Niemieckie bazy w Irlandii podczas II wojny światowej i ogólnie o sytuacji tego kraju

[Kadrinazi]

Pytanie w sumie może być dziwne, ale zadam Szkocki malarz ktory właśnie masakruje mi poł mieszkania opowiedział mi o swojej wizycie w Irlandii - hrabstwo Donegal na zachod od Ulsteru. Widział tam tablicę opisującą rzekomą niemiecką bazę na wybrzeżu tego hrabstwa (okolica miasteczka Letterkenny lub nieco na połnoc od niego). Słyszałem kiedyś o takich niemieckich probach infiltracji Irlandii, ale troszkę mi to zalatuję 'urban legend' Czy ktoś wie może coś więcej na ten temat?

[riv]

Z całą pewnością jest to totalna bzdura. Taka baza podczas I wojny światowej istnieć tam nie mogła- bo Irlandia była jeszcze w Wielkiej Brytanii. A podczas II wojny światowej Irlandia była neutralna- De Valera nawet internował przywódców IRA, za rozmowy z Hitlerem, nawet więcej -wprowadził ustawę o zdradzie państwa, na mocy której udowodnioną zdradę państwa karano śmiercią. W sprawach tych orzekały trybunały wojskowe, a więc procedura była skrócona.Dzięki egzekucjom i brutalnym internowaniom bez wyroku sądu, de Valera praktycznie rozbił IRA.

Na de Valera naciskali i Brytyjczycy i Niemcy i Amerykanie aby udostępnił im porty. Jednak nikomu nie uległ.Churchill nawet rozważał zajęcie portów irlandzkich, żeby zabezpieczyć się od strony Atlantyku.

Gdyby był choć cień wątpliwości,że Irlandia udostępnia swoje porty Rzeszy zapewne Churchill nie wachal by się ani chwili.

[Bruno Wątpliwy]

Dodając do powyższego - 70.000 Irlandczyków służyło w armiach alianckich (głównie angielskiej), 200.000 pracowało w przemyśle brytyjskim.

Dwie brygady straży pożarnej (z Dublina i Dun Laoghaire) pomagały gasić zbombardowany Belfast w kwietniu 1941 r.). T.W. Moody, F.X. Martin (red.), Historia Irlandii, Poznań 1998, s. 328 i S. Grzybowski, Historia Irlandii, Ossolineum 1998, s. 288.

Aczkolwiek De Valera - chyba jako jedyny - złożył kondolencje po śmierci Hitlera.

[ Dodano: 2008-11-26, 18:56 ]

Penetracja wywiadowcza była bardzo prawdopodobna, ale bazy? Raczej absurd, chyba że chodzi o zakonspirowany lokal wywiadu.

[Kadrinazi]

Z tego co opowiadał mi rzeczony Szkot, na wybrzeżu umieszczono tablice z informacją o 'bazie' niemieckiej. Wydaję mi się że co najwyżej mogłoby tu chodzić o miejsce gdzie zbliżały się okręty podwodne by wysadzić na brzeg agentow.

[Bruno Wątpliwy]

Rzecz mnie zainteresowała i poszedłem po najmniejszej linii oporu, "zgooglowałem" -"german submarine Ireland" i parę ploteczek znalazłem, m.in.:

http://query.nytimes.com/gst/abstract.html...9639C946496D6CF

http://www.uboat.net/special/myths/

[Kadrinazi]

Artykuł z pierwszego linka dotyczy wydarzeń z 1915 roku, a Szkot twierdził że tablica mowiła o II wojnie. Musze go jutro dokładniej wypytać

[riv]

A w drugim linku wyraźnie jest mowa o "mitach". Jest to jeden z mitów, poniżej jest o "podróży" U-133 rzeka Kolorado, o U-botach w 47 na Antarktydzie, czy o tym,że złapano U-505 ma terenie Wielkich Jezior. Tekstem czerwonym autor podaje dowody na nieprawdziwość tych tez.

De Valera - chyba jako jedyny - złożył kondolencje po śmierci Hitlera

Z niedawno ujawnionych dokumentów wynika ,że Douglas Hyde także to zrobił, tyle,że mniej oficjalnie( bezpośrednio na ręce Hempla).

Jest to zupełnie naturalne. Irlandia miała takie same stosunki z Rzesza jak i z USA. Kondolencje z powodu śmierci prezydenta USA też złożył.

W czasie II wojny światowej Irlandia ogłosiła Emergency, zmobilizowano rezerwistów. Siły irlandzkiej armii nie były jednak zbyt znaczące, aby móc odeprzeć zarówno inwazję Niemców jak i…Anglików.

Interesujące było wówczas nastawienie działającej nadal IRA, owszem w czasie wojny siła IRA była dość słaba, niewiele mogła zrobić, choć próbowano przede wszystkim nawiązywać kontakty z niemieckim wywiadem i pomagać szpiegom zrzucanym nad Irlandią. Pomoc jednak była raczej żałosna, żaden szpieg niemiecki nie cieszył się zbyt długo wolnością. De Valera rozprawił się z IRA.

Ponadto w 1943 r. De Valera kazał zamknąć i zaplombować nadajnik ambasady III Rzeszy pod pozorem łamania neutralności Irlandii przez nadawanie tajnych , wywiadowczych informacji.

Jedyna bazą która Irlandia "udostępniła" jednej ze stron był port w Cobh (Queenstown) w

hrabstwie Cork , ale udostępniono ją Anglii!

Natomiast po wojnie Irlandia udzielała pomocy Niemcom. Na dowód tego , przy Leeson Street w Dublinie, przy St.Stephen’s Green jest pomnik „Trzy nadzieje” to dar narodu niemieckiego dla Irlandczyków, jako podziękowanie za okazaną pomoc po wojnie.

Jest w Irlandii sporo pomników tych co nie wrócili z morza, w tym upamiętnienie załóg niemieckich jak i amerykańskich samolotów, które roztrzaskały się w sąsiedztwie danej miejscowości.

W hrabstwie Donegal, o ile pamiętam to w Killybegs jest pomnik ku czci "tych którzy nie wrócili z morza" upamiętniający załogi okrętów zarówno alianckich jak i niemieckich.

Ale informacje o bazach niemieckich to pomiędzy bajki należny włożyć....

[Bruno Wątpliwy]

No cóż - tak jak pisałem - tylko ploteczki... Czekamy co powie Szkot

[ Dodano: 2008-11-26, 22:41 ]

Może chociaż zdradzi dokładniejszą lokalizację owej hipotetycznej tablicy, szukam wirtualnie po okolicach Letterkenny i nic, nawet plotek...

[Kadrinazi]

Nie pamięta dokładnie miejsca, podał mi tylko okolicę :cry:

[Bruno Wątpliwy]

No cóż, to chyba koniec naszych poszukiwań. Szkoda, albowiem „se non è vero, è ben trovato”.

Pozdrow.

[Kadrinazi]

Czy można ten temat przenieść do II wojny światowej? Thomas (rzeczony Szkot) obiecał mi zdjęcia tablicy upamiętniającej 'bazę' niemiecka, ale to dopiero latem, gdy znowu odwiedzi ROI. Szkoda by się temat zawieruszył

[Vissegerd]

Szkoda żeby się temat zmarnował, może i plotki tylko, a może czegoś się jeszcze dowiemy, albo przynajmniej obalimy mit. Dlatego więc temat przenoszę.

Vissegerd

[Panc]

Aczkolwiek De Valera - chyba jako jedyny - złożył kondolencje po śmierci Hitlera.

António de Oliveira Salazar "bije go w przedbiegach"-oglosil trwajaca pol dnia zalobe narodowa.

pozdr

[Bruno Wątpliwy]

Ale przynajmniej wygłosił "romantyczną elegię na cześć napadniętej Polski" :wink: (A.H. de Oliviera Marques, Historia Portugalii, tom. II, s. 377).

[secesjonista]

Na de Valera naciskali i Brytyjczycy i Niemcy i Amerykanie aby udostępnił im porty. Jednak nikomu nie uległ.

(...)

A to zależy co rozumieć pod pojęciem udostępnienia portów. De Valera w 1941 r. zgodził się jednak na możliwość naprawiania angielskich statków w stoczniach irlandzkich. Dodatkowo wyrażono zgodę na korzystanie z tajnego lotniska Rathduff, w hrabstwie Tipperray.

Donegal jako hipotetyczne miejsce lokalizacji niemieckiej bazy, to byłoby chyba jedno z najbardziej niefortunnych miejsc. W 1941 r. Irlandczycy zgodzili się by siły zbrojne Wielkiej Brytanii korzystały z powietrznego korytarza, właśnie nad... Donegal.

Dodając do powyższego - 70.000 Irlandczyków służyło w armiach alianckich (głównie angielskiej), 200.000 pracowało w przemyśle brytyjskim.

Taoiseach John Bruton w swym przemówieniu z kwietnia 1995 r. wspominał nawet o 150 tysiącach, wliczając w tą liczbę również Irlandczyków z Irlandii Północnej.

Dwie brygady straży pożarnej (z Dublina i Dun Laoghaire) pomagały gasić zbombardowany Belfast w kwietniu 1941 r.

W sumie wysłać miano trzynaście brygad, z poza wspomnianych lokalizacji, jeszcze z: Droghedy i Dundalk.