"Finlandyzacja"

[FSO]

Witam;

Bruno: dość ciekawe wyjaśnienie znalazłem w książece Aino Kuusinen [tej od tego Kuusinena, żona, ex żona - separacja] "Pierścienie przeznaczenia". Aino twierdzi, że jej mąż był finożercą - tak to doklądnie opisuje i tak wyraża się o nim. Twierdził, że Finlandia to kurz i pył który historia zamiecie , zaiwnie i tyle go widzieli. Co ciekawe podobno był o prezydentem [tak Aino to nazywa] Republiki Karelii lat niemal dwadzieścia, ale w jej pracach "bieżących" nigdy nie brał udzialu. Szerzył rewolucje i inne takie.

Z tego co zrozumialem "finlandyzacja" była marchewką, Kuuosinen "batem". Zmarł on bodajże w poł. lat 60-tych, tak że przeżył Stalina. Co ciekawe cały czas zajmował bardzo ważne stanowiska państwowe negocjując pomiędzy poszczególnymi kompartiami, caly czas ocierając się o B.P. czy K.C.

pozdr

[Wolf]

Na forum toczy się dyskusja o "wojnie zimowej" , chciałbym założyć jakby jej nowy wątek, dotyczący dalszych losów Finlandii.

Plany Stalina w końcu 1939 r. najprawdopodobniej obejmowały przyłączenie Finlandii do ZSRR (z ewentualnym etapem pośrednim - Finlandzkiej Republiki Demokratycznej). Armia finlandzka postawiła te plany pod dużym znakiem zapytania, ale przecież nie zostały odłożone całkiem ad acta (zob. utworzenie Karelo-Fińskiej SRR).

Co się stało, że kilka lat później Finlandii oszczędzony został nawet los "kraju demokracji ludowej" i za cenę politycznych ustępstw wobec ZSRR cieszyła się statusem państwa właściwie suwerennego? Teoretycznie, powinna podzielić los Rumunii, Bułgarii, Węgier.

Co było przyczyną? Zręczność polityków finlandzkich (Mannerheima, Paasikiviego, Kekkonena), peryferyjne położenie (choć przecież niedaleko Leningradu), zwartość armii finlandzkiej, jakiś podświadomy szacunek Stalina dla dzielnego narodu? A może - jak sugeruje Z. Broniarek w "Kulisach polityki" - Truman po przewrocie w Czechosłowacji zagroził ZSRR użyciem broni jądrowej, gdy ten spróbuje przeprowadzić podobną operację w Finlandii?

Zapraszam do dyskusji.

Bruno:

-Finlandia leży na peryferiach Europy,w regionie o specyficznym ukształtowaniu zaś stosunkowo sprawna ,bitna,kilkusettysięczna armia fińska nigdy nie została załamana,rozbita(jak np armia rumuńska latem 1944 o kompletnie rozbitej węgierskiej nawet nie wspominając )względnie przejęta przez oficerów proradzieckich(jak armia bułgarska czy czechosłowacka ).Musiała zdemobilizować na przełomie 1944/1945 większosć stanów osobowych ale szkielet organizacyjny,sprawny aparat mobilizacyjny i magazyny broni zachowała.

-Armia Czerwona nigdy nie zajęła większości terytorium tego kraju czy jego stolicy -nie tędy prowadziła droga na Berlin czy choćby Wiedeń.W XI 1944 po operacji petsamsko-kirkeneskiej na Dalekiej Pólnocy praktycznie zamrożono działania bojowe aż do końca wojny -było to związane m.in z trudnym klimatem i z peryferyjnym kierunkiem działań.Z Frontu Karelskiego wycofywano siły przerzucając je m.in na Węgry.

-Swoje cele wojskowe i polityczne w Finlandii z przełomu 1944/1945 ZSRR osiągnął-odzyskał z naddatkiem wszystko co chwilowo stracił w 1941,uzyskał reparacje wojenne i bazy wojskowe w Finlandii z dużą bazą na półwyspie Hanko na czele ,zaś Finlandia nie tylko wyszła we IX z osi ale i w X 1944 wypowiedziała wojnę Niemcom i na ograniczoną skalę podjęła działania zbrojne przeciwko nim na Dalekiej Północy(Laponia). Powojenne demokratyczne wybory w 1945 wygrała uzyskując 23,47 % głosów koalicja lewicowych socjaldemokratów,socjalistów i komunistów (Demokratyczny Związek Narodu Fińskiego),która utworzyła demokratyczny,lewicowy,proradziecki rząd.

-w ukształtowanym pod koniec 1944 aliansie wyborczym lewicy proradzieckiej(Demokratycznym Związku Narodu Fińskiego),który wygrał pierwsze powojenne,demokratyczne wybory i obsadził stanowisko premiera (został nim lewicowy socjaldemokrata przeciwny sojuszowi z III Rzeszą Mauno Pekkala )dominowali lewicowi socjaldemokraci,socjaliści względnie komuniści świeżej daty po 1944.Zaś i stanowisko wielu działaczy Komunistycznej Partii Finlandii ,która jesienią 1944 wyszła z podziemia i w listopadzie weszła do rządu nie było zbyt rewolucyjne(radykalne)-na tym tle z partii wykluczono m.in szefa MSW Finlandii,który był przeciw radykalizmowi i opierał się na starej kadrze.Generalnie -większość działaczy Demokratycznego Zwiazku Narodu Fińskiego stała na gruncie parlamentaryzmu i miała powiązania z socjaldemokracją z której się geanologicznie wywodziła .

-stalinowska kadra Kuusinena wsławiona w wojnie zimowej nie powróciła po wojnie do Finlandii-pozostała w ZSRR.

-w rzekomą grozbę Trumana o użyciu broni A z powodu Finladii nie wierzę.

-gdyby pełne opanowanie Finlandii było priorytetem dla ZSRR mogłoby się pokusić o taką próbę w okresie rządu Pekkali korzystając choćby z silnej,radzieckiej bazy wojskowej na pólwyspie Hanko i wpływów w MSW Finlandii.Ale takim priorytetem nie było.

Edytowane 27 Sierpień 2009 przez Wolf

[FSO]

Witaj;

Wolf: i tak i nie. Finlandia i kontrola nad nią to szachowanie Szwecji i jeg bogactw naturalnych oraz panowanie na wschodnim Baltyku. Osobną sprawą pozostaje też fakt, że wojna fińskie nawet nie mialy zamiaru atakować Leningradu, a na okupowanych przez siebie terenach w porównaniu do WH zachowywaly się niemal wzorowo, podobnie jak administracja - zwlaszcza od '42 r. Poza tym, Finowie bardzo szybko zaczęli zmieniac front i nie ulegając wojskom niemieckim. Być może sukces fiński byl spowodowany tym, że podówczas państwem kierowa Mannerheim który Rosję i Rosjan znal doskonale z racji slużby w wojsku rosyjskim.

Wybory byly stosunkowo wolne i spokojne, lecz komuniści nijak nie mogli przekonać w sumie dość bogatego spoleczeństwa do radzieckiej wersji "postępu" a poźniejsze koalicje dość niechętnie wchodzily w uklady z komunistami.

Do tego, sami autorzy "zmiany sojuszy" po zrealizowaniu swych zadań odsunęli sie od aktywnej polityki, Finowie zaś sami zapytywali czy Mannerheim może wyjechać poza granicę kraju [na stale] z powodów zdrowotnych.

Sumując - z jednej strony polożenie, z drugiej zręczność polityków i znajomość sąsiada sprawila, że udalo im się zachować niepodleglośc. W atak atomowy średnio wierzę, co Finowie winni potęgi ZSRR?

pozdr

[Wolf]

Witaj;

Wolf: i tak i nie. Finlandia i kontrola nad nią to szachowanie Szwecji i jeg bogactw naturalnych oraz panowanie na wschodnim Baltyku. Osobną sprawą pozostaje też fakt, że wojna fińskie nawet nie mialy zamiaru atakować Leningradu, a na okupowanych przez siebie terenach w porównaniu do WH zachowywaly się niemal wzorowo, podobnie jak administracja

Bazy morskie w Finlandii ZSRR przez pierwszą powojenną dekadę miało.

Co do zachowania Finów na okupowanych terenach ZSRR -do 1943 Rosjanie tego tak sielankowo nie wspominaja.Było internowanie w obozach kilkudziesięciu roczników całej ludności męskiej terenów okupowanych,była praca niewolnicza,były śmierci głodowe były egzekucje i było parę obozów karnych o warunkach niewiele lepszych niż koncentracyjne.Zmieniło się to dopiero po Stalingradzie gdy zaczeto trochę lepiej karmić i trochę płacić a wyraznie-tuż przed rozejmem..

Edytowane 27 Sierpień 2009 przez Wolf

[FSO]

Witam;

w każdym razie zupełnie inne bylo traktowanie radzieckich jeńców wojennych i samej ludności na terenach okupowanych przez Finów a przez Niemców. Poza tym zmiany nastąpily z włąsnej woli a nie przymuszone przez RKKA wkraczającą na tereny Finlandii nawet w granicach sprzed '39 r. To także coś, co pewnie znaczyło w polityce Stalina względem tego kraju.

pozdr

[Wolf]

Witam;

w każdym razie zupełnie inne bylo traktowanie radzieckich jeńców wojennych i samej ludności na terenach okupowanych przez Finów a przez Niemców.

pozdr

Jeszcze raz-do 1943 pobyt w fińskich obozach(określanych jako koncentracyjne czy obozy pracy ) w Karelii bynajmniej nie był sielanką czy "zupełnie innym traktowaniem radzieckich jeńców wojennych i ludności od Niemców" ,w niektórych obozach była b.wysoka śmiertelność osadzonych ,popełniano zbrodnie a stosunek Finów do uwięzionych zaczął się zmieniać po Stalingradzie-po lutym 1943 a b.wyraznie się zmienił już przed rozejmem latem 1944.

Spośród około 30 tysięcy osadzonych przez Finów Słowian (bez radzieckich jeńców wojennych)zmarło lub zginęło około 10 tysięcy-1/3.

Spośród 64 tysięcy obywateli radzieckich -jacy ogólem przeszli przez obozy fińskie-zmarło lub zginęło ponad 18 tysięcy osób.

Było co najmniej 10 obozów koncentracyjnych w tym 6 w Pietrozawodzku a osadzeniu w nich zgodnie z rozkazem marszałka Mannerheima z 8 lipca 1941 podlegała ludność słowiańska wschodniej Karelii (Rosjanie,Ukraińcy)-gdy Karelowie ,Wensowie,Estończycy ,Mordwini i rzecz jasna Finowie pozostawali na wolnosci.Pierwszy obóz dla tysięcy Słowian(w tym wielu kobiet i dzieci)utworzono w Pietrozawodzku w X 1941 -notabene fotografię jego więzniów zamieszczono w czarnej księdze komunizmu tyle że w tej propagandowej wersji fotografia dzieci za drutami przedstawiała rzekomo więzniów komunistycznych. Fińska okupacja Karelii radzieckiej to 14 tysiecy trupów cywilów(wraz z zamkniętymi w obozach).Nie była to więc sielanka jak piszesz.Po wojnie ZSRR zbytnio nie naciskało na ukaranie odpowiedzialnych którzy nie dostali się w ręce radzieckie (ukarano w Finlandii chyba kilkanascie osób z kadry obozów)-być może dlatego by nie psuć stosunków z Finlandią.To sprawa praktycznie nieznana w Finladii żyjącej mitem o rycerskim zachowaniu armii fińskiej na terytoriach okupowanych.A są np ciekawe relacje ówczesnych deputowanych do fińskiego parlamentu-jakie były realia życia ludności słowiańskiej.Po wojnie ze strony ZSRR tego w zasadzie nie poruszano-bo finlandyzacja a w Finladii-ukarano kilkanaście osób..

A w kwietniu 1942 deputowany do fińskiego parlamentu w jednym z rejonów pisał" z 20 tysięcy rosyjskiej ludności cywilnej -19 tysięcy w obozach koncentracyjnych a tysiąc na wolności ".Nie było więc różowo a Finowie we wschodniej Kareli(nie należącej przed wojną do Finlandii) rycerscy jak sądzisz.

Śmiertelność w obozach w 1942 wynosila kilkanaście procent.Więzniów od 15 roku życia(a w niektórych obozach-czternastolatków)wyprowadzano do wielogodzinnej roboty.W latach 1941-1942 w ogóle nie wypłacano wynagrodzenia a dzien pracy trwał wiele godzin.Poprawiło się po Stalingradzie-zaczeto wypłacac skromne płace.

Dodam że partyzantka sowiecka(na tym terenie etnicznie słowiańska) w której walczył tu m.in przyszły gensek-Andropow)też stosowała taktykę spalonej ziemi i z Finami-ni z wojskowymi ni z cywilami się nie patyczkowała często atakując też Karelów oskarżanych o kolaborację.

Edytowane 27 Sierpień 2009 przez Wolf