Anna Jagiellonka

[Pancerny]

Nie mam wątpliwości, co do problemów finansowych króla, ale żeby mu na jedzenie brakowało pieniędzy? To chyba trochę przesada... Nie uwierzę, że król nie miał co jeść :wink:

Może pod pretekstem obiadków odbywały się narady "rodzinne", przecież ciocia miała swoje powiązania polityczne, a Zamojskiemu król nie ufał.

[Vissegerd]

Cóż, z Wisnerem absolutnie polemizował nie będę, ale nie ukrywam, że z tymi obiadami to dziwne bardzo...

Pozdrawiam.

[Pancerny]

Teraz wpadło mi do głowy, że cwany "Zyziu" symulował nędzę, by Anna Jagiellonka, zapisała mu swój spadek, o który Zygmunt tak zawzięcie walczył.

[Vissegerd]

A to bardzo możliwe. Tłumaczyłoby to jego troskliwe zajmowanie się ciocią do końca jej dni, obiadki, biadolenie, itd. :wink:

Bo nie podejrzewałbym go o dobre serduszko... Poza tym, królowi mogło pieniędzy brakować na wyżywienie dworu, bądź podejmowanie gości, ale nigdy nie uwierzę (i tu się powtarzam), żeby sam chodził głodny. Myślę, że nie to Wisner miał na myśli.

Pozdrawiam.

[Pancerny]

Mam takie pytanko: - Anna Jagiellonka była królem Polski, ale czy była królową?Nie mogę nigdzie nic znaleźć na ten temat.

[Tofik]

Bo nie podejrzewałbym go o dobre serduszko...

Co jak co, ale dla ludzi to on był sympatyczny. Być może kryły się za tym jakieś polityczne plany dot. właśnie spadku po starej ciotce, ale to nie był główny powód.

Co do kwestii obiadów - oszczędność (trzeba było składać ziarnko do ziarnka na utrzymanie dworu), poza tym - jak wspomniał Pancerny - możliwość obgadania różnych spraw.

[Vissegerd]

Co jak co, ale dla ludzi to on był sympatyczny.

Co dalej niekoniecznie oznacza, że miał dobre serce. Nie neguję też tego, że mógł mieć :wink:

Mnie ciekawi jednak inna sprawa. Czy Anna Jagiellonka miała szansę w którymś momencie stać się drugą "Elżbietą" (król. ang.)? Co o tym sądzicie?

Pytanie trochę z historii alternatywnej, ale...

Pozdrawiam.

[Tofik]

Co dalej niekoniecznie oznacza, że miał dobre serce. Nie neguję też tego, że mógł mieć :wink:

Bo miał.

Mnie ciekawi jednak inna sprawa. Czy Anna Jagiellonka miała szansę w którymś momencie stać się drugą "Elżbietą" (król. ang.)? Co o tym sądzicie?

Raczej nie. O ile charakter miała prawie podobny do Elżbiety, bo chciała mieć trochę władzy, to jednak realia RON to wszystko uniemożliwiały.

[Vissegerd]

Elżbieta w Anglii też miała bardzo trudną sytuację. Nie wiem, czy nie trudniejszą. Jakie realia masz na myśli? Ustrojowe, postawę szlachty, tradycje?

A jak z punktu ówczesnego prawa to wyglądało?

Bo mnie osobiście zaczyna ta hipoteza, że tak powiem "historycznie podniecać" :wink:

Pozdrawiam.

[Tofik]

postawę szlachty

Ot, sedno :wink:

[Vissegerd]

Myślisz, że nie udałoby się jej przekonać? Może właśnie argument, że to kobieta, co za tym idzie, pewna łagodność, więc odpada kwestia absolutyzmu... Z tego co pamiętam, to teza Jagiellonki samodzielnie na tronie, miała jakiś zwolenników. Tak mi chodzi po głowie, jakbym gdzieś czytał...

Pozdrawiam.

[Tofik]

Z tego co pamiętam, to teza Jagiellonki samodzielnie na tronie, miała jakiś zwolenników.

"Jakiś"? Porównałbym to do kandydatury Wawrzyńca Słupskiego;)

Pierwsza, w ówczesnym rozumieniu, wada Anny to to, że była kobietą. Druga to taka, że nie dawała praktycznie żadnych korzyści jeśli chodzi nie tyle o samą szlachtę i magnaterię co RON, czyli obietnice kandydata na polski tron z zagranicznego kraju. Dlatego zdecydowano się starą Jagiellonkę wydać za kogoś, bo na nowym królu też można było wymusić, wyprosić (czy coś tam jeszcze i tak każdy wie o co chodzi :wink: ) brak postaw absolutnych.

BTW jak wiadomo Elżbieta I do najłagodniejszych nie należała :mrgreen:

[Bronek]

Rola Anny Jagiellonki w dziejach Rzeczypospolitej była zdecydowanie negatywna.

Po zgonie Zygmunta Augusta wygasła dynastia, nastało bezkrólewie. To zawsze jest trudny moment dla każdej monarchii, a dla Rzeczypospolitej była to chwila szczególnie trudna z dwóch powodów.

Po pierwsze, niemożliwe było zastosowanie najbardziej praktycznego i logicznego wyjścia czyli wybrania na króla najodpowiedniejszego rodaka i trzeba było szukać kandydata pomiędzy obcymi, co komplikowało sprawę.

Po drugie, w tym akurat czasie przed Rzeczpospolitą stało ciężkie zadanie obrony Inflant przed Moskwą, co było zagadnieniem kluczowym dla bezpieczeństwa państwa.

O tym, że władza centralna (w tym przypadku królewska) niezbędna jest do utrzymania porządku wewnątrz kraju nawet nie będę wspominał.

W interesie Rzeczypospolitej leżało ustanowienie nowej dynastii oraz jak najszybsze zakończenie okresu, w którym kraj pozostawał bez głowy państwa. Wmieszanie się Anny Jagiellonki w sprawy elekcji spowodowało przedłużenie okresu rządów prowizorycznych, a także uniemożliwiło powstanie nowej dynastii polskich Batorych. (Uniemożliwiłoby też powstanie dynastii polskich Walezjuszy, ale ponieważ Henryk zbiegł do Francji, sprawa upadła sama przez się).

Annie Jagiellonce „zawdzięczamy” też konflikt ze Szwecją o Estonię i wprowadzenie na tron polski Wazów, co skomplikowało stosunki ze Szwecją.

Generalnie, lepiej byłoby, gdyby Anna Jagiellonka zamiast dogadzać własnym ambicjom usunęła się w cień i pozwoliła narodowi rozwiązać sprawę jego przyszłości zgodnie z interesem państwa.

[Tofik]

Witam na forum Bronku

Nie wiem czy chciałbyś od nowa ciągnąć tę dyskusję Dodam tylko że:

Annie Jagiellonce „zawdzięczamy” też konflikt ze Szwecją o Estonię i wprowadzenie na tron polski Wazów, co skomplikowało stosunki ze Szwecją.

Jagiellonka miała wpływ tylko na to, że w ogóle pojawiło się stronnictwo proszwedzkie. Oczywiście miało to fundamentalny wpływ, ale na rozwój owego stronnictwa Anna nie miała już przemożnego wpływu (a na pewno nie taki jaki chciałaby mieć).

Na pewno chciała mieć trochę władzy, problem w tym, że np. z racji płci nie było do końca możliwe bycia pełnoprawnym królem.

[Bronek]

Witam również! Rolę Anny Jagiellonki przedyskutowaliśmy już na innym forum, ale zdecydowałem się zamieścić swoją opinię również i tutaj, żeby mogli się z nią zapoznać także pozostali forumowicze. Tym bardziej, że mój post nie dubluje się z innymi wypowiedziami, więc mam nadzieję, że wniosłem jednak coś nowego do dyskusji.

Annie Jagiellonce poświęca się na ogół mniej uwagi niż reszcie władców, a chyba niesłusznie. Niezależnie od tego, jak się ją ocenia przyznać trzeba, że jej osoba była bardziej znacząca dla dziejów Polski niż np. osoba Walezego.