Tajlandia i Etiopia nie dały się kolonializmowi?

[Jarpen Zigrin]

W okresie kolonializmu nawet 85% świata była we władaniu europejczyków. Jednak ucząc się na jeden z egzaminów natknąłem się na stwierdzenie, że Tajlandia i Etiopia nie dały się skolonizować jak większość sąsiadów. Jak im się to udało?

[Smardz]

Nie jestem specjalistą, więc bym się nie odzywał, ale jeszcze w "epoce kolonializmu" Etiopia/Abisynia musiała stoczyć ciężką walkę o swoją niepodległość z Włochami. A czemu Brytania i Francja się nię nie interesowały, dobre pytanie.

[secesjonista]

Brytyjczycy interesowali się, atoli Abisynia swego czasu była dlań wygodnym sojusznikiem zajmując się zwalczaniem ruchów islamskich, i jako państwo blokujące wzrost potęgi Egiptu.

Tak więc wspólnota interesów spowodowała, że szli ramię w ramię, a konsul Walter Plowden popierał aspiracje Teodora II co do odzyskania portu Massaua (w rękach tureckich).

Późniejsza volta Brytyjczyków; czyli odstąpienie od osłabiania Turcji; doprowadziło do konfliktu brytyjsko-etiopskiego ze znaną powszechnie konsekwencją w postaci samobójstwa cesarza.

Europejczycy bez wątpienia wyciągnęli też wnioski z dwu nieudanych kampanii egipskich (vide: bitwa pod Gundet z 7 listopada 1875 r.), a późniejsze zmagania z mahdystami nie pozwalały Brytyjczykom patrzeć łakomie na Abisynię.

Stąd może nie doszło do jej kolonizacji przez Imperium?

Po zawarciu traktatu z Menelikiem II Włochy mogły się uważać się za rozgrywających w tym państwie (nieprecyzyjne sformułowania w traktacie z 17 lutego 1887 r.).

Z tego, że się co do tego mylą, Włochom armia abisyńska udowodniła pod Aduą (1 marzec 1896 r.), takie lanie trochę też pewnie powstrzymało europejskie apetyty...

Pakt z 13 grudnia 1906 r. usankcjonował status quo tego kraju.

Ścierające się wzajemnie interesy i obawa przed wzrostem jednego kraju kosztem drugiego nie pozwoliło żadnemu z państw europejskich osiągnąć zdecydowanej przewagi.

Wydaje się, że w przypadku Abisynii nastąpił dla tego kraju szczęśliwe połączenie kilku czynników m.in.:

- brytyjskie problemy z Egiptem

- imperialne zawijasy wokół Turcji

- kanał sueski

- wzajemnie się znosząca rywalizacja wielu krajów

A armia abisyńska udowodniła, że nie należy do tych najgorszych...

No i nie zapominajmy, że i Liberii również nie skolonizowano.

Edytowane 25 Styczeń 2012 przez secesjonista

[secesjonista]

Profesor Jerzy Prokopczuk wskazuje na niezwykłe znaczenie wczesnego przyjęcia chrześcijaństwa

przez władcę ówczesnego Aksum - Ezana, nazywa do perspektywicznym aktem polityczno-kulturowym pozwalającym

długo zachować odrębność.

W czym profesor znacząco się różni od autora artykułu na naszym portalu, gdzie Łukasz Fik pisze:

"Największy rozwój Etiopii przypada na III-IV wiek naszej ery, w tym czasie państwo Aksum przyjmuje chrześcijaństwo. Ta decyzja przyczyniła się do spadku znaczenia tego państwa".

/za: Walka Etiopii o niepodległość na przełomie XIX i XX w. Zwycięska wojna z Włochami/

Co jest zresztą trochę sprzeczne: w chwili przyjęcia chrześcijaństwa następuje "największy rozwój", choć sam ów akt przyczynił się "do spadku znaczenia"

Czemu akurat na III-IV wiek ma przypadać największy rozwój - nie uzasadniono, a szkoda.

Czy aby to pewne, że Cesarstwo Gonderskie było okresem upadku, nawet uwzględniając najazdy muzułmańskie, takie jak te Ahmada Ibn Ibrahima Al-Ghazy zwanego "Leworęcznym"?

Autor artykułu pt. "Etiopia - historia wojen i konfliktów wewnętrznych w czasach nowożytnych" - Szymon Niedziela ma na to całkiem inny ogląd:

"Okres rozkwitu polityczno-gospodarczego Aksum trwał do IX wieku n.e.".

/tenże, w: "Zeszyty Naukowe WSOWL" nr 3 (153), 2009/

Na osiągnięto potem pewnej spoistości społecznej (pomimo silnych separatyzmów) i zaciętość w walce wpływ mógł mieć wprowadzony system kariery w społeczeństwie, kariery polityczno-obszarniczo-wojskowej. Tylko od od Króla Królów zależała prędkość przechodzenia od baszy do np. dedżazmacza (wojskowa) czy od ato do np. afe negus czy tsehafie tyyzaz (feudalna).

szerzej o tym ciekawym kraju w tym okresie czasu:

J. Prokopczuk "Historia Afryki w zarysie"

A. Bułatowicz "Z wojskami Menelika II"

J. Mentel-Niećko "Aksum-Etiopia", w: M. Tymowski "Historia Afryki do początku XIX wieku"

B. Davidson "Stara Afryka na nowo odkryta"

A.Hugh.M. Jones, E. Monroe "A history of Ethiopia"

A. Bartnicki "Adua 1896", w: "Zarys dziejów Afryki i Azji 1869-1996"

tegoż: "Egipt i Sudan w polityce Wielkiej Brytanii, 1882-1936"

A.Bartnicki, J. Mentel-Niećko "Historia Etiopii"

'Bisi Oyegoke "The history of Ethiopia: the earliest times to the present day, 600-1916 (Aksum to Addis Ababa)"

Seifu Gebru "Geneza konfliktu etiopsko-erytryjskiego", "Investigationes Linguisticae" AMU, vol. IX, April 2003

Tekeste Negash "Italian Colonialism in Eritrea 1882-1941"

H. Deschamps "Histoire Générale de l'Afrique Noire"

D.J. Mathew "Ethiopia, the study of a polity, 1540-1935"

na koniec: L. Onichimowski "Koniec Cesarstwa na Dachu Afryki"

Edytowane 7 Listopad 2012 przez secesjonista

[Widłobrody]

Syjam był w XIX formalnie niepodległy. Faktycznie był kondominium brytyjsko-franuskim. I musiał oddać połowę terytorium

http://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Datei:Thailand.gif&filetimestamp=20120331035838

Nie stał się formalnie kolonią brytyjską czy francuską, bo się w tej sprawie w Europie nie dogadano.