Polskie szkolnictwo wojskowe w II RP

[ciekawy]

Witam;

ciekawy: pewnie musiała podlegać jakiejś ocenie, przez odpowiednich oficerów w odpowiednich komórkach. Jeżeli oni stwierdzili, że praca jest nowatorska to za taką była uznawana. Jak ktoś stwierdził : tam gdzie kończy się logika zaczyna się wojsko. Tak na serio sądząc po tym jak wyglądało nasze wojsko i manewry opisywane u Kirchmayera czy Kuropieski, to nowatorstwo prac najlepiej objawiało się tym, że były bardzo bliskie z aktualnie obowiązującą myślą wojskową.

pozdr

W 1937r. mało znany generał major, niejaki Heinz Guderian wydaje w Niemczech pewne wiekopomne dzieło (Achtung-Panzer! die Entwicklung der Panzerwaffe, ihre Kampftaktik und ihre operativen Möglichkeiten, Stuttgart, Union Deutsche Verlagsgesellschaft, 1937r.). Dzieło to nie spotkało się jakoś ze specjalnym zrozumieniem w ojczyźnie Blitzkriegu. Przeciwni koncepcjom H.G. byli wyżsi oficerowie III Rzeszy. Guderian za szczególną przeszkodę w dalszym rozwoju uważał Ludwiga Becka, w latach 1933–1938 Szefa Sztabu Generalnego (OKW). Beck w połowie lat 30-tych podjął decyzję, aby brygady pancerne zaczęto przygotowywać do bliskiego współdziałania z dywizjami piechoty oraz rozkazał, aby część czołgów rozdzielono między tzw. Lekkie Dywizje, których główną rolą miało być rozpoznanie i osłona. Dla Guderiana oba te posunięcia były rujnowaniem dotąd zbudowanego potencjału jednostek pancernych i marnowaniem nielicznych posiadanych wówczas przez Niemcy czołgów. Uważał, że czołgi skoncentrowane powinny być niemal wyłącznie w silnych jednostkach pancernych, a piechota powinna się wciąż poruszać pieszo (z pomocą koni pociągowych), zaś Lekkie dywizje i tak nie miały potencjału ofensywnego. Dlatego kol. FSO nie możesz mieć prestensji do naszych decydentów, że nie znali przyszłości, i nie przewidzieli fantastycznych możliwości ofensywnych dywizji pancernych. W tym czasie w Europie nie znał ich żaden kraj ...

[secesjonista]

Z. Cutter "Wyższe szkolnictwo inżynieryjne Wojska Polskiego w okresie międzywojennym", "Zeszyty Naukowe WSO im. T. Kościuszki" nr 1, 2010

R. Tomaszewski "Odbudowa polskiego szkolnictwa wojskowego1908-1923"

P. Jakuboszczak "Kształcenie polskich kadr wojsk saperskich na poziomie wyższym w okresie międzywojennym", "Zeszyty Naukowe WSOWLąd" nr 2,2007

"Wyższa Szkoła Oficerska Inżynierii Wojskowej im. gen. J. Jasińskiego we Wrocławiu - Historia, tradycje, współczesność /zarys dziejów/ 1923-1944-1994"

[secesjonista]

W wykazie podanym przez mateusza009 zabrakło

Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Centrum_Wyszkolenia_Kawalerii

Lotnicza Szkoła Bombardowania i Strzelania w Grudziądzu:

http://skelnik.blogspot.com/2007/02/lotnicza-szkoa-strzelania-i.html

Swego czasu kierownictwo instruktorskie dzierżył tam Janusz Meissner.

Szkołę ukończyło:

1919 - 38

1920 - 93

1921 - 67

1922 - 77

1923 - 86

1924 - 54

1925 - 85

1926 - 74

1927 - 82

do 1 maja 1928 - 13

skreślono z listy z powodu braku zdolności:

1919 - 9

1920 - 49

1921 - 32

1922 - 21

1923 - 29

1924 - 43

1925 - 28

1926 - 50

1927 - 16

zginęło śmiercią lotniczą w szkole:

1919 - o

1920 - 2

1921 - 2

1922 - 2

1923 - 2

1924 - 3

1924 - 3

1925 - 3

1926 - 1

1927 - 1

/za: "Księga pamiątkowa dziesięciolecia Pomorza 1920-1930" red. K. Esden-Tempski Toruń 1930/

Oczywiście istniały i inne: Oficerskie Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Dęblinie, Centr. Szkol. Podofic. Pil. Lotnictwa w Bydgoszczy.

Centralna Szkoła Mechaników Lotniczych w Bydgoszczy, której pierwszym komendantem był kapitan Gustaw Mokrzycki.

[secesjonista]

Na temat kursów lotniczych w Wojennej Szkole Sztabu Generalnego (od 1922 r. Wyższej Szkole Wojennej) pisał Adam Kurowski:

"Ogólnie mówiąc, program Wyższej Szkoły Wojennej był dostosowany do poziomu wiedzy oficerów słuchaczy z broni głównych: piechoty, artylerii, kawalerii. Oficerowie innych broni: lotnicy, saperzy, pancerniacy i łącznościowcy uczyli się więcej taktyki broni głównych niż swojej własnej".

/"Kraksy i wzloty. Wspomnienia lotnika", Warszawa 1965, s. 135/

A czego uczono?

Projekt obsady stanowisk Wyższej Szkole Lotniczej z 1936 roku:

Taktyka ogólna - ppłk dypl. Stefan Mossor, ppłk dypl. dr Stanisław Wilmowski

Taktyka artylerii - ppłk dypl. Stanisław Tatar

Taktyka kawalerii - płk dypl. Konstanty Drucki-Lubecki

Taktyka łączności - ppłk dypl. Józef Łukomski

Taktyka broni pancernych - wykładowca dochodzący z WSWoj

Taktyka balonów - wykładowca dochodzący z Referatu Balonowego Dowództwa Lotnictwa

Operacyjna służba sztabów - ppłk dypl. Stanisław Sosabowski, mjr dypl. Kazimierz Iranek-Osmecki

Taktyczne i operacyjne użycie lotnictwa - ppłk dypl. pil. Marian Romeyko, mjr dypl. obs. Adam Kurowski, kpt. dypl. Eugeniusz Wyrwicki

Lotnictwo szturmowe i bombardujące - mijr pil. Michał Bokalski

Lotnictwo myśliwskie - ppłk pil. Stefan Pawlikowski

Służba sztabów lotnictwa - kpt. dypl. Ludwik Szul

Obrona przeciwlotnicza - mjr dypl. Jerzy Jurecki, kpt. dypl. Zygfryd Bartel, kpt. dypl Lange

Taktyka wojskowa niemiecka i sowiecka - mjr dypl. Stanisław Bień

Obce lotnictwo - mjr dypl. Józef Jasiński, kpt. obs. Ferdynand Bobiński

Armie obce - wykładowca dochodzący z Oddziału II SG

Przemysł ogólny - ppłk dypl. Bolesław Pikusa

Przemysł lotniczy - wykładowca dochodzący wyznaczony przez zastępcę szefa Dowództwa Lotnictwa

Technika urządzeń kolejowych - mjr dypl. Leon Nowosilski

Geografia lotnicza - mjr dypl. Zygmunt Wojciechowski

Historia lotnictwa - kpt. dypl. Tadeusz Szymański

Walka chemiczna - wykładowca dochodzący z WSWoj

Metodyka wyszkolenia w jednostkach bojowych - płk dypl. pil. Stanisław Ujejski, mjr. dypl. pil. Stanisław Nazarkiewicz

Międzynarodowe prawo lotnicze - kpt. dr Tadeusz Halewski, kpt. mgr Leon Czerski

Higiena lotnicza - ppłk dr Antoni Fiumel

/za: M. Niestrawski "Wyższe szkolnictwo lotnicze w II Rzeczpospolitej", w: "Wojsko - Polityka - Społeczeństwo" red. J. Jędrysiak, D. Koreś, G. Strauchold, K. Widziński s. 339/

Z literatury:

"W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie" red. W. Chocianowicz

Z. Fijałkowski "Wyższe Wojskowe Szkolnictwo Lotnicze w Polsce w okresie międzywojennym 1918-1939", w: "Lotnictwo polskie w okresie międzywojennym" red. J. Snitko-Rzeszur

J. Bugajski "Wojenna Szkoła Sztabu Generalnego - Pierwsza wyższa uczelnia wojskowa II Rzeczpospolitej", "Wojskowy Przegląd Historyczny", 1967, nr 1

[secesjonista]

A jak wyglądała sytuacja co do szkolenia kadetów?

Jest na ten temat jakaś literatura, poza artykułem Witolda Lisowskiego "Polskie Korpusy Kadetów w latach 1918-1939".