Marszałkowie Napoleona

[Anders]

Hmmm... "(...)po salonach zaczęto szeptać, że pewien oficer kawalerii lekkiej zbyt daleko posuwa swoją zażyłość z rodziną Bonapartych. Staranie się o siostrę wielkiego męża jeszcze nie upoważnia do romansowania z jego żoną. Pewnego razu (...) Murat zaproponował im, że przyżądzi im poncz ze specjalnego, jamajskiego Rumu. Nacisk położony był na słowie "jamajskiego", przy czym Murat zaczął opisywać piękną Kreolkę, najpiękniejszą w Paryżu, która nauczyła go sposobu przyrządzania tego ponczu "i wielu innych rzeczy". To wywołało wybuch śmiechu (...) Wesołość wzmogła się jeszcze bardziej, gdy zauważono monogram Bonapartego na przyrządzie do wyciskania cytryn."

[Estera]

Skąd ten opis?

Ale ten Murat był- jeszcze na dodatek Napoleonowi zabrał wyciskacz do cytryn!

[Anders]

A.G. MacDonell "Napoleon i jego marszałkowie". Najlepsza książka na ten temat jaką dotąd czytałem

[Amilkar]

Tak! bardzo dobra i posiada bogatą tresc , ciekawa i duzo opisów.Polecana przez speców epoki.ALe bez oftopa : ogólnie uznać można że wodzowie cesarstwa i podopieczni Napoleona to banda bardzo oryginalnych ludzi , dziwacznych a jednoczesnie zdumiewajacych lub żalosnych. Barwna mozaika.

[Estera]

Barwna mozaika

Bo i barwny człowiek, wokół którego ta mozaika się skupiła. A nie wydaje się Wam czasem, że Napoleon on lubił takich oryginałów czy dziwaków?

[Amilkar]

Raczej takich ktorzy spelniali jego wole , bawili go , zadziwiali zaletami myślę to teżbył człowiek nie przeciętny.

[Tofik]

Wg mnie Davout za Auerstadt.

Jean Baptiste Bernadotte (1763 - 1844) książę Ponte-Corvo, od 1810 król Szwecji,

Profanacja marszałka wręcz...

Emanuel de Grouchy (1766 - 1847),

Ponoć był niezłym dowódcą jazdy, ale spóźnił się pod Waterloo przez co ma minus.

Michał Ney (1769 - 1815) książę Elchingen i Moskwy,

Dobry jako zwykły żołdak, jako dowódca już nie.

[Amilkar]

Ponoć był niezłym dowódcą jazdy, ale spóźnił się pod Waterloo przez co ma minus.

Mało osób wie ale on wykonywał rozkazy , to wina sztabu że dochodzily za poźno i w najgorszych momentach. Pod Wavre bił Thielemanna gdy przyszedl rozkaz aby jak najszybciej szedl pod Waterloo, o godz. 17.00 !!!!!rozkaz wyslany o godz. 11.0 doszedl na 17.00!!!!!!!!!!szczyt wszystkiego(rozkaz ten pisany był 1,5h!!!!!!!!sic!).

Dobry jako zwykły żołdak, jako dowódca już nie.

Miał swoje przebłyski talentu dowódczego(choćby ELchingen) , ale jego głupota przyćmiewala prawie zawsze jego mózg. JEdnak odwaga nie przeciętna!

[Albinos]

Co do Neya. Diuk de Berry pisał o nim, iż był "bestią bez mózgu, która potrafi walczyć gdy jej wskazać cel, ale sama nie potrafi myśleć." Jako ciekawy przykład jego bezmyślności można podać bitwę pod Budziszynem z roku 1813. Otóż wtedy to Napoleon miał okazję do zniszczenia armii pruskiej i rosyjskiej oraz wziąć do niewoli Aleksandra I i Fryderyka Wilhelma III. Drugiego dnia bitwy Ney znalazł się na prawej flance wojsk koalicji. Miał ze sobą 60 tys. ludzi. Mógł spokojnie zamknąć okrążenie i tym samym doprowadzić do całkowitego zwycięstwa Napoleona. Jednak on wolał atakować wzgórza tracąc tym samym szansę na zwycięstwo. Oto fragment biografii Neya jaki zaczerpnąłem z innego forum: "Zamiast poprowadzić wojsko w taki sposób aby oskrzydlić sprzymierzonych, uderzył frontalnie, grzebiąc w tym plan Bonapartego. Doskoczył do niego Jomini [wybitny teoretyk wojskowości pełniący służbę w sztabie Neya], wołając, że nie chodzi o zdobywanie wzgórza Preitiz, ale o wyminięcie pozycji i zajście Prusaków od tyłu.

- Nie znam sie nic a nic na pańskiej cholernej strategii! Wiem tylko jedno - nigdy nie nadstawiam pleców na artyleryjską kanonadę - zawołał marszałek"

A co do mojego ulubionego marszałka? Davout, obok Napoleona największy geniusz tamtych czasów. Jeśli dobrze pamiętam obok Masseny jedyny marszałek Napoleona, który wygrał bitwę, która zadecydowała o losach kampanii.

[Estera]

Oczywiście Lannes należał do grona najlepszych. Oprócz talentu, odwagi, posiadał honor. Był wierny. Umierając, oznajmił Napoleonowi, że odchodzi człowiek, który go kochał. Napoleon musiał być bradzo wzruszony i dumny, że mógł z kimś takim współpracować...Z kimś bardzo szczerym- z nim się cesarz kłócił nie jeden raz...

[Kadrinazi]

Moj top five marszałkow

1. Davout - najlepszy dowodca z całej zgrai, nieco odsunięty przez Napoleona w cień, pewnie z zazdrości...

2. Lannes - chociażby za słowa 'za chwile utracisz kogoś kto bardzo Cię kochał Sire' (czy jakoś tak...) wypowiedziane w chwili gdy konał

3. Suchet - mało się o nim mowi, a przecież w Hiszpanii pokazał do czego jest zdolny

4. Murat -trudno mi go nie lubić - ubrany niczym cyrkowa małpa, ale kawalerzysta jakich mało.

5. Massena - jeden z najbardziej utalentowanych, acz miał strasznie lepkie ręce

Wyrożnienie honorowe - Moncey za komentarz towarzyszący sprowadzeniu zwłok Cesarza do Francji.

[adam1234]

ale kawalerzysta jakich mało.

Mogę prosić Cię o jakąś argumentację :?:

[Kadrinazi]

Zapytaj Napoleona - w końcu zrobił to d-cą kawalerii rezerwowej Wielkiej Armii Miał idealne przymioty dobrego kawalerzysty epoki - nie myślał za dużo, był szaleńczo odważny, pił i się łajdaczył, był bezczelny. Po prostu ideał.

[adam1234]

Zapytaj Napoleona - w końcu zrobił to d-cą kawalerii rezerwowej Wielkiej Armii

Nawet Napoleon nie był nieomylny...

Miał idealne przymioty dobrego kawalerzysty epoki - nie myślał za dużo, był szaleńczo odważny, pił i się łajdaczył, był bezczelny. Po prostu ideał.

Ciężko mi znaleźć słowa aby to skomentować.

[Kadrinazi]

Bo i nie ma co komentować - to klasyczny opis kawalerzysty epoki - Murat, Lasalle, Lefebvre-Desnouettes czy Montbrun. Gdy tylko nie zajmowała ich wojaczka, znajdowali sobie inne pola podbojow - piechurom nie było tak łatwo jak im W końcu było to częścią ich wizerunku - pięknie opisał to Dupont w biografii Lassale'a. Balangowali ile wlezie, kradli serca niewieście, paradowali w zaprojektowanych przez siebie fatałaszkach (Murat, Bruyere, Lasalle). Murat nawet na tle takiego towarzystwa wybijał się bardzo znacząco...