Michel Ney - ocena

[Estera]

Marszałek o bardzo małym rozumku? Zapraszam do dysksusji!

[Tofik]

Człowiek niewątpliwie wielkiej odwagi - nazwany "najdzielniejszym z najdzielniejszym", gdy podczas odwrotu Wielkiej Armii spod Moskwy, walczył jak zwykły żołnierz. Jednak jako dowódca wypada gorzej - np. Waterloo.

[Lizander]

W całej karierze dobrze zrobił dwie rzeczy - Elchingen i odwrót spod Moskwy, przy czym tylko pierwsza wymagała umiejętności dowódczych, druga raczej charyzmy. No, jeszcze o dziwo w Hiszpanii szło mu nieźle.

[Estera]

"Ney wypełnił swe zadanie ze zwykłą mu taktyczną doskonałością"- ciekawe zdanie... ("Napoleon i jego marszałkowie"- str. 126).

[Estera]

A jak wypada w porównaniu z innymi marszałkami? Jak wyglądała u niego kwestia podejmowania samodzielnych decyzji?

[adam1234]

On do takowych w ogóle nie powinien być dopuszczany.

I bitwa za którą powinien zobaczyć 2 lata wcześniej pluton egzekucyjny - Budziszyn.

[Estera]

Nie przesadzajmy. Nie rozumiał Napoleona- jak większość marszałków (wyjątkiem jest Davout).

[Lu Tzy]

Ney - IMHO - jest dowodem potwierdzajacym prawo sformulowane przez kogos i kogos, a gloszace, ze w systemie hierarchicznym jednostka awansuje dopoty, dopoki nie osiagnie stanowiska, na ktorym jej kwalifikacje sa niedostateczne.

P.S. Nie byl zly. Nie jego wina, ze napoleonowy marszalek musial byc genialny...

[Owca.von.Kozic]

Ney jest dobrym przykładem oficera szczególnie uzdolnionego do konkretnej dziedziny taktyki - Ney był mistrzem odwrotu, co pokazał szczególnie w Polsce (1807, ofensywa Bennigsena) Hiszpanii i Rosji.

Sądzę, że jego niepowodzenia i błędy z okresu 1813-1815 wynikają z przemęczenia i zużycia wojną. Nie lubię "psychologizowania" w historii, militariach zwłaszcza, ale w tym przypadku chyba istotnie doszło do "zmęczenia wojną".

Wypada zwrócić uwagę, że Ney był niezrównanym dywizjonerem i do roku 1812 niezłym dowódcą korpusu, jakkolwiek nie samodzielnego. Popełniał liczne błędy (Jena, zima 1806/1807 i operacja wokół Iławy), ale potrafił je naprawić (po "odkryciu bitwy" szybki marsz ku Iławie, zreorganizowanie natarcia korpusu pod Jeną) jak tez wykazać się wysokim kunsztem taktycznym (odwrót przed ofensywą Bennigsena w 1807 roku, kiedy znakomicie spełnił rolę przynęty, nie dał sie rozbić i utrzymał kontakt z głównymi siłami, Frydland, Elchingen), nawet operacyjnym (operacje wokół Ulmu i Elchingen).

Przy tym nie był tak "tępy" jak się to mu przypisuje (głównie za Napoleonem, który żalił się na Neya na Św. Helenie), jego autorstwem są instrukcje taktyczne dla piechoty z 1804-1805 roku, głównie dla lekkiej piechoty.

W stopniu przeciętnym, ale wystarczającym, umiał koordynować działania różnych broni.

W sumie jako dowódca wyższego szczebla - dobry przeciętniak, którego należało jednak kontrolować. Trochę trudno było przewidzieć, kiedy się sprawdzi a kiedy nie - potrafił wykazać się ogromną intuicją a zaraz potem operować bardziej schematycznie niż starszy sierżant.

[riv]

Ney odnosił sukcesy tylko wtedy gdy słuchał swojego szefa sztabu Antoine-Henri Jomini.

Dowódczą był raczej miernym. Pod Auerstedt (Jeną) wykazał się nieposłuszeństwem- rzucił kawalerię do walki pomimo, że Napoleon mu zabronił, i dyletanctwem - przegrał pomimo przewagi liczebnej. Czy w bitwie pod Quatre Bras jego rozkaz sprzeczna z rozkazami Napoleona spowodowały, że korpus D'Erlon'a w ogóle nie wziął udziału w bitwie.

kampania 1806/1807 to samo pasmo błędów Neya- i jego chyba największa wpadka bitwa po Iławą( i sprawa korpusu Lestoqua).

No i zdradził Napoleona....Znowu się do niego przyłączył w okresie 100 dni- ale na nieszczęście samego Napoleona....Czemu powierzył mu dowództwo w bitwie pod Waterloo?

Ale należy przyznać Neyowi, że faktycznie był odważny. Ale bez wykształcenia wojskowego już w XIX w trudno było być dobrym marszałkiem, co udowodnił Ney- pól biedy jak słuchał Jomini, niestety każde zignorowanie rad tego generała kończylo się fatalnie dla Neya .

[adam1234]

Czemu powierzył mu dowództwo w bitwie pod Waterloo?

Bo nie miał żadnego innego Marszałka pod ręką?

[Regulus]

Ney był głupi idealnie. Bić się umiał i to znakomicie, ale wszelkie zadania wymagające samodzielnego wysiłku umysłowego przerastały jego skromne możliwości intelektualne. Błyskotliwą inteligencję Neya dobrze oddaje ten cytat z Macdonella:

"W drugim paragrafie zawarty jest pogląd Neya na życie. Mówi on o tym, jak należy spędzać wieczór po zwycięstwie. Zwycięskie pułki powinny paradować na polu bitwy w pobliżu miejsc, gdzie się odznaczyły, orkiestry powinny grać, generałowie zaś przyjmować parady i składać gratulacje żołnierzom. Potem powiny nastąpić salwy: każdy żołnierz ma strzelić pięć razy, również każde działo ma dać pięć strzałów. Wreszcie okryci sławą zwycięzcy mogą udać się na spoczynek do obozu. To dziwne pojęcie jakiegoś zmilitaryzowanego Te Deum, uwielbienia zwycięstwa i sławy, daje klucz do zrozumienia charakteru Neya."

[bavarsky]

To Był dobry dowódca na poziomie dywizji, podobnie jak Oudinot. Jako dowódca Korpusu, kompletnie sobie nie radził.

[Owca.von.Kozic]

Ney był głupi idealnie. Bić się umiał i to znakomicie, ale wszelkie zadania wymagające samodzielnego wysiłku umysłowego przerastały jego skromne możliwości intelektualne. Błyskotliwą inteligencję Neya dobrze oddaje ten cytat z Macdonella:

"W drugim paragrafie zawarty jest pogląd Neya na życie. Mówi on o tym, jak należy spędzać wieczór po zwycięstwie. Zwycięskie pułki powinny paradować na polu bitwy w pobliżu miejsc, gdzie się odznaczyły, orkiestry powinny grać, generałowie zaś przyjmować parady i składać gratulacje żołnierzom. Potem powiny nastąpić salwy: każdy żołnierz ma strzelić pięć razy, również każde działo ma dać pięć strzałów. Wreszcie okryci sławą zwycięzcy mogą udać się na spoczynek do obozu. To dziwne pojęcie jakiegoś zmilitaryzowanego Te Deum, uwielbienia zwycięstwa i sławy, daje klucz do zrozumienia charakteru Neya."

To dowodzi raczej nie tyle niskich możliwości intelektualnych, ile raczej pewnego sentymentalizmu, romantyzmu, skłonności do pompy i patosu, uwielbienia chwały i sporej wyobraźni o wyraźnych inklinacjach artystycznych.

Trzeba też pamiętać, że Ney, w okresie swej świetności, miał świadomość swoich braków i dokształcał się w zakresie teorii wojskowej, a także wydał instrukcję dla lekkiej piechoty. Nawet jeśli on "tylko" patronował, to sama idea tej pracy wyszła od niego, a to już dość dużo, żeby nie nazywać go "głupim idealnie" :wink: