Teksty Apokryficzne a Sobór Nicejski, ewangelie wybrane przez Konstantyna

[Fassr ad-Din]

Należałoby sobie zadać pytanie w jakim stopniu te teksty apokryficzne zaszkodziły organizacji Koscielnej. Ile by Kosciół stracił na znaczeniu...

[Inga]

Słuchaj.

Akurat mi osobiście pozycja KK dokładnie powiewa, więc jakby nie mam problemu.

Po drugie, tych ewangelii niebezpiecznych z których najgorsza bo Judaszowa, miała zrobić tyle złego a nie zrobiła niczego, było już tyle, że każda następna zostanie potraktowana jako wymysł szaleńca, nieszkodliwe wariactwo i to wszytko.

Kościół straci na znaczeniu kiedy ludzie zaczną logicznie myśleć, a na to się jakoś chwała Bogu nie zanosi.

[Fassr ad-Din]

Masz poczytaj Zaginioną Biblię. Autor J. R. Porter

[Fassr ad-Din]

Określenie ewangelie niebezpiczne odnosi się do ich zawartości i treści niezgodnych z wykładnią doktrynalną Kościoła. Zadnej z apokryficznych eangelii nie mozna traktować jako wariactwo.

[Inga]

Ewangelia wg Marii Magdaleny - Nowa książka od Nowej Prozy

To jest historia, której nigdy nie opowiedziano! Polityczna rywalizacja, której finałem były dwie egzekucje.Skomplikowany trójkąt miłosny, który wpłynął na bieg historii.Rewolucja religijna, która zmieniła świat. Oto oparta na dwudziestu latach badań historycznych wyjątkowa powieść głęboko osadzona w wierze chrześcijańskiej.

Oczekiwana opowiada prawdziwą i kompletną historię Jezusa, jego życie, nauczanie i ukrzyżowanie z punktu widzenia Marii Magdaleny, zawartą przez nią w jej ewangelii. Maria Magdalena opisała w niej ich miłość, małżeństwo i swoje macierzyństwo. Oczekiwana ukazuje wpływ, jaki ten związek wywarł na ponad 2000 lat historii ludzkości. I jest to historia oparta na materiałach źródłowych, autentycznych przekazach oraz ewangelii Marii Magdaleny.

Autorka, Kathleen McGowan przytacza w książce fragmenty ewangelii Marii Magdaleny, i są to najbardziej poruszające dokumenty jakie czytelnicy

czytali. Powieść rozgrywa się w czasach historycznych, w większości za życia Jezusa Christusa.

Starodawna przepowiednia głosi nadejście Oczekiwanej, kobiety, której przeznaczeniem jest ujawnienie światu ewangelii Marii Magdaleny. Kiedy Maureen Pascal wkracza przypadkowo w niebezpieczny i sekretny świat ludzi, którzy gotowi są walczyć na śmierć i życie, by zachować - albo zniszczyć - największe na ziemi tajemnice, odkrywa również, że pradawna przepowiednia wskazuje właśnie na nią. Maureen przeżywa zapierającą dech w piersiach przygodę, odkrywając starodawne wskazówki, rzuca wyzwanie niezmiennym od wieków tradycjom i ryzykuje życie, by wypełnić przeznaczenie i odnaleźć zwój, który zaczyna się słowami: "Jestem Maria, zwana Magdaleną, księżniczka królewskiego plemienia Beniamina i córka

Nazarejczyków. Jestem prawnie poślubioną małżonką Jezusa, Mesjasza Drogi... Pozostawiam te słowa dzieciom przyszłości, tak aby mogły, kiedy

nadejdzie czas, odnaleźć je i poznać prawdę o tych, którzy przecierali szlak Drogi".

Powieść jest wstępem do Trylogii Linii Magdaleny, ale sama stanowi odrębną całość.

Oczekiwana ukazała się w Stanach Zjednoczonych nakładem wydawnictwa Kimon & Schuster, Inc. 25 lipca 2006 a w Polsce 11 czerwca 2007 nakładem wydawnictwa Nowa Proza. Oprócz Polski, powieść ukazała się w 30 krajach na świecie.

Treść Oczekiwanej:

Dwa tysiące lat temu Maria Magdalena ukryła u skalistych podnóży francuskich Pirenejów zwoje, Ewangelię, która zawierała jej własną wersję wydarzeń i obraz postaci z Nowego Testamentu. Chronione przez

nadprzyrodzone siły, owe zwoje mogą być odkryte tylko przez wyjątkowego poszukiwacza, tego, który wypełni pradawną przepowiednię o nadejściu l'attendue - Oczekiwanej.

Kiedy dziennikarka Maureen Pascal zaczyna gromadzić materiały do nowej książki, nie ma pojęcia, że wkracza w obręb prastarej tajemnicy, tak rewolucyjnej, że zabijały i umierały dla niej tysiące ludzi. Bohaterka

zagłębia się w mistyczne kultury południowo-zachodniej Francji, gdy niesamowita przepowiednia o Oczekiwanej zaczyna rzucać cień na jej życie i pracę, pogrzebane zaś od dawien dawna sekrety rodzinne wychodzą na

światło dzienne.

Maureen odwiedza zakurzone ulice Jerozolimy, katedrę w Paryża... i w końcu trafia do miejsca, w którym prawdopodobnie ukryto zwoje. Pisarka musi rozwikłać zagadki łączące największych artystów w dziejach, Sandro Botticellego, Nicolasa Poussina i Jeana Cocteau; Medyceuszy, Burbonów i dynastię Borgiów; a także wielkie umysły: Leonarda da Vinci i Isaaca

Newtona. U celu spotyka się niemal twarzą w twarz - a wraz z nią czytelnik - z Jezusem Chrystusem, Marią Magdaleną, Janem Chrzcicielem, Judaszem i Salome na kartach głęboko poruszającej i niezwykłej nowej

Ewangelii - historii Jezusa, opowiedzianej przez Marię Magdalenę.

Oczekiwana - Tło historyczne i legendy:

Oczekiwana to powieść, pełna niezwykłych wątków i zagadek. Ta książka sięga ponad ograniczenia geograficzne i czasowe, ukazuje ukryte przez

stulecia mroczne i niewygodne tajemnice ludzkości. Autorka Oczekiwanej rozpoczęła badania 20 lat temu. Poznała tradycje południowo-zachodniej Francji, historie i legendy przekazywane ustnie przez pokolenia, dotyczące proroctwa mówiącego o nadejściu Oczekiwanej, duchowego poszukiwacza , której zadaniem jest objawienie światu wiadomości od

Marii Magdaleny. Poniżej elementy historycznych legend i zapisów wykorzystanych przez autorkę.

1. Symbol nieba - uwidoczniony na pierścieniu Magdaleny. Katarskie narody Europy czciły Modlitwę Pańską, ponieważ zawierała ona w sobie

samą formułę tworzenia nieba na ziemi, budowania królestwa Bożego (zostanie to przedstawione bardziej szczegółowo w drugiej części Oczekiwanej, Księdze Miłości). W konsekwencji katarowie, podobnie jak

inni wyznawcy nauk Ezy, przekazanych przez Marię Magdalenę, nosili na swoich ciałach symbole nieba, najczęściej pod postacią biżuterii, czego

przykładem jest wzór na pierścieniu Magdaleny. Nawiązywało to bezpośrednio do wersu modlitwy "jako w niebie tak i na ziemi" i miało przypominać, że nigdy nie jesteśmy oddzieleni od Boga. W późniejszych

czasach ludzie nosili te wzory pod postacią tatuaży, poza tym do dzisiaj przetrwały w Langwedocji starodawne kościoły, gdzie znajdują się

malowidła przedstawiające podobne niebiańskie formacje.

2. Dziedzictwo Marii Magdaleny wciąż jest obecne w wielu rejonach południowej Francji, a jak głosi wieść, jej sarkofag został odkryty w trzynastym wieku w prowansalskim mieście Saint-Maximin-la-Sainte-Baume.

Choć wymienia się kilku kandydatów do miana Saint Maximin, od którego miasto wzięło swoją nazwę, między innymi czternastowiecznego biskupa z

Trewiru, pewna legenda głosi, że jeden z wczesnych uczniów towarzyszących Marii Magdalenie w podróży do Francji nosił imię Maximin. W średniowiecznej "Złotej legendzie" jej autor Jacobus de Voriagne

opisuje, jak to Maximin poprosił, by pochowano go obok kobiety, którą uważał za swego największego duchowego doradcę i źródło inspiracji. Maximin i Magdalena widnieją nawet razem na licznych dziełach z epoki średniowiecza i renesansu, jeśli tylko ktoś zechce ich tam znaleźć! Moim ulubionym jest fresk z czternastego wieku, ukryty w pewnym szczególnym

kościele we Florencji, który odgrywa ważną rolę w drugiej części Oczekiwanej.

3. We wczesnych chrześcijańskich legendach Francji występuje też często historia "Sary Egipcjanki", zwanej także "Sarą, królową cygańską". Owa Sara jest świętą patronką w kulturze romskiej i otoczona czcią w wiosce, gdzie spoczywają jej szczątki - w Saintes-Maries-de-la-Mer na śródziemnomorskim wybrzeżu Camargue. Co roku pod koniec maja w wiosce odbywa się pielgrzymka, na którą przybywają

Romowie z całego świata, by wspólnie oddawać hołd tajemniczej Sarze, obdarzonej podobno niezwykłymi zdolnościami uzdrowicielskimi. Choć pojawiły się ostatnio spekulacje, że Sara może być córką Ezy i

Magdaleny, należy wspomnieć, że istniało kilka kobiet noszących podobne imiona - między innymi Sarai, egipska kapłanka i akuszerka, a nawet Salome, która była znana jako "księżniczka" i która mogła przetrwać w

pamięci jako Sara. Łączenie ze sobą legend na zasadzie podobieństwa imion było niestety bardzo powszechnym zwyczajem we wczesnych pismach chrześcijańskich i dlatego bardzo trudno zidentyfikować liczne Marie,

Janów czy Sary w naszej historii.

4. Legenda Weroniki i jej chusty. Weronika, przyjaciółka Marii i Salome, późniejsza święta, która w Wielki Piątek otarła twarz Ezy swoją chustą (co zostało przedstawione w szóstej stacji krzyżowej) zwała się Berenika. Jej współczesne imię, Weronika, pochodzi prawdopodobnie od określenia "prawdziwy wizerunek". Jednak z myślą o tych, którzy znają jej legendę, uznałam, że lepiej będzie posłużyć się imieniem tradycyjnym.

5. Legenda centuriona Longinusa, pośród opowieści związanych z ukrzyżowaniem, jest jedną z najbardziej fascynujących, choć jej bohater bywa przyćmiewany przez sławę swej broni - włóczni, która przebiła bok

Chrystusa i która jest niejednokrotnie określana jako "włócznia przeznaczenia". Z przedmiotem tym łączy się niezwykle żywy i bogaty folklor, uważa się też, że ma on mistyczną moc, choć niesie ona ze sobą ryzyko negatywnego oddziaływania. Najsłynniejsza w tym wypadku legenda głosi, że Adolf Hitler obsesyjnie pragnął zdobyć tę włócznię, ponieważ wierzył, że uczyni go ona wszechmocnym i niezniszczalnym. Kilka kolekcji

przyznaje się do posiadania autentycznej włóczni lub jej fragmentu - między innymi pewne muzeum w Austrii i oczywiście Watykan. Natomiast legenda dotycząca samej osoby Longinusa głosi, że karą za jego uczynki

była nieśmiertelność i że został skazany na wieczną wędrówkę po ziemi w poszukiwaniu pokuty za ból, jaki zadał Synowi Bożemu w jego ostatnich godzinach. Jest to czasem określane jako "przekleństwo Longinusa" czy

też "przekleństwo centuriona". Może wydawać się z pozoru rzeczą zaskakującą, że w Bazylice św. Piotra znajduje się wspaniały posąg Longinusa dłuta Berniniego. Być może słowa Marii pomogą nam zrozumieć, dlaczego człowiek ten jest wspominany z czcią.

6. Dziedzictwo Księgi Miłości to jeden z wielkich skrywanych sekretów chrześcijaństwa. Już samo to, że istniała kiedyś ewangelia spisana ręką Chrystusa, jest koncepcją, o której słyszało niewielu współczesnych chrześcijan. Być może jest to zamierzone. Katarowie,

którzy jako ostatni byli w posiadaniu oryginalnych pism przywiezionych do Francji przez Marię Magdalenę, byli prześladowani właśnie z powodu tych dokumentów. Prześladowania katarów to ni mniej, ni więcej

ludobójstwo. Dokonano go z absolutną determinacją, z zamiarem zniszczenia "heretyków", którzy przyznawali się nie tylko do biologicznej, ale, co być może ważniejsze, duchowej więzi z Jezusem i Marią Magdaleną. Częścią zarzucanej im herezji było także posiadanie "dokumentów", które mogły stanowić dowód słuszności ich przekonań.

Ewangelia Marii Magdaleny znaleziona w Arques mówi o istnieniu "Księgi miłości" spisanej przez Jezusa:"W Księdze Miłości, którą pozostawił nam Eza, zawarte są liczne przesłania i nauki. Z wielką radością i przez

wiele lat z niej korzystałam, a teraz zostawiam ją w rękach swej pięknej córki, by kontynuowała nasze dzieło tu, w Galii. Istnieją kopie tej wielkiej księgi, sporządzone ręką Bartłomieja i Filipa; im także

powierzyłam zadanie głoszenia słów Ezy we wszystkich ziemiach Bożych, z myślą o tych, którzy zechcą słuchać".

Ciekawostka z obrazem na okładce:

Na okładce książki przedstawiono fragment obrazu Madonna, Sandro Botticelli'ego

Sandro Botticelli, przywódca bractwa Marii Magdaleny, namalował kilka portretów Madonny, które, jak się przypuszcza, ukazują w rzeczywistości Marię Magdalenę i zawierają wskazówki dotyczące jej rodu i Ewangelii.

Ponieważ przedstawianie na obrazach Magdaleny stanowiło herezję i jako takie było karane śmiercią, Botticelli i jego przyjaciele artyści często ukrywali symbolikę łączącą się z postacią Magdaleny w tradycyjnych legendach związanych z Dziewicą Marią. Ów "podziemny nurt" jest zawsze widoczny w tych obrazach i daje oglądającemu do zrozumienia, że należy w nich szukać ukrytych znaczeń. Obraz na okładce książki ukazuje Marię Magdalenę w czerwonej szacie, która jest jej znakiem rozpoznawczym,

trzymającą dziecko i piszącą swoją Ewangelię.

Tajemnice odkryte przez autorkę podczas jej blisko 20 letnich badań możemy poznać na stronie internetowej powieści www.theexpectedone.com

GW Kamiński

Nie znałam tej książki, ale zamierzam przeczytać, chyba warto.

Apokryficzna Ewangelia według św. Marii Magdaleny

[brak stron początkowych 1-6]

Strona 7

1. […] „Czym jest materia?

2. Czy będzie trwać zawsze?”

3. Nauczyciel odpowiedział:

4. „Wszystko, co się zrodziło, wszystko, co stworzone,

5. wszystkie żywioły natury

6. splatają się ze sobą i jednoczą.

7. Wszystko, co złożone, ulegnie rozkładowi

8. wszystko powraca do swych korzeni;

9. materia powraca do pierwocin materii.

10. Kto ma uszy, niechaj słucha”.

11. Piotr rzekł do niego: „Skoro stałeś się tłumaczem

12. żywiołów i wydarzeń w świecie, powiedz nam:

13. Co jest grzechem świata?”

14. Nauczyciel odparł:

15. „Nie ma grzechu.

16. To wy sprawiacie, że grzech istnieje,

17. kiedy działacie zgodnie ze zwyczajami

18. swej zepsutej natury;

19. w niej tkwi grzech.

20. Dlatego to Dobro zstąpiło między was.

21. Współdziała ono z żywiołami waszej natury,

22. tak, by połączyć ją ponownie z jej korzeniami”.

23. Potem ciągnął dalej:

24. „Dlatego to chorujecie

25. i umieracie:

26. jest to skutkiem waszych czynów;

27. to, co czynicie, oddala was od korzeni natury.

28. Kto ma uszy, niechaj słucha”.

Strona 8

1. „Przewiązanie do materii

2. wzbudza namiętność przeciw naturze.

3. Tak w całym ciele rodzi się udręka;

4. dlatego to powiadam wam:

5. »Trwajcie w harmonii...«

6. Jeśli straciliście równowagę,

7. czerpcie natchnienie z przejawów

8. swej prawdziwej natury.

9. Kto ma uszy,

10. niechaj słucha.”

11. Rzekłszy to, Błogosławiony

12. pozdrowił ich wszystkich, mówiąc:

13. „Niech pokój będzie z wami - niech mój Pokój

14. powstanie i wypełni się w was!

15. Bądźcie czujni i nie pozwólcie nikomu, by zwiódł was,

16. mówiąc:

17. »Tu on jest« lub

18. »Jest tam«,

19. albowiem to w was

20. mieszka Syn Człowieczy.

21. Idźcie doń,

22. albowiem ci, którzy go szukają, znajdą go.

23. Idźcie

24. i głoście Ewangelię o Królestwie”.

Strona 9

1. „Nie narzucajcie żadnych praw

2. poza tymi, o których zaświadczałem.

3. Nie dodawajcie więcej praw do tych, które dano w Torze,

4. aby was nie skrępowały”.

5. Powiedziawszy to wszystko, oddalił się.

6. Uczniowie zatroskali się,

7. lejąc wiele łez i mówiąc:

8. „Jakże mamy pójść do niewierzących

9. i głosić im Ewangelię Królestwa Syna Człowieczego?

10. Nie oszczędzili jego życia,

11. to dlaczego mieliby oszczędzić nasze?”

12. Wtedy wstała Maria,

13. objęła kolejno ich wszystkich i zaczęła przemawiać do swych braci:

14. „Nie poddawajcie się trosce i zwątpieniu,

15. albowiem jego Łaska poprowadzi was i pocieszy.

16. Natomiast chwalmy jego wielkość,

17. gdyż przygotował nas na to.

18. On wzywa nas, byśmy stali się w pełni ludzcy (anthroposem)”.

19. Tak Maria zwróciła ich serca ku Dobru,

20. a oni zaczęli omawiać znaczenie słów Nauczyciela.

Strona 10

1. Piotr rzekł do Marii:

2. „Siostro, wiemy, że Nauczyciel kochał cię

3. inaczej niż inne kobiety.

4. Powiedz nam, cokolwiek pamiętasz

5. ze słów, które ci rzekł,

6. a których myśmy jeszcze nie słyszeli”.

7. Maria rzekła do nich:

8. „Powiem wam teraz

9. o tym, czego nie dano wam usłyszeć.

10. Miałam widzenie Nauczyciela

11. i rzekłam doń:

12. »Panie, widzę cię teraz

13. w tym widzeniu«.

14. A on odparł:

15. »Błogosławiona jesteś, gdyż mój widok nie zaniepokoił cię,

16. Gdzie jest Duch, tam jest skarb«.

17. Wtedy powiedziałam doń:

18. »Panie, kiedy ktoś cię spotyka

19. w widzeniu,

20. to czy widzi cię za pomocą duszy,

21. czy też poprzez Ducha?«

22. A Nauczyciel odpowiedział:

23. »Ani przez duszę, ani przez Ducha,

24. lecz to duch, który jest między nimi,

25. widzi mnie, i to on, który [...]«”

[brak stron 11-14.]

Strona 15

1. „A Pożądanie rzekło:

2. »Nie widziałem, żebyś zstępowała,

3. ale teraz widzę, że się wznosisz.

4. Czemu kłamiesz, skoro należysz do mnie?«

5. A dusza odparła:

6. »Widziałam cię,

7. chociaż ty mnie nie widziałeś

8. ani mnie nie poznałeś.

9. Byłam z tobą jakbyś był strojem

10. i nigdy mnie nie spostrzegłeś«.

11. Powiedziawszy to,

12. dusza oddaliła się z wielką radością.

13. Wtedy wkroczyła w trzeci klimat (sferę),

14. znaną jako Niewiedza.

15. Niewiedza zapytała duszę:

16. »Dokąd zmierzasz?

17. Rządzą tobą grzeszne skłonności.

18. Zaprawdę, brak ci zdolności rozróżniania (między dobrem i złem) i jesteś zniewolona«.

19. Dusza odparła:

20. »Czemu mnie osądzasz, skoro ja nie wydaję sądów?

21. Zapanowano nade mną, ale ja nie panowałam nad nikim.

22. Nie zostałam rozpoznana,

23. ale sama poznałam,

24. że wszystkie rzeczy złożone ulegną rozkładowi,

25. zarówno na Ziemi, jak i w Niebie«.

Strona 16

1. Wyzwolona z trzeciego klimatu (sfery), dusza kontynuowała swe wstępowanie

2. i znalazła się w czwartym klimacie (sferze).

3. Ten zaś miał siedem przejawów:

4. pierwszym z nich jest Ciemność,

5. drugim - Pożądanie,

6. trzecim - Niewiedza,

7. czwartym - (śmiertelna) Zawiść,

8. piątym - Niewola Ciała,

9. szóstym - Odurzająca Mądrość,

10. siódmym - Podstępna Mądrość.

11. Oto siedem przejawów gniewu,

12. które dręczyły duszę pytaniami:

13. »Skąd przybyłaś, morderczyni?«

14. »Dokąd zmierzasz, włóczęgo?«

15. A dusza odpowiadała:

16. »To, co mnie dręczyło, zabito;

17. to, co oblegało mnie, znikło;

18. moje pożądanie wygasło

19. i jestem wolna od mojej niewiedzy«.

Strona 17

1. »Opuściłam świat z pomocą innego świata;

2. pewien wzorzec został wymazany

3. dzięki wyższemu wzorcowi.

4. Odtąd wędruję ku Wytchnieniu,

5. gdzie czas spoczywa w Wieczności (Czasu);

6. teraz zaś wchodzę w Milczenie«”.

7. Powiedziawszy to, Maria zamilkła,

8. albowiem właśnie w milczeniu Nauczyciel mówił do niej.

9. Wtedy Andrzej zaczął mówić do swych braci:

10. „Powiedzcie mi, co sądzicie o tych rzeczach, które nam powiedziała?

11. Co do mnie, to nie wierzę,

12. żeby Nauczyciel mógł mówić w ten sposób.

15. Te idee zbyt różnią się od tych, które myśmy poznali”.

14. A Piotr dodał:

15. „Jak to możliwe, żeby Nauczyciel rozmawiał

16. w ten sposób z kobietą

17. o tajemnicach, które nawet nam są nieznane?

18. Czy mamy zmienić nasze zwyczaje

19. i słuchać tej kobiety?

20. Czy rzeczywiście ją wybrał i wolał ją od nas?”

Strona 18

1. Wtedy Maria zapłakała

2. i odparła mu:

3. „Mój bracie Piotrze, cóż sobie myślisz?

4. Czy sądzisz, że to tylko moja własna wyobraźnia,

5. że wymyśliłam to widzenie?

6. A może sądzisz, że kłamałabym o naszym Nauczycielu?”

7. Wtedy Lewi tak rzekł:

8. „Piotrze, zawsze byłeś człowiekiem porywczym

9. i teraz widzimy, że odrzucasz tę kobietę,

10. tak jak czynią to nasi wrogowie.

11. Jeśli jednak Nauczyciel cenił ją,

12. to kimże jesteś, żeby ją odrzucać?

13. Z pewnością Nauczyciel znał ją bardzo dobrze,

14. gdyż kochał ją bardziej od nas.

15. Pokutujmy więc

16. i stańmy się w pełni ludzcy [anthroposem],

17. tak, by Nauczyciel mógł zapuścić w nas korzenie

18. Wzrastajmy tak, jak tego od nas wymagał

19. i ruszajmy, by szerzyć Ewangelię,

20. nie próbując wyznaczać żadnych reguł i praw

21. Innych niż te, o których on świadczył.

Strona 19

1. Kiedy Lewi wypowiedział te słowa,

2. wszyscy wyruszyli, by głosić Ewangelię.

3. Była to Ewangelia według Marii.

Przełożył Jerzy Prokopiuk

źródło: Gnosis

[Fassr ad-Din]

Juz na pierwszy rzut oka widać, ze jest to tekst gnostyczny. Więc jest oczywistoscia ze Kościół katolicki by uniknąć sporów doktrynalnych wolał okryc milczeniem fakt, ze ewangelii było wiecej. Tak było i wygodniej i dawało to mozliwość zdominowania chrześcijaństwa przez meżczyzn jesli chodzi o kapłaństwo.

[secesjonista]

Zważywszy, że w takiej "Ewangelii Tomasza" widzi się przewijający pogląd oficki (naaseński), czyli wrogość wobec płci, małżeństwa, a szereg nurtów gnostycznych charakteryzuje się androgynią - trudno utrzymywać, że odrzucano teksty gnostyczne by mężczyźni mogli zdominować chrześcijaństwo.

[saturn]

Cesarz Konstantyn ujednolicił chrześcijańskie ewangelie, wybierając jedynie te które uznał odpowiednie dla polityki państwa. Cesarz zamawia sporządzenie pięćdziesięciu kopii przyszłego Nowego Testamentu, które zawierają zeznania spisane przez Mateusza, Marka, Jana i Łukasza. Co wiadomo o innych ewangeliach? Czy różniły się od czwórki powyższej? Dlaczego ich nie uwzględniono w nowej doktrynie religijnej?

[secesjonista]

Nowy temat saturna ("Sobór Nicejski, ewangelie wybrane przez Konstantyna") połączono ze starszym wątkiem ("Teksty Apokryficzne") traktującym o podobnym zagadnieniu.

secesjonista