Normanowie i ich znaczenie w historii

[Tofik]

Czyli kontynuacja dyskusji z tematu o knorach, dotycząca nazwy "wiking", to kim byli naprawdę Wikingowie itp. Zapraszam :roll:

Ale na przykład gdzie się pojawia czy gdzie się nie pojawia bo nie szczersze to trochę nie rozumiem motywacji tego pytania.

Nazwy źródeł, w których pojawia się słowo pagani lub northmanni.

Zaraz zaraz. A mówimy o wschodzie czy o zachodzie?

O zachodzie, bo głównie z tym wiążą się działania Normanów (przynajmniej teoretycznie). Nie znam dokładnych statystyk, ale trudno mi uwierzyć, żeby np. Herjolfson czy Karlsefni pływali tylko na linii Norwegia - Islandia - Grenlandia. Ważniejsze ośrodki istniały na ich ziemiach, ale handel nie żył samymi ważniejszymi ośrodkami.

[chaemuaset]

O zachodzie, bo głównie z tym wiążą się działania Normanów (przynajmniej teoretycznie). Nie znam dokładnych statystyk, ale trudno mi uwierzyć, żeby np. Herjolfson czy Karlsefni pływali tylko na linii Norwegia - Islandia - Grenlandia. Ważniejsze ośrodki istniały na ich ziemiach, ale handel nie żył samymi ważniejszymi ośrodkami.

Posłuchaj. Handel z zachodem był rozwinięty jakoś tam ale porównując go z handlem wschodnim to nie mamy o czym mówić. Wschód był miejscem handlu dla skandynawów - zachód był zdecydowanie w tyle. Świadczą o tym przede wszystkim znaleziska archeologiczne...

[Tofik]

Właściwie wszystkie łacińskie i anglosaskie źródła dotyczące zagadnienia.

Ale na przykład?

Posłuchaj. Handel z zachodem był rozwinięty jakoś tam ale porównując go z handlem wschodnim to nie mamy o czym mówić.

Dziękuję, to mi wystarczy. Nie chciałem porównywać Zachodu ze Wschodem, tylko udowodnić, że kupcy pływali też po zachodnich morzach. Udało się.

[chaemuaset]

pływali też po zachodnich morzach

Pływać to pływali. Owszem.

[Ali Baba]

Historycy skanynawscy mówią o różnej orientacji poszczególnych państw skandynawskich - i tak Szwedzi udawali się w østerled, czyli przede wszystkim w dół rzek rosyjskich, Norwegowie na zachód (Islandia, Ameryka), Duńczycy na południowy-zachód, czyli na wybrzeża Francji i W. Brytanii, docierając również tak daleko jak do Włoch i dzisiejszej Turcji.

Uwaga ta jest generalnym podziałem, bo już taki Olav Tryggvasson - zanim został królem Norwegii, przebywał w krajach dzisiejszego Beneluxu i w W. Brytanii.

Osobiście ciekawią mnie związki Wikingów z Polską.

W sagach dość nieprecyzyjnie mówi się o Vendland, terytorium które ja, tzn. osoba nie zajmująca się profesonalnie historią, a jedynie językowo-historycznie-obyczajowo zainteresowana Skandynawią, kojarzę z obszarami obejmującymi Pomorze i Brandenburgię, która we wczesnym średniowieczu była zamieszkała przez ludność słowiańską, a do której to trafiali z wizytą Wikingowie, m. in. do króla Burislava, tak swoją drogą chyba Mieszka, sądząc z innych informacji zawartych w Sagach.

Wiadomo, że już na początku naszej ery Goci - na krótko dotarli na Pomorze Gdańskie.

Wiem ponadto, że na terenie Zuław, w okolicach Truso prowadzone są dziś prace wykopaliskowe, gdzie istnieć miala osada handlowa wikingów.

Mówi się też o drużynie Mieszka - składającej się jakoby z najemnych wojowników skandynawskich.

Zastanawiam się w tym kontekście, czy innym uczestnikom forum znane są inne możliwe ślady pobytu wikingów na terenie Polski.

Pomijam tu świadomie, propagandowe działania władz skandynawskich, próbujących przekonać Słowian o państwotwórczej działalności Skandynawów, które jako takie mają swoją prowieniencję z całkiem innej epoki.

[Narya]

Osobiście ciekawią mnie związki Wikingów z Polską.

Istnieją teorie nad imieniem Mieszka, Dagome. Jedna z nich mówi, że to imię skandynawskie po wuju, władcy duńskim, ale dyskusję nad Wikingami w Polsce to zapraszam do działu Polska Piastów.

[Ali Baba]

Znane mi są spekulacje na ten temat i dzięki za tips! Ja ze swej strony nadal zainteresowana jestem kontaktami Wikingów z Polanami, bądż ogólniej sprawę ujmując ze Słowianami!

[hartdejw4]

Powiem tak: Wilhelm był królem Anglii (jako taki równy królowi Francji) i jednocześnie księciem Normandii (podległy królowi Francji). Z czego wykształciła się dziwna sytuacja.

A wiecie że Wilhelm to moje drugie imie?

[secesjonista]

Powiem tak: Wilhelm był królem Anglii (jako taki równy królowi Francji) i jednocześnie księciem Normandii (podległy królowi Francji). Z czego wykształciła się dziwna sytuacja.

A wiecie że Wilhelm to moje drugie imie?

Z czego wykształciła się dziwna sytuacja

To zupełnie typowa sytuacja.

A wiecie że Wilhelm to moje drugie imie?

A czy to ma jakieś istotne znaczenie w temacie:

"Normanowie i ich znaczenie w historii"

[Wiesław z Bogdańca]

"Istnieją teorie nad imieniem Mieszka, Dagome. Jedna z nich mówi, że to imię skandynawskie po wuju, władcy duńskim..."

W okresie międzywojennym w historiografii niemieckiej pojawiła się hipoteza, że Mieszko I nosił imię Dagone wywodzące się od skandynawskiego Dagr, Dago ( a Piastowie to dynastia Daglingów ). Pochodzenie Mieszka miało udowodnić niezdolność Słowian do utworzenia własnego państwa.

Cóż, kiedy już Karol Szajnocha uważał, że Normanowie-wikingowie są założycielami państwa polskiego. Ale i dziś wielu tak twierdzi np: Z.Skrok (archeolog-publicysta) nie ukrywa poglądu, że Słowianie posiadają skłonność do wykorzystywania (osiągnięć) lepszych od siebie (czytaj; German)... a Mieszko był Normanem zbiegłym... np: z Truso.

Skrok w jednym z wywiadów na temat swojej książki "Słowiańska moc, czyli o niezwykłym wkroczeniu naszych przodków na europejską arenę", powiedział :

"Zresztą oprócz monet w ziemi wielkopolskiej pełno jest pozostałości po Normanach – od insygniów po naczynia, monety i broń.Nie wiemy, czy Mieszko i jego ludzie to pierwsze, czy któreś z kolei pokolenie przybyszów z północy. Wiadomo, że swoją córkę Świętosławę zwaną także Sygryda bądź Storada, wydał za króla Szwecji Eryka Zwycięskiego. Po jego śmierci zaś została żoną króla Danii Swena Sinobrodego. Czy dwaj potężni monarchowie północnej Europy poślubiliby córkę słowiańskiego, nawet zamożnego, królika z dalekich kniei? Nie sądzę. Uważali się za lepszych i cenili przede wszystkim ludzi swojej krwi."

Przyczynkiem powstawania podobnych tez jest niewątpliwie "Dagome iudex". Oryginalny dokument nie zachował się, a pomiędzy kopiami streszczenia (regestu) występują rozbieżności. Czy można zatem te (dwa) słowa uznać za wiarygodne ?

Są też inne interpretacje nieszczęsnego "Dagome"

Za Wikipedią :

"Stąd też najbardziej popularne przypuszczenie podaje, że "Dagome iudex" to przekręcony przez kopistę/skrybę piszącego pod dyktando "Ego Mesco dux" – "Ja, książę Mieszko", co odpowiadałoby formułom typowym dla tego typu dokumentów. Funkcjonuje również hipoteza, iż Dagome to ligatura imienia Dagobert (które władca miałby przyjąć na chrzcie) i Mieszko (Dagome jako połączenie Dagobert oraz Mesco); przykładem mogą tu być pierwsi władcy Węgier, którzy występowali w dokumentach po chrzcie już pod nowymi imionami. (... ) Istnieją hipotezy używające imienia występującego w regeście za dowód skandynawskiego pochodzenia Mieszka I. Według teorii Jerzego Dowiata z 1961[2], Dagome to zapisane w łacinie słowiańskie imię Dygoma (lub Dzigoma) występujące m. in. w Bulli gnieżnieńskiej - mogło to być pierwotne imię władcy, natomiast imieniem chrześcijańskim było łacińskie Michał, zdrobnione w X w. na Miszka (Miszko, Miszek)[3], a wskrzeszone w XII w. w postaci Mieszko (Mieszek). Współcześnie do teorii tej powraca Lubomir Czupkiewicz m.in. tłumacząc pochodzenie Dagoma (Dangoma, Dęgoma), czyli wersji skróconej Dągosława (Dęgosława) od prasłowiańskiego słową dąg - siła, moc[4]. Słabym punktem tej hipotezy jest użycie pogańskiego imienia księcia w liście skierowanym do papieża."

Nie ma potrzeby ocenić kto ma rację, bo są to tylko hipotezy. Trzeba jednak przyznać, że Normanowie potrafili narzucić swoją władzę innym nacjom, często asymilując się z nimi. Tak było w Normandii, w Brytanii, w Italii, na Rusi Kijowskiej - być może i u Polan.

Pozdrawiam

[sławek8]

Jeśli chodzi o wyprawy wikingów to z tego co się orientuje miały one miejsce głównie na zachód. We wczesnych wyprawach wikingów były wyprawy na wody północno-zachodnie był to właśnie okres podróży świętego Brendana. Około 1476 roku miała miejsce wspólna ekspedycja skandynawsko-portugalska (oczywiście na zachód). Wodzem tej ekspedycji był Pining.