Dziwna broń

[secesjonista]

Zaiste stała się jasność...

tylko w ciemności nadmienię, ze odnosiłem się jednak do wygiętej lufy.

Wciąż poldas nie rozumie fragmentu: "zaznaczam...".

[poldas]

Ojjj Ty uparciuchu

Ale dobra - Jedziewa dalij;

Średniowieczny taran w drugowojennym wydaniu.

Tym razem na podwoziu Ferdynanda.

Niemcy robili to coś również na innych podwoziach.

[secesjonista]

W zasadzie wszystko może być bronią (przypomnę fragment wspomnień z tematu forum.historia.org.pl - "Uzbrojenie polskich oddziałów w powstaniu styczniowym": "na wieść, że w Suchedniowie „wre bitwa”, z braku kos „z wyrwanymi z płotów kołkami” udawali się w stronę miasteczka"), zatem trudno wyróżnić te które mogą być "dziwne".

Przy tym zastrzeżeniu, przypomnę pewien epizod z historii Chin, opisujący związek walki zbrojnej z chińskim dramatem muzycznym (xiqu). W 1844 r. do wystąpień anty-mandżurskich,skierowanych przeciw dynastii Quing, przyłączyli się masowo aktorzy opery kantońskiej. Co ciekawe wzięli w tym powstaniu w strojach scenicznych i posługując się bronią sceniczną. Ostatecznie przegrali, aktorów tej odmiany chińskiej opery dotknęły srogie represje w postaci egzekucji, które dotknęły nawet tych co nie przyłączyli się do walk. A dodatkowo w 1855 r. zakazano odgrywania opery kantońskiej, rygor tego zakazu złagodzono w 1871 r. powalając tym aktorom powrócić do zawodu, ale nie można im było na scenie: mówić i śpiewać po kantońsku.

/za: M. Steiner "Opera z pachnącego portu", PSL "Konteksty", R. LIX, nr 3, 2005/

 

I tak się zastanawiam, czy ówczesne rekwizyty sceniczne w Chinach miały może jakiś większy walor bojowy niż współczesne atrapy?