Alternatywny przebieg I wojny światowej

[Archont]

Załóżmy, że Helmuth von Moltke nie popełnia głupich błędów w pierwszej fazie wojny z Francją. Plan Schlieffena się udaje i Niemcy pokonują szybko Francuzów, umacniają swoje pozycje na lądzie. Jakby potoczyły się dalej losy tej wojny? Zapraszam do dyskusji.

[FSO]

Witam;

"To jesteśmy w domu" czyli -> Wlochy zostają pokonane dość szybko, lub co też możliwe poddają się same. Wtedy wojska idą na pomoc A-W, porządkuje się się Balkany i w calą mocą uderza w Rosję. Jej przedagonalny stan pozwala przewidywać rewolucję i klęskę. Wojna domowa i pytanie co z nią. Prawdopodobnie powstaje coś na ksztalt niezależnej Polski związanej z Niemcami i A-W [teren Warszawa - Bialystok - Lwów] bez Poznania, Gdańska. Kraków - prawie na pewno związany z A-W.

Byloby ciekawie.

pozdr

[gregski]

"To jesteśmy w domu" czyli -> Wlochy zostają pokonane dość szybko, lub co też możliwe poddają się same.

Dla przypomnienia:

Włochy przystąpiły do wojny w kwietniu 1915 roku.

Gdyby plan Schlieffena został zrealizowany to na początku 1915 roku Francja byłaby pobita. Jest więc wysoce wątpliwe, żeby w takiej sytuacji Włochy wystąpiły przeciwko państwom Centralnym.

[coloman]

Nie można zapominać, że wielu obecnych historyków uwalnia von Moltkego od całościowej odpowiedzialności za porażkę planu Schlieffena. Uważa się, że plan ten nawet w wersji oryginalnej, w zaistniałej sytuacji, czyli sporym oporze Belgów i przyłączeniu W. Brytanii do wojny nie miał wielkich szans powodzenia.

A poza tym, wcale nie jest powiedziane, że gdyby nawet Paryż upadł, to Francja by się poddała.

Kto wie jednak, czy Włosi, wykorzystując jej osłabienie, zamiast przyłączać się do wojny po stronie Ententy, nie zadali by jej ciosu w plecy, uderzając na Francję od południa. Bo przecież Włosi wybrali w swoim mniemaniu silniejszego, mając apetyty na m.in. Trydent Triest i Dalmację, które w zamian za atak na Austrię obiecywała im Ententa, więc zupełnie nie obchodziła ich lojalność wobec sojuszników, tylko nabytki terytorialne.

Gdyby jednak Francja się poddała, to Niemcy musieliby jeszcze podpisać traktat pokojowy z Wielką Brytanią, bo przecież inwazja na wyspy nie wchodziła w grę. Poza tym i tak nie mogliby przerzucić wszystkich wojsk na wschód, bo musieliby zostawić spore garnizony, które okupowałyby zdobyte terytoria.

Wojna z Rosją? Bardzo możliwe, że w takiej sytuacji zakończyłaby się znacznie prędzej i to zwycięstwem Państw Centralnych.

A co do Polskich terytoriów - nie liczyłbym na jakiekolwiek, choćby autonomiczne państwo polskie.

Taką alternatywą na serio Niemcy i Austriacy zaczęli kusić dopiero w momencie, jak zaczęli mocno potrzebować świeżego mięsa armatniego, jakie mogli stanowić mieszkańcy ziem okupowanych.

Gdyby wygrywali wojnę, to by nawet nie pomyśleli o dawaniu takich obietnic.

Moim zdaniem jednak, pomijając te wszystkie fantastyczne rozważania, Niemcy choćby stanęli na głowie i tak nie pokonaliby Francji w 1914 r.

Edytowane 20 Październik 2009 przez coloman

[Krzysztof M.]

Nie można zapominać, że wielu obecnych historyków uwalnia von Moltkego od całościowej odpowiedzialności za porażkę planu Schlieffena. Uważa się, że plan ten nawet w wersji oryginalnej, w zaistniałej sytuacji, czyli sporym oporze Belgów i przyłączeniu W. Brytanii do wojny nie miał wielkich szans powodzenia.

Moim zdaniem jednak, pomijając te wszystkie fantastyczne rozważania, Niemcy choćby stanęli na głowie i tak nie pokonaliby Francji w 1914 r.

Zgadzam się z powyższym.

1. Można nawet powiedzieć, iż pogląd ten jest obecnie dominujący. Może nie tyle uwalnia, co zrywa z upowszechnionym w międzywojniu mitem "genialny plan - fatalne wykonanie" - mimo wszystko Moltkemu daleko było do miana prawdziwego "Feldherr".

2. Plan, zwłaszcza w wersji oryginalnej, nie miał szans powodzenia, o ile oczywiście można wyodrębnić ową "wersję oryginalną" - gdyż myśl Schlieffena zmieniała się na przestrzeni wielu lat i przybierała rozmaite warianty.

3. Paru historyków uważa też, że w ogóle nie było czegoś takiego jak "plan Schlieffena" (albo przynajmniej nie było go w takiej formie jak się powszechnie uważa) i mają ku temu wcale nie słabe podstawy.

Edytowane 20 Październik 2009 przez Krzysztof M.

[coloman]

Spotkałem się z opinią, że zrzucanie winy za porażkę na jedną osobę, tak w przypadku I, jak i II wojny światowej, służyć miało pokrzepieniu niemieckich serc. Sugerowano, że to nie naród jest winny klęski, a decyzje jednej, niekompetentnej osoby.

[redbaron]

Wracając do zasadniczego toku wątku - nie wiem, czy pokonanie Franmcji zmieniłoby wynik wojny. Przecież w czasie wojen napoleońskich Wielka Brytania tak długo montowała koalicje antynapoleońskie, aż w koncu Napoleon został pokonany. Być może sytuacja taka powtórzyłaby się i w I wojnie światowej.