Bagnet/Szabla

[Tomasz N]

[secesjonista]

Znalazłam na internecie podobny znak może uda mi się wstawić ale dziwi mnie ponieważ te szable mają inny wymiar niż moja ( dł. pochwy to 83 cm. a szabla w całości ma tylko ok. 91,5 cm. ) Pozdrawiam

A co w tym dziwnego?

To przecież nie było tak, że jednym "symbolem firmowym" oznaczano szablę X, a już inną co do wymiarów - szablę Y innym znakiem.

Co do oznaczeń:

www.germandaggers.com

[amon]

Bez komentarza. Szabla prywatna zamawiana przez podoficerów. Producent zidentyfikowany, więc wszystko jasne.

[snieg]

To proszę mnie oświecić jeżeli można to jaki to wiek/ rok bo to że pruska paradna - wyjściowa to już wiem. Co można zrobić by nadal nie rdzewiała ? Z góry dziękuję. Pozdrawiam

[snieg]

Jak człowiek ( czyli JA ) jest kobietą i tym się nigdy nie interesował, to wszystko jest dziwne. Pozdrawiam Dziękując szczególnie za pomoc dla Pana AMON ( że udostępnił swoją wiedzę za słowo dziękuję i poświęcił mi swój czas). Pozdrawiam

[Furiusz]

Co do konserwacji to generalnie nie wiem jak się konserwuje współczesną broń białą ale myślę, ze oliwa do broni powinna wystarczyć by zapobiec dalszemu rdzewieniu, no i dobre warunki przechowywania.

[gregski]

Ja tam się na konserwacji broni nie znam ale wszystkie narzędzia w swoim "warstacie" lubię od czasu do czasu przetrzeć WD 40. Zero rdzy.

[amon]

Jak człowiek ( czyli JA ) jest kobietą i tym się nigdy nie interesował, to wszystko jest dziwne. Pozdrawiam Dziękując szczególnie za pomoc dla Pana AMON ( że udostępnił swoją wiedzę za słowo dziękuję i poświęcił mi swój czas). Pozdrawiam

Szable tego typu używane były jako broń boczna podczas przepustek i oficjalnych uroczytości, przed I wojną i w okresie międzywojennym. Od połowy lat 30, szable paradne niemieckiej armii miały wpisany w jelec hitlerowskiego orła.

WD-40 nie zaszkodzi, tak jak pisał gregski. Oliwa też dobra, ale najlepszy jest wosk. Szkoły są różne. Jeżeli szabla nie wisi na scianie, nie powinna rdzewieć w jakiś gwałtowny sposób.

[gregski]

Korzystając z obecności Amona chciałem się zapytać jak to było z tymi szablami prywatnymi.

Jeśli takowe istniały to musiały się czymś różnić od tych "przydziałowych". W przeciwnym razie nie byłoby sensu zamawiać taką broń.

I teraz pytanie. Na ile taki kupujący mógł "zaszaleć" i kazać ozdobić swoją szablę a na ile musiał trzymać się regulaminu?

[snieg]

Szukałam, szukałam i znalazłam super nauczycieli. W tej sytuacji muszę wszystkim podziękować za edukację i poświęcony czas. Dzięki Historii.org.pl uzyskałam odpowiedzi, na które czekałam. Cieszę się że taki portal powstał można się wiele nauczyć i wiele ciekawostek przeczytać. Pozdrawiam

[amon]

Korzystając z obecności Amona chciałem się zapytać jak to było z tymi szablami prywatnymi.

Jeśli takowe istniały to musiały się czymś różnić od tych "przydziałowych". W przeciwnym razie nie byłoby sensu zamawiać taką broń.

I teraz pytanie. Na ile taki kupujący mógł "zaszaleć" i kazać ozdobić swoją szablę a na ile musiał trzymać się regulaminu?

Przepisy mundurowe były w tym przypadku jednoznaczne. Szabla prywatna lub bagnet prywatny były określonego wzoru, charakterystycznego dla rodzaju pełnionej służby. Formy z Solingen ogłaszały się w prasie, proponując żołnierzom zawodowym odpowiednie wyposażenie w broń białą. Oficerowie jak i podoficerowie nie byli obojętni na rodzaj danego uzbrojnia, jak i kolor broni wyrażonym w zdobnym kutasie.