Jeńcy japońscy a ZSRR

[Andreas]

Po zakończeniu operacji mandżurskiej okazalo się, że Rosjanie wzięli ponad 600 tys. jeńców z Armii Kwantuńskiej. Co potem działo się z tymi jeńcami?

[Darkman]

Budowali (tak jak i pozostali jeńcy) potęgę powojennego ZSRR.

[Leuthen]

Przypomina mi się jeden wątek z biografii słynnego kurierar tatrzańskiego, Józefa Krzeptowskiego, który po II wojnie światowej trafił do łagru na Syberii:

"- Ludzie nie dawali mu spokoju, ciągle pytali: jakeście, "Ujku", przeżyli - mówi Adamiecki. - Z początku milczał, nie odpowiadał ani słówkiem. Aż wymyślił anegdotę: "Jakżek nie mioł przeżyć - mawiał - jak siedziołek z armiom japońskom". A kiedy słuchacze wywalali oczy ze zdziwienia, tłumaczył: "Wiecie, Japończyk to taki człowiek, że obok niego może leżeć bochen chleba, a on i tak woli z głodu umrzeć, jeśli mu cesarz nie pozwoli tego chleba jeść. Jakżek mioł nie przeżyć, kej jo jeden na cały obóz jodł".

Jeszcze dziś są w Zakopanem ludzie gotowi obciąć sobie rękę za to, że "Ujek" siedział z żołnierzami skośnookiego cesarza i na dodatek nauczył się perfekt po japońsku."

[http://wyborcza.pl/1,75480,1191690.html]

[coloman]

Całkiem nieźle opisana jest sytuacja rannych japońskich jeńców w 9 rozdziale wspomnień

Witolda Kieżuna, ,,Armia Krajowa jedzie na Sybir. Wspomnienia z sowieckiego łagru w Krasnowodsku''.

http://www.witoldkiezun.com/docs/ak_jedzie_na_sybir_9.htm

[ArekII]

Może odkopmy ten temat bo jest nawet ciekawy

No na pewno Rosjanie mieli problem z Japończykami bo oni woleli umrzeć niż być poniżanym lub się poddać. Tak jak w tym tekście piszę że jeden z japończyków odmawiał pracy bo nie chce być tak traktowany i ostatecznie Rosjanie ulegli i polepszyli warunki Japończykom. Ale co się z nimi wszystkimi stało? Zaczęli ich wypuszczać czy może mordować?

[Chełmianin]

Apropos Witolda Kieżuna i jego pobyt w łagrze w Krasnowodsku jest w formie wywiadu z nim przedstawiony w miesięczniku "uważam rze historia " w miesiącu październik.

[secesjonista]

Może odkopmy ten temat bo jest nawet ciekawy

No na pewno Rosjanie mieli problem z Japończykami bo oni woleli umrzeć niż być poniżanym lub się poddać. Tak jak w tym tekście piszę że jeden z japończyków odmawiał pracy bo nie chce być tak traktowany i ostatecznie Rosjanie ulegli i polepszyli warunki Japończykom. Ale co się z nimi wszystkimi stało? Zaczęli ich wypuszczać czy może mordować?

Z tą "wolą" umierania to przesada, w podanym fragmencie wspomnień mamy do czynienia raptem z dwudniowym protestem, no i nie był to obóz pracy a szpital, gdzie reżim był znacznie mniejszy. A we wspomnieniach samych Japończyków próżno by szukać przykładów na zbiorowe samobójstwa spowodowane złym traktowaniem. W ZSRR miało się znaleźć przeszło 600 000 Japończyków, głównie z Armii Kwantuńskiej. Śmiertelność tej grupy szacuje się na ok. 10%. Sami Japończycy nie uznawali się za jeńców wojennych a za internowanych. Największa grupa (ok. 200 tys.) trafiła do obozów obsługujących budowę magistrali Bajkał-Amur, w sumie mieli być rozlokowani w 49 obozach, głównie w: Kraju Krasnojarskim, Kraju Chabarowskim, Kraju Nadmorskim, Uzbekistanie czy Kazachstanie.

Tu garść wspomnień; nieco tendencyjnie dobranych, autor często jest oskarżany o nadmierne idealizowanie warunków w jakich pracowali Japończycy:

www.siberiantimes.com - "...yet still they remember times spent in Siberia with nostalgia"

Ostatni Japończycy uwolnieni zostali dopiero w grudniu 1956 roku, były to na ogół osoby skazane dodatkowo za różne przestępstwa.