch i inne, ale szybko się skończyło na roku 1870/71.

Ale dla Francji uczynił wiele.

[Tofik]

Raczej głupi

Chyba przesadzasz. Francja przed wojną z Prusami rozkwitła wewnętrznie. Na pewno mianowanie się wodzem naczelnym niemając do tego predyspozycji było błędem (widocznie zbytnio ciągnęło go do naśladowania stryja), ale z tego co pamiętam stał za zwiększeniem armii. Ten projekt jednak nie przeszedł, w rezultacie Prusaków pod Sedanem było dwa razy więcej niż Francuzów.

[Amilkar]

Chyba przesadzasz. Francja przed wojną z Prusami rozkwitła wewnętrznie. Na pewno mianowanie się wodzem naczelnym niemając do tego predyspozycji było błędem (widocznie zbytnio ciągnęło go do naśladowania stryja), ale z tego co pamiętam stał za zwiększeniem armii. Ten projekt jednak nie przeszedł, w rezultacie Prusaków pod Sedanem było dwa razy więcej niż Francuzów.

Ale stawianie się z powodu pochodzenia wyżej i przeświadczanie się o geniuszu nie było super.

[Tofik]

Ale stawianie się z powodu pochodzenia wyżej i przeświadczanie się o geniuszu nie było super.

Przepraszam o jakim stawianiu się mówisz?

Mianowanie się wodzem - fakt, błąd, ale sądził, że nikt nie zrobi tego lepiej od niego (zresztą jak się okazało, miał trochę racji, bo pod Sedanem ciągłe zmiany dowództwa powodowały ogromny chaos).

Ale przecież miał poparcie ludzi choćby z powodu nazwiska i jak przyszłość pokazała nie zmarnował tego poparcia.

[Estera]

On uderzył w potrzeby ludu i czasu. XIX wiek- legenda napoleońska.

[Amilkar]

XIX wiek- legenda napoleońska.

I oto chodzi :arrow: zgodzisz się ze mną Estero prawda ?

Przepraszam o jakim stawianiu się mówisz?

Mianowanie się wodzem - fakt, błąd, ale sądził, że nikt nie zrobi tego lepiej od niego (zresztą jak się okazało, miał trochę racji, bo pod Sedanem ciągłe zmiany dowództwa powodowały ogromny chaos).

Ale przecież miał poparcie ludzi choćby z powodu nazwiska i jak przyszłość pokazała nie zmarnował tego poparcia.

Mówię ogólnie , jak w Meksyku święty Cesarz obalał dla Maxymiliana rządy legalnego prezydenta. W wojnie roku 1870-71 pokpił sprawę(niedocenienie Niemców,przywództwo fatalne, z resztą super marszałków to nie było) , dla Włoch był wstanie jedynie dać Sardynii Lombardię nic więcej.Ale z gospodarką sobie poradził trzeba przyznać).

[Tofik]

z resztą super marszałków to nie było

Rzeczywiście, we Francji brakowało dobrej kadry oficerskiej w przeciwieństwie do Prus (von Moltke). Teraz pomyśl, że marszałkowie Napoleona I przechodzą do czasów Napoleona III, a dowódcy francuscy z lat 60. XIX wieku przechodzą na początek ów wieku.

Ale z gospodarką sobie poradził trzeba przyznać).

No i tego Francji było trzeba po rewolucjach.

[Estera]

dla Włoch był wstanie jedynie dać Sardynii Lombardię nic więcej

Przecież on kombinował jak oszukać Włochów...Ale mu nie wyszło...

marszałkowie Napoleona I przechodzą do czasów Napoleona III

Nie widze tego...Byłby niezły bałagan.

I oto chodzi zgodzisz się ze mną Estero prawda ?

Zgodzę się, owszem :arrow:

[Tofik]

Nie widze tego...Byłby niezły bałagan.

Nie chodzi o to, żebyś widziała, po prostu zakładam hipotetyczną sytuację, w której marszałkowie z czasów pierwszego przechodzą do czasów trzeciego. Np. umysł Davouta dostaje Ducrot, a Davout Ducrota :arrow:

[Estera]

Np. umysł Davouta dostaje Ducrot, a Davout Ducrota

Mogłoby mu to pomóc. Napoelonowi w jakimś stopniu (jakimś) zaszkodzić...

Nie uważam żeby Napoelon III był głupi. Był sprytny. Dobrze wykorzystał czas. We Francji znalazły się zwłoki Napoleona, cesarz wiecznie żywy i pojawia się ktoś z jego rodziny. N. III po prostu wykorzystał sytuację.

[secesjonista]

Dziedzictwem po Napoleonie III jest... Ameryka Łacińska.

Termin wymyślił chilijski mason Francisco Bilbao w 1856 r. Wnet został podchwycony przez propagandę Napoleona III, był jednym z elementów służących budowie narodowego imperium i wymazania hiszpańskiego piętna na kontynencie amerykańskim. Nazwę szczególnie propagował ideolog panlatynizmu - Michel Chevalier.

/za: J. Bartyzel "Dwie Ameryki. Ameryka romańska i Ameryka fenicka", "Przegląd Geopolityczny" T. 4, 2011/

[secesjonista]

Forbes w "Life of Napoleon III" opisał czas jego rządów (do czasu wojny) jako: "okres taniego chleba, wielkich prac publicznych i nieustannych świąt".

Paryżanie zawdzięczać mu mogli zakończenie monumentalnej rozbudowy Luwru, projekt placu Etoile, ostateczny kształt Lasku Bulońskiego.

A jak kształtowały się stosunki pomiędzy Son Majestie l'Empereur a Sa Majesie l'Impératrice? Rządził bardziej cesarz,

czy może bardziej Eugenia wraz z dworską kamarylą?

Książę de Persigney, scharakteryzował koła bliskie cesarzowej, nazywając je:

"prześwietnymi i frywolnymi, rycerskimi i kochającymi wojnę, ale pozbawionymi zalet niezbędnych w wolnym kraju".

/szerzej: T.A.B. Corley "Democratic Despot"/

Czy kwestia wojny, nie zawarła się w krótkim powiedzeniu cesarzowej:

"Jeszcze poczekamy".