Najlepszy myśliwiec II Wojny Światowej

[widiowy7]

ówcześni piloci mogli dojść przez trening do automatyzacji odruchów potrzebnych do zmienienia nastaw z przelotowych na bojowe.

Nawet " zautomatyzowanie" odruchów zabiera pilotowi cenny czas. A cały czas mówimy o zaskoczonych pilotach. A w takiej sytuacji taktycznej, P-38 Lightning nie dawał dużych szans na przeżycie.

Gdzie ja ten artykuł czytałem? Skleroza

W każdym razie konkluzja była taka. P-38 odnosił spektakularne zwycięstwa, lub ponosił takież klęski. Bo był własnie taki skomplikowany w obsłudze.

Dowódcy liniowi zaś, woleli przesiadać się na P-51 lub P-47, jeśli była taka możliwość.

[učitel]

Hi, friends of WWII history. I am a new FORUM-writer. I´m Czech but I write English, because the rules of Polish historical portal permit writing in Polish, or English only. I understand Polish text quite well. But if I write Polish, I should lots of mistakes in my text. Further, Czech PC-keyboard misses special signs for Polish letters and words. To understand one another, I will use rather simple English.

Once I have read a book written by capt. Eric Brown, who had tested both Allied, and Axis WWII fighters. At the conclusing part of that book, he made a list of about ten fighters that he considers as the best, and that he could test. I don´t remember this hierarchy exactly, but I know that he considers Spitfire Mk. XIV for the first place and FW 190 D for the second place. Further, I think, was Mustang … Thunderbolt, as I remember, he appreciates on last places of his list.

But, many survived pilots tell that Thunderbolt belonged to the most safety fighters, often „non-shot downing“ plane, probably thanks to its strong, large and armoured engine.

(Captain Brown also wrote that maximal speed of Heinkel 219 Uhu was 580 km/h only, more he didn´t achieve, though he did what he could. He used no MW-50 equipment, but after his opinion, „Germans giving“ 665 km/h was one of „Propagation“ purpose.)

There were no Russian fighters on his list, but he wasn´t able to test them (unlike Lerche).

If I shoud appreciate Italian fighters, the Americans have tested Reggiane Re. 2005 after the war. Test pilots said that Re.2005 belonged to one of the best, while not even the best Axis fighter, that they could test. I can agree. It is a well-known thing that Germans concentrated all these flyingable machines for air defence of Ploesti oil fields in 1944 and later for air defence of Berlin!

To Japanese fighters, American test pilots best-appreciated Army-types „4“ and „5“ - Ki-84 Hayate (but they tested the ultimate version), and Ki-100 Goshikisen (Tony II). American pilots shot down few these fighters.

To Russian fighters Lerche well appreciated Jak-3. Hard to say what fighter was better, if this plane, or La-7. Both fighters were not ideal.

Czech modellers and enthusiasts high-appreciate also Polikarpov I-185 and many of them consider it for the best Russian interceptor. (There was passing similar discussion on that topic at some Czech WWII aircraft FORUM some time.) I can agree, but there was a little possibility to show its quality at dogfights.

I can say, to best Russian fighters belongs American P-39 Airacobra. Both Americans, and Englishmen had no success in this type. Only Russians.

Also P-38, by Germans considered as quite easy for shooting-down, but for Japanese pilots it was quite problem.

Hard to say: it is a real thing, best successes in Morane-Saulnier MS.406, as well as in Brewster Bufallo, were achieved by Finnish pilots (more than the French, and much more than the Americans). But, it is therefore they fought in it, what they have had. Also, they often have fought against less-training pilots and sometimes against out-of-date planes.

[učitel]

Because there was closed the theme "Messerschmitt Bf 109" yesterday, I´ll add still another reviews:

I´d like to add my opinion about Bf 109 as a fighter line.

When we look at Bf 109 as an aircraft design, there were two concepcions only at its chronologic development.

The first - from Bf 109 B to Bf 109 E (prob. 1936-40). Each of these versions were different only in various type of engines, armament or some details.

The second – from Bf 109 F to Bf 109 K (prob. 1941-45). Otherwise, each these versions were different in particular modification of the armament, which determined the fuselage (F - G-4, G-5 – G-14, G-10 – K), wings (which depended on various length of undercarriage, it has been determined of various type of equipment, armament, etc.)

So the difference between the prototype Bf 109 F (from late 1940), and the prototype Bf 109 K (from late 1944) was too small!!

But there was other well-known WWII fighter line, where the development of the first and basic construction was rather more progressive, individual versions were differed not only in using engine or armament, but also in the design! This feature is większy potencjal rozwojowy, and such a design is SPITFIRE. From 1936 to 1945 (and even after WWII) were enormous numbers of versions (Mk.I – Mk.IXX). We can also add similar naval versions as Seafire, Spiteful or postwar Seafang.

I thing, The Spitfire Mk. I was then the most progressive fighter of WWII.

In Soviet WWS, it was Yakovlev´s fighter line, from I-26 to Yak-3, or to Yak-9 U/9 P. Of course, especially first Yak-1s or Yak-7s were rather primitive planes, but their rapid production maybe saved Russians! And good Yak-3 (his flying features) was very appreciated by German test pilot Hptm. Lerche.

Hard to say, if in case of the possibility of development such a fighter as Heinkel He 100D or He 112, Germans would be able to achieve similar progressive fighter line as British in Spitfire.

Another to Bf 109: Since 1942 Germans mostly have used versions with DB 605-engine. It is an interesting thing, that some fighter aces, for example Gunter Rall, prefered Bf 109 G-14, to more powerful G-10 version! The G-10 and K-4 versions were otherwise armed more strongly (due to 30 mm´s MK-108) but they had heavier engine DB 605D. And this heavier engine made worse maneuverability than in versions with DB 605A (Bf 109 G-1 – 109 G-6) or AS (later versions of G-6s, G-10/AS, and G-14).

[widiowy7]

In Soviet WWS, it was Yakovlev´s fighter line, from I-26 to Yak-3, or to Yak-9 U/9 P. Of course, especially first Yak-1s or Yak-7s were rather primitive planes, but their rapid production maybe saved Russians! And good Yak-3 (his flying features) was very appreciated by German test pilot Hptm. Lerche.

Hard to say, if in case of the possibility of development such a fighter as Heinkel He 100D or He 112, Germans would be able to achieve similar progressive fighter line as British in Spitfire.

učitel

Dlaczego uważasz że sowieckie maszyny były cokolwiek dobre? A Bf- 109 był używany do walki energetycznej czyli góra-dół.

[FSO]

Witam;

ucitiel: temat został zamknięty bo w kilku miejscach rozprawiamy już o Me 109 w różnych jego wersjach.

Wersje Me 109:

- Bf 109 V2 - silnik Junkers Jumo 210A o mocy 610 KM. Miała to być baza dla wersji A, ale nigdy taka wersja nie powstałą

- Bf 109 B1 - Jumo 210Da, 680 KM [lato '37, 30 egz.],

- Bf 109 B2 - j.w. ale śmigło na licencji Hamiltona

- Bf 109 C1 - silnik Jumo 210 Ga, 700 KM ; modele C2 - C4 - egzemplarze testowe

- Bf 109 D- silnik Jumo 210 Da, 680 KM, ok 200 egz., 10 kupiła Szwajcaria

- Bf 109 E- silnik DB 600Aa, 1674 KM [dodatkowe zasilanie w tlen typu MG1]

- Bf 109 E-1 silnik DB 601 A-1

- Bf 109 E-3 - silnik DB 601 Aa- moc startowa 1175 KM

- Bf 109 E4 / E5 / T2 - silnik DB 601N, moc startowa: 1270 KM, maksymalna - 1200 KM [lato - jesień '39]

- Bf 109 E-7Z - instalacja GM1 z podtlenkiem azotu N2O

- Bf 109 F - silnik DB 601 E - 1350 KM, wersja F-1 silnik DB 601N, liczne usterki, niepełne otwarcie żaluzji, odłamywanie się w locie ogonów etc,

- Bf 601 F-3 / F-4 silnik DB 601 E - wersje wcześniejsza stare wyposażenie w działka, wersja nowsza - nowe działka, były traktowane jako samoloty wysokościowe lub rozpoznania

- Bf 109 G, silnik DB 605 moc startowa / maksymalna : 1475 / 1310 KM, z tym, że G-0, miało jeszcze początkowo stare silniki.

- Bf 109 G-6 : silnik DB 605 A: 1475/1250

- Bf 109 G-10 : silnik DB 605 DCM 1800 /1050 [wysokość 8000m]

- Bf 109 K-4 ; silnik DB 605 DCM 1800 [moc startowa]

- Bf 109 H; wysokościowy DB 605 B 1600 [moc startowa]

Łączna produkcja "109" to ok. 31649 egz., po wojnie zaś jeszcze 573 egz. jako Avia S/CS 99/199 oraz 239 w Hiszpani jako HA-1109 do 1112

Tak naprawdę jednak - Bf 109, od pewnego momentu "kręcił się wokół własnego ogona", coraz mocniejsze silniki poprawiały możliwości tego samolotu, lecz jednakże nie na tytle by sprawić, że nowa wersja byłą rewolucją w porównaniu do wcześniejszej. W zasadzie wersje od F do K, bazują na wersji E, z tym że silniki są nieco mocniejsze, lub wyposażone w lepsze instalacje bazujące na nadtlenek azotu. Tak naprawdę w '43 r. był to samolot bez przyszłości.

pozdr

[učitel]

Hi, everybody.

FSO, thanks for particular Bf 109-version list.

Dlaczego uważasz że sowieckie maszyny były cokolwiek dobre? A Bf- 109 był używany do walki energetycznej czyli góra-dół.

widiowy7, it seems you haven´t understood well my contribution. I didn´t write at all, that Soviet planes had been so good generally, but that Yak-fighters were by progressive fighter line. Their design-construction was progressive, which supported the progressive development.

The difference between Bf 109 F (construction!!) and Bf 109 K was not so different. "... był używany do walki energetycznej czyli góra-dół" - yes it´s right. A co z tego?

[FSO]

Witam;

ucitiel: jest dość ciekawa sprawa. Samoloty serii Jak-x , Me Bf 109-x oraz FW 190x miały nieco inne założenia konstrukcyjne. Samoloty radzieckie i niemieckie: FW 190x [głównie wersja D], oraz jego następca - to samoloty przystosowane w znacznej mierze do warunków frontu wschodniego - czyli walk na niskich / średnich wysokościach. Ba, pierwsza wersja Foki [A] miła taką wadę że nieco powyżej 6000m dość mocno spadały jej osiągi. Radzieckie samoloty także swoje najlepsze osiągi prezentowały w okolicach 4-5 tys metrów... Poza tym sama ich konstrukcja - silnik gwiazdowy odporny na ciężkie postrzały, szeroko rozstawione koła - i możliwość lądowania na kawałku pola. Według mnie specyficzne warunki frontu wschodniego i jego warunków pozwolą zrozumieć czemu radzieckie Jak-i radziły sobie tam bardzo dobrze, czemu Fw 190 początkowo mający problemy z mocą na dużych wysokościach dawał sobie radę, zaś Me 109... był dobrym, ale nie rewelacyjnym samolotem w tamtych warunkach.

pozdr

[učitel]

Then, FSO, I ´ve got such a feeling, that both of us speak to other things. Generally, I can agree with you. But – I haven´t mentioned FW 190, high altitude-possibilities of fighter engines, etc. (I compared only particular weights of various DB-engines and their influence for the maneuverability for specific Bf 109 versions.)

I see, there are described those differences in various literature, concerning optimal altitude-possibilities of engines as in British, so in Russian fighters. But some Czech fighter pilot veterans, that had been fighting in Western Front in Spitfire V and IX, and then they moved to the Soviet Union and were fighting in La-5 FN, told something else: Most of dogfights were at lower altitude in East Front than in West, but it was connected with other flight tasks, that had been typical in Russia: the escort of bomber-attacker Pe-2 or Il-2M3, the support of ground units, cooperation with ground troops, etc. Dogfights were taken place in low or medium altitute too, but it concerns also to described conditions of East Front. The equipment of La-5 FN those veteran pilots described as more out-of-date than Spitfire Mk.IX was, but the performance (power) differences between their engines in flight (Shvecov ASh-82 FN and Rolls-Royce Merlin...) were appreciated by those veterans as not so different.

And to your opinion - that FW 190x?? were designed for East Front condition? When did the first FW 190 prototype test? In 1938 or 1939. It´s not important. But certainly not closely before the outbreak of Soviet-German´s hostility.

And to FW 190 D as „the special fighter for East Front-conditions“? When did FW 190 A see first in action? This type got JG 26´s (Schlageter) and JG 2´s (Richthofen) Gruppes in autumn of 1941! In East Front this type appears only in spring of 1942 (JG 3 Udet and others).

FW 190 D saw first action in October 1944 in France (JG 26, Achmeer airfield). In Russia this type appears in winter 1944/45, first in northern East Prussia area!

Pierre Clostermann wrote in his book „The great circus“, that all of German new planes used to introduce at first to Western Front!! It´s a clear thing, why it was: Anglo-American air technique was on the higher post than the adequate Russian one.

[Shadow]

Witam

Bf 109 K-4 ; silnik DB 605 DCM 1800 [moc startowa]

Warto tutaj jednak wyróżnić, że dla silnika DB 605 DB/DC owa moc na poziomie morza osiągnięta mogła być albo w zestawie paliwo B4 + instalacja MW-50 lub też tylko na samym paliwie C3. Co więcej kojarzę, że Niemcom udało się dojść do stanu, że w silnikach serii DB/DC (ten sam silnik właściwie, oznaczenie określa zdaje się typ stosowanego paliwa) że stosując paliwo C3 oraz instalację MW-50 osiągali moc rzędu 2000 PS.

Pozdrawiam

[učitel]

Łączna produkcja "109" to ok. 31649 egz., po wojnie zaś jeszcze 573 egz. jako Avia S/CS 99/199 oraz 239 w Hiszpani jako HA-1109 do 1112

Hi, everybody.

If I could clear this information about production Czechoslovak postwar 109s:

The production has built on former German production line at the Avia Letňany-Factory. Czechoslovak national mark had been ordered as C-10, but during the production it was changed to S-99 (= the army mark, but the police mark has been kept as C-10 still for some time). „S“ ment „stíhací“ = fighting.

Avia S-99: airframes of Messerschmitt Bf 109 G-14, G-10 and K-4, mostly G-10.

Avia CS -99 (CS ment „cvičný stíhací“ = training fighter): airframes of Messerschmitt Bf 109 G-12.

But, German war prisoners managed an explosion in a mililitary stock of DB 605 engines. Then, there was decided to substitute those (fighter) engines by (bomber) Junkers Jumo 211 F-engines, ordered originally for Ju 88 A. These engines were stored in large numbers in military stocks.

So, the original Bf 109-fuselage was modificated for another engine. The power of the „new“ engine was rather low, and other performances were bad too. The „new“ fighter was renamed as Avia S-199, and the two-seater as Avia CS-199. The common nickname was „Mezek“ (= the mule) in Czechoslovak Air Force. This type was, together with La-7, the main army fighter till the arrival of MiG-15 jet interceptor.

Then, Czechoslovak Jews in communist´s government and in the Central Committee of the Communist Party wanted support Israeli effort in first Arabian-Israeli conflict in 1948. Several tens of S-199 were sent across Italy and through B-17s to Israel. In this conflict S-199s were fighting against Egyptian Spitfires and Mustangs P-51 D. It is says that Izraeli S-199 pilots during dogfights against Arabian Spitfires use German as a warning intercom speech, so as: „Achtung, achtung, zwei Spitfires links zu neun Stunden …“ - of couse, as a joke!

[FSO]

Witam;

ucitiel: za Murawskim "Samoloty Luftwaffe" : "Jak już wspomniano po zakończeniu działań wojennych na terenie Czechosłowacji zmontowano z pozostałych części i podzespołów 21 samolotów Bf 109G i K oznaczonych Avia C-10[od sierpnia 1947 roku stosowano oznaczenie Avia S-99]. Oprócz tego zmontowano też dwa samoloty dwumiejscowe Bf 109 G-12. Po wyczerpaniu się zapasów silników DB 605 kolejne płatowce otrzymały znacznie słabsze silniki Junkers Jumo 211F o mocy 937 kW [1275 KW]. Pod nowym oznaczeniem Avia S 199 samoloty te były dostarczane od 2 lutego 1948 roku jednostkom lotniczym Armii Czechosłowackiej. Samolot ten miał bardzo słabe osiągi, silnik często przerywał pracę, gazy spalinowe dostawały się do kabiny pilota, koła podwozia głównego miały tendencję do blokowania się. Piloci nadali tym maszynom niezbyt pochlebny przydomek muł [mezek]. Część tych samolotów sprzedano następnie do Izraela, gdzie utworzyły one pierwszy dywizjon myśliwski lotnictwa tego kraju. Dywizjon ten oznaczony numerem 101 brał udział w walkach z Egiptem w 1948 r..." [s.183]

"Na początku 1942 roku Ministerstwo Lotnictwa Hiszpanii i Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy podpisały układ umożliwiający rozpoczęcie w zakładach Hispano Aviacion w Sewilli produkcji licencyjnej samolotów Messerschmitt Bf 109G. W trakcie 1942 roku Niemcy dostarczyli do Hiszpanii 25 płatowców Bf 109 G-2 pozbawionych silników, uzbrojenia i wyposażenia. Prototyp wariantu hiszpańskiego napędzany silnikiem Hispano Suiza 12Z 89 o mocy maksymalnej 994 kW [1350 KM] wyposażonym w śmigło typu VDM oblatano 2 marca 1945 roku. Nosił on oznaczenie HA 1109 J1L. Pierwszy z 25 dostarczonych przez Niemców płatowców Bf 109 G-2 z silnikiem HS 12Z 89 i szwajcarskim śmigłem Escher - Wyss oblatany został 10 lipca 1947 roku, pozostałe ukończono w ciągu kolejnych 18 miesięcy. W maju 1951 roku oblatano prototyp wersji HA 1109 K1L z francuskim silnikiem Hispano Suiza 12Z 17 napędzającym śmigło de Havilland Hydromatic PD-63-335-1. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1952 roku. W roku 1953 zbudowano dwa egzemplarze dwumiejscowe HA 110 K1L. W roku następnym zdecydowano się o zastąpieniu dotychczas stosowanych silników Hispano Suiza, silnikami Rolls Royce Merlin. Samoloty z silnikiem Merlin 500-45 o mocy startowej 1184 kW [1610 KM] nosiły oznaczenie HA 1112-M1L. Samoloty te osiągały prędkość 674 km/h na wysokości 4000m Nieoficjalna nazwa tych maszyn to Buchon [gatunek gołębia występując masowo w okolicach Sewilli]. HA 1112 M1L pozostały na stanie Ejercito del Aire do 1967 roku..." [s.183]

"... Obok Luftwaffe również siły powietrzne innych krajów posiadały samoloty myśliwskie Messerschmitt Bf 109. Bułgaria otrzymała początkowo 19 samolotów Bf 109 E-4, E-7 a następnie w 1943 roku 64 maszyny w wersji G-2. W ciągu 1944 roku lotnictwo tego kraju przejęlo kolejne 81 samolotów Bf 109G różnych wariantó [od G2a do G10] [...]

Niewielka liczba samolotów Bf 109G pełniła służbę również na terenie państwa chorwackiego. W kwietniu 1945 roku jeden z chorwackich Bf 109 G10 wylądował na włoskim lotnisku Falcanara i został zdobyty przez Amerykanów.

Finlandia otrzymała 132 egzemplarze Bf 109G różnych wariantów produkcyjnych. Używano ich aż do 1954 roku. [...] W 1940 roku Japonia zakupiła trzy egzemplarze Bf 109E-4. Samoloty te zostały dostarczone nabywcy na początku 1941 roku. Przed wybuchem wojny z Niemcami Jugosławia otrzymała 73 samoloty Bf 109 E-3. Hiszpania otrzymała pierwsze 35 samolotów Bf 109B , C i D pod koniec 1938 roku. Były to samoloty użytkowane wcześniej przez J./88 Legionu Condor. Po zakończeniu wojny domowej 29 Bf 109E-1 pozostało również w Hiszpanii. W 1942 roku trafiło do tego kraju również 15 Bf 109 F-4. [...] Rumunii zakupili 75 samolotów Bf 109 E-3 i E-4, a następnie 86 Bf 109 G-2a, G-5 i G-8. W latach 1942 - 1943 Słowacja zakupiła 25 samolotów Bf 109 E. [...] Na początku 1944 roku lotnictwo słowackie kupiło 15 egzemplarzy Bf 109 G-6. Już w listopadzie 1938 roku Szwajcaria otrzymała pierwsze z dziesięciu zakupionych Bf 109D1. W roku następnym zamówienie poszerzono o 80 egzemplarzy Bf 109E. Zakłądy Dornier Werke w Altenrheim zbudowały na licencji dodatkowych 8 samolotów Bf 109E. W 1944 roku Szwajcaria otrzymała 12 samolotów Bf 109G. W 1939 roku Węgry otrzymały trzy egzemplarze Bf 109 D1 W następnych latach do tego kraju trafiło 40 samolotów Bf 109E używanych głównie do celów szkoleniowych. Węgrzy latali również na co najmniej 15 Bf 109 F4, a następnie na około 250 maszynach w wersjach G i K.

Pierwsze Bf 109 G trafiły do lotnictwa włoskiego wiosną 1943 roku, były to 22 samoloty należące wszeczśniej do JG 53 Pik As. Po kapitulacji Włoch powstała Republika Socjalna której siły powietrzne otrzymały około 100 Bf 109 G i K. W czerwcu 1940 roku Związek Radziecki rozpoczął próby pięciu zakupionych w Niemczech Messerschmitów Bf 109 E3. ..." [s.189 - 190]

pozdr

[učitel]

Bf 109 G-6 : silnik DB 605 A: 1475/1250

Bf 109 G-10 : silnik DB 605 DCM 1800 /1050 [wysokość 8000m]

Bf 109 K-4 ; silnik DB 605 DCM 1800 [moc startowa]

Hi, FSO. The information of any discussion forum is based not on quantity described text, but on the substance and the interesting of discuss topic. It is unnecessary to write me Polish facts that I have written last time! I think, many Polish air enthusiasts of this FORUM undestand my English. If you don´t understand my English, O.K., but don´t name my nickname next time. If you want to give similar information in Polish language, of course, but without the salutation „učitel“, please.

Among your list of Bf 109 version, there is one important version missing – Bf 109 G-14. This was intermediate version, intended till finishing new DB 605 D–engines. It was a very extended and popular version. It has similar engine as G-6 (DB 605 A), but with an additional power equipment MW 30 or MW 50, which made better most performance of the plane (DB 605 AM). G-14 came to units in June, 1944. There was also a bit modified fuselage („Galland hook“), sometimes a new wooden tail, sometimes modified mid-part of wings – depending on a shape of the undercarriage (tyre) and of length of undercarriage legs.

Among Bf 109 G there was one „puzzle“. It was mysterious Bf 109 G-10/AS version. It is known that at Prague aircraft factory Avia were producting DB-engines during WWII. After WWII there were left lots of original technical documentation for manufacturing parts. But, on official list of 109 G-version, the G-10/AS misses there. My former penfriend, Italian well-known air enthusiast and author, Giorgio Pini, sent me the copy of original „Umrust Motoren“ many years ago. (Italian aircraft factories produced new types from 1942 – Macchi MC. 205, Fiat G.55, and Reggiane Re 2005. These „number 5“ line was intended for a new, more powerful engine too. But Italian aircraft factories had no suitable engines, therefore there was decided to produce German DB 605 under the licence by Alfa Romeo factory, with the mark RC-58 Tiffone. So, Italian air factories got similar technical manual as at Avia factory.) But, I found there this G-10/AS version!! Generally, the basic G-10 is not so different from K-4. All G-10 versions should have had the new DB 605 D-engine. This engine was heavier and more powerful, of course. Messerschmitt Bf 109 G-10 came to units in October, 1944. But, it is the fact, Italian R.S.I. Air Force, Aviazzione Repubblicana, used in 1944/45 many G-10/AS types. It is supposed that the G-10/AS (with DB 605 AM) was intermediate version too: when new DB 605 D-engines weren´t available yet, to fuselages for G-10 version were fitted older DB 605 AM engines. The difference of outer shape on the fuselage capote was made by enlarged oil bath. In later G-10 and K-4 are visibly seen little „bulges“, little coverings that were seen behind the spinner beneath. At G-10/AS there are seen no those bulges, naturally.

[FSO]

Witam;

ucitiel: napisałem troszkę więcej o czeskiej wersji Bf 109 i od razu informacje gdzie i jakie samoloty były eksportowane i jakie koleje losu przechodził Bf 109.

Za moją "nieznajomość" angielskiego - przepraszam. Zawsze miałem z tego najgorsze oceny. Wiki podaje, że produkcja zmodyfikowanych MC 205 Macchi [z silnikami DB 605 A-1 1475 KM] ruszyła jesienią '42 r, choć z różnych powodów produkcja była mała - miesięcznie ledwie 12 maszyn. Sam samolot zaś był na tyle dobry, że radził sobie bez problemu z Bf 109 G....

Być może jest rozwiązanie czemu nie ma typu AS - Murawski podaje, że literka "a", lub "A" oznaczała w terminologii Messerschmitta wersje eksportowe [ausslandich]. Z drugiej strony na str. 175-6 jest informacja, że aby poprawić osiągnięcie Bf 109 na dużych wysokościach od modelu G-5 próby], seryjnie od G-6 pojawiły się zmodyfikowane wersje silnika oznaczone DB 695 AS [sonder - specjalny]. Miały one sprężarki o dużej średnicy stosowane wcześniej w silnikach DB 603 G. Być może to jest wyjaśnienie, dlaczego część typów ma oznaczenie tylko n.p. G-10 a część G-10/AS.

Murawski twierdzi także, że Bf 109 G-14 był zbliżony do wersji G-6/U3 z silnikiem DB 605 AM i instalacją MW 50...

pozdr

[mut]

Ja myślę, że Dornier 335 mógłbym spokojnie zdobyć przewagę na ówczesnymi myśliwcami.

[FSO]

Witam;

mut: małą uwaga : Do 335 to samolot myśliwsko bombowy czyli myśliwiec mogący mieć podwieszane bomby o wadze 500 kg. Podobne osiągnięcia w dźwiganiu bomb miały chyba wszystkie myśliwce okresu II w.ś. albo niemal prawie. Wystarczy rzucić okiem na to co miało być tzw. Blitzbomber. Nie jest to samolot który miałby przyszłość, z racji tego że już wchodził napęd odrzutowy, zaś pierwsze samoloty z tej serii zamierzano produkować dopiero w II połowie '45 r. Nie byłą to też konstrukcja przełomowa.

W '41 r. założenia były świetne, jednakże mimo wojny i zaakceptowania przez Technisches Amt do podjęcia produkcji przedseryjnej upłynęły aż cztery lata.

pozdr