Afery w dostawach rządowych (zamówieniach publ.)

[fraszka]

Dzień dobry, szukam informacji na temat przekrętów w czasach PRL dotyczących zamówień publicznych (dostaw rządowych). Czy ktoś mógłby mi pomóc. Z góry dziękuję.

[Tomasz N]

Jak państwo mogło przekręcić samego siebie ?

[fraszka]

państwo to ludzie - urzędnicy.

[poldas]

Afera "Mięso". W jej rezultacie skazano na śmierć w 1965 roku Stanisława Wawrzeckiego, ojca znanego aktora.

[fraszka]

dziękuję za odpowiedź, ale afera mięsna to afera gospodarcza, ja szukam afer przy zamówieniach publicznych, np. przy budowach gmachów, zakupów dla wojska etc

[poldas]

Ale jakie "zamówienia publiczne"?

Tobie się pomylił wolny rynek z systemem nakazowo rozdzielczym.

Szukasz afer dotyczących niegospodarności jak się domyślam.

Proponuję przejrzeć Polską Kronikę Filmową z lat 1981 - 1982.

Sporo ciekawych filmów można tam znaleźć na ten temat.

Tak odreagowywano gierkowską propagandę sukcesu.

[Tomasz N]

Jak film to już "Misia".

państwo to ludzie - urzędnicy.

Z jednej nomenklatury.

[secesjonista]

Akurat to poldasowi się pomyliło, w rzeczywistości prawnej PRL istniała instytucja zamówień publicznych zarówno w trybie przetargowym, jak i innym, wystarczy przejrzeć zapisy szeregu prawnych regulacji np.:

- ustawa z 18 listopada 1948 r. o dostawach, robotach i usługach na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz niektórych kategorii osób prawnych

- ustawa z 28 grudnia 1957 r. o dostawach , robotach i usługach na rzecz jednostek państwowych

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 marca 1969 r. w sprawie, dostaw, robót i usług na rzecz jednostek państwowych.

W myśl regulacji ustawy z 1948 r. przewidziane były dwa tryby udzielania zamówień: bezprzetargowy i przetarg pisemny nieograniczony. Ten pierwszy dotyczył zamówień dla: przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstw pod zarządem państwowym, przedsiębiorstw państwowo-spółdzielczych, przedsiębiorstw samorządowych, przedsiębiorstw pod zarządem związków samorządu terytorialnego, central spółdzielczo-państwowych.

Na mocy regulacji ustawy z 19 kwietnia 1950 r. (o umowach planowych w gospodarce socjalistycznej) z rygorów procedur zamówień publicznych wyłączono zamówienia związane z realizacją planu sześcioletniego i realizacją narodowego planu gospodarczego na 1950 rok.

Ustawa z 1957 r. uchyliła poprzednie regulacje. Do udzielania zamówień dopuszczono sektor prywatny - atoli pod szeregiem rygorów, np. łączna wartość zamówień nie mogła przekraczać określonych kwot. W myśl tej ustawy to zamawiający decydował do kogo kierował zaproszenia celem złożenia oferty i czy wymagane było ogłoszenie przetargu. Zbieranie ofert mogło nastąpić w trybie przetargu nieograniczonego bądź bezprzetargowo.

/za: A. Barczewska "Obywatel - Rynek - Zamówienia Publiczne"; zamieszczone na: prospoleczni.org/

Tylko jak w pracy zostały zdefiniowane: "dostawy rządowe"?

Jako dostawy na rzecz Skarbu Państwa? Realizacja zamówień Kancelarii Rady Państwa?

[poldas]

Coś to zmieniało?

Moim zdaniem - nic.

Pieniądz, a właściwie dobra materialne przepływały w obrębie jednego i tego samego posiadacza dóbr.

[secesjonista]

Nie wiem co: zmieniało. Faktem jest, że przetargi w ramach zamówień publicznych istniały, co poldas kontestował - całkiem niesłusznie.

A co do afer - to chyba będzie trudno bez udania się do archiwów i przejrzenia sprawozdań różnych instytucji: typu NIK, Ministerstwo Kontroli Państwowej czy instytucje kontrolne i finansowe PZPR np.: Komisja Budżetowa KC, Sekretariat Biura Organizacyjnego KC (dla lat 1950-1953), Komisja Wydziału Ogólnego KC, Biuro Inspekcji Finansowo–Gospodarczej KC itp.

O aferach w tak zdefiniowanym (w pracy) obszarze - jakoś nie było głośno.

[poldas]

A kto był dawcą i biorcą owych "przetargów"?

[secesjonista]

Jak się mógł przekonać poldas ustawodawcy PRL przewidywali możliwość zakupu w sektorze prywatnym. Jak często korzystali z tego trybu - nie wiem, atoli jedno wiem na pewno: poldas nie wie i nie potrafi udowodnić, że nigdy z takiej drogi nie skorzystano. Jak mniemam poldas nie wie też jak często korzystano z trybu przetargowego a jak często z innego.

Międlenie po próżnicy rzeczy oczywistej np.: rząd (władza państwowa) kupuje coś w przedsiębiorstwie państwowym (zatem niejako od własnego podmiotu), zupełnie mnie nie interesuje i wydaje mi się, że niezbyt wiele wnosi do tematu.

[fraszka]

dzień dobry, dziękuję za wszystkie uwagi. Zamówienia publiczne w PRLu istniały, dość dokładnie omawia je dr. D. Szczepański w czasopiśmie pt.: "Zamówienia publiczne. Doradca", 2002 w nr nr 2 – 5, 7 – 9, 11, 12.

Przed wojną, przynajmniej na początku, zamówienia publiczne nazywały się dostawami (vide Dz. Pr. z 1918 r. Nr 19, poz. 55).

Może kogoś zainteresuje postać inż. E.Ruszczewskiego, oskarżonego o nadużycia finansowe w kwocie 1.300.000 zł w okresie gdy pełnił funkcję kierownika Biura Budownictwa Ministerstwa Poczt i Telegrafu za czasów rządów Ministra B. Miedzińskiego. W 1929 r. Najwyższa Izba Kontroli ujawniła nadużycia w Centralnym Biurze Budownictwa przy Ministerstwie Poczt i Telegrafów, kierowanym przez inżyniera Edwarda Ruszczewskiego, który stanowisko zawdzięczał kilkakrotnej interwencji Ministra Poczt i Telegrafu p. B. Miedzińskiego, swojego kolegi ze studiów, u dyrektora Departamentu Ogólnego Ministerstwa Poczt, który wiedział, że E. Ruszczewski jest uważany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych za szantażystę i oszusta. Wspomniany Ruszczewski budował pocztę główną w Gdyni, Centralę Poczt w Warszawie i zlecono mu dodatkowo nakręcenie filmu instruktażowego dla klientów poczty. E. Ruszczewski wywiazał się z zadań, z tym że poczta kosztowała więcej niż Opera Paryska (m.in. wybudowano kilka prywatnych domów z materiałów budowlanych przeznaczonych dla Poczty), kosztorys Centrali początkowo opiewał na ok 4 mln, Ruszczewski stwierdził, że 12 mln będzie lepsze, a w celu realizacji filmu zakupiono w Wiedniu 3 scenariusze filmów erotycznych. Skazano go na 5 lat więzienia (6. rok mu darowano z powodu amnestii).

Jak kogoś interesuje ten temat może poczytać również o Michale Łyżwińskim, który z uwagi na fakt, że jego brat został skazany za zabójstwo zmienił nazwisko na Żymierski. To późniejszy Marszałek Polski Michał Rola Żymierski. Tutaj w grę wchodziły znacznie mniejsze pieniądze, ale z kolei były to zamówienia wojskowe. M. Żymierski kupił maski gazowe dla wojska od fabryki, która nie istniała jeszcze, dopiero z zaliczek zaczęła coś robić.

I ja właśnie szukam takich afer. Afera mięsna, złota czy skórzana to są afery gospodarcze. Tym razem mnie one nie interesują. Mnie interesują urzędnicy, którzy za korzyści majątkowe dokonywali zakupu z pieniędzy państwowych w sposób mało celowy i oszczędny.

W oparciu o okładkę książki p. Krzysztofa Madeja „Bezradność lub represja. Władze wobec przestępczości gospodarczej w PRL (1956–1970)", którą próbuję właśnie dostać, dowiedziałam się o aferach: Merkury, Rekord, Termity. Była też afera gumowa. NIC o nich w necie nie znalazłam, możliwe, że są to afery gospodarcze typu afery mięsnej czy skórzanej. Ale nie wiem nic:(

Żeby szukać materiałów w archiwach muszę wiedzieć czego mam szukać. A w gruncie rzeczy, oprócz 5-10 afer (najgłośniejszych) z czasów PRL nic więcej w necie nie umiem namierzyć. A przecież budowano i to nie mało, zwłaszcza za rządów E. Gierka. Również zakupy dla wojska były dokonywane.

Dlatego bardzo proszę, jakby ktoś coś sobie przypomniał, będę wdzięczna. W ramach podziękowania zapraszam na świetną kawę...

[secesjonista]

To ja niestety częściowo rozczaruję fraszkę...

Merkury czy Termity to lata sześćdziesiąte - jeśli chodzi o zainteresowanie organów ścigania. Pierwszy kryptonim tyczył się przemytu do Wiednia, drugi (sprawa prowadzona przez Wydział II SB KW MO we Wrocławiu, pod nadzorem Departamentu II MSW i Biura Śledczego MSW) to kwestia: handlu walutami,złotymi dewizami, biżuterią oraz przemyt. W lutym 1965 r. w związku ze sprawą Termity aresztowano 65 osób (w tym ok. dwudziestu objęto dalszym dochodzeniem).

Zatem te dwie sprawy nic nie mają wspólnego z zamówieniami i urzędnikami.

[fraszka]

[dzień dobry Secesjonisto, bardzo dziękuję, lepsza zła wiadomość niż żadna:)

Pozdrawiam