Die grosse Fluchte - Wielka Ucieczka

[ak_2107]

Ech papiezu.....

Staram się tylko wytłumaczyć wszystkim "znafcom" co zawiera ta książka. Do czego można, ale nie trzeba, sięgnąć jeśli chce się przeczytać normalną, nie przesiąkniętą nazizmem, relację z tamtego okresu.

Chcialem jeszcze raz zwrocic uwage.....

"Starasz" sie m. in przy pomocy tej wypowiedzi:

drastyczne opisy z wioski Nemmersdorf (ukrzyżowane kobiety, spalone i pełne ludzi stodoły),

W swietle faktow takiej troche hmmm......jak by to powiedziec. Nieprawdaz ?

[Papież]

Owszem. Tłumacze, ale w tej samej książce jest potem napisane, że niemieckie zeznania były niekiedy sprzeczne , błędne lub zagadkowe. Kobiety przed śmiercią mogły nie być zgwałcone, ponieważ rozdarte spódnice i opuszczone majtki mogły być zaaranżowane dla fotografów, przez nazistów. Wiele osób widziało rożne zakątki wsi i widziało tam różne rzeczy, ale nie wszystkie. Część informacji jest przesadzona (nie znaleziono nikogo żywego, gąsienice czołgów miażdżyły uchodźców).

wszelkie mity związane z Nemmersdorf'em są wyjaśnione później (od strony 53 do 69) oraz poparte rwlacjami, jakie udało się zebrać. Radze poczytać a nie się czepiać szczególików.

Edytowane 1 Październik 2009 przez Papież

[Glasisch]

Coś o ucieczce przez Zalew Wiślany?

Którędy i jak uciekali mieszkańcy Prus Wschodnich i Pomorza Zachodniego?

Z tego co się orientuję, ewakuacja ludności nastąpiła za późno, już pod naciskiem wojsk radzieckich.

Z Królewca i Piławy przez wąski odcinek dzielący tę ostatnią z czubkiem (Kosą = nm. Neutief) Mierzei Wiślanej, najczęściej tzw. "mułołazami" (nm. Schlickkriecher), czyli jednostkami płaskodennymi i małym zanurzeniu, jak barki desantowe (Pionierlandungsboot = PiLB 40, 41), motorówkami szturmowymi piechoty (Sturmboote) - zaznaczam, że były to wahadła i cała operacja była odpowiedni planowana i kierowana przez wyznaczone do tego celu placówki Kriegsmarine (KMD = Kriegsmarinedienststelle) m.in w Piławie. Z zachodniego brzegu Mierzei uchodźcy i ranni odbierani były przez inne jednostki ww. typów oraz promy transportowe Kriegsmarine, tzw MFP = Marinefährprähme i najczęściej dowożone do czekających na redzie dużych statków handlowych, mające zbyt duże zanurzenie, które nie pozwalały im na bliższe podejście do brzegu. o przyjęciu maksymalnej liczby "ludzkiego" frachtu odchodziły, nierzadko w konwojach do Gdańska i Gdyni, gdzie ludzi zdawali, a ładowano na nie amunicję, sprzęt, zaopatrzenie i wojsko przeznaczone dla walczącej w Kurlandii armii. Po wyładowaniu sprzętu, te jednostki znowu wracały pod Mierzeję Wiślaną.

Taka sama sytuacja miała miejsce w Zatoce Gdańskiej, Gdańsk, Gdynia, reda Helu. Stamtąd konwoje odchodziły na zachód, głównie do Świnoujścia, na Rugię, czy Kopenhagi, nawet i portów zachodniego Bałtyku i na ile było jeszcze dostępne paliwo, którego zapasy gwałtownie się kurczyły - głównie węgiel - zaznaczam, że mówimy o okresie od stycznia do maja 1945 r., kiedy to na Bałtyku trwała tzw. operacja "Hannibal". Wspomniane konwoje były również eskortowane przez jednostki nawodne Kriegsmarine, od niszczycieli w dół, do torpedowców, trałowców, kutrów trałowych, patrolowców i innych mniejszych jednostek. Duże okręty natomiast, ciężkie krążowniki w asyście niszczycieli i torpedowców, zgrupowane w dwóch grupach bojowych, admirałów Thiele i Rogge bombardowało w tym czasie z morza podchodzące do portów i plaż oddziały radzieckie i to dosyć skutecznie, a szczególnie, kiedy ogień kierowany był przez wysuniętych obserwatorów Wehrmachtu, który trwał w zaciętych walkach obronnych i takie ogniowe napady, eliminujące zgrupowania żołnierzy i czołgów. pozwalało obrońcom na spokojne zaczerpnięcie powietrza, napicia się kawy i zapalenia papierosa marki "Juno", bo za chwile, znowu trzeba było chwycić za broń.

To tak, w dużym skrócie, a chętnym polecam oprócz Thorwalda również i te pozycje, ale niestety nie są one jeszcze przetłumaczone na j. polski:

Edytowane 17 Czerwiec 2011 przez Glasisch

[Glasisch]

Owszem. Tłumacze, ale w tej samej książce jest potem napisane, że niemieckie zeznania były niekiedy sprzeczne , błędne lub zagadkowe. Kobiety przed śmiercią mogły nie być zgwałcone, ponieważ rozdarte spódnice i opuszczone majtki mogły być zaaranżowane dla fotografów, przez nazistów. Wiele osób widziało rożne zakątki wsi i widziało tam różne rzeczy, ale nie wszystkie. Część informacji jest przesadzona (nie znaleziono nikogo żywego, gąsienice czołgów miażdżyły uchodźców).

wszelkie mity związane z Nemmersdorf'em są wyjaśnione później (od strony 53 do 69) oraz poparte rwlacjami, jakie udało się zebrać. Radze poczytać a nie się czepiać szczególików.

te mity obala pewnie naczelny historyk, choć określenie histeryk było by bardziej trafne, który wypełniając swoja misję w duchu tzw. "poprawności politycznej", bo współcześni Niemcy oczywiście muszą się nadal czuć winni, więc tworzy te swoje filmy w 2 programie tv niemieckiej (ZDF) i formuje ich opinie, plując na III Rzeszę jak popadnie, ale dzięki temu dobrze mu się żyje, bo do filantropów nie należy i nawet jest za to odznaczany przez polityków, z pokolenia roku 1968, którzy wtedy byli jeszcze zieloni ale dzisiaj prezentują sobą dorodne "czerwone" pomidory. I jeszcze jedno, ten gość ma dar znajdywania bardzo młodo wyglądający "świadków naocznych", trochę dziwne, co? A łżą ile popadnie, widziałem swego czasu te filmiki, gdzie te tuby poprawnej interpretacji zdarzeń wplecione zostały w opowiadania autentycznych świadków, p. Schön - płatnik z "Gustloffa", były trener Bayernu Monachium, Udo Lattek pochodzący z Insterburga (obecnie rosyjski Czerniachowsk) w Prusach Wschodnich oraz wielu innych. Przestałem oglądać, bo nie dam sobą manipulować, swoje wiem z nie w"wykastrowanych" źródeł. Patrz post powyżej. Proszę mi wierzyć nie było "innej" wersji" w Majakowskoje, jak się dzisiaj nazywa Nemmersdorf. Goebbels wykorzystał to, na co sobie Krasnoarmiejcy tam pozwolili, zachęceni ulotkami niejakiego Ilji Ehrenburga. Nemmesdorf stał się traumą, która tych ludzi, o ile jeszcze żyją, prześladuje do dzisiaj. A ile takich Nemmersdorfów po drodze było? Ostatnim był Berlin, gdzie "radziecki miecz spoczął w szwabskiej pochwie" - to też słowa tego geniusza Ehrenberga.

Edytowane 17 Czerwiec 2011 przez Glasisch

[secesjonista]

(...)

A łżą ile popadnie, widziałem swego czasu te filmiki, gdzie te tuby poprawnej interpretacji zdarzeń wplecione zostały w opowiadania autentycznych świadków, p. Schön - płatnik z "Gustloffa", były trener Bayernu Monachium, Udo Lattek pochodzący z Insterburga (obecnie rosyjski Czerniachowsk) w Prusach Wschodnich oraz wielu innych.

(...)

A jakie fałszerstwa użytkownik Glasisch wychwycił?

Edytowane 17 Czerwiec 2011 przez secesjonista

[Glasisch]

A jakie fałszerstwa użytkownik Glasisch wychwycił?

ci wiecznie młodzi naoczni świadkowie, pięknie mówią pod dyktando wielkiego "histeryka". Czy to jedyna uwaga?

[FSO]

Witam;

moim zdaniem, problemem i to sporym jaki wiąże się z ową ucieczką jest wszystko to co działo się do '44 r.czy '45 r.

W mniemaniu Berlina i Moskwy tereny te były rdzennie niemieckie [gdyż w swej znakomite części albo były pod zaborem pruskim a potem były wcielone do Rzeszy lub wręcz cały czas należały [tzw. Prusy Wschodnie]. Dla ACz atakującej od wschodu oznaczało to nie "wyzwalanie" a "zdobywanie" pierwszych przyczółków. To jedno.

Druga sprawa - że mściła się ona, dokładniej jej żołnierze za to co spotykali na terenach ZSRR. Oni nie walczyli z WH, ale z Niemcami, z całym narodem, kobietami, dziećmi, starcami... z kulturą. Pod hasło "Niemcy" podpadali także "Mazurzy", z tym, że byli oni nieco gorszymi Niemcami, ale w zamieszaniu wojennym nikt się nie przejmował.

Trzecia - to fakt, że w wielu wypadkach cywilne władze niemieckie nie chciały siać paniki, czy to same z siebie czy z nakazu i zamiast przez całą jesień i początek zimy po prostu systematycznie wywozić do Niemiec mieszkańców i najcenniejsze składniki majątku, wmawiano ludności : "wytrzymamy". Nie udało się, pękło.

Trasa bardzo często przebiegała w Prusach Wschodnich do najbliższego portu potem na Zachód. Wielu mężczyzn było wcielanych do Volkssturmu po to by zginąć na kraj, do którego nigdy już mieli nie wrócić. Zimą [ofensywa ruszyła w styczniu, rzeka ludzka razem z nią] poprzez zamarzniętą wody Zalewu Wiślanego uciekano na mierzeję, gdzie wszelkimi możliwymi sposobami próbowano uciekać na Zachód.

Tak naprawdę zaś ewakuacja ludności, żołnierzy i rannych z Helu, okolic Gdańska czy Kurlandii trwała do chwili podpisania kapitulacji. O tym jak to wszystko wyglądało, można także przeczytać w monografiach dotyczących Królewca, gdyż jest to integralna część jego historii, miasta które bodajże do '44 r. nie zaznało wojny, miasta które wierzyło, że rok '45 w zasadzie będzie taki sam...

pozdr

[Glasisch]

FOW,

dobrze opisałeś sprawę od strony lądu. Chciałbym jeszcze przybliżyć postać wyjątkowej kreatury, jaką był gauleiter Prus Wschodnich Koch. Poniżej, co o nim pisze Brustat - Naval i jaką rolę odegrał w oczernieniu dowódcy twierdzy królewieckiej, gen. Lascha (za jego książką:

Radziecki komunikat z frontu donosił: „Wojska 3. Frontu Białoruskiego zdobyły 9 kwietnia twierdzę i miasto Królewiec.” Gauleiter Koch, który nadal przebywa jeszcze na bezpiecznej Kosie (Neutief), telegrafuje do swoich przełożonych partyjnych, że generał jest zdrajcą i sabotażystą. Po dwóch dniach OKW ustosunkowuje się do sprawy w następujący sposób: „Twierdza Królewiec została po kilkudniowych zaciętych walkach wydana bolszewikom przez generała piechoty Lascha. Generał Lasch został za tchórzostwo w obliczu nieprzyjaciela skazany przez sąd wojenny na karę śmierci przez powieszenie, a jego ród zostanie ukarany.”

Jego przełożony, F.W. Müller, były szef sztabu 4 Armii, daremnie próbuje się wstawić za nieszczęśnikiem. Tylko wróg zezwala pokonanemu dowódcy twierdzy na pewną formę dementi, które następnie radzieckie lotnictwo zrzuca za liniami w formie ulotek.

Jego najbliższa rodzina – żona i córka, opuściły przed kilkoma tygodniami Królewiec, udając się na pokładzie transportowca z uchodźcami do Kopenhagi.