Francja a migracja

[Estera]

W XIX w. w latach 1871-1900 do USA przybyło 14 mln obcokrajowców. Wielu ludzi przybywało do USA z Europy. Ale dlaczego takie zjawisko nie dotknęło Francji? Dlaczego zaczęli pojawiać się w tym kraju obcy robotnicy?

[szpek_chomik]

Skoro zaczęli się pojawiać obcy robotnicy to znaczy że we Francji było dość miejsc pracy dla miejscowych, a nawet na tyle dużo że Francja mogła stać się krajem imigracyjnym. Nie wiadomo jaką rolę odegrała tutaj duma narodowa Francuzów - jak wiemy nawet dziś Francuzi nie znoszą tego co amerykańskie (lub angielskie:) ) np. nawet jeśli znają angielski to brzydzą się go używać. Być może dlatego nie chcieli wyjeżdżać, bo uważali swój kraj za najlepsze miejsce na Ziemi:)

[mobydick1z]

Ogólnie Francuzi nie mieli ochoty przyjmować imigrantów, co łatwo sobie uzmysłowić, gdy zobaczymy reakcję francuskich władz na falę Polaków pędzących do nich po zakończonych powstaniach, ale trzeba tu dodać, że w tym punkcie dużą rolę odgrywały czynniki polityczne.

[fraszka]

Znowu odpowiadam na post sprzed wielu lat, ale emigracje to to co tygrysy lubią, może nie najbardziej, ale...

Zajmuję się emigracją Polaków do Francji w I połowie XX w., ale przypuszczam, że w XIX w. było podobnie. Po prostu Francja cierpiała na brak rąk do pracy. Po co więc Jej obywatele mieli wyjeżdżać do pracy do USA?

Jednocześnie Francuzi nigdy nie lubili przybyszów i w momencie gdy pracy zaczynało brakować...pozbywali się imigrantów, na wiele sposóbów.

W 1891 r. we Francji było zatrudnionych 1.024.491 robotników cudzoziemskich, podczas gdy ludność Republiki wynosiła 37.490.484 osoby .

W tym okresie występowały przypadki bójek pomiędzy francuskimi, a zagranicznymi robotnikami. Jedną z bardziej medialnych, tzw. „masakra Włochów” była walka w dniach 16-17 sierpnia 1893 r. w miejscowości Aigues – Mortes pomiędzy robotnikami francuskimi, a włoskimi, pracującymi w kopalni soli, zginęło wg oficjalnych francuskich danych 8 Włochów (wg włoskich gazet zginęło 150 robotników włoskich), nikogo nie osądzono.

- dekret Milleranda z 10 sierpnia 1899 r. wprowadził w przypadku zamówień publicznych limity dla wykonawców, w zakresie zatrudniania przez nich obcokrajowców. Dla kontraktów rządowych limity te były obowiązkowe, dla pozostałych zamówień – opcjonalne (źródło: D. Bartnicka Status prawny polskiego emigranta we Francji w latach 1900 – 1939. Dlaczego Francja chętnie przyjmowała polskich robotników [w] Spoglądając na Mariannę red. M. Białokur, A. Karbowiak 2014

Moim zdaniem we Francji żyło się i żyje lepiej niż w USA. Proszę porównać obecne zdobycze socjalne Francuzów, ich płacę minimalną i odpowiedzieć sobie czy mając to, ktoś wyjechałby za chlebem? A do USA jechało się by było na chleb.

Do Mobydick1z Emigranci z Polski docierali do Francji falami - po dokonaniu rozbiorów Polski, po upadku narodowych powstań, czy zrywów niepodległościowych. Do Francji do 1870 r. przybyło ok. 8 tys. polskich wychodźców, głównie politycznych (źródło: J. Kozłowski, Emigracja okresu schyłkowego Rzeczypospolitej szlacheckiej I porozbiorowa (do 1864), w: Emigracja z ziem polskich w czasach nowożytnych i najnowszych, pod red. A. Pilcha, Warszawa, 1984, s. 82). W oparciu o te dane nie wydaje mi się, aby Francja nie mogła poradzić sobie z tak minimalną, w skali kraju nad Sekwaną, ilością emigrantów politycznych.

Edytowane 10 Styczeń 2015 przez fraszka

[bavarsky]

Znowu odpowiadam na post sprzed wielu lat, ale emigracje to to co tygrysy lubią, może nie najbardziej, ale...

Zajmuję się emigracją Polaków do Francji w I połowie XX w., ale przypuszczam, że w XIX w. było podobnie.

A czytała Szanowna, Listy Wybrane z lat 1832-1839, Leonarda Niedźwieckiego? Który w stopniu chorążego został wcielony do 23 pułku piechoty podczas wojny polsko-rosyjskiej z 1831 r.; wprawdzie przez pierwszą część emigracji urzędował w Londynie [pracował m.in. w kancelarii księcia Adama J. Czartoryskiego w Londynie], niemniej utrzymywał stale kontakt z emigracją w Paryżu; zwłaszcza z Eustachym Januszkiewiczem i Księgarnią Polską.

Potem związał się z Władysławem Zamoyskim, którego to został sekretarzem w 1839; pod koniec zresztą tego roku osiadł na stałe w Paryżu i związał się z Hotelem Lambert.

W sumie jak dla mnie lektura tychże była dość pouczająca; zwłaszcza w sferze wzajemnych "animozji".

[fraszka]

Bawarsky napisał A czytała Szanowna, Listy Wybrane z lat 1832-1839, Leonarda Niedźwieckiego?

Nie wiem czy Szanowna czytała, mogę jedynie powiedzieć, że ja nie czytałam.

Animozje, że były i są, to wiadomo, zawsze są, gdy pojawia się w jakiejś populacji obcy, pewnie jeszcze przewrażliwiony na swoim punkcie. Obcego zawsze można oskarżyć o najgorsze, można próbować go zlikwidować w skrajnych przypadkach, przykład z końca XIX w.:

W 1891 r. we Francji było zatrudnionych 1.024.491 robotników cudzoziemskich, podczas gdy ludność Republiki wynosiła 37.490.484 osoby .

W tym okresie występowały przypadki bójek pomiędzy francuskimi, a zagranicznymi robotnikami. Jedną z bardziej medialnych, tzw. „masakra Włochów” była walka w dniach 16-17 sierpnia 1893 r. w miejscowości Aigues – Mortes pomiędzy robotnikami francuskimi, a włoskimi, pracującymi w kopalni soli, zginęło wg oficjalnych francuskich danych 8 Włochów (wg włoskich gazet zginęło 150 robotników włoskich), nikogo nie osądzono.*

Wypowiedziałam się w temacie założycielki, czyli czemu Francuzi nie emigrowali

* na podstawie Loi relative au séjour des étrangers en France et à la Protection du travail national du 8 aout 1893 (JO 09.08.1893, s.4173)

Edytowane 13 Marzec 2015 przez fraszka

[secesjonista]

(...)

Wypowiedziałam się w temacie założycielki, czyli czemu Francuzi nie emigrowali

* na podstawie Loi relative au séjour des étrangers en France et à la Protection du travail national du 8 aout 1893 (JO 09.08.1893, s.4173)

Atoli nie bardzo rozumiem jak to zestawienie ma objaśniać czemu Francuzi nie emigrowali?

Skoro mieli aż taką konkurencję, że dochodziło do tego typu aktów przemocy - to wydawałoby się, że jednym ze sposobów ucieczki od problemu: jest właśnie poszukanie sobie nowego kraju.

Wynika z tego, że Francuzi nie emigrowali... bo mieli silną konkurencję w swym kraju, jakoś tego nie pojmuję.

Można mi to objaśnić?

[fraszka]

Secesjonisto, podając przykład masakry Włochów chciałam pokazać, że animozje pomiędzy przyjmującymi, a imigrantami zawsze są i będą, szczególnie gdy brakuje pracy. Nie obrazowało to przyczyn braku francuskiej emigracji do USA:)

Natomiast moje dzisiejsze słowa - że wypowiedziałam się w temacie założycielki wątku dotyczyły mojego postu z 10 stycznia:)

Edytowane 13 Marzec 2015 przez fraszka

[secesjonista]

Co nie zmienia faktu, że nie widzę związku pomiędzy niechęcią Francuzów do emigrantów - a ich niechęcią do emigracji.

Jakiż to związek?

[jancet]

Zajmuję się emigracją Polaków do Francji w I połowie XX w., ale przypuszczam, że w XIX w. było podobnie.

Nie, nie i jeszcze trzy razy nie. To znaczy, że najważniejsza fala emigracji Polaków do Francji, mająca miejsce po przegranej wojnie polsko-rosyjskiej w 1831 roku, była zupełnie odmienna od emigracji o 100 lat późniejszej.

Po 1831 roku emigrację Polaków do Francji charakteryzowały:

1) przyczyna - polityczna,

2) oczekiwania - polityczne ogromne, materialne nader skromne,

3) źródła utrzymania - bardzo wielu emigrantów utrzymywało się z przychodów z ich majątków w Królestwie.

[bavarsky]

Bawarsky napisał A czytała Szanowna, Listy Wybrane z lat 1832-1839, Leonarda Niedźwieckiego?

Nie wiem czy Szanowna czytała, mogę jedynie powiedzieć, że ja nie czytałam.

Nie bardzo rozumiem konstrukcji tego zdania. Skoro Pani nie czytała, można prosto napisać że się nie czytało.

Nadmieniłem że istniała taka postać jak Niedźwiecki, który pozostawił po sobie dziesiątki stron z emigracyjnych wojaży.

Tyle, chce Pani przeczytać, przeczyta, nie - jej sprawa.

Edytowane 4 Maj 2015 przez bavarsky

[secesjonista]

Jeśli jancet ma do bavarsky uwagi natury językowej czy co do zasad savoir-vivre'u,

najlepszą drogą ich przekazania będzie P.W.

secesjonista

[bavarsky]

Otrzymałem skasowaną przez secesjonistę odpowiedź janceta skierowaną do mnie - a tyczącą się postu fraszki.

Faktem jest że za mało mam rozumu żeby dostrzec aluzję dostania w pysk, zwłaszcza od kobiety, dziękuję jacnetowi że mi to unaocznił, przepraszam jeżeli sprawiłem kłopot, irytację.

Panią Fraszkę serdecznie przepraszam, jeżeli poczuła się urażona,

Pozdrawiam,

Marcin

Edytowane 8 Maj 2015 przez bavarsky

[fraszka]

Wszystko w porządku Marcinie, nie poczułam się urażona, Szanowna chyba też nie została urażona:)

udanego weekendu

Edytowane 8 Maj 2015 przez fraszka

[secesjonista]

Myślę, że skoro wszyscy zainteresowani objaśnili sobie tą sytuację resztę można kontynuować poprzez P.W.

secesjonista