Powiązania między hymnami państwowymi

[Bruno Wątpliwy]

Z jakiej ziemi maszerował do Polski jenerał Dąbrowski wie każdy, choć nie zawsze potrafi zaśpiewać. Mniej znany jest fakt, że odniesienie do Polski jest także w hymnie Italii. Fakt, że w dalszej zwrotce, która  zazwyczaj nie jest śpiewana przy uroczystych okazjach, ale zawsze to miło:

Son giunchi che piegano
Le spade vendute:
Già l'Aquila d'Austria
Le penne ha perdute.
Il sangue d'Italia,
Il sangue Polacco,
Bevé, col cosacco,
Ma il cor le bruciò.

 

Z innych ciekawostek można wskazać np.:

a) Na hymn Niderlandów, w którego pierwszej zwrotce bohater (Wilhelm z Nassau) przypomina, że jest niemieckiej krwi  i zawsze oddawał honory królowi Hiszpanii,

b) Na hymn Kuby, który dotknęła swoista poprawność polityczna. Śpiewa się tylko dwie pierwsze zwrotki. Powodem są nie konsekwencje rewolucji Fidela Castro, ale niechęć do urażania Hiszpanów słowami: ¡Cuba libre! Ya España murió, czy No temáis; los feroces íberos. Son cobardes cual todo tirano.

c) Na hymn Niemiec. Wiadomo, że obecnie o rozciąganiu się od Adygi po Bełt i od Mozy po Niemen śpiewać byłoby nieco niepokojąco (dla zainteresowanych sąsiadów). 

 

Czy znamy inne ciekawostki dotyczące relacji międzynarodowych z konsekwencjami dla tekstów hymnów narodowych? Prosiłbym przy tym Szanownych Dyskutantów o skoncentrowanie się wokół "tekstowych" powiązań. Fakty takie, jak to, że melodie hymnów Finlandii i Estonii są takie same, a dawne hymny Słowacji i Jugosławii bardzo przypominają melodię dla nas najważniejszą, proponowałbym poruszać w już istniejącym temacie Podobna melodia - inny tekst..

[secesjonista]

 

Bruno, co tam podobieństwa...

"Otóż na początku roku w tym kraju [tj. - Tanzanii] rozgorzała publiczna dyskusja wywołana ujawnieniem, że obecny hymn państwowy Tanzanii właściwie nie jest wyłącznie tanzańskim, ale jednocześnie hymnem Republiki Południowej Afryki. I nie tylko. Dotyczy to zarówno melodii, jak i samych słów. Jest bowiem tłumaczeniem na suahili znanego Nkosi Sikelel’ iAfrika w języku xhosa. Krótko mówiąc, Tanzańczycy „własnego” hymnu nie mają, co oddaje tytuł artykułu pochodzącego z tego kraju dziennikarza (i znanego blogera) Ansberta Ngurumo: Tukubaliane, hatuna wimbo wa taifa (‘Musimy przyznać: nie mamy hymnu’). We wspomnianym artykule autor opisuje sytuację, która w 2001 r. wydarzyła się w Mbabane, stolicy Suazi, kiedy wśród uczestników międzynarodowych warsztatów szkoleniowych zrodził się pomysł odśpiewania kolejno hymnu każdego z państw reprezentowanych na tym spotkaniu. Zanim jeszcze dwóch Tanzańczyków skończyło pierwszą zwrotkę, ktoś z obecnych zaprotestował, stwierdzając, że to przecież hymn Republiki Południowej Afryki, a drugi (jakby tego było mało), że ... Zambii".

/Z. Podobińska "Tanzańczycy chcą mieć „swój” hymn państwowy", "Afryka" Biuletyn PTA, nr 28, 2008/2009, s. 25-26/

[Bruno Wątpliwy]

To może jeszcze jedna ciekawostka. Losy La Borinqueña - hymnu Puerto Rico. Pierwotna wersja pieśni, a właściwie druga z kolei (z 1868 roku) miała rewolucyjne słowa, nawołujące do walki z Hiszpanami i maszerowania śladem Kuby, walczącej (maczetami) o niepodległość.

"Mira, ya el cubano libre sera; le dará el machete su libertad  (...) Bellísima Borinquén, a Cuba hay que seguir; tú tienes bravos hijosque quieren combatir".

 

Obecnie obowiązują spokojne słowa z 1903 roku, odwołujące się raczej do piękna wyspy. Skądinąd w hymnie obecnego Estado Libre Asociado de Puerto Rico, które przeprowadza referenda dotyczące statusu 51. stanu USA, odwołania do Kuby byłyby cokolwiek niezręczne.

Zob. hasło "La Borinqueña" w Wikipedii.