Mauser Kar98 - przez te lata nadal skuteczny.

[Loix]

Mauser - Kar98k posiada wewnętrzny magazynek na 5 nabojów ładowanych z łódki po odciągnięciu zamka w położenie tylne. W celu szybszego przeładowania naboje ładuje się z łódki, wpychając je przy pomocy kciuka pionowo w dół do magazynka. Pusta łódka jest usuwana i możliwe jest powtórne jej użycie. Produkowano także specjalny magazynek o pojemności 20 sztuk, dostosowany do warunków walki w okopach. Przyłączenie tego magazynka odbywało się po usunięciu dna magazynka wbudowanego w karabin. Ładowanie broni z dłuższym magazynkiem także odbywało się przy pomocy 5 nabojowych łódek. Ogólnie różni producenci wyprodukowali ponad 14 milionów wszystkich wersji karabinów Mauser. W latach 1950 - 1965 produkowano w Jugosławii nieznacznie zmodyfikowaną kopię karabinu Kar98k oznaczoną jako Model 1948, różniącą się od oryginału krótszym ruchem zamka przy przeładowaniu.

Źródło Wikipedia.

Co sądzicie o tej broni ?

Z moich źródeł prywatnych wynika że Kar98 używało się w czasie rewolucji na Kubie i produkuje się je obecnie też w Pakistanie a różni się tylko nieco krótsza lufa.

Co sądzicie o tej moim zdaniem rewolucyjnej broni a używanej do dziś ?

[redbaron]

Wrazie czego, to dyskusja na temat Gewehr 98 toczy się tu: https://forum.historia.org.pl/index.php?showtopic=4787 zapewne część z przedstawionych tam uwag dotyczy również Mausera 98k.

[Raul]

Wg mnie to jedna z najskuteczniejszych broni (oczywiscie wszystko zalezy od warunków). Bardzo dobra celnosc, siła razenia, tylko ten magazynek :| Ogólnie w obecnej epoce karabinów automatycznych miała by słabe zastosowanie, jednak nadal jest skuteczna. Oglądałem kiedyś program na discovery, w która testowali skutecznosc kar98k i przebijał nowoczesny helm z kewlaru.

[widiowy7]

Wg mnie to jedna z najskuteczniejszych broni (oczywiscie wszystko zalezy od warunków). Bardzo dobra celnosc, siła razenia, tylko ten magazynek :| Ogólnie w obecnej epoce karabinów automatycznych miała by słabe zastosowanie, jednak nadal jest skuteczna. Oglądałem kiedyś program na discovery, w która testowali skutecznosc kar98k i przebijał nowoczesny helm z kewlaru.

Też archeologia

A inne naboje karabinowe nie przebijają?

[Furiusz]

Pytanie na które pewnie odpowie lepiej Razorblade, ale co tam, zależy pewnie od kuli, kiedyś na YT widziałem filmik z próbnego testowania amerykańskich hełmów ichnią amunicja. Nie przebiło, ale pewnie kwestia też warunków testowych.

[Razorblade1967]

A inne naboje karabinowe nie przebijają?

W konfrontacji pocisk kontra indywidualne opancerzenie - liczą nie tyle pojęcią "hełm kevlarowy", kamizelka kevlarowa czy stalowa czy pocisk karabinowy, potrzebna jest nieco większa precyzja czyli: jaka klasa odporności i jaki rodzaj pocisku.

Jesli chodzi o hełmy (amerykaskie) to o ile pamiętam mają klasę odporności IIIA czyli chronią do kalibru .44 Magnum (ale pociski półpłaszczowe) i podobne. Nie są odporne na amunicję karabinową - do tego potrzebna klasa III, a do odporności na pociski karabinowe przeciwpancerne klasa IV. Czyli w zasadzie każdy nabój karabinowy przebija taki hełm.

Wg mnie to jedna z najskuteczniejszych broni (oczywiscie wszystko zalezy od warunków). Bardzo dobra celnosc, siła razenia, tylko ten magazynek :|

- Calność? W zasadzie większość karabinów, w tym Mauser było znacznie celniejsza niż strzelec bez celownika optycznego jest w stanie to wykorzystać.

- Siła rażenia? A i owszem nabój Mausera jest bardzo silny - tyle, że w broni indywidualnej tego się nie wykorzystuje, bo niby jak skoro przeciętnie dobrze wyszkolony strzelec jest wstanie trafić w cel wielkości człowieka na góra 400m (dalej to już tylko celowniki optyczne - bo w mechanicznym to się cel robi węższy niż szerokość muszki). Ta cała siła Mausera w kb czy kbk to dawała tylko znaczny i nieprzyjemny odrzut, co przyspieszało zmęczenie strzelca strzelaniem, szczególnie w pozycji leżącej (inny punkt przyłożenia kolby). Nie umywa się nawet do Lee-Enfieldów mający o 100m/s wolniejsze pociski ...

- Jeszcze co do celności. Jak ktoś chwali pod tym względem Mausera to niech sobie postrzela z K.98k przy silnym słońcu ... trójkątne przyrządy to nie jest najlepszy pomysł.

- Magazynek - faktycznie porażka. Bez narządzia go nie otworzysz - a czasem trzeba, bo doskonale zbiera zanieczyszczenia, które potem wraz z nabojami wracają do zamka. A zamek Mausera to strasznie nie lubi zanieczyszczeń - raczy się szybko buntować.

Edytowane 28 Kwiecień 2013 przez Razorblade1967

[Speedy]

Hej

- Siła rażenia? A i owszem nabój Mausera jest bardzo silny - tyle, że w broni indywidualnej tego się nie wykorzystuje, bo niby jak skoro przeciętnie dobrze wyszkolony strzelec jest wstanie trafić w cel wielkości człowieka na góra 400m (dalej to już tylko celowniki optyczne - bo w mechanicznym to się cel robi węższy niż szerokość muszki). Ta cała siła Mausera w kb czy kbk to dawała tylko znaczny i nieprzyjemny odrzut, co przyspieszało zmęczenie strzelca strzelaniem, szczególnie w pozycji leżącej (inny punkt przyłożenia kolby). Nie umywa się nawet do Lee-Enfieldów mający o 100m/s wolniejsze pociski ...

Powiedziałbym nawet, że są przesłanki do przypuszczenia, że siła rażenia amunicji .303 British była większa od Mausera. Z punktu widzenia balistyki zranień, kluczową rolę odgrywa bowiem nie tyle sama energia kinetyczna pocisku co szybkość oddawania tej energii przy wnikaniu w cel. Związane to jest przede wszystkim z konstrukcją pocisku. Jak wspominałem tu gdzieś w innym wątku standardowy pocisk do Lee Enfielda, Mk.VII odznaczał się specyficzną budową: miał mianowicie dwuczęściowy rdzeń, z tyłu na ok. 2/3 długości ołowiany, z przodu zaś ze stopu aluminiowego. Miało to na celu cofnięcie środka masy, co jest korzystne dla balistyki pocisku stabilizowanego obrotowo. Z powodu deficytu aluminium często wykonywano ten element z materiałów zastępczych: ceramiki, tworzywa sztucznego czy masy papierowej.

Przy wnikaniu w lepki ośrodek w rodzaju wody, żelatyny, tkanki ludzkiej lub zwierzęcej, każdy pocisk o stabilizacji obrotowej zaczyna koziołkować. Można przypuszczać, że w przypadku pocisku Mk.VII o silnie cofniętym środku masy, koziołkowanie zaczynało się szczególnie szybko, przez co pocisk oddawał do celu dużo energii. Można też przypuszczać, że przednia część pocisku miała tendencję do deformowania się przy uderzeniu, a może nawet odłamywania się (choć na to to bym chyba za bardzo nie liczył, aż taki długi to ten pocisk nie jest i niezbyt szybki także) co także sprzyjało jeszcze szybszemu oddawaniu energii.