Piłsudczycy

[Vissegerd]

Wroobel, jak pisałem, do artykułu należy podchodzić ostrożnie. Autor nadużył moim zdaniem niektórych sformułowań. Oficerowie wyżsi byli na przykład rozlokowani w eleganckim hotelu. Wszyscy natomiast mieli zapewnione wszelkie wygody i dobre wyżywienie. Mieli dostęp do prasy, mogli prowadzić korespondencję (co z tego, że cenzurowaną, we wszystkich armiach w czasie wojny była cenzura korespondencji, normalna rzecz). Jeśli to jest obóz koncentracyjny, to ja chętnie spędzę w takim za friko resztę życia

Zresztą wykazałem jeden z błędów autora artykułu (liczba ludności wyspy), co moim zdaniem dyskredytuje jego wiarygodność. Nie ma się czym podniecać.

Pozdrawiam.

[secesjonista]

Jakie działania podejmowali Piłsudczycy pod okupacją? Kto był ich główną twarzą? Jak wyglądała ich organizacja?

Jeśli chodzi o kraj to głównymi twarzami byli:Zygmunt Hempl i Julian Piasecki.

Pierwsze organizacje skupiające osoby związane z piłsudczykami powstawały już w październiku 1939 roku. Część weszło do ZWZ-AK - jako całość lub część działaczy, część pozostała samodzielna stojąc w opozycji do rządu londyńskiego, choć uznając jego zwierzchność i legalność.

Jako jedna z pierwszych organizacji powstała Wojskowa Organizacja "Polska" założona przez grupę członków Okręgu Warszawskiego Związku Peowiaków, która zdaniem Delegatury Rządu liczyła około 2 tys. osób, zaś w październiku 1939 r. grono to wydawało gazetę "Polska".

W styczniu 1940 r. kierownictwo Organizacji Orła Białego, na czele którego stał ppłk. Witold Rosołowski odmówiło wcielenia do ZWZ. Z czasem grupa ta przybrała nazwę Związku Strzeleckiego i wydawała pismo "S" (Strzelec). We Lwowie zawiązano grupę Wierni Polsce, zaś latem 1940 r. zaczął wydawać pismo "Polska Walczy" Henryk Józefowski, reprezentujący lewicę piłsudczykowską. Rok później Zygmunt Hempl zakłada pismo "Myśl Państwową".

Piłsudczycy organizowali się również na Węgrzech gdzie prym wiedli działacz OZON-u Julian Piasecki (przedwojenny minister komunikacji) oraz ppłk Wacław Lipiński, wiosną 1941 r. w Budapeszcie piłsudczycy powołują Obóz Polski Walczącej. Większość jego członków powróciło do kraju, na Węgrzech pozostała ekspozytura kierowana przez gen. Stefana Hubickiego.

25 sierpnia 1942 r. Piasecki (wskutek fiaska rozmów z Hemplem) powołał formalnie w Polsce - Obóz Polski Walczącej, zaś działacze skupieni wokół "Myśli Państwowej" 15 października 1942 r. utworzyli Konwent Organizacji Niepodległościowych, liczący w samej Warszawie kilkaset osób. W jego strukturach działali Mikołaj Dolanowski, Wacław lipiński, Bolesław Fichna, ppłk Franciszek E. Pfeiffer, Bolesłąw Pawłowicz (który zginął w PW). Organizacja Wierni Polsce podporządkowała się KON. W nurcie piłsudczykowskim znajdowała się grupa Józewskiego zwana grupą "Olgierda" (od pseudonimu byłego wojewody wołyńskiego).

Dość mocną stroną środowisk piłsudczykowskich była obfitość wydawanej prasy.

OPW wydawało około 14 tytułów m.in.:

Przegląd polityczny

Polska

Państwo Polskie

Nurt (gdzie redaktorami byli Ferdynand Goetel i Wilam Horzyca)

Polska Gospodarcza

Dekada

Agencja Polski Walczącej - pismo informacyjne

Natomiast KON wydawał:

Myśl Państwowa

Tydzień

Droga

we Lwowie wychodziły:

Komunikat

Służba Państwa

Skrzydła

Sprawy Ukraińsko-Polskie

Echo - pismo informacyjne na podstawie własnego nasłuchu

Grupa "Olgierda" wydawała:

Polska Walczy

miesięcznik Ziemie Wschodnie Rzeczypospolitej

Pośród tych którzy zginęli można wymienić: ppłk dypl. Kazimierz Stamirowski, ppłk Witold Rosołowski, ppłk Konstanty Abłamowicz, Henryk Dunin-Borkowski, mjr Mieczysław Karski, Władysław Maruszczak (popełnił samobójstwo po aresztowaniu), Zygmunt Hempl i Julian Piasecki - obaj w powstaniu, Bolesław Fichna, Emilian Schall, Bolesław Pochmarski, Zbigniew Wagner, Tadeusz Zgorzelski.

Próby reaktywacji w 1944 r. form organizacyjnych w postaci Centrum Państwowo-Narodowego nie udały się, cześć spośród piłsudczyków zasiliła "Nie" (m.in. Mieczysław i Michalina Czechakowie, Maria Łoszak, Janusz Sipayłło), czy szeregi Zrzeszenia WIN (ppłk Mieczysław Szumański, płk Jan Zientarski). Na terenach zajętych przez Armię Czerwoną przez pewien czas działał ostatni delegat Rządu RP na Wileńszczyźnie - Adam Galiński, który wydawał pismo "Znak". W październiku 1944 r. we Lwowie zaczęły się aresztowania osób z KON, wskutek czego płk Jan Sokołowski przeniósł redakcję "Komunikatu" do Krakowa.

W drugiej połowie 1945 Lipiński i Józewski uczestniczyli w najpoważniejszej próbie zjednoczenia podziemia - Komitetu Porozumiewawczego Organizacji Demokratycznych Polski Podziemnej...

Szerzej o tym pisze:

Marek Gałęzowski "Wierni Polsce. Ludzie konspiracji piłsudczykowskiej 1939-1947"

[Wolf]

Na marginesie tej dyskusji warto zauważyć że piłsudczykiem był Naczelny Wódz(Sosnkowski),piłsudczykiem i sanatorem prezydent(Raczkiewicz),piłsudczycy mieli dość silną pozycję w KG AK(choćby generałowie Pełczyński,Okulicki,Sawa-Sawicki)

Edytowane 11 Kwiecień 2011 przez Wolf

[ciekawy]

Gen. Stachiewicz w swoich wspomnieniach, jeśli dobrze pamiętam, to nie skarżył się, a też tam przebywał.

Ciekawe, czy Szef Sztabu Głównego WP nie skarżył się też na swój niejako przymusowy "pobyt" w Afryce, gdzie przebywał odizolowany od wszystkich, internowany przez Francuzów (za podszeptem Sikorskiego) w areszcie domowym w Algierze przez 3 lata ?

Na marginesie tej dyskusji warto zauważyć że piłsudczykiem był Naczelny Wódz(Sosnkowski),

... i to tak zażartym, że podczas przewrotu majowego usiłował popełnić samobójstwo, a do 1939r. był raczej zepchnięty na boczny tor ...

[Delwin]

Cóż - w odróżnieniu od Sikorskiego czy np. Ładosia z armii nie wyleciał... Zaś czy taki boczny tor? Szefowanie KSUS, inspektor armii dla Polesia (czyli wersja W - uznawana za bardziej prawdopodobną do 1939 właściwie). Owszem, z racji starszeństwa mógł pójśc wyżej ale chyba tylko jako zastępstwo za Śmigłego...

[ciekawy]

Cóż - w odróżnieniu od Sikorskiego czy np. Ładosia z armii nie wyleciał... Zaś czy taki boczny tor? Szefowanie KSUS, inspektor armii dla Polesia (czyli wersja W - uznawana za bardziej prawdopodobną do 1939 właściwie). Owszem, z racji starszeństwa mógł pójśc wyżej ale chyba tylko jako zastępstwo za Śmigłego...

Delwinie - gen. Sosnkowski (obok gen. Rydza - Śmigłego) był kandydatem na NW, którą to kandydaturę zaproponował sam Marszałek. Po 1926 roku "przesunięto" go do dyplomacji - pełnił funkcję protektora Ligi Morskiej i Kolonialnej. W wojsku przewodniczył Komisji ds. Uzbrojenia i Sprzętu. Od dowodzenia go odsunięto... W Planie "Z" nie przewidziano dla niego żadnej funkcji (podobnie jak i dla gen. Sikorskiego). Przez pierwsze 10 dni wojny był bezczynny, później sobie o nim przypomniano, i wieczorem tego dnia dowiedział się o nomicji na d-cę Frontu Południowego. Dał się poznać jako niezły dowódca ...

[Delwin]

Wiem kto to jest ale bym jego odsunięcia nie porównywał do sytuacji Sikorskiego.

Od dowodzenia go odsunięto... W Planie "Z" nie przewidziano dla niego żadnej funkcji (podobnie jak i dla gen. Sikorskiego).

Kto zatem był IA dla Polesia skoro był taki "odsunięty"? W planie "Zachód" co do zasady dowództwa armi dostali "najbliżsi" IA. Jedyny "wyjątek" to teoretycznie Biernacki. Na tej zasadzie to odsunięty był też Piskor czy Burchardt-Bukacki.

był kandydatem na NW, którą to kandydaturę zaproponował sam Marszałek.

A kiedyż to było? Bo chyba nie w okolicach 1935... Ponadto rekomendacja Piłsudskiego to niekoniecznie najlepsza poręka w ocenie przydatności generałów.

Edytowane 12 Kwiecień 2011 przez Delwin