Historycy i pasjonaci - kim są?

[secesjonista]

Nie rozumiem dlaczego pasjonatów ustawiamy w opozycji do profesjonalistów? Profesjonalistą jest ten kto uprawia jakiś zawód i płacą mu za to. Zawodowym historykiem jest osoba, która prowadzi badania historyczne, publikuje prace i dostaje za to pieniądze, fakt posiadania dyplomu ukończenia studiów historycznych nie ma tu nic do rzeczy. Po uzyskaniu magistra wcale nie trzeba być historykiem, tak jak nie trzeba być lekarzem po skończeniu medycyny czy politykiem po skończeniu politologii. Studia dają tylko fachową wiedzę do uprawiania tego zawodu. Powiedział bym, że jest się wtedy nominalnym historykiem, ale czy zawodowcem? A co z magistrami, którym pracę napisze secesjonista ? Pasjonatem zaś może być i zawodowiec. Znam pasjonatów historyków, znam też pasjonatów historii, nauczycieli, znam też, (co najmniej dwóch) pasjonatów, historyków i pedagogów w jednym!

Amatorem jest ktoś, kto za wykonywane prace nie otrzymuje wynagrodzenia, lub też nie utrzymuje się z tego.

Z zawodami bywa różnie, przez pewien czas utrzymywałem się tylko z czynności wykonywanych w pruskim mundurze, miałem wezwanie do sądu i stawiłem się na rozprawę w "stroju służbowym", urywając się z pracy. Pamiętam minę sędziego, który na pytanie o zawód wykonywany dowiedział się że jestem żołnierzem rekonstruktorem U mnie pasja, w pewnym momencie stała się zawodem.

Ja na ten przykład nie ustawiam...

Można być przecież historykiem z wykształcenia, a profesjonalistą żadnym.

Jednakże należy rozróżniać kwestie formalne.

[Tomasz N]

Ciekawe. A jak historyk (zawodowiec) dokłada do interesu, to staje się pasjonatem ?

[harry]

Nie, amatorem.

[Tomasz N]

Narya napisał:

jako analogię skorzystam z takiego obrazu: Ktoś interesuje się medycyną, ale nie ukończył studiów medycznych. Czy powinien zostać określany mianem medyka? (A medyk=lekarz) Nie. Podobnie jest z historykami, ale może macie inny pogląd na tę sprawę.

Pasjonaci historii nie są historykami. Podobnie jest np. z lekarzami. Ktoś może pasjonować się chirurgią i być mądrzejszym od chirurga, ale chirurgiem nie będzie. Tak samo z pedagogami. Można interesować się pedagogiką i wiedzieć więcej niż pedagog, ale pedagogiem się nie będzie.

Menedżer to coś innego niż profesja historyka, lekarza czy nauczyciela. Przynajmniej dla mnie.

Przeglądając przyszło mi do głowy, że Ty wskazujesz jako analogi zawody zaufania społecznego, objęte przymusem korporacyjnym. Czyżby historyk to też był zawód zaufania społecznego ?

Edytowane 23 Listopad 2010 przez Tomasz N

[harry]

Przeglądając przyszło mi do głowy

Ciekawe, bo mi też to przeleciało przez głowę, to jest nas dwóch.

[gregski]

Ciekawe. A jak historyk (zawodowiec) dokłada do interesu, to staje się pasjonatem ?

Wtedy staje się nieudacznikiem życiowym który wybrał sobie taki zawód z którego nie potrafi utrzymać siebie i rodziny.

[Tomasz N]

Gregski napisał:

Wtedy staje się nieudacznikiem życiowym który wybrał sobie taki zawód z którego nie potrafi utrzymać siebie i rodziny.

A jak jest kobietą ? (Ot taki seksizm)

[gregski]

Oczywiście, że seksizm. Nie od dzisiaj wszak wiadomo, że jestem "white, male, chauvinistic pig".

Jak jest kobietą zamężną to w porządku. Mąż ma obowiązek utrzymać rodzinę. Jeśli jest jednak samotna to licho! Sponsora trzeba szukać.

[Tomasz N]

I tak przez seksizm uciekło nam gdzieś pytanie:

Czyżby historyk to też był zawód zaufania społecznego ?