Kodeks cywilny (Kodeks Napoleona)

[Estera]

Jak oceniacie to dzieło Napoleona?

[Tofik]

Podstawa dzisiejszych kodeksów.

[Estera]

Dzieło to nosiło w sobie poglądy rewolucyjne Napoleona. Kodeks oparto na zasadzie równości, wolności. Poza tym w świetle kodeksu państwo miało być świeckie.

Podstawa dzisiejszych kodeksów.

Otóż to. W Polsce ostatnie regulacje przestały być obowiązujące dopiero w 1946 r.

[Panna Karolina]

Jak oceniam? Na pewno pozytywnie.

Kodeks Napoleona wprowadzał obowiązek rodziców do opieki nad dziećmi (nawet jeśli są dorosłe), dopuszczał rozwody (ale jego przyczyną bodajże nie mogła być tylko niezgodność charakterów).. Kodeks po części znosił feudalizm.

Z tego, co pamiętam w kodeksie znalazło się również prawo, według którego strajk był przestępstwem. Zachowano kary cielesne i kary śmierci (to drugie popieram).

Nie jestem pewna, (dlatego czy ktoś mógłby potwierdzić/zaprzeczyć), ale czy w kodeksie nie znalazła się regulacja zezwalająca na zawieranie małżeństwa przez mężczyzna od 20 roku życia (kobiety od 18)

[Amilkar]

Nie jestem pewna, (dlatego czy ktoś mógłby potwierdzić/zaprzeczyć), ale czy w kodeksie nie znalazła się regulacja zezwalająca na zawieranie małżeństwa przez mężczyzna od 20 roku życia (kobiety od 18)

Było bodajże coś takiego w tym kodeksie ale szczegółów nie znam.

Napoleon tworzył ten kodeks z prawnikami i tak aby był korzystny dla wszystkich ludzi. Nie dla własnych korzyści ale dla dobra społeczeństwa. Dzieło jakże znamienne dla tych czasów.

[Estera]

Napoleon tworzył ten kodeks z prawnikami

Tak- to nie było tylko jego dzieło. Współpracował z wybitnymi specjalistami, zdawał sobie sprawę z tego, jak bardzo ważny był to kodeks i jak wiele od niego zależy. Kodeks regulował wiele spraw.

[Amilkar]

Tak- to nie było tylko jego dzieło. Współpracował z wybitnymi specjalistami, zdawał sobie sprawę z tego, jak bardzo ważny był to kodeks i jak wiele od niego zależy. Kodeks regulował wiele spraw.

Dzieło było wspólne , ale był inicjatorem tak wielkiej regulacji prawnej , oraz to on był autorem wielu ważnych paragrafów w kodeksie.

[Estera]

Tak, zgadza się. Łysiak interesująco tłumaczy, że inspiracją było prawo rzymskie czytane w celi przez Napoleona. Bonaparte umiał korzystać z dorobku dawnych cywilizacji i wykorzystywać ich osiągnięcia w służbie współczesnym mu ludziom.

[secesjonista]

Dzieło to nosiło w sobie poglądy rewolucyjne Napoleona. Kodeks oparto na zasadzie równości, wolności. Poza tym w świetle kodeksu państwo miało być świeckie.

(...)

Należy jednak pamiętać, że owa nadmieniona "równość" rozumiana była w duchu epoki. Kobieta zatem np. miała obowiązek podążania za mężem (Księga I, Tytuł V, Dział VI, art. 214), bez jego zgody nie mogła stawać w sądzie (Dział VI, art. 215) za wyjątkiem spraw kryminalnych i policyjnych, nawet jeśli zajmowała się kupiectwem nie mogła nic darować, czy obciążać (Dział VI, art. 217).

Wreszcie, żona winna jest mężowi posłuszeństwo(Dział VI, art. 213).

(...)

Nie jestem pewna, (dlatego czy ktoś mógłby potwierdzić/zaprzeczyć), ale czy w kodeksie nie znalazła się regulacja zezwalająca na zawieranie małżeństwa przez mężczyzna od 20 roku życia (kobiety od 18)

W Tytule V zatytułowanym "O Małżeństwie", w artykule 144 stanowiono, że:

"Mężczyzna nie skończywszy lat osiemnastu, a kobieta piętnastu, nie mogą małżeństwa zawierać".

Cesarzowi przysługiwało jednak prawo do zezwolenia na ominięcie tych regulacji. Warto jednak przypomnieć brzmienie art. 148:

"Syn przed skończonym dwudziestym piątym rokiem wieku swego, a córka przed skończonym dwudziestym pierwszym, nie mogą zawierać małżeństwa, bez zezwolenia ojca swego i matki; w przypadku różności zdań, dosyć jest na zezwoleniu ojca".

Nie odbierając zasług Napoleonowi trzeba nadmienić, że próbę stworzenia jednolitych dla całego kraju kodeksów (karnego i cywilnego) podjęto już wcześniej. W tym zakresie, w czasie Konwencji wydano odpowiedni dekret 24 czerwca 1793 r. Konwencja odrzuciła jednak dwa zgłoszone projekty kodeksu cywilnego, które wyszły spod pióra Jeana de Cambacérèsa. Oba projekty Konwencja odrzuciła, jeden jako zbyt mało nowoczesny, drugi zaś uznano za zbyt uproszczony. Podobnież doby Dyrektoriatu, trzeci już projekt tego samego autorstwa został odrzucony przez Radę Pięciuset.

Przy decyzji, w okresie Konsulatu, o rozpoczęciu prac nad kodeksem, wprost wskazuje się na te wcześniejsze próby. Dekret Konsulów (z 24 Thermidora VIII r.) powiadał:

"art. 1:

Minister sprawiedliwości zebrał w domu Ministerstwa panów Troncheta, prezydenta sądu kasacyjnego, Bigot-Préameneu, komisarza rządu przy tymże sądzie oraz Portalisa, komisarza w Conseil des prises, aby przygotowali konferencje poświęcone redakcji kodeksu cywilnego

art. 2.

doproszono również do tych konferencji pana Malleville, członka sądu kasacyjnego, który będzie również wypełniał funkcję sekretarza-redaktora; (...)

art. 4.

panowie Tronchet, Bigot i Portalis porównają układ projektów kodeksu cywilnego, opublikowanych dotychczas, i określą plan, który wyda się im jako najbardziej odpowiedni do przyjęcia".

Ciekawym jest szeroki zakres konsultacji nad projektem kodeksu, opinię wyrazić miał Sąd Kasacyjny i wszystkie sądy apelacyjne.

[Rujkju]

Podstawa dzisiejszych kodeksów.

Mało tego - niedawno (w 2013) Sąd Najwyższy zastosował przepisy Kodeksu Napoleona do

dokonania wpisu w księdze wieczystej prawa własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa. A mianowicie na wniosek Prezydenta Łodzi o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości, która księgi takiej nie miała, a nie istniały żadne dokumenty pozwalające na ustalenie jej poprzednich właścicieli. W takiej sytuacji Kodeks Napoleona zezwalał na domniemanie własności państwowej dla takiej nieruchomości. W ten sposób zostały zastosowane przepisy sprzed 200 lat [... ciach]

Bez przemycania reklam proszę.

secesjonista

Edytowane 31 Sierpień 2014 przez secesjonista

[secesjonista]

...

dopuszczał rozwody (ale jego przyczyną bodajże nie mogła być tylko niezgodność charakterów)..

(...)

Cóż, prekursorem w zakresie rozwodów nie był, tu palmę pierwszeństwa w Europie dzierży... Luter.

/za: A. Wielomski "Krytyka Kodeksu Napoleona we Francji w XIX wieku", "Doctrina", nr 5, 2008/

[secesjonista]

Taka ciekawostka, prawdziwa acz brzmiąca jak anegdota...

Alan Watson, zajmujący się prawem rzymskim i prawniczą komparatystyką, opowiadał jak to po latach niewoli tureckiej Serbia wyzwoliwszy się postanowiła zreformować swe prawodawstwo. Książę Miloš wskazał, że najstosowniejszym wzorem będzie właśnie kodeks Napoleona. Poczęto się zastanawiać jak to uczynić, książę wskazał by kodeks ów przetłumaczyć: "słowo po słowie", a potem specjalna komisja miała zadecydować co zostawić w nowym kodeksie serbskim.

Pracami nad tym zadaniem miał kierować Vuk Karadžić, ten jednak nie dość, że nie pałał do tego kodeksu sympatią to jeszcze taki sposób uznał za niedorzeczny. Zatem udawszy chorobę uciekł do Wiednia.

Ostatecznie tłumaczenie powierzono pewnemu nauczycielowi - Georgije Zaharijadesowi. Ten niezbyt chyba był biegłym w materii translacji z francuskiego, jako że wstawiał do swego tłumaczenia tego typu kwiatki, jak np. przetłumaczenie słowa: "hypothèque", jako: "apteka"...

/za: "Zapożyczenia to droga na której rozwija się prawo", z A. Watsonem rozmawia M. Jońca, "Zeszyty Prawnicze" UKSW, 12.1, Warszawa 2012/

[fraszka]

Panna Karolina napisała - Jak oceniam? Na pewno pozytywnie.

Kodeks Napoleona niestety ubezwłasnowalniał kobietę - mężatkę. Oceniać go pozytywnie kobieta nie powinna. Sytuacja kobiet polskich przed wejściem w życie tego kodeksu była zdecydowanie lepsza niż później. Spotkałam się z opinią, że Napoleon będąc Korsykaninem całkowicie inaczej widział rolę kobiety w małżeństwie niż Polacy, wcześniej. Ten kodeks niestety, dla kobiet był niedobry.

Zgodnie z Kodeksem cywilnym dorosłe kobiety, niepozostających w związku małżeńskim, tj.: panny, rozwódki, kobiety pozostające w separacji i wdowy - były zupełnie samodzielne i były praktycznie zrównane w prawach z dorosłymi mężczyznami:

- mogły mieszkać, gdzie chciały i dowolnie zmieniać miejsce zamieszkania

- mogły zawierać wszelkiego rodzaju umowy

- oddawać się dowolnym zajęciom zarobkowym

- rozporządzać swoim majątkiem

- stawać w sądzie.

Nieliczne wyjątki od tej zasady, to m.in.: gdy kobieta nie mogła być:

- świadkiem przy sporządzaniu aktu urzędowego, czy

- opiekunką innych, niż własne dzieci.

Wstępując w związek małżeński kobieta pozbywała się, poniekąd dobrowolnie wspomnianych praw.

Mężatka zdana była na łaskę męża, społeczne uwarunkowania powodowały jednak, że większość kobiet z chęcią wstępowała w związek małżeński.

Maż decydował, wobec prawa - o miejscu zamieszkania, majątku żony, wspólnych dzieciach, wyrażał zgodę na podjęcie przez żonę pracy i dysponował jej zarobkami. Mężatka była ubezwłasnowolniona.

Nadmienić należy, że kobiety niezależnie od stany cywilnego, karane były za przestępstwa tak samo jak mężczyźni, nie było mowy o wyłączeniu ich z karania z uwagi na ich słabość umysłową, na mocy której wyłączone z karania za przestępstwa były osoby niedojrzałe

[secesjonista]

A do którego zaboru i sytuacji prawnej w nim kobiety odnosi się fraszka?

[fraszka]

Fraszka odnosi się do Królestwa Polskiego Secesjonisto:)