Ruch oporu w Niemczech

[secesjonista]

Akurat przyczepić to się można - ale to inna dyskusja.

"Niemniej jednak Himmler musiał mu ufać".

A skąd ten wniosek?

[TyberiusClaudius]

Witam;

w iluś tematach przewijał się ruch oporu w Niemczech: i zamach w Wilczym Szańcu i próba późniejszego przejęcia władzy, i bywa dwuznaczna rola kilku osób [Canaris, Rommel i in], Białe Róże, Scholl i inni.... Może warto by zadać pytanie i spróbować ocenić, czy w państwie totalitarnym jakim bez wątpienia była Rzesza, jakikolwiek ruch oporu miał w ogóle szansę obalić Hitlera i sp, przegonić SS i pochodne organizacje, przekonać do siebie WH, wreszcie sprawić by wojna skończyła się szybciej?

pozdr

Te ruchy oporu były dlatego, że każdy rozgarnięty wyższy rangą oficer wiedział, że wojna się kończy i jak może go czekać przyszłość... ot takie rozgrzeszenie...

[euklides]

Akurat przyczepić to się można - ale to inna dyskusja.

Można by trochę jaśniej?

"Niemniej jednak Himmler musiał mu ufać".

A skąd ten wniosek?

Skoro go używał w takich celach to chyba rozumie się to samo przez się.

[secesjonista]

Tylko dla euklidesa " ", ja na przykład nie uważam by posługiwanie się kimś miało świadczyć o jakimś szczególnym zaufaniu. Himmler posługiwał się w kontaktach z Langbehnem głównie mężem córki szefa gabinetu ostatniego wielkiego księcia Hesji. Zdaniem euklidesa Himmler ufał temu panu?

A co do Czerwonej Orkiestry - proponuję sprawdzić z jakich archiwaliów korzystał autor.

[euklides]

Tylko dla euklidesa " ", ja na przykład nie uważam by posługiwanie się kimś miało świadczyć o jakimś szczególnym zaufaniu. Himmler posługiwał się w kontaktach z Langbehnem głównie mężem córki szefa gabinetu ostatniego wielkiego księcia Hesji. Zdaniem euklidesa Himmler ufał temu panu?

Tego typu przykrywka (mąż córki)dla kontaktów mających charakter spiskowy jest rzeczą normalną. Himmler na pewno dobrze wiedział jak się coś takiego robi. O Langbehnie są również inne świadectwa mówiące że był aktywnym członkiem grup opozycyjnych i trudno o kimś takim powiedzieć że ktoś się nim biernie wysługiwał. Zatem uważam, że musiał mu ufać. Z tym, że wchodzimy już tutaj w dość tajemniczą sferę. Sprawa Langbehna to jest chyba tylko wierzchołek góry lodowej który ujrzał światło dzienne tylko dlatego że zależało na tym Bormannowi i Mullerowi. O tym że Himmler był bardziej umoczony w jakieś niejasne kombinacje świadczą chociażby okoliczności zamachu na Heydricha, który miał miejsce rok wcześniej.

A co do Czerwonej Orkiestry - proponuję sprawdzić z jakich archiwaliów korzystał autor.

Książka ta była pisana na podstawie innych książek i wywiadów z uczestnikami wydarzeń. Przecież nie będę tu ich wymieniał.

Te ruchy oporu były dlatego, że każdy rozgarnięty wyższy rangą oficer wiedział, że wojna się kończy i jak może go czekać przyszłość... ot takie rozgrzeszenie...

Te ruchy oporu przybrały na sile na początku 1942 roku, po bitwie pod Moskwą. Generałowie niemieccy ocenili wówczas, że Niemcy są w stanie prowadzić wojnę jeszcze przez 30 miesięcy i w tym czasie musi zostać zawarty pokój. Przecież wówczas nikt nie przewidywał jak się ta wojna skończy i klęski do jakiej doszło. Hitler jakoś sobie z tymi ruchami w 1942 roku poradził, zaprowadził porządek w armii i prowadził wojnę dalej.