Drastyczny spadek liczebności Sparty

[GP_mars]

Ostatnio wróciłem po dłuższej przerwie do czytania przeglądowej historii okresu klasycznego Grecji napisanej przez Rhodesa.

Ku mojemu zdziwieniu, wkrótce po wdrożeniu się do lektury trafiłem na coś znajomego - zwycięzce olimpijskiego Lichasa i to nie w funkcji prywatno - sportowej, lecz oficjalnej. Co umknęło mi, nie umknęło Rhodesowi - Lichas pojawia się w ostatniej księdze dzieła Tukidydesa z misją oficjalną, prowadząc wraz z innymi spartańskimi doradcami posiłki do floty peloponeskiej. Co ciekawe, Lichas nie jest jednym z doradców, w dwóch urywkach u Tukidydesa w zasadzie samodzielnie rozstrzyga ważne sprawy, co dowodzi jak bardzo wpływową musiał być postacią w Sparcie.

Tukidydes ks. VIII, 39 - "Razem z z tą flotą wysłali Lacedemończycy również jedenastu Spartiatów, którzy mieli być doradcami Astiochosa, a w ich liczbie Lichasa, syna Arkezylaosa." Zwracam uwagę, że pozostali Spartiaci - nie są wymieniani.

Tukidydes ks. VIII, 43 - "Jedenastu doradców lacedemońskich prowadziło rozmowy z obecnym tam Tyssafernesem; krytykowali oni to, co się im nie podobało w dotychczasowych działaniach, i radzili nad takim sposobem prowadzenia wojny, który by był najlepszy i najkorzystniejszy dla obu stron. Bardzo szczegółową analizę sytuacji przeprowadził Lichas. Oświadczył on, że ani pierwszy układ Chalkideusa, ani drugi Terymenesa nie jest dobrze ułożony; według niego niedopuszczalną było rzeczą, żeby król perski rościł sobie pretensje do panowania nad wszystkimi terytoriami, nad którymi on sam i jego przodkowie poprzednio panowali; w ten sposób bowiem dostałyby się znowu do niewoli wszystkie wyspy, Tessalia, Lokrowie i cała Grecja aż po Beocję, a Lacedemończycy zamiast przynieść wolność Helladzie, przynieśliby jej jarzmo perskie. Wzywał więc do zawarcia lepiej przemyślanego układu albo przynajmniej do unieważnienia istniejących, oświadczając, że na takich warunkach nie potrzebują pieniędzy na utrzymanie wojska. Tyssafernes z oburzeniem i gniewem rozstał się z nimi nie podjąwszy żadnej decyzji." Widać, że Lichas faktycznie miał tutaj głos podstawowy i miał nawet siłę storpedować ważne dla Sparty rozmowy - kiedy uznał, że ich wynik może być niekorzystny.

Tukidydes ks. VIII, 85 "Z drugiej strony Milezyjczycy opanowali potajemnie fort w Milecie wybudowany przez Tyssafernesa i wypędzili znajdującą się tam załogę. Czyn ten znalazł poklask u sprzymierzeńców, a przede wszystkim u Syrakuzańczyków. Jednakże Lichas nie pochwalał tego twierdząc, że Milezyjczycy i inni Grecy mieszkający na terytorium króla powinni w pewnej mierze służyć Tyssafernesowi i starać się o jego względy, dopóki nie doprowadzą wojny do pomyślnego końca. Z powodu tego i innych podobnych wystąpień Milezyjczycy oburzeni byli na Lichasa, toteż kiedy potem zachorował i umarł, nie pozwolili pogrzebać go w tym miejscu, gdzie sobie tego życzyli obecni w Milecie Lacedemończycy." Tutaj Lichas pokazuje się z drugiej strony - jego nazwiskiem sygnowane jest tłumienie buntu we flocie peloponeskiej, który spowodowany był niewypłaceniem żołdu, gdyż satrapa perski w skutek różnych nieporozumień i rozgrywek - nie dostarczył pieniędzy. Widać także po "innych wystąpieniach", że generalnie Lichas nie był przeciwnikiem porozumienia z Persją.

Tukidydes ks. VIII, 87 "Pragnąc więc, jak się zdawało, odeprzeć ich zarzuty, tego samego lata przygotowywał się Tyssafernes do wyjazdu po okręty fenickie do Aspendos i wezwał Lichasa, by towarzyszył mu w drodze." Zapewne jeszcze przed śmiercią Widać, że to Lichas ma gwarantować porozumienie.

Swoją droga, coś mnie tknęło i sprawdziłem, że Lichas był także proksenem Argiwskim w Sparcie (Tukidydes V, 77). W imieniu Sparty wynegocjował on pokój z Argos po spartańskim zwycięstwie w bitwie pod Mantineą.

To chyba wszystko u Tukidydesa o zwycięskim właścicielu rydwanu.

Edytowane 10 Luty 2011 przez GP_mars

[gregski]

Ja tak wracając do depopulacji.

Obiła mi się o uszy teoria, że kobiety zdecydowanie za późno wychodziły za mąż. Podobno w tamtych czasach przy ówczesnej przeżywalności noworodków i niemowląt, oraz przy stosunkowo sporej śmiertelności podczas porodów i połogu kobiety powinny zaczynać rodzic w wieku 15-16 lat. Spartanie przesunęli ponoć ten wiek o 5 lat co miało mieć katastrofalne skutki.