Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
TyberiusClaudius

Obywatel rzymski, a... nie-obywatel

Rekomendowane odpowiedzi

Jakie były różnice między obywatelem rzymskim, a człowiekiem, takiego obywatelstwa nie posiadającym (żeby było krócej zwał będę takich "nie obywatelami")? Jakie prawa i przywileje miał obywatel rzymski, których nie miał nie obywatel? Jak to było w Egipcie?

Edytowane przez secesjonista
poprawiono zapis w temacie, lepszą formą jest: "nie-obywatel".

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jak to było w Egipcie?

Jako prowincji czy chodzi o wcześniejszy okres?

Ogólnie to trzeba rozróżniać pomiędzy okresem przed 212 rokiem (Constitutio Antoniana), a późniejszym kiedy to Karakalla zniósł kategorię peregrinów. Nawet w tym wcześniejszym okresie mieszkańcy prowincji mogli zmienić swój status civitatis, comitia plebis (potem uprawnienia przechodziły na inne organy czy urzędników) miały prawo nadawania praw miasto, związkom społecznym itp. Podobnie swój status mógł zmienić swój status w związku z wygraną sprawą o nadużycie, ze strony urzędnika rzymskiego (Lex Acilia repetundarum). Inne prawa nabywali Latini a inne cudzoziemcy - owi peregrini. Istnieje szereg różnic względem tych co mieli "stare" obywatelstwo a tymi co je nabyli, tacy Latyni Juniańscy (lex Iunia Norbana), przez swe życie mieli pełnię praw obywatelskich i tracili szereg z nich w chwili śmierci...

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Tylko co Tyberiuszu można powiedzieć po zapoznaniu się z przedstawioną pozycją kobiety w Grecji minojskiej na temat różnicy pomiędzy obywatelem rzymskim a peregrini w Imperium Rzymskim? Trochę nie pojmuję.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Zatem stary wpis Tyberiusza (dawniej - numer 3) został przeniesiony do jak się zdaje stosowniejszego tematu:

"Rola i pozycja kobiety w społecznościach świata starożytnego (w świecie cywilizacji klasycznej i barbarzyńskiej)"

secesjonista

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

W źródłach nie zachowało się zbyt wiele informacji o edykcie Caracalli, znajdujemy dość lakoniczne wzmianki m.in. u: Cassiusa Dio, Ulpiana, cesarza Justyniana, S. Aureliusa Victora, Eliusa Spartianusa, św. Augustyna czy Apollinarisa Sidoniusa.

/przegląd źródeł w: W. Osuchowski "Constitutio Antoniniana. Przyczyny wydania edyktu Caracalli z r. 212 w świetle współczesnych źródeł historyczno-prawnych", "Roczniki Teologiczno-Kanoniczne" 10.4, 1963/

Dopiero w 1902 r. w egipskiej wiosce Aszmunejn odkryto papirus (tzw. Papyrus Gissensis), który jak się powszechnie uznaje jest grecką kopią constitutio Antoniniana. Papirus choć częściowo zniszczony przynosi pewne szczegółowe informacje.

Wedle lekcji P. Meyera:

"Imperator Caesar Marcus Aurelius Severus Pius oznajmia:

Teraz należy raczej zacząć od skarg i listów zawierających pytanie, jak odwdzięczyłbym się bogom nieśmiertelnym, że dzięki temu zwycięstwu

ocalili mnie. Przeto sądzę, że w ten sam sposób wspaniale i pobożnie mogę uczcić ich majestat, jeśli obcych, ilekroć przybędą do moich ludzi, na obrzędy dla bogów przywiodę jak Rzymian. Daję zatem rzymskie prawa obywatelskie cudzoziemcom zamieszkującym nasz świat, łącznie z mieszkańcami miast z wyjątkiem dediticii. Przystoi bowiem, by lud nie tylko to wszystko (otrzymał), ale i uczestniczył w zwycięstwie. Poza tym edykt ten powiększy majestat ludu Rzymskiego przez fakt, że znany on jest innym, gdzie za pośrednictwem pozostawionych w każdej krainie".

/P. Gumiela "ΔΙΔΟΜΙ ΡΟΛΕΙΤΕΙΑΝ ΡΩΜΑΙΩΝ. Treść i zakres nadania obywatelstwa w Constitutio Antoniniana", "Zeszyty Prawnicze" UKSW, 10.1, 2010, s. 137; lekcje. za: J. Mélèze-Modrzejewski "Proc. XIIth International Congress of Pap" i P. Kuhlmann "Die Giessener literarischen Papyri und Caracallas-Erlasse"/

A w lekcji A. Wilhelma:

"Imperator Caesar Marcus Aurelius Severus Pius oznajmia:

W każdym wypadku do boskiej siły należy zanieść skargi i racje. Słusznie i ja mógłbym podziękować bogom nieśmiertelnym, że z tak wielkiej zasadzki mnie wyratowali. Przeto sądzę, że w ten sam sposób wspaniale i pobożnie mogę uczcić ich majestat, jeśli wielu ludzi, ilekroć przybędą do moich ludzi, do świątyń bogów przywiodę jak Rzymian. Daję zatem rzymskie prawa obywatelskie wszystkim zamieszkującym nasz świat, łącznie z mieszkańcami miast z wyjątkiem dediticii. Przystoi bowiem, by lud nie tylko to wszystko (otrzymał), ale i uczestniczył w zwycięstwie. Poza tym ten mój edykt powiększy majestat ludu Rzymskiego. Następnie bowiem ta sama godność dotyczy innych, gdzie na wskroś z dawna Rzymianie odznaczają się czcią pozostawionych każdej...".

/tamże/

Zatem cesarz nadaje obywatelstwo (i swe "nazwisko" stąd wysyp - gentilicium aurelius) wszystkim peregrynom. Atoli jest i klauzula względem której przywilej ów nie obejmuje peregrini dedicati. I tu rodzą się dyskusje, raz - dlaczego właśnie ich wykluczył cesarz, dwa - jaką kategorię można przez ten termin rozumieć. Prawnik Gaius wyróżniał bowiem: "peregrini dedicati" oraz kategorię którą nazywał "qui dediticiorum numero sunt".

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Kilka tytułów:

A. Krawczuk "Virtutis ergo. Nadania obywatelstwa rzymskiego przez wodzów Republiki"

T. Ładoń "Nadania obywatelstwa rzymskiego w Hiszpanii w okresie wojny sertoriańskiej", "In Gremium. Studia na Historią, Kulturą i Polityką", nr 8, 2014

A.N. Sherwin-White "The Roman Citizenship".

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.