Napoleon u bram Wiednia

[JASNY CELSTYN]

No cóż jak na lwice przystało trwado obstajesz przy wcześniej obranym kursie, szkoda że nie dasz sie przekonać, ja jednak wierze że gra warta była świeczki. Ze Napoleon mogł wygrac w Austrii przyszłość dla siebie.

[Estera]

I kampania włoska to seria błyskotliwych zwycięstw, seria samodzielnych decyzji politycznych Napoleona Bonaparte. Jego imię poznała cała Europa. Drżała przed nim Austria. Po zwycięstwach na włoskiej ziemi wydawało się, że generał ruszy na Wiedeń. Napoleon u bram! A jednak! Podjął inną decyzję. Czy była ona słuszna? Trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi- możemy się jednak zastanowić- dlaczego podjął taką a nie inną decyzję.

By zrozumieć to zagadnienie należy rozpatrzyć następujące czynniki:

- sytuacja polityczna Francji około I kampanii włoskiej

- sytuację w Europie

- charakter I kampanii włoskiej

- ambicje, doświadczenie, cele Napoleona

Podczas I kampanii włoskiej Francja walczyła z I koalicją, tworem absolutnie nie nowym, istniejącym i wojującym z Francją od kilku lat. W jej skład wchodziły: Wielka Brytania, Austria, Prusy (do zawarcia pokoju bazylejskiego w 1795), Holandia, Hiszpania, Królestwo Sardyńskie, Królestwo Obojga Sycylii i kilka państw niemieckich. Francją rządził 5-osobowy Dyrektoriat, który podobnie jak i cała Europa uważał, że głównym terenem działań kampanii roku 1796 będą Niemcy- zachodnie i południowo-zachodnie. Jednak błyskotliwy generał Bonaparte sprawił, że najważniejszym terenem działań stały się Włochy, choć Dyrektoriat przyjmował inne założenia. Warto zacytować pana Tarle:

No cóż jak na lwice przystało trwado obstajesz przy wcześniej obranym kursie

Ha!

szkoda że nie dasz sie przekonać, ja jednak wierze że gra warta była świeczki

Szkoda, że Ty się nie dajesz przekonać Ale przez to dyskusja jest szalenie pasjonująca, prawda?

[JASNY CELSTYN]

Bonaparte doskonale wiedział co robił. Teraz albo nigdy. Jeśliby cokolwiek zepsuł w tej kampanii prawdopodobnie by się nie podniósł. Dyrektoriat by go zniszczył.

Pytanie czy zepsułby cokolwiek, jeśli super by się przygotował to pewnie nie i nie musiałby się obawiać dyrektoriatu. Wątpie ze aby wygrać Napoleon, z dnia na dzień zmuszonybyłby atakować Austrię, Zołnierze staliby przy nim murem i czekaliby spokojnie na odpowiedni czas.

Wycofanie się z wojny jest tu analogiczne do zachowania Pyrrusa kiedy miał jeszcze szanse na zdobycie pd Italii.

Doceniam Twój wysiłek co do ostatniego postu, podziwiam :lol-sweat:

[Estera]

Pytanie czy zepsułby cokolwiek, jeśli super by się przygotował to pewnie nie i nie musiałby się obawiać dyrektoriatu. Wątpie ze aby wygrać Napoleon, z dnia na dzień zmuszonybyłby atakować Austrię, Zołnierze staliby przy nim murem i czekaliby spokojnie na odpowiedni czas.

A jakie tempo utrzymywane było we Włoszech? Zawrotne- 6 zwycięstw w 6 dni! Nie mógłby czekać. Na Wiedeń należało ruszyć szybkim marszem! A był to teren innego rodzaju niż włoski...Czas, czas, czas!

Doceniam Twój wysiłek co do ostatniego postu, podziwiam

Pisanie go sprawiło mi ogromną przyjemność :clap:

[JASNY CELSTYN]

Nie mógłby czekać. Na Wiedeń należało ruszyć szybkim marszem!

Może jestem ignorantem ale dlaczego należało ruszyć szybkim marszem?, miał wszystko co potrzebene, może brakowało mu aprowizacji, ale w interesie Francji było zapewnienie mu jej.

[Estera]

Może jestem ignorantem ale dlaczego należało ruszyć szybkim marszem?, miał wszystko co potrzebene, może brakowało mu aprowizacji, ale w interesie Francji było zapewnienie mu jej.

A przepraszam, ile miał ten Wiedeń zdobywać? Rok, dwa? Tempus fugit. Jeśli chciał zyskać, musiał to zrobić szybko. Jeszcze raz zwróć uwagę na tempo kampanii włoskiej. Poza tym, szybki marsz byłby bezpieczniejszy moim zdaniem.

[JASNY CELSTYN]

Poza tym, szybki marsz byłby bezpieczniejszy moim zdaniem.

Wlaśnie ten szalony pośpiech często improwizacja, doprowadziły do klęski w Rosji.

Troszkę rozważniej i mądrzej a sukces w Austrii byłby pełen

[Estera]

Wlaśnie ten szalony pośpiech często improwizacja, doprowadziły do klęski w Rosji.

Zgoda, ale gdzie Rzym a gdzie Krym! Każda kampania jest specyficzna, charakterystyczna. Innych działań wymagałoby zajęcie Wiednia, innych wymagała kampania moskiewska. Zmieniają się okoliczności, układy sił, teren.

[JASNY CELSTYN]

Ale poco zajmować Wiedeń, dla Schonbrunu?

wystrczyłaby kontrola nad polami ornami i pusztą, a to zapewniliby sprzymirzeni powstańcy

[Estera]

wystrczyłaby kontrola nad polami ornami i pusztą, a to zapewniliby sprzymirzeni powstańcy

Oczywiście pod wodzą Napoleona. Dobra-ale powstaniec i żołnierz- jest różnica, prawda? Bardzo wątpię w siłę tych powstańców jak i chęć Napoleona współpracy z nimi...

[JASNY CELSTYN]

To korzyści decyduja z kim wspołpracujemy a z kim nie, moralnie pomoc powstancom dodawalaby jeszcze większej chwaly Korsykaninowi

[Estera]

moralnie pomoc powstancom dodawalaby jeszcze większej chwaly Korsykaninowi

Nie myślał w takich kategoriach.

Poza tym w tej pasjonującej dyskusji przewinął się wątek koronacji- chyba wspomniałeś gdzieś, że możliwa byłaby po zdobyciu Wiednia- coś takiego w tej dyskusji się przewinęło. Jeśli chodzi o ten wątek- był za słaby, jego władza nie byłaby zalegalizowana (właściwie nigdy do końca nie była)- wtedy było za wcześnie na coś takiego- o parę lat za wcześnie. Gdyby wówczas się odsłonił, byłby głupcem.

[JASNY CELSTYN]

Zeby przez lata rządzić krajem wcale nie trzeba się koronować, można zdziałać dla narodu wiele dobrego pozornie uzurpując sobie władzę. Jak w przypadku chilijskim.

[Estera]

Owszem, w pełni się zgodzę. Zdobycie Wiednia jednak nie przyspieszyłoby objęcia przez Napoleona mówiąc ogólnie steru rządu. Po I kampanii włoskiej miał w rękach pewien zakres władzy i wpływów, ale na poszerzenie należało czekać.

[Amilkar]

Owszem, w pełni się zgodzę. Zdobycie Wiednia jednak nie przyspieszyłoby objęcia przez Napoleona mówiąc ogólnie steru rządu. Po I kampanii włoskiej miał w rękach pewien zakres władzy i wpływów, ale na poszerzenie należało czekać.

Ale mógłby się stać gwarantem wolności narodów wchodzących w skład cesarstwa austriackiego i ich zwierzchnikiem.