Książę Józef Antoni Poniatowski , marszałek Napoleona I

[amon]

Oceniamy ikonę polskiej historii. O wielu jego przywarach już napisano. Jako że dostąpił watpliwego zaszczytu bycia, przez chwilę, napoleońskim marszałkiem, jego wartość jako łysego trupa postrzelonego przez sojuszników, znacznie wzrosła. Pytanie brzmi jakim był dowódcą ? Czy jego ostatnie słowa 'Il faut mourir en brave' świadczyły o odwadze, czy bezmyślnej brawurze.

Prywatnie uważam, że Poniatowski stał się kozłem ofiarnym na ołtarzu spraw przegranych. Nie można odmówić mu odwagi i sporej dozy realizmu. Z bon vivanta, wbrew sobie stał się kolejną polską ofiarą poświęconą w imię obcego interesu, czczonym po dziś dzień.

[secesjonista]

Co do mitu i czczenia...

Po swej śmierci książę dość szybko stał się jednym z popularniejszych motywów patriotycznych, nie bez powodzenia konkurujący z Naczelnikiem. Jego atutami w tym zakresie były: śmierć w młodym wieku, okoliczności zejścia, przypisywane mu poczucie honoru; a nawet jego ekscesy z okresu "Pod Blachą" przydawały jego osobie rys mniej posągowy niźli to było w przypadku Kościuszki. Książę nie mógł sobie zaplanować "lepszej" śmierci, zważywszy na idee jakie niósł ze sobą romantyzm. Reprodukcje litograficzne wizji jego śmierci (szczególnym wzięciem cieszyły się obrazy: Horace’a Verneta "Śmierć ks. Józefa w Elsterze" i "Śmierć ks. Józefa w Elsterze" Januarego Suchodolskiego), trafiały na ściany obok obrazków świętych. I w sumie było to stosowne sąsiedztwo, Polacy masowo kupowali "relikwie" po księciu: pierścionki wykonane z podków jego konia czy z jego szabli.

Kiedy nastąpił boom pocztówkowy (w okresie: 1900-1920 r.), książę Józef też często stawał się ich bohaterem. Jednym z popularniejszych motywów było przedstawianie opłakujących jego śmierć... wdowy po nim wraz z jego synem. Zważywszy na jego stan kawalerski - to wspaniały przykład potęgi stereotypowego widzenia bohatera.

/por. M. Baranowska "Robak z cukru", "Teksty", nr 3 (45), 1979/

 

Kiedy postanowiono wystawić w Warszawie pomnik księcia, co do jednego była zgoda - miał być przedstawiony na koniu. Ostry spór wybuchł w kwestii: w co ma być ubrany: strój antyczny czy "narodowy", historyczny. Zwolennicy realizmu historycznego utyskiwali na "golca w koszuli", pisali o ubraniu, jakby "od pławienia koni wracał".

/por. M. Janion, M. Żmigrodzka "Romantyczna legenda księcia Józefa", "Pamiętnik Literacki", 1977, T. 68, nr 1/

[Furiusz]

Ten- no hate made czyli Aż do nieba japońska manga o Józefie Poniatowskim i jego życiu. nie czytałem/nie oglądałem ale całkiem ciekawe, że akurat ta postać z naszej historii dotarła do kraju kwitnącej wiśni. 

[kszyrztoff]

W książce "100 postaci które tworzyły historię Polski " Paweł Wieczorkiewicz  pisze m.in: " Książe  Józef......znając Rosjan i teatr działań  nieporównanie lepiej niż ktokolwiek inaczej dostrzegał szanse zwycięstwa. Napoleon zlekceważył jednak przedłożony mu przez Poniatowskiego projekt aby ten mógł na czele swojego V Korpusu działać samodzielnie na Ukrainie wzniecając tam narodowe powstanie"

Mowa tu oczywiście o kampanii 1812 roku. Czy znane są inne źródła które tę wersje potwierdzają?

[secesjonista]

Słowa o: "powstaniu narodowym" są może zbyt daleko idące, zważywszy iż nie ma żadnych podstaw by stwierdzić, że Poniatowski zamierzał powołać jakiś nowy byt polityczny na tych ziemiach. Sama koncepcja księcia nie jest znana, chyba zatem trudno mówić o jakichś szczegółach, a informacje o jego pomysłach co do Ukrainy posiadamy jedynie jako mgliste wzmianki z drugiej ręki (np. relacje Detleva von Einsiedela). To Robert Bielecki napisał o tym, że książę miał ruszyć na Wołyń z 20-tysięcznym korpusem na Wołyń, a szczegóły planu miał opracować generał Aleksander Rożniecki. Tylko, że nie bardzo wiadomo skąd wziął te szczegóły, których nie znajdziemy u: Szymona Askenazego, Jerzego Skowronka czy Adama Skałkowskiego.

/por. T. Bielecki "Książę Józef Poniatowski", Warszawa 1974, s. 171-174/

 

Projekty co do Ukrainy zgłosił również: generał Michał Sokolnicki (np. memoriały: "Rzut oka na Wołyń...", czy wcześniejszy: "Rzut oka na teatr wojny i na ruchy, jakie z jednej lub drugiej strony nastąpić mogą"), w tym przypadku rzeczywiście można mówić o: powstaniu narodowym, gdyż w konsekwencji miało powstać "państwo kozackie" skonfederowane z Polską (na wzór Związku Reńskiego). Co do tej koncepcji  wiemy, że rzeczywiście zainteresowała Napoleona, rozpoznanie w tej kwestii zlecił arcybiskupowi w Malines (: Dominique de Pradt), ten zwrócił się do Édouarda Bignona, a ten do Tadeusza hr. Morskiego. Ten ostatni wykoncypował "Myśli o zorganizowaniu legalnego powstania na Wołyniu, Podolu i Ukrainie" (czerwiec 1812 r.), tyle że nie wspomina się w tym projekcie o wykorzystaniu V Korpusu, bo ten już był zaangażowany w walkę z Rosjanami.

 

15 godzin temu, kszyrztoff napisał:

Mowa tu oczywiście o kampanii 1812 roku.

 

No jednak, nie tak: oczywiste.

Jako, że pomysły Poniatowskiego datuje się na jego pobyt w Paryżu w 1811 roku.

[euklides]

Dnia 11.06.2017 o 06:57, secesjonista napisał:

(...).

Tylko, że nie bardzo wiadomo skąd wziął te szczegóły, których nie znajdziemy u: Szymona Askenazego,

(...)

 

Szymon Askenazy wspomina o tym. Pisze że Poniatowski proponował że zaatakuje Wołyń z korpusem armii Księstwa Warszawskiego. Miało to być powtórzenie sukcesu z 1809 roku kiedy wojsko Księstwa Warszawskiego weszło do Galicji.

Dnia 11.06.2017 o 06:57, secesjonista napisał:

(...)

No jednak, nie tak: oczywiste.

Jako, że pomysły Poniatowskiego datuje się na jego pobyt w Paryżu w 1811 roku.

 

No ale wtedy była omawiana wojna z Rosją. Poniatowski zresztą przybył do Paryża z ostrzeżeniem że ta wojna się szykuje. 

[secesjonista]

Pomiędzy atakiem Na Wołyń a wywołaniem tam powstania narodowego istnieje jednak duża różnica.

[jpsapieha]

10 godzin temu, secesjonista napisał:

Pomiędzy atakiem Na Wołyń a wywołaniem tam powstania narodowego istnieje jednak duża różnica.

Niekoniecznie, o wiele lepiej atakować kiedy można liczyć na dodatkową pomoc i dywersję w postaci powstania na tyłach wroga, czy też atakować gdy powstanie wybuchło, przykładowo Dąbrowskiemu całkiem nieźle szło w Wielkopolsce w 1794 kiedy poparł tamtejszych powstańców, tak więc o ile jest pewna różnica to jedno nie wyklucza drugiego a wręcz stanowi istotne ułatwienie

 

[secesjonista]

Ależ, właśnie: koniecznie.

To co mogło być korzystniejsze - to jedno, to co przedstawiono w planach to drugie,  trzecie - to co zrealizowano. Ja nie znam poufnej rozmowy księcia z Napoleonem, jeśli euklides czy jpsapieha ją znają to proszę podać szczegóły i źródło tej wiedzy. 

Koniecznie, bo albo poruszamy się w zakresie znanych nam przekazów albo wychodzimy z założenia: byłoby to korzystne zatem to zaistniało.

A euklidesa poproszę o tencytat gdzie Askenazy napisał o powstaniu narodowym, a nie: o wkroczeniu zbrojnym, bo to chyba jest jednak różnica. 

[euklides]

5 godzin temu, secesjonista napisał:

(...)

Cytat gdzie Askenazy napisał o powstaniu narodowym, a nie: o wkroczeniu zbrojnym, bo to chyba jest jednak różnica. 

 

 

Książę na ówczesnych konfederacjach w Paryżu z cesarzem kładł nacisk na prowincje południowo-zachodnie, jako pierwszorzędny objekt strategiczny;sam ofiarował się z całą armią Księtstwa Warszawskiego maszerować na Wołyń. Wyobrażał sobie widocznie z tej strony przedsięwzięcie analogiczne do poprzedniej szczęśliwej wyprawy galicyjskiej.

 

O ile sobie dobrze przypominam to po wkroczeniu Poniatowskiego w 1809 roku do Galicji trudno mówić o jakimś z góry zaplanowanym tam powstaniu. . Było to spontaniczne poparcie wkraczających tam polskich wojsk. Spontaniczne reakcje też w końcu się zdarzają. Nie zawsze musi to być wynik spisków, tajnych organizacji, działania emisariuszy, agentury itp. 

 

P.S Wydawało mi się że Administrator Secesjinista jest raczej przeciwnikiem teorii spiskowych.

 

 

Edytowane 14 Czerwiec 2017 przez euklides

[secesjonista]

Nie wiem jak euklides, ale ja podaję: autora, tytuł, rok wydania i stronę: cytując kogoś. Reszta to konfabulacja.

To jakie ma dowody źródłowe: na powstanie narodowe na Ukrainie doby 1812 roku?

[secesjonista]

48 minut temu, euklides napisał:

P.S Wydawało mi się że Administrator Secesjinista jest raczej przeciwnikiem teorii spiskowych

 

Proponuję zapoznać się jak należy zapisać ów skrót i mój nick; język polski - nie boli.

[euklides]

22 godziny temu, secesjonista napisał:

Nie wiem jak euklides, ale ja podaję: autora, tytuł, rok wydania i stronę: cytując kogoś

(...)

 

Chodzi o książkę: 

Szymon Askenazy "Książę Józef Poniatowski" nakładem wydawnictwa Kurpisz w Poznaniu. Poznań 2006r

Ten cytat jest na stronie 201.

 

P.S.   Przepraszam za nick.

Ale godności nie pomyliłem.

Edytowane 15 Czerwiec 2017 przez euklides

[secesjonista]

To proszę go podać.

[Furiusz]

Euklides podał już cytat, w swoim poprzednim poście, teraz podał skąd ów cytat zaczerpnął.