Boemund I

[Narya]

Relacje normańsko-bizantyjskie nie należały do spokojnych (vide konflikt o południową Italię). Boemund chciał zastosować manewry aby zyskać przychylność Aleksa, ale ten nie ufał mu. Jak wyglądały relacje między nimi i jaki wpływ miały na los wyprawy?

[Fassr ad-Din]

O jakich manewrach powiadasz? Obaj byli zaciekłymi wrogami. Jednak Aleksy I podziwiał Boemunda, poniewaz ten był doskonałym dowódcą wojskowym i w nie jednej bitwie nawet na terenie Cesarstwa Bizantyjskiego rzucił Komnena dosłownie na kolana. Mamy relację u Anny Komneny jak to Aleksy uciekał przed Boemundem z pola bitwy. Dzielny Norman pragnął przede wszystkim wykroić dla siebie księstwo. To było powodem dla którego nie chaciał złozyc w Konstantynopolu przysięgi.

[Narya]

Zimmer pisze, że jednak chciał z jednej strony uciec od złożenia ślubu, a z drugiej strony chciał zyskać przychylność Komnena. Tymczasem Aleksy chciał pozbyć się go zanim nadejdzie kolejna grupa krzyżowców (aby nie mieć ich za dużo w Konstantynopolu).

[Fassr ad-Din]

Powiedzmy raczej, że chciał uśpić czujność cesarza Aleksego I Komnena i zrealizować w ten sposób swoje wielkie plany. Plany, które zapoczątkował Robert Guiscard.

[Fassr ad-Din]

Jak oceniacie postać Boemunda z Tarentu syna dzielnego Roberta Guiscarda?

[prusak311]

Niezwykle inteligenty i nad wyraz przebiegły, jego uczestnictwo w I krucjacie było wynikiem niemożności osiągnięcia większych wpływów w płd Italii, gdzie karty rozdawał Roger z Sycylii. Wg Aleksjady był człowiekiem bardzo przystojnym jednak niezbyt w Bizancjum lubianym. Wg mnie to najciekawsze postać pierwszej krucjaty.

[Fassr ad-Din]

Osobiście dla mnie najlepszy dowódca okresu I wyprawy krzyzowej. Bez niego krucjata nie dotarłaby nawet pod mury Antiochii. Wraz z garstką normanów dokonywał cudów podczas potyczek i bitew. Doswiadczony w walkach z Bizancjum, podczas kampanii swego ojca Roberta Guiscarda. Syn swego ojca. Podstepny, inteligentny i przebiegły.