Poszukuję ciekawych historii - świadków

[Damian_video-reportaz.pl]

WITAM! Poszukuje osób które pamiętaja II wojne światową bądź znają hisotorie swoich rodziców dziadkow i chca uwiecznic je na wideo aby pamięć o nich nie zaginęła. W planach mam stworzyc prywatne archiwum aby przetrwało dla przyszłych pokoleń. Będę wdzięczny za kazdy kontakt i chęć pomocy. Pozdrawiam

[TyberiusClaudius]

Z IIWŚ nie ma żadnych ciekawych historii. Jest tylko ból, cierpienie i strach. Jeśli chcesz szukać sensacyjek czy jakichś krwawych historii, to lepiej więcej tutaj nie pisz...

Edytowane 3 Czerwiec 2015 przez TyberiusClaudius

[Furiusz]

A to czemu? Od kiedy to Ty decyduje co jest ciekawe a co nie? Od kiedy decydujesz kto ma prawo pisać na otwartym dla wszystkich forum?

[TyberiusClaudius]

Ja raczej mówię o aspekcie etycznym, moralnym.

Edytowane 3 Czerwiec 2015 przez TyberiusClaudius

[Furiusz]

Ja bym to inaczej określił, jak masz pisać takie komentarze to raczej je sobie podaruj.

[adamhistoryk]

To ja na przekór Tyberiuszowi - opowiem pewną historię. Babula mi opowiadała, że ksiądz dobrodziej kazał wikaremu łowić ryby. Nakarmił w ten sposób wieś Łukomie ( niedaleko Sierpca). Działo się to chyba na wiosnę 1942 roku. Czy o takie historie chodzi Damianowi?

Edytowane 3 Czerwiec 2015 przez adamhistoryk

[fraszka]

Mój ojciec, rocznik 1928, najmłodszy z kilkorga synów opowiadał mi mało o wojnie, za mała byłam. Ale pamiętam, takie bardziej makabryczne rzeczy:

Moja babcia, a jego mama zmarła w 1942 r. z wycieńczenia, na czerwonkę (mieszkali na biednej galicyjskiej wsi)

Starsi bracia ojca byli w partyzantce i raz zastrzelili Niemca (nie wiem, czy żołnierza). Ciało spalili (mój ojciec pomagał).

Po wojnie jeden z braci ojca, został znaleziony w dzień na płocie, podobno się powiesił odprowadziwszy syna do przedszkola. Ten brat był w WiNie.IPN nie ma akt dotyczących tej sprawy.

I teraz moja historia, z tego roku - rozmawiałam ze starszym małżeństwem z Niemiec (min. 80letnim), które przyjechało do archiwum w moim mieście by badać akta Gestapo. Ten Pan - Niemiec zapytał się mnie, czy mój ojciec miał może jakieś kontakty z Gestapo. Zaskoczył mnie pytaniem, bo nie wiem co miałam niby odpowiedzieć, że tak - że zabili go, czy że tak, że donosił??? Po czym dowiedziałam się, że wujek mojego rozmówcy był szefem Gestapo na moje miasto. I naszła mnie taka refleksja - może młodzi Niemcy czują jakąś odpowiedzialność za hitlerowskie Niemcy. Ale ludzie, którzy wtedy żyli myślą inaczej.

[gregski]

Mój ojciec (rocznik 1929) opowiadał o szkole. Na ławkach mieli zeszyty od matematyki z rozwiązanym do połowy zadaniem a nauczyciel opowiadał o historii Polski. Zastanawiało mnie przeświadczenie nauczyciela, ze nikt z uczniów nie doniesie albo głupio nie "wychlapie". W końcu były to kilkunastoletnie dzieciaki.

[Albinos]

Zastanawiało mnie przeświadczenie nauczyciela, ze nikt z uczniów nie doniesie albo głupio nie "wychlapie". W końcu były to kilkunastoletnie dzieciaki.

Pytanie na ile on takie przeświadczenie miał, a na ile robił to co uważał za słuszne wbrew możliwym konsekwencjom - przykładów takich zachowań podczas wojny można wskazać całe worki.

PS

Z IIWŚ nie ma żadnych ciekawych historii. Jest tylko ból, cierpienie i strach.

Tyberiuszu, kilka dni temu pisałeś:

Przed godziną „W” jest powieścią historyczną. Akcja rozgrywa się w okupowanej Warszawie. Książka jest po prostu niezwykła. Dlaczego? Każdy spodziewałby się bogoojczyźnianych frazesów i przelewania krwi przez młodych warszawiaków. Nie. Nie ten adres. Pani Barbara Nawrocka-Dońska przełamuje stereotypy. Pokazuje młodzież, która nie tylko chce zdobyć broń i zabijać Niemców, jak przedstawia to film Kamienie na Szaniec, o którym pisałem. Pokazuje młodzież, która stara się w miarę normalnie jak na tamte czasy żyć. Uczą się, bawią, wypoczywają, zakochują się.

To w końcu jak to jest - tylko ból, cierpienie i strach, czy jednak też odpoczynek i zakochiwanie się? A może to zakochiwanie się to ten ból?

[TyberiusClaudius]

Miłość to też ból, ale racja, być może przesadziłem, strofując autora.

A niech stracę...!

Mój pradziadek podczas pamiętnego września dostał do karabinu (pewnie mausera) złe naboje (a przynajmniej tak twierdził), ze swoim oddziałem wycofywali się. Niestety nie utłukł żadnego adolfka. W końcu zostali internowani w Rumunii. pradziadek uciekł i wrócił do prababci.

Gdy Rosjanie wyzwalali Bielsko jakiś volksdeutsch powiedział, że w piwnicy ukrywają się Niemcy/volksdeutsche (byli tam Polacy). Jeden z żołnierzy rzucił więc tam wiązkę, ale wpadła ona jakby do innej komory bo nikomu na szczęście nic się nie stało. Ów volksdeutsch został potem "wynagrodzony".

Historia, którą wczoraj przeczytałem: podczas rzezi na Wołyniu pewien Ukrainiec, zabił swoje siedmioro dzieci tylko dlatego, że miał je z Polką.(!!!!!!!)

Edytowane 4 Czerwiec 2015 przez TyberiusClaudius