Napoleon u bram Wiednia

[JASNY CELSTYN]

Prusy nie przygotowane do interwencji, Rzesza drży ze strachu, Ewentualny sojusznik w Bawarii ( de facto tak było parę lat potem) Rosja? Raczej nie wtrącałaby się bojąc się powstania Polaków,

[Amilkar]

A Ja uważam brak najazdu na Austrię za karygodne niedopatrzenie. gdyby kraje Habsburskie się rozpadły to wiele narodów miałoby lepsze warunki funkcjonowania i w gospodarce i w kulturze. Francja pozbyłaby się knującego za plecami wroga.

Mogło być możliwe Estero, a przynajmniej taka wizja byłaby piękna i na rękę Polakom, takie wcześniejsze uświadamianie narodowe i powstawania narodów do walki o swoje państwa.

Oczywiście są też różne przeciwności jak gorliwość Rosji w tych sprawach i wrogość Anglii do Francji, a Prusy można było manipulować jak w roku 1792 i 94.

[Estera]

Mogło być możliwe Estero, a przynajmniej taka wizja byłaby piękna i na rękę Polakom, takie wcześniejsze uświadamianie narodowe i powstawania narodów do walki o swoje państwa.

Nie wątpię w ówczesnych Polaków Nie wykorzystaliby możliwości- choć- kto wie, kto wie. Ciekawa teza Amilkarze.

Ale byłby "Meksyk" w Europie wówczas! Uważam, że gdyby Napoleon ruszył na Wiedeń po prostu by przeszarżował...A to nie było ani Francji ani jego karierze potrzebne.

[JASNY CELSTYN]

Ja nie wątpie ani w zaangażowanie żolnierzy francuskich, ani w ambicje młodego Korsykanina, Francja by sobie poradziła. A dzieje Europy zmieniłyby sie diametralnie.

Srodkowa Europa widząc sojusznika w napoleonie pomagałaby Francji w momencie zagrożenia tego wielkiego sojusznika jakimis koalicjami.

Może inaczej wygladałaby wojna z Rosja może Car wogóle by nie walczył ale poszedłby na ustepstwa nie ryzykujac przegranej. Moze zwróciłby Polsce ziemie 3 zaboru.

Rózne sa scenariusze ale wszystkie na korzyść liberałów profrancuskich.

[Estera]

A dzieje Europy zmieniłyby sie diametralnie.

I tak się zmieniły- i to jak!

Srodkowa Europa widząc sojusznika w napoleonie pomagałaby Francji w momencie zagrożenia tego wielkiego sojusznika jakimiś koalicjami

Myślę, że tak chętnie by nie pomogli- gdyż to był początek jego kariery- które państwo poszłoby za młodym generałem na takim etapie jego kariery? Ludzie, owszem- zauroczeni postacią, ale który władca?

[JASNY CELSTYN]

Myślę, że tak chętnie by nie pomogli- gdyż to był początek jego kariery- które państwo poszłoby za młodym generałem na takim etapie jego kariery? Ludzie, owszem- zauroczeni postacią, ale który władca?

Jak to ktore? własnie te stworzone po rozbiciu Habsburgów gdyby to miało miejsce..

Republika Ilirii, Republika TransKarpatii (Galicja i Słowacja jesli Napoleon zajłaby sie stworzeniem tego państwa). Dla tych młodych państw jedynym oparciem bylaby Francja i sojusz z nia byłby jedynym gwarantem ich istnienia.

[Estera]

Jak to ktore? własnie te stworzone po rozbiciu Habsburgów gdyby to miało miejsce..

Jak te państwa by się utrzymały? Nim Napoleon zaczął rozdawać karty w Europie minęło trochę czasu- najpierw musiał zagrać we Francji

[JASNY CELSTYN]

Zostawiłby swoich oficerów w nowych krajach, sam z czescia wojska powrociłby do Francji, zbiegiem okoliczności (pewnie pod wpływem żądań ludu, zbudowanych w oparciu o popularność Korsykanina jako tryumfatora nad Austrią) obaliłby dyrektoriat.

[Estera]

Ci oficerowie nie nadaliby się zbytnio- poza tym, nie miał ich wielu- budował dopiero autorytet. Myślę, że Bonaparte- wielki ryzykant- wiedział co robi- musiał mieć jakiś powód by nie wkraczać do Wiednia. To mógłby być koniec jego kariery. Bez Wiednia w 1797 r. i tak była bardzo błyskotliwa...

Mnie jednak nurtuje jedno szczególne zagadnienie- czy gdyby wkroczył do Wiednia, Austria odstąpiłaby od antyfrancuskich koalicji...Wątpię- biorąc pod uwagę te słowa:

Co do "efektów" zajęcia Wiednia, to Napoleon, wprawdzie już jako cesarz, nie rewolucyjny generał, dwukrotnie zajmował Wiedeń.

I dwukrotnie niemal nic to nie dało, w obu przypadkach Habsburgowie i ich armia nie mieli zamiaru kapitulować. Za pierwszym, bo czekali na odsiecz rosyjską (i dopiero szok Austerlitz zniweczył wszelkie szanse), za drugim - bo mieli nadal gotową i chętną do boju armię.

Oczywiście, warunki I kampanii włoskiej były inne, niemniej można za dość prawdopodobne przyjąć rozwiązanie, według którego Austria nie podpisałaby automatycznie pokoju.

autor tych słów: Owca.von.Kozic.

[JASNY CELSTYN]

1.No nie wiem Francuzi byliby głównie doradcami i instruktorami tak jak wczesniej bylo w Konfederacji barskiej http://pl.wikipedia.org/wiki/Charles_Fran%C3%A7ois_Dumouriez.

2.Druga sprawa , własnie poto aby zabić ta niebezpieczna habsburska osę Napoleon powinien był zaatakować wraz z powstańcami.

Zajecie samego Wiednia to fakt niejednokrotnie bez znaczenia, trzeba wygrywac w polu, kontrolowac kraj, demontowac posłuszna władzy administrację, na to mogla pozwolic jedynie wspólpraca z miejscowymi antagonistami Habsburgów. Zajecie stolicy nic nie znaczy.

Czy zajeciem Moskwy Napoleon wygrał w Rosji , odpowiedz jest prosta, nie.

[Estera]

z powstańcami.

Malutkie szanse powodzenia! Tempus fugit- a wprowadzenie dyscypliny, uporządkowanie tych mas?

Zajecie samego Wiednia to fakt niejednokrotnie bez znaczenia, trzeba wygrywac w polu, kontrolowac kraj, demontowac posłuszna władzy administrację, na to mogla pozwolic jedynie wspólpraca z miejscowymi antagonistami Habsburgów. Zajecie stolicy nic nie znaczy.

Ale wtedy na wszystko było za wcześnie dla Napoleona! Ster przejąłby Dyrektoriat, nie zdążyłby zrobić zamachu stanu, trzymaliby go na froncie. A znając zdolności Dyrektoriatu- wszystko by stracili!

[JASNY CELSTYN]

a popatrz jak my dawaliśmy w kość okupantowi w p. styczniowym.

Poza tym rola instruktorów też byłaby znaczna, jakoś to w połączeniu z impetem powstańczym daloby siłę zrywającym się Słowianom.

Powstańcy odciągaliby uwage i wysiłki Habsburgów od frontu w Dalmacji i w Słowenii więc jeszcze łatwiej można byłoby osiągnac sukces.

Poza tym można było rep. Cisalpińska mamić korzysciami i wciągnąc ja do wojny po stronie Francji.

Co do nastawienia Napoleona nie wierze aby 1797 był mniej ambitny i inteligentny niz parenascie miesięcy pózniej.

[Estera]

a popatrz jak my dawaliśmy w kość okupantowi w p. styczniowym.

Eh- kto komu dał w kość

Co do nastawienia Napoleona nie wierze aby 1797 był mniej ambitny i inteligentny niz parenascie miesięcy pózniej.

Był- szalenie ambitny- ale musiał się uczyć- na panowanie i pociąganie narodów czas przyszedł później.

[JASNY CELSTYN]

Wierze że był już gotowy, w Egipcie już myślał nad przejęciem władzy i rozpatrywał kolejne kroki jakie poczyni we Francji.

Szybko by się przyzwyczaił a korzystajac z oparcia wielu pochlebców ludzi interesu mocno uchwycilby ster rządów.

[Estera]

Szybko by się przyzwyczaił a korzystajac z oparcia wielu pochlebców ludzi interesu mocno uchwycilby ster rządów.

Ci pochlebcy by do tego nie dopuścili

Czas, czas, czas- to on jest wszystkim jak mawiał Napoleon.