Narya

Nowość wydawnicza: Edmund Kotarski, "Kultura medialna średniowiecza". http://semper.istore.pl/pl/p/Kultura-medialna-sredniowiecza/23076211

O, pardon. Grunt że nazwiska nie przekręciłem.

Kim są turbolechici? Autor tego bloga https://seczytam.blogspot.com/2017/04/turbolechickie-zidiocenie-czyli-dojenie.html często posługuje się tym terminem na określenie fanów m.in. Bieszka. I pojawił się jakiś nowy obok Pawła Szydłowskiego i Janusza Bieszka - Wojciech Kossakowski?

A to ciekawe. Kojarzy mi się z ideą bytu doskonałego u Anzelma. Jakby ludzie średniowieczni postrzegali wszystko w jakiejś hierarchii i okazuje się, że była nawet hierarchia światła. Dzięki ci, o secesjonista, zawsze można na ciebie liczyć. Przyznaję, że trochę podstępnie się pytam.

I okej, też nic nie mam do nich, tyle że ich autorzy nie uważają wcale za hipotezy ale za prawdy objawione...

Jednorożec = element falliczny kultury. "Jednorożec jest symbolem czystego rozumu, mądrości, inteligencji; wspaniałości, monarchii absolutnej, siły; agresywności, dzikości, nieustraszoności, odwagi, męskiej aktywności, szybkości; szlachetności, cnoty, uwznioślonej płciowości; pokoju, samotności, życia zakonnego; śmierci; czystości, dziewictwa; kobiecej bierności, łagodności" http://kolo.religioznawstwo.uj.edu.pl/jednorozec.htm Literatura z powyższego artykułu: Cooper J. C., "Zwierzęta symboliczne i mityczne", Dom Wydawniczy REBIS, Poznań, 1998 Forstner Dorothea OSB, "Świat symboliki chrześcijańskiej", Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1990 Jung C. G., "Psychologia a alchemia", WROTA, Warszawa, 1999 Kobielus Stanisław, "Bestiarium chrześcijańskie", Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 2002 Kopaliński Władysław, "Słownik symboli", Wiedza Powszechna, Warszawa, 1991; Kowalski Piotr, "Leksykon Znaki świata. Omen, przesąd, znaczenie", Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Wrocław, 1998 Mode Heinz, "Stwory mityczne i demony. Fantastyczny świat istot mieszanych", Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1977

Tak, to kwestia dyskusyjna: czy witraże czyta się, czy ogląda, choć ja nie mam powodu nie wierzyć cytowanemu już Grzegorzowi I. Kościół jednak mniej lub bardziej ale jednak próbował jakoś ewangelizować swój lud. Istotniejszą kwestią jest - czy witraże stanowią same w sobie jako symbol czy tylko jako zbiór symboli (w sobie? na sobie?). Nie jestem specjalistą z historii sztuki, acz sądzę, że np. jako rozeta mogła być tak traktowana. Teraz tak się zastanawiam... jeśli uznać, że witraż stanowi jakąś pewnego rodzaju animację, grę świateł i kolorów i prowadzimy dziś studia nad symboliką współczesnych filmów lub symboliką we współczesnych filmach, to czyż witraże nie stanowiły pewnego rodzaju animacji i w tym sensie nie stanowiły o sobie jakiejś symboliki? Ot, takie baaardzo luźne refleksje.

Właśnie w tym sęk, że bardzo wielu na podstawie kawałków niekompletnych puzzli (pojedyncze odkrywki archeologiczne, wyjęte ustępy z sag skandynawskich i XIII-XIV wieczne kroniki) piszą, jakby to była prawda objawiona. Jakby im naprawdę zależało: "chcę być tym, który odkryje Amerykę w polskiej nauce historycznej".

Ostatnio w polskiej literaturze panuje moda na tysiącletnie imperium lechickie oraz powrót do skandynawskiego pochodzenia Mieszka I oraz normandzkiego podboju państwa gnieźnieńskiego (w oparciu w dużej mierze o archeologię, ale także o źródła z o kilka wieków późniejszych od Mieszka). Zwłaszcza w kontekście niedawnej 1050. rocznicy chrztu Polski. Co tym sądzicie? Bo szczerze to nie wiem, co o tym sądzić, choć wydaje mi się to tak niedorzeczne, że wkładam między bajki, ale możliwe, że się mylę, stąd pytam się o opinie i komentarze. Połączyłem temat Narya z podobnym, starszym wątkiem secesjonista

Witraże. Czy stanowią w jakiejś mierze o symbolice w Kościołach? Kiedyś zetknąłem się z opinią, że witraże się czyta, a nie ogląda; zazwyczaj prezentują scenki rodzajowe z Biblii. Jeszcze jeśli nałoży się efekt prześwitu promieni słonecznych padających przez witraże do środka kościoła. W paru kościołach gotyckich spotkałem się z prezentacją witrażową całej Ewangelii włącznie z antychrystem.

Tudzież robili częste pomyłki. Pół biedy, gdy trafi się gdzieś indziej jakaś kopia czy ta sama miejscowość zapisana inaczej. Gorzej - jeśli jedyna zachowana karta jest tą z błędem.

Czyli musiał Bolesław Jęśko otworzyć na nowo zakład po wojnie. Dzięki

Kto jest autorem tego przekładu? Jedlicki? Bo w e-booku nie ma takiej informacji... http://pl.scribd.com/doc/16493120/thietmar Proszę o pomoc. Z góry dziękuję.

Przygotowałem szkolny test z wiedzy ogólnej z zakresu historii (od czasów najdawniejszych po współczesność) oraz z zakresu wiedzy o społeczeństwie (szkolna wiedza ogólna z zakresu wiedzy społeczno - politologicznej). http://pl.scribd.com/doc/200712952/Test-z-historii Wszelkie uwagi, komentarze, pytania w niniejszym temacie. Zgłosiłem przez Twittera red. naczelnemu portalu historia.org.pl, że jeśli redakcja zechce wykorzystać na potrzeby portalu ów test, to byłoby mi miło, ale nie uzyskałem odpowiedzi ani na "tak", ani na "nie".

Capricornus: dla mnie historia jest pojmowana dwojako: jako gestae i jako rerum gestare (odpowiednio: dzieje i opis dziejów). To oczywiście tylko zarys definicji z teorii nauki historycznej. Errata specjalnie dla secesjonisty: Źdźbła trawy dla przeciętnego Kowalskiego nie są źródłem historycznym, bo nie dostarczają jemu żadnych informacji o przeszłości, by poznać historię. Reszta wynaturzeń, jakbym miał coś tam zinterpretować w dwóch różnych relacjach, gdzie jedną odrzucam jakoby, a drugą się kieruję - odrzucam jako fałszywe przesłanki. Definicja faktu historycznego w ujęciu teorii nauki historycznej oraz poglądu na historię J. Topolskiego. Zaznaczyłem uprzednio, że jest to pogląd. Jest oczywistym, że można mieć zupełnie inny pogląd, odmienny od mojego, który zaczerpnąłem od Topolskiego.