Stereotyp Polaków jako narodu powstańców

[Akari]

Mam zadanie:

Zapoznaj się z fragmentem pracy wybitnego historyka, znawcy dziejów Polski w XIX w. Czy rozpowszechniony w XIX stereotyp Polaków jako narodu powstańców był zgodny z prawdą?

Tekst źródłowy:

„W ciągu owych 123 lat przeżyliśmy sześć powstań i jedną rewolucję (1905-10907). To sporo ale to nie znaczy by wszyscy Polacy walczyli caly ten czas bez przerwy. Wrecz przeciwnie: da się powiedzieć że tylko mniejszość narodu i to w rzadkich odstępach czasu podejmowała przygotowania do walki zbrojnej. Natomiast da się zaprzeczyć że ogól Polaków uświadomionych narodowo w ciągu całego okresu niewoli tęskni do niepodległości; że gotów by opowiedzieć się za sprawą polską, gdyby się zdało, że nadeszła stosowna pora; że gotów był również poprzeć, przynajmniej w teorii każdy zabieg służący wzmocnieniu sił narodowych i świadomości narodowej”.

Moja odpowiedz:

Uważam, że rozpowszechniony w XIX w stereotyp Polaków jako narodu powstańców był zgodny z prawdą.

W tekście źródłowym jest mowa o 6 powstaniach oraz o 1 rewolucji. Z tego wynika, że Polacy ciągle walczyli za pomocą powstań, manifestacji czy rewolucji próbowali odzyskać niepodległość nawet za cenę własnego życia.

W sercach polaków była nadzieja, która powodowała że nikt z narodu polskiego nie rezygnował z walki o wolność, przywrócenie języka oraz swobody nie tylko wyznaniowej czy politycznej.

Bardzo proszę o sprawdzenie i ewentualnie korektę

[FSO]

Witam;

i tak i nie. Faktem jest że powstania czy inne rozruchy były cykliczne niemal ze szwajcarską dokladnością, faktem jest, że wywoływała je mniejszość, często bardzo mlodzi ludzie którym się wydawało że za ich iluzją pójdzie Ruropa, i faktem także jest, że tylko część narodu brała w takiej rozróbie udzial.

Z drugiej strony faktem jest, że żdane chyba powstanie nie przyniosło poprawy w polożeniu ludności polskiej pod względem gospodarczym czy spolecznym. Zwykle było tak, że to przed powstaniem było lepiej a nie po powstaniu. Zmiany na terenach państw zaborczych następowaly raczej pod wplywem czynników zewnętrznych [Wiosna Ludów, zmiany w samej monarchii]. Co ciekawe to uporczywa praca u podstaw i polityka "tisze jediesz dlasze budiesz" przynosila konkretne i wymierne efekty [Drucki - Lubecki ; Wielopolski].

pozdr

[Don Pedrosso]

Z drugiej strony faktem jest, że żdane chyba powstanie nie przyniosło poprawy w polożeniu ludności polskiej pod względem gospodarczym czy spolecznym.

Wydaje mi się, że do tych kryteriów możemy zaliczyć Powstanie Wielkopolskie.

[Vissegerd]

A nawet oba powstania wielkopolskie Drogi Pedrosso, to z 1806 roku też było udane

Pozdrawiam.

[harry]

Co do meritum, to na podstawie tego tekstu źródłowego, można powiedzieć, że ten stereotyp jest niezgodny z prawdą. Autor wprawdzie wspomina o dużej ilości powstań, ale stwierdza, że brała w nich udział mniejszość społeczeństwa, przygotowania do walki zbrojnej były rzadkie, a ogół Polaków, mimo że uświadomiony narodowo, wcale nie tęsknił do niepodległości.

Vissegerd Powstanie z 1806 roku trudno oceniać jako stricte Wielkopolskie. Formowanie oddziałów powstańczych miało miejsce tak w Wielkopolsce, jak na Mazowszu i Prusach Królewskich. Można raczej mówić o powstaniu "antypruskim". Bardziej Wielkopolskie, a nie mniej udane (militarnie), było powstanie w roku 1792. Ale to już zupełnie inna historia

[Bruno Wątpliwy]

Najlepiej zjawisko to nazwał L. Mażewski - "Powstańczy szantaż", Warszawa 2004, w szczególności s. 139 i dalsze.

Jak rozumiem Autor ten "powstańczym szantażem" nazywa sytuację, w której grupa patriotycznie nastawionych, ale niezbyt logicznie myślących ludzi, wywołuje powstanie, a elity narodu poddają się szantażowi moralnemu tej grupy i akceptują jej pomysły. A skutek - co do zasady - jest opłakany.

Narodem powstańców sensu stricte Polaków bym zatem nie nazwał, a raczej narodem podatnym na powstańczą demagogię.

Są to jednak rozważania dalece wykraczające ponad analizę załączonego tu tekstu. W tym przypadku myślę Akari, że napisałeś ją w miarę poprawnie i zgodnie z typowym punktem widzenia. Ja bym ewentualnie dokonał małej korekty, np. dodał przecinek przed "że" i w ostatnim zdaniu "Polaków" napisał z dużej litery. Jest także pytanie o to, czy ma to być króciutka analiza, czy duże wypracowanie (bo tym ostatnim Twój tekst na pewno nie jest ).

Pozostaje pytanie - czy ma to być Twoja opinia, czy rekonstrukcja opinii historyka. W tym drugim przypadku zwróć uwagę na to co napisał Harry.

[Vissegerd]

Vissegerd Powstanie z 1806 roku trudno oceniać jako stricte Wielkopolskie. Formowanie oddziałów powstańczych miało miejsce tak w Wielkopolsce, jak na Mazowszu i Prusach Królewskich. Można raczej mówić o powstaniu "antypruskim". Bardziej Wielkopolskie, a nie mniej udane (militarnie), było powstanie w roku 1792. Ale to już zupełnie inna historia

Ależ oczywiście, masz absolutną rację harry. W historiografii natomiast przyjęło się nazywać powstanie z 1806 roku również Wielkopolskim, a mnie chodziło o pokazanie li tylko sukcesu powstańczego.

Co do powstanie z 1792 roku, też masz rację, ale... Autorowi tematu chodziło zdaje się o XIX wiek

Pozdrawiam.

[Tofik]

Naród powstańców może nie, naród wychwalający powstańców wszem i wobec chyba tak (z chlubnymi wyjątkami). Nie ma u nas miejsca na chwalenie takich postaci jak Adam Czartoryski, Ksawery Drucki-Lubecki, czy Aleksander Wielopolski. Za to dla takich "bohaterów" jak Piotr Wysocki, Edward Dembowski, czy Stefan Bobrowski chyba tak.