Kazimierz Sosnkowski

[Albinos]

Jedna z najważniejszych, spośród Polaków, postaci okresu II WŚ, komendant ZWZ, po śmierci Sikorskiego NW PSZ. Był przeciwnikiem rozpoczynania Powstania Warszawskiego. Jednak jego decyzja o udaniu się do Włoch w momencie kiedy miano podejmować kluczowe decyzje, a zwłaszcza przedłużający się tam pobyt, budzą spore kontrowersje.

Jak oceniacie samą postać Sosnkowskiego? Jak oceniacie go jako NW? Jak duży wpływ miał na polską politykę okresu II WŚ?

[Wolf]

Jak oceniacie samą postać Sosnkowskiego? Jak oceniacie go jako NW? Jak duży wpływ miał na polską politykę okresu II WŚ?

Od 1941 przeciwnik polityki Sikorskiego(sprawa granicy wschodniej).

Jako naczelny wódz-chwiejny,hamletyzujący i niezdecydowany a niektóre jego propozycje(np propozycja Sosnkowskiego z początków 1944 dot zachowania AK i Rządu Emigracyjnego wobec wkraczającej Armii Czerwonej ocierają się o groteskę i tragifarsę świadcząc o kompletnym niezrozumieniu realiów wojskowych i politycznych "Rząd Polski zakłada protest w Narodach Zjednoczonych przeciw samowolnemu nieuzgodnionemu z Rządem Polskim wkroczeniu itd","Rząd Polski oświadcza że Naród Polski z Sowietami współpracować nie bedzie" itd w ten sam deseń- generał Tatar który wykreślił z tej depeszy kluczowy punkt oszczędził żołnierzom AK setek "moralnych zwycięstw" w starciach z Armią Czerwoną. O podziale na strefy operacyjne i Wielkiej Trójce wódz chyba nie słyszał.

Bardziej zajęty politykowaniem i przeszkadzaniem Mikołajczykowi niż żołnierką.W końcu znużył swoją osobą i zachowaniem Brytyjczyków-zmusili go do dymisji ze stanowiska NW i wyjazdu w XI 1944 do Kanady gdzie de facto przez następne 4 lata był internowany(nie dostawał wizy ani do USA ani do Wielkiej Brytanii) .Ta ostatnia sprawa dobrze pokazuje jaką realną pozycję miały PSZ na Zachodzie i rząd emigracyjny w obozie aliantów pod koniec wojny....

[Tofik]

Prof. P. Wieczorkiewicz uważa, że Sosnkowski pojmował politykę i intencje ZSRR lepiej niż jakikolwiek polski polityk (zresztą Wieczorkiewicz w ogóle chwali przeciwników powstania, np. "Łaszcza" Skroczyńskiego). Sam Sosnkowski pod koniec lipca 1944 r. pisał, że powstanie zbrojne byłoby aktem pozbawionym politycznego sensu, mogącym pociągnąć za sobą niepotrzebne, ofiary. Dalej twierdzi, że trzeba dążyć do zaoszczędzenia substancji biologicznej narodu w obliczu podwójnej groźby eksterminacji.

[Albinos]

Bardzo ciekawie opisał Sosnkowskiego pan Sidorowicz: Ogólnie "był za, a nawet przeciw". Nie wydawał jasnych rozkazów, lecz rodzaj sugestii. Nie wyobrażał sobie współpracy militarnej z Sowietami, bo to nie był sojusznik. Zdawał sobie sprawę ze słabości AK i z jednej strony był przeciwny powstaniu, z drugiej strony głosił: "rozpaczliwe gesty w życiu narodów są niekiedy nieuniknione ze względu na symbolikę polityczna tych aktów i znaczenie moralne dla potomności". Podobnie jak Grot-Rowecki widział konieczność beznadziejnego boju pod groźbą odpowiedzialności przed przyszłymi pokoleniami. Był autorem absurdalnej Instrukcji dla AK, która mówiła, ze w miarę posuwania sie Rosjan, Armia Krajowa ma występować zbrojnie przeciw Niemcom, ale z chwila pojawienia sie Rosjan w danej miejscowości - znowu schodzić do podziemia. Byłyby to wiec czyny i ofiary anonimowe, a efekty przypisałaby sobie partyzancka komunistyczna. W grudniu 1943 Sosnkowski nakazał Borowi-Komorowskiemu utworzyć nowa szkieletowa kadrowa organizacje antysowiecka - szczególnie na Kresach Wschodnich. W maju 1944 wysłał do Polski na spadochronie płk Okulickiego (po skoku automatycznie awansował na generała) z misja nakłonienia dowództwa AK do wywołania powstania w Warszawie. Chciał z Warszawy uczynić dramatyczna scenę, na której miał sie rozegrać ostatni akt polsko-rosyjskiej konfrontacji i "wstrząsnąć tym sumienie świata". W lipcu 1944 kazał Borowi - Komorowskiemu rozważyć możliwość ewakuowania najwartościowszych ludzi na zachód (opcja wybrana w styczniu 1945 przez d-ce Brygady Świętokrzyskiej NSZ) lub przez Słowację na Węgry (sic!). Jednocześnie łudził "Bora" obietnicami przysłania Polskiej Samodzielnej Brygady Spadochronowej, mimo ze została ona już przekazana pod dowództwo alianckie, a przerzut jej do Polski był technicznie niewykonalny. A na kilka dni przed spodziewanym wybuchem powstania wyjechał na "inspekcje" do Włoch, umywając ręce od odpowiedzialności. Powstania ani nie nakazał, ani nie zakazał.

(zresztą Wieczorkiewicz w ogóle chwali przeciwników powstania, np. "Łaszcza" Skroczyńskiego)

Do rozmowy o "Łaszczu" zapraszam tutaj: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=2718 .

[Wolf]

Bardzo ciekawie opisał Sosnkowskiego pan Sidorowicz: Ogólnie "był za' date=' a nawet przeciw". Nie wydawał jasnych rozkazów, lecz rodzaj sugestii. Nie wyobrażał sobie współpracy militarnej z Sowietami, bo to nie był sojusznik. Zdawał sobie sprawę ze słabości AK i z jednej strony był przeciwny powstaniu, z drugiej strony głosił: "rozpaczliwe gesty w życiu narodów są niekiedy nieuniknione ze względu na symbolikę polityczna tych aktów i znaczenie moralne dla potomności". Podobnie jak Grot-Rowecki widział konieczność beznadziejnego boju pod groźbą odpowiedzialności przed przyszłymi pokoleniami. Był autorem absurdalnej Instrukcji dla AK, która mówiła, ze w miarę posuwania sie Rosjan, Armia Krajowa ma występować zbrojnie przeciw Niemcom, ale z chwila pojawienia sie Rosjan w danej miejscowości - znowu schodzić do podziemia. Byłyby to wiec czyny i ofiary anonimowe, a efekty przypisałaby sobie partyzancka komunistyczna. W grudniu 1943 Sosnkowski nakazał Borowi-Komorowskiemu utworzyć nowa szkieletowa kadrowa organizacje antysowiecka - szczególnie na Kresach Wschodnich. W maju 1944 wysłał do Polski na spadochronie płk Okulickiego (po skoku automatycznie awansował na generała) z misja nakłonienia dowództwa AK do wywołania powstania w Warszawie. Chciał z Warszawy uczynić dramatyczna scenę, na której miał sie rozegrać ostatni akt polsko-rosyjskiej konfrontacji i "wstrząsnąć tym sumienie świata". W lipcu 1944 kazał Borowi - Komorowskiemu rozważyć możliwość ewakuowania najwartościowszych ludzi na zachód (opcja wybrana w styczniu 1945 przez d-ce Brygady Świętokrzyskiej NSZ) lub przez Słowację na Węgry (sic!). Jednocześnie łudził "Bora" obietnicami przysłania Polskiej Samodzielnej Brygady Spadochronowej, mimo ze została ona już przekazana pod dowództwo alianckie, a przerzut jej do Polski był technicznie niewykonalny. A na kilka dni przed spodziewanym wybuchem powstania wyjechał na "inspekcje" do Włoch, umywając ręce od odpowiedzialności. Powstania ani nie nakazał, ani nie zakazał.[/i']

Całkiem trafna charakterystyka.Dodam że Sosnkowski często przeczył sam sobie(sprzeczne,niespójne ze sobą rozkazy-sugestie przekazywane KG AK),do Włoch w najgorętszym przedpowstaniowym okresie do II korpusu pojechał prawdopodobnie po to by w przypadku dużych ustępstw premiera Mikołajczyka odbywającego wizytę Moskwie zmontować pucz w PSZ,odmawiając szybkiego powrotu do Londynu zaś od 1944 fanatycznie wierzył w rychły wybuch III wojny światowej której nieuchronności był absolutnie pewny.

[Leuthen]

Sosnkowski kojarzy mi się przede wszystkim jako fantasta odnośnie lotniczego zaopatrzenia dla powstańczej Warszawy. Nie rozumiem, w imię czego chciał 10 VIII '44 posłać na pewną śmierć ludzi z 1586 Eskadry (jak to się ma do tego, co napisał Tofik: "Dalej twierdzi, że trzeba dążyć do zaoszczędzenia substancji biologicznej narodu w obliczu podwójnej groźby eksterminacji" :?: ), a on sam chyba nie rozumiał, że alianci zarówno z czysto technicznych, jak i pragmatycznych powodów nie wysyłali nad Warszawę tyle samolotów, ile pan NW sobie życzył.

[Tofik]

Nie rozumiem, w imię czego chciał 10 VIII '44 posłać na pewną śmierć ludzi z 1586 Eskadry (jak to się ma do tego, co napisał Tofik: "Dalej twierdzi, że trzeba dążyć do zaoszczędzenia substancji biologicznej narodu w obliczu podwójnej groźby eksterminacji" :?:

W kwestii oszczędzania sił narodu, chodziło Sosnkowskiemu raczej o niewywoływanie żadnych powstań.

[Albinos]

W kwestii oszczędzania sił narodu, chodziło Sosnkowskiemu raczej o niewywoływanie żadnych powstań.

W takim razie ciekaw jestem jak do tego ma się wylot do Włoch i pobyt, który jak na moje oko (i nie tylko), raz że był nie do końca potrzebny a dwa wręcz niewskazany w tak ważnym momencie. Człowiek który uważa, że nie powinno się wywoływać powstań, w momencie kiedy ważą się losy rozpoczęcia walk w Warszawie, wylatuje sobie do Włoch. Pytam się po co? Wpływu na użycie II Korpusu i tak nie miał. Sosnkowski był wraz z "Borem" fantastą, który prowadził politykę pobożnych życzeń.

[Wolf]

W takim razie ciekaw jestem jak do tego ma się wylot do Włoch i pobyt' date=' który jak na moje oko (i nie tylko), raz że był nie do końca potrzebny a dwa wręcz niewskazany w tak ważnym momencie. Człowiek który uważa, że nie powinno się wywoływać powstań, w momencie kiedy ważą się losy rozpoczęcia walk w Warszawie, wylatuje sobie do Włoch. Pytam się po co? Wpływu na użycie II Korpusu i tak nie miał. Sosnkowski był wraz z "Borem" fantastą, który prowadził politykę pobożnych życzeń.[/quote']

Po co Sosnkowski w tym akurat okresie poleciał do Włoch?Po to by wywołać bunt w PSZ - II korpusie by obalić premiera rządu emigracyjnego Mikołajczyka gdyby Mikołajczyk w czasie odbywanej wówczas wizyty w Moskwie poszedł na ustępstwa terytorialne wobec ZSRR i kompromis z PKWN.

[Albinos]

Po to by wywołać bunt w PSZ - II korpusie by obalić premiera rządu emigracyjnego Mikołajczyka

I musiał to zrobić akurat wtedy. Z jednej strony chce dbać "o substancję żywą narodu" a z drugiej uchyla się od odpowiedzialności. Gdzie tu sens i logika?

[Wolf]

I musiał to zrobić akurat wtedy. Z jednej strony chce dbać "o substancję żywą narodu" a z drugiej uchyla się od odpowiedzialności. Gdzie tu sens i logika?

Według jego kalkulacji musiał -bo pod koniec lipca do Moskwy na rozmowy poleciał Mikołajczyk.Doszukujesz się sensu i logiki w działaniach czołowych polskich polityków i naczelnych wodzów okresu II wojny?

[Albinos]

Według jego kalkulacji musiał -bo pod koniec lipca do Moskwy na rozmowy poleciał Mikołajczyk.

To akurat rozumiem, tylko nijak nie chce mi się to wpasować w to, co wcześniej cytował Tofik... ehh.

Doszukujesz się sensu i logiki w działaniach czołowych polskich polityków i naczelnych wodzów okresu II wojny?

Chciałbym móc, ale jest to chyba niemożliwe.

[Gnome]

Wiem, że temat dotyczy okresu IIWŚ, ale w temacie braku zdecydowania jaki cechował Sosnkowskiego chyba jednym z najlepszych przykładów jest postawa jaką zajął w obliczu przewrotu majowego, nie mogąc zdecydować się czy stanąć po stronie rządu czy też Marszałka próbował popełnić samobójstwo, oczywiście nieudane, ale po 1926 r. Piłsudski już nigdy mu nie zaufał co było właśnie chyba głównym powodem tego, że to nie on a Śmigły został generalnym inspektorem.

Jeżeli zaś chodzi o jego działania jako NW to chyba nie można nie zgodzić się z Wolfem, że za główny cel postawił sobie walkę z Mikołajczykiem, zresztą Mikołajczyk nie pozostawał mu dłużnym, już same "gierki" jakie panowie urządzali aby przeszkodzić sobie w objęciu schedy po Sikorskim budzą niesmak (oczywiście i za życia Sikorskiego utrudniali sobie życie), ale chyba najgorzej to wygląda jeżeli chodzi o jego postawę wobec powstania niby jest przeciwny, ale jak napisał Albinos wyjeżdża do Włoch w momencie gdy powinien był podjąć energiczne działania zmierzające do zapobieżeniu jego wybuchowi.

[Albinos]

ale chyba najgorzej to wygląda jeżeli chodzi o jego postawę wobec powstania niby jest przeciwny, ale jak napisał Albinos wyjeżdża do Włoch w momencie gdy powinien był podjąć energiczne działania zmierzające do zapobieżeniu jego wybuchowi.

Żeby było ciekawiej, w momencie kiedy powstanie już wybuchło zaczął domagać się od aliantów pomocy oskarżając ich o brak dobrej woli. Ponoć Brooke miał spore problemy, aby wytłumaczyć mu, że przerzucenie 1. SBS do Warszawy jest niemożliwe.

[Gnome]

Żeby było ciekawiej, w momencie kiedy powstanie już wybuchło zaczął domagać się od aliantów pomocy oskarżając ich o brak dobrej woli. Ponoć Brooke miał spore problemy, aby wytłumaczyć mu, że przerzucenie 1. SBS do Warszawy jest niemożliwe.

Te jego trochę wydumane pretensje do Aliantów (no bo tak na prawdę czy oni mogli zrobić coś więcej niż zrobili) stały się ostatecznie przyczyną (lub raczej pretekstem) do pozbawienia Sosnkowskiego stanowiska NW.