Czy jestem w stanie się nauczyć na chociaż 70 % ?

[Desmond]

Witam wszystkich użytkowników bardzo serdecznie. Tworzę ten wątek, ponieważ mam pewien problem. Otóż tam gdzie chce się dostać (Uniwersytet Wrocławski) na studia prawnicze jednolite magisterskie, wymagana jest z największą wagą historia. Alternatywą jest matematyka, ale z matematyki jestem bardzo słaby i nigdy nie miałem do niej żyłki. Jeśli chodzi o historię - zawsze lubiłem, w zależności od epoki bardziej lub mniej, ale lubiłem i wydaje mi się, że miałem jako tako żyłkę do historii. Zostało mi 7 miesięcy do matury z historii. Moja wiedza? Dość dobrze mam opanowane lata międzywojenne, okres powojenny, lata współczesne. Oprócz tego czasy nowożytne (złoty okres Polski, okres napoleoński), natomiast starożytność, wczesne średniowiecze i dalej, kuleją u mnie. Jakieś tam informacje mam, ale nie jest to powalająca wiedza. Moje pytanie jest następujące - czy jeśli się zepnę (a zapał mam), to czy będę w stanie nauczyć się przez te 7 miesięcy do tej matury na w miarę zadowalający wynik ? Czy pies już pogrzebany i nie mam nawet co próbować. Proszę o szczere odpowiedzi. Pozdrawiam.

[fraszka]

Zdawałam historię na maturze. Nigdy nie przykładałam się specjalnie do nauki, znając siebie uczyć zaczęłam się kilka tygodni przed maturą, z tym, że wcześniej przygotowywałam sobie materiały, nie lubię uczyć się z książek. Zdałam obydwie części matury na dobry.

Uczyłam się za to mocno na egzamin na UJ, na prawo. Niestety, po pytania na egzamin pojechała do Krakowa koleżanka zdająca na filozofię, ja z drugą również idącą na prawo zostałyśmy w domu, z lenistwa. Koleżanka przywiozła pytania na swój kierunek, powiedziała, że wszyscy mają takie same. Uczyłam się pytań, jak się okazało na jej kierunek. Egzamin oblałam.

Na UŚ dostałam się bez problemu i nie żałuję. Studia skończyłam na 4, niezbyt się męcząc na egzaminach, nie licząc prawa pracy i historii doktryn politycznych i prawnych. Obecnie dość dobrze zarabiam, a czas studiów nie wywołuje u mnie palpitacji z powodu nauki.

Kilka lat temu dostałam się na studia doktoranckie z historii, też niezbyt się przygotowując.

Masz zdać, zdasz. Nie będzie Ci pisane - oblejesz, będziesz robił co innego. Mówi się, że Bóg zamykając drzwi przed Tobą, otwiera Ci okno. I pamiętaj, że życie może jest i ciężkie, ale co roku masz darmową wycieczkę dookoła Słońca.

[Desmond]

Rozumiem, dziękuję za odpowiedź. Czy ktoś ma jeszcze jakieś rady?

[Budweiser]

Uważam że ważną sprawą w kontekście matury z historii jest umiejętność kojarzenia faktów, wyciągania wniosków przyczynowo skutkowych i osoba która orientuje się w tym co z czego wynikało na przełomie wieków zda tą maturę bez nie wiadomo jak obszernej wiedzy.

Radziłbym po prostu przerobić cały materiał, z naciskiem własnie na średniowiecze i starożytność - bo tego na maturze jest sporo.

Nawet te 4 miesiące które pozostały do egzaminu to wg mnie dużo czasu na przypomnienie sobie tego co w szkole na historii przez ostatnie 6 lat było.

Jestem ciekaw jak idą przygotowania bo sam jestem tegorocznym maturzystą, więc jeśli wchodzisz jeszcze na forum Desmond daj znać co i jak

[euklides]

(...)

Masz zdać, zdasz. Nie będzie Ci pisane - oblejesz, będziesz robił co innego. Mówi się, że Bóg zamykając drzwi przed Tobą, otwiera Ci okno. I pamiętaj, że życie może jest i ciężkie, ale co roku masz darmową wycieczkę dookoła Słońca.

Ja jednak radzę Ci się uczyć.

[TyberiusClaudius]

Wystarczy po prostu sięgnąć po książki. Masz 7 miesięcy i się martwisz?

Jeśli chodzi o starożytność, to z chęcią pomogę z Rzymem.

Edytowane 8 Styczeń 2016 przez TyberiusClaudius

[secesjonista]

Jeśli chodzi o starożytność, to z chęcią pomogę z Rzymem.

Może jednak lepiej - nie?

Dajmy człowiekowi szansę zdania...