Jak to z fałszywymi funtami było?

[secesjonista]

W temacie "Greckie długi stan na dziś i najbliższą przyszłość" euklides napisał:

Jak historia to historia. Mnie na przykład przychodzi na myśl DWS. Niemcy wydrukowały wtedy doskonale podrobione banknoty funtowe. Wszystkie banki które otrzymywały ich próbki zapewniały że są prawdziwe. Wydawałoby się że nic tylko puszczać je w obieg, w końcu to maszynka do robienia pieniędzy. No i o dziwo takiemu puszczaniu pieniędzy w obieg stanowczo sprzeciwił się minister gospodarki Rzeszy Funck zagrażało to bowiem równowadze rynkowej jaką jako tako udało się osiągnąć. Czyli mamy przynajmniej jeden przykład historyczny że jednak pieniądz to nie domena grafików i drukarzy a ekonomistów. Zwraca tu jeszcze uwagę fakt że tym fałszowaniem pieniędzy w Niemczech zajmowały się tajne służby. Czasami mówi się, że w Polsce po wprowadzeniu stanu wojennego służby też wyrosły, no i zaraz potem mieliśmy pieniędzy co niemiara. Według mnie to też było fałszowanie. Bo czymże jest płacenie człowiekowi papierem bez pokrycia.

(...)

...

Tak z ciekawości.

Wszystkie... czyli konkretnie - jakie to banki zapoznawały się z tymi próbkami?

Kogo zapewniały?

(...)

Ad.Euklides;

To już nie pamiętasz za co skazano Eliasza Baznę (Cicero)?

Właśnie za posługiwanie się fałszywymi funtami.

Nie rozumiem w jaki sposób wprowadzanie w obieg u przeciwników Rzeszy lewych funtów miało by zachwiać niemiecką ekonomią.

Ciekawym skąd masz tę informację o sprzeciwie Waltera Funka.

I ja z chęcią poznałbym zależność gospodarki niemieckiej od fałszywych funtów jak i to: jakim to bankom pokazywano próbki fałszywych funtów.

[poldas]

Vide "Operacja Bernhard". Nazwa wzięta od kierującego nią SS-Sturmbannführera Bernharda Krügera.

Pierwsze lewe funty zidentyfikowano w Wielkiej Brytanii w 1943 roku.

Emisja tych "lewusów" zaczęła się jednak rok wcześniej poprzez banki w Maroku Francuskim.

[euklides]

(...)

I ja z chęcią poznałbym zależność gospodarki niemieckiej od fałszywych funtów jak i to: jakim to bankom pokazywano próbki fałszywych funtów.

To co wiem to wiem z książki Andre Brissaud „Agenci Lucyfera”.

Pierwsze fałszywe funty wyprodukowane zostały na początku 1941 roku przez sekcję techniczną SD którą kierował Naujock. Ten w lutym 1941 roku 10 tys z tych fałszywych funtów przekazał biznesmenowi z Dusseldorfu który miał bardzo duże konto w Banku Szwajcarskim i przez to był tam mile widziany. Ów biznesmen pojechał do Szwajcarii z tymi funtami i z pismem Reichsbanku które wyrażało wątpliwości co do autentyczności tych banknotów i prosiło ów Bank Szwajcarski o sprawdzenie ich autentyczności bowiem Reichsbank nie dysponuje potrzebnymi środkami technicznymi. Banknoty te były sprawdzone bardzo dokładnie i Bank Szwajcarski orzekł że są prawdziwe, po czym wysłał numery tych banknotów do Banku Angielskiego. Ten potwierdził że banknoty o takich numerach znajdują się w obiegu.

SD zamierzało wówczas puścić te banknoty w obieg. Wtedy stanowczy sprzeciw wyraził minister gospodarki Funck i na tym tle doszło do poważnych zadrażnień między rządem (bo w końcu ministerstwo gospodarki to rząd) a służbami. Skończyło się to czystką w SD w wyniku której wielu z tej służby wyleciało i nie miało z tego najmniejszej ośmiorniczki. Taki los spotkał między innymi Naujocka. Produkcji fałszywych funtów nie zaniechano ale cała szła do magazynu i nie wolno jej było ruszać. Jakieś tam próby wprowadzenia jej w obieg były ale policja niemiecka (autor używa określenia policja ekonomiczna) to ścigała i aresztowała osobników powiązanych z SD którym owa znajomość z SD nic nie pomogła. Schellenberg otrzymał poważne ostrzeżenie i cała sprawa została ledwo zatuszowana.

Do koncepcji użycia tych funtów wrócono w 1943 roku kiedy wojna zaczęła przyjmować niekorzystny dla Niemiec obrót. Wtedy SD otrzymała pozwolenie na używanie tych pieniędzy ale wyłącznie poza granicą. Pierwszej próbnej operacji dokonano w filii Banku Włoskiego we Fiume, gdzie wymieniono 600 funtów w banknotach 5-cio funtowych, później robiono to w innych filiach. Bank przyjmował je chętnie i w niczym się nie zorientował. Później już wprowadzano je w obieg na całego (operacja Bernhardt). Za te fałszywe funty kupowano między innymi od jugosłowiańskich partyzantów broń jaką im zrzucali Anglicy. Możliwe że w 1943 roku Anglicy zorientowali się że ktoś im pomaga drukować banknoty ale po numerach. Przecież by to wiedzieć wystarczyło znaleźć chociaż dwa identyczne banknoty o tym samym numerze.

[Speedy]

Możliwe że w 1943 roku Anglicy zorientowali się że ktoś im pomaga drukować banknoty ale po numerach. Przecież by to wiedzieć wystarczyło znaleźć chociaż dwa identyczne banknoty o tym samym numerze.[/size]

To z pewnością nie było takie proste, że by "wystarczyło". Jak sobie sprawdziłem na szybko w internecie, w Polsce jest teraz w obiegu 1,2 mld szt. banknotów wszystkich nominałów (najwięcej 100 zł). Nie wiem ile było wtedy owych brytyjskich funtów, ale przypuszczam że rząd wielkości byłby podobny (a raczej nawet więcej: Wlk. Brytania miała wtedy więcej ludności niż Polska teraz no i w tamtych czasach obrót bezgotówkowy był mniej rozwinięty). Prawdopodobieństwo znalezienia dwóch banknotów o tym samym numerze wśród tych setek milionów czy miliardów sztuk było znikomo małe.