Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
Furiusz

Z borsukiem przez wieki

Rekomendowane odpowiedzi

U Ałtajczyków istniał zwyczaj tyczący się borsuka (a ściślej tego co zeń zdjęto):

"z podobną symboliką spotkać się można w mieszkalnej jurcie. Górna strefa mieszkania (jurty) znajdowała się w bliskim związku ze światem niebiańskim. Po brzozie ustawionej w centrum jurty i wystającej przez otwór dymny szaman wspinał się jak po drabinie do bóstw górnego świata. Liczba wykonanych w niej nacięć symbolizowała liczbę warstw niebiańskich. Jako naruszenie panującego porządku uważano znajdowanie w górnej strefie domu zwierząt związanych z powierzchnią ziemi i podziemia. Na piecu nie wolno było np. kłaść skóry psa, borsuka czy świstaka".

/K. Górny "Szamańska wizja świata Ałtajczyków", "Lud", t. 77, 1994, s. 156/

W bytowskiem borsuk, obok np. "płaczu jelenia", łasicy podkopującej się pod dom miał, miał zwiastować śmierć.

/szerzej: J. Perszon "Na brzegu życia i śmierci: zwyczaje, obrzędy oraz wierzenia pogrzebowe i zaduszkowe na Kaszubach"; R. Kukier "Kaszubi bytowscy: zarys monografii etnograficznej"/

W swej pracy Leonard J. Pełka "Polska demonologia ludowa" podaje wierzenie o duchach zwanych "wypiórami" mającymi m.in. przybierać postać borsuka.

W "Zwierzęta a zabobony" (A. Bereszyński, S. Tomaszewska) pośród dość znanych powiedzeń i przysłów, mamy: "borsukowe lata" - starość, "żyć jak borsuk w norze" - zajmować się tylko swoim domem/własnymi sprawami.

Z zakresu lecznictwa i wierzeń, odnotowano taką praktykę, jeszcze ok. 1620 roku:

"... zawieszano na szyi, w celach leczniczych 'włosiastą skóreczkę z borsuka', w którą się także owijała położnica, aby się ubezpieczyć przed demonami. Do dziś menstruację w gwarze ludowej niemieckiej oznaczają zwrotem 'auf der Daxhaut liegen' = leżeć na skórze borsuczej".

/H. Biegeleisen "Matka i dziecko", Ateneum 1927, s. 348/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Maria Juszkiewiczowa w "Czarodziejskim imbryczek" ( zbiór baśni i legend japońskich) w tytułowym opowiadaniu pisze o imbryku który zamienia się w borsuka. Śpiewa i tańczy, dzięki czemu właściciel imbryka staje się bogaty. Z tego opowiadania wynika że w Japonii postrzegano borsuka przyjażnie.

Edytowane przez adamhistoryk

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Z zastrzeżeniem, że nie ma pewności czy w japońskiej bajce występuje rzeczywiście borsuk. Bajka opiera się na obecnym w japońskiej (i chińskiej) mitologii cesze borsuka (bądź podobnych zwierząt - o czym poniżej) którą była zmiennokształtność. Zawiera się w tym znany element mitologiczny - negocjacji zwierzęcia z człowiekiem. Bajka pojawia się w wielu wersjach, imbryczek potrafi zamieniać się w dziewczynę, uratowane zwierzę w imbryczek. Co do metod wzbogacenia się, też istnieje wiele wersji: zwierzę zamienia się w imbryczek, który biedak może sprzedać, zwierzę zamienia się w tańczący imbryczek (czasami częściowo zdeformowany - z imbryczka wystaje zwierzęcy ogon itp.), który pokazywany jest za odpłatnością.

W różnych wersjach tej bajkowej historii mamy najczęściej jenota, występują też: lis, szop czy rzadziej borsuk. Problem z identyfikacją jest taki, że niedokładnie wiadomo co może się kryć pod nazwą "tanuki" (w japońskim: 狸), choć pierwotnie miała być to odmiana jenota, to w różnych regionach Japonii, mianem tym określa się całkiem różne zwierzęta.

O motywie "zwierzęco-imbryczkowym" wiele jest w Sieci, wystarczy poszukać za pomocą fraz: "分福茶釜" czy "Bunbuku Chagama".

W apokryficznej "Księdze Henocha", choć o jakimś szczególnym znaczeniu borsuka nic nie ma, to w jakiś sposób został on wyróżniony. Kiedy ze statku wyszedł człowiek i trzy byki (biały,czarny i czerwony) i poczęły się mnożyć, wydając na świat zwierzęta, pośród których obok m.in.: lwów, wilków, tygrysów, lisów, dzików mamy naszego borsuka.

O nie do końca rozpoznanych konotacjach postaci borsuka w świecie celtyckim co nieco napisano przy okazji postaci Tasgetiusa:

en.wikipedia.org/wiki/Tasgetius.

O borsukach głównie w literaturze, ale i mitach japońskich czy irlandzkich:

en.wikipedia.org/wiki/List_of_fictional_badgers.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.