Bohdan Chmielnicki - ocena i szczegóły biograficzne

[Kadrinazi]

Ależ jak najbardziej Turcja wchodziła w rachubę... niewiele lat po wybuchu powstania Chmielnickiego Kozacy zdecydowali się wręcz przyjąć zwierzchnictwo sułtańskie. A sam Chmielnicki pozostawał w ścisłym sojuszu z Chanatem Krymskim, które to państwo było lennikiem tureckim.

Nie mylmy okresow - rozmawiamy tu o czasach Bohdana Chmielnickiego, zwierzchnictwo tureckie to 1672 rok, Juraszko Chmielnicki i Doroszenko to jednak inna para kaloszy To już zupełnie inna Kozaczyzna niż ta z lat 40-tych czy 50-tych.

Sojusz z Tatarami był czysto na zasadzie 'wrog mojego wroga jest moim przyjacielem', wiemy dobrze jak wysoką cenę przyszło Kozakom zapłacić 'przyjaciołom' z Krymu.

[Pancerny]

Ja uważam, iż zaczynając powstanie Chmielnicki, nie miał żadnych planów politycznych, nawet sojusz z Chanem, nie rokował na jakieś większe zyski, które miałby Chmielnicki utargować podczas pertraktacji z Polską. Dopiero zwycięstwa na początku powstania zaskoczyły hetmana, wtedy przekonany o tymczasowej słabości RON -u, zaczął mu świtać w głowie plan utworzenia niepodległego państwa ukraińskiego.

[Tomek91]

]widiowy7 widiowy7

Bohdan od początku liczył się z tym, że musi wejśc w sojusz z jakimś obcym mocarstwem. Na początku powstania Chmielnicki chciał aby wojska carskie nie wkraczały na Ukrainę. Groził nawet carowi, że wraz z chanem najedzie na Rosję. Zresztą , Chmielnicki przyjmował posłów z Turcji, Siedmiogrodu, Wenecji. Obiecał nawet Jerzemu Rakoczemu koronę Polską. On lawirował między RP, Rosją , Turcją i Chanatem. Szukał rozwiązania wszędzie gdzie tylko się dało.

Dopiero zwycięstwa na początku powstania zaskoczyły hetmana, wtedy przekonany o tymczasowej słabości RON -u, zaczął mu świtać w głowie plan utworzenia niepodległego państwa ukraińskiego.

Otóż masz racje. Bohdan w swoim pierwszym liście do króla, po wybuchu powstania, pisał o Czaplińskim i drobnych przewinieniach szlachty. Nie było nic o nowym państwie.

Sytuacja ta zmieniła się dopiero po Korosuniu.

Mam pewne pytanie odnośnie Chmielnickiego: Był on muzułmaninem czy był wiary prawosławnej ??

[Kadrinazi]

Mam pewne pytanie odnośnie Chmielnickiego: Był on muzułmaninem czy był wiary prawosławnej ??

A z jakiej racji miałby być muzułmaninem :shock: ?

[Pancerny]

Był on muzułmaninem

Muzułmaninem nie mógł być, bo Ci nie piją wódki, a Chmielnicki pił bardzo dużo...

[Kadrinazi]

To akurat słaby argument Pancerny - oddziały Kara Mustafy ciągnące na Wiedeń czyściły rowno Austrię z alkoholu

Kozacy byli prawosławni, nie było wśrod nich muzułmanow, bo i z jakiej racji? Toż to nie Lipkowie.

[Pancerny]

W liście Mustafy Naima, nadwornego historiografa sułtana tureckiego Ahmeda III, który twierdzi, że w swoim liście do sułtana z grudnia 1652 roku, Chmielnicki "odsłonił swoją tajemnicę":że w czasie pobytu w niewoli tureckiej po klęsce w bitwie po Cecorą " przeszedł na islam".

[Kadrinazi]

Skanderbeg (i chyba Vlad Tepes) też z konieczności przeszedł na islam, po czym wrocił do swej poprzedniej wiary gdy zmieniła się sytuacja - gdzie tu problem?

[Tomek91]

Skanderbeg (i chyba Vlad Tepes) też z konieczności przeszedł na islam, po czym wrocił do swej poprzedniej wiary gdy zmieniła się sytuacja - gdzie tu problem?

Aha więc to wszystko wyjaśnia. Argumentem za tym, że przeszedł na islam, a potem powrócił do swej dawnej wiary jest fakt , iż ślubu Bohdanowi i Czaplińskiej udzielił patriarcha Jerozolimski. Dzięki za wyjaśnienie.

[Pancerny]

W książce" Kozaczyzna" R.Romańskiego, autor twierdzi, że podczas negocjacji przy zawieraniu sojuszu z Islamem Gerejem w 1648 roku, Chmielnicki również "podparł się" argumentem o swoim przejściu na islam.

[Tomek91]

W książce" Kozaczyzna" R.Romańskiego, autor twierdzi, że podczas negocjacji przy zawieraniu sojuszu z Islamem Gerejem w 1648 roku, Chmielnicki również "podparł się" argumentem o swoim przejściu na islam.

No ale jednak podstawowym argumentem były listy królewskie.

[Vissegerd]

Ocena Chmielnickiego jest pod pewnymi względami tak na prawdę trudna. Bo inaczej będziemy patrzyli na niego my, Polacy, a inaczej Kozacy. Jeszcze inaczej Rosjanie. Jak słusznie zauważył Pancerny, lepiej oceniać go jako polityka czy wodza, jako człowieka jednak nie bardzo.

Wodzem był niezłym, trzeba mu to oddać. Zgodzę się też z ciekawym, że był bardzo przebiegłym politykiem, jednak pechowo dla siebie i Kozaków poniósł na tej niwie klęskę. Nie osiągnął zamierzonych celów, Kozacy zmienili podległość z polskiej, na rosyjską. Przywileje, jakie uzyskali to niewiele w odniesieniu do planów Chmielnickiego. Tak mi się przynajmniej wydaje.

Pozdrawiam.

[Pancerny]

No ale jednak podstawowym argumentem były listy królewskie.

Zapewne Masz Tomku na myśli listy, które wykradł Chmielnicki, Barabaszowi, dotyczacę planów inwazji Władysława IV na Turcję i Krym.

Tak, te listy do poważny argument w zawieraniu sojuszu z Tatarami, ale nic nie stało na przeszkodzie podsunąć Tatarom, informacje o przejściu na islam. I to było bardzo przebiegłe posunięcie. Gdyby Chmielnicki występował jako wyznawca prawosławia, byłby traktowany przez Tatarów, jako zwykły lennik, giaur nie wierny, niegodny szacunku.

Wchodząc do sojuszu z Chanem, jako wyznawca islamu, Chmielnicki występuje jako pełnowartościowy współpartner, nie jako lennik, lecz równy Chanowi przywódca narodu ukraińskiego.

[Tomek91]

Owszem Panie Pancerny. Jednak jak to piszę Janusz Kaczmarczyk w swej książce "Bohdan Chmielnicki" hetman defacto uznawał się za lennika (może to za dużo powiedziane, ale na pewno obiecywał złote góry) Tatarów. Co więcej w roku 1625 roku Chmiel ożenił się z Anną Somkówną. Na pewno nie udałoby mu się ta sztuka gdyby był muzułmanem Zresztą sam proces przejścia na Islam ( wypowiedzenie pięc razy zdania "Nie ma boga ponad Allacha, a Mahomet jest jego prorokiem") nie było czymś nadzwyczaj trudny. Więc możemy zakładać, że dla potrzeb powstania był gotowy przejść na islam w zimie 1647/1648 by potem wrócić na chrześcijaństwo.

[Pancerny]

hetman defacto uznawał się za lennika (może to za dużo powiedziane, ale na pewno obiecywał złote góry) Tatarów.

Zgadza się, podkreśliłem tylko stosunek Tatarów do lennika wyznającego islam, tu takiego delikwenta traktowali przychylnie, a nawet jak partnera, a inne było traktowanie lennika o innym wyznaniu niż islam, tu traktowali do pogardliwie, jak kogoś gorszego.

(może to za dużo powiedziane, ale na pewno obiecywał złote góry

Pozwolił nawet brać jasyr z ludu ukraińskiego.

Więc możemy zakładać, że dla potrzeb powstania był gotowy przejść na islam w zimie 1647/1648 by potem wrócić na chrześcijaństwo.

Chmielnicki znany był, że często zmieniał sojusze, zrywał zawarte ugody, więc nic trudnego było dla niego, dla potrzeb w danej chwili zawieranego sojuszu, zmienić sobie wiarę.