Higiena w Powstaniu

[Albinos]

Niestety to jedyne co mogę podać na chwilę obecną, ale pomyślę gdzie jeszcze mogę poszperać i jakby co uzupełnię informacje. A co do studni - nie ma za co, przepisałem jedynie dane z książki. Trzeba też pamiętać, że to dane jedynie dla Śródmieścia, warto byłoby zobaczyć jeszcze jak to wyglądało gdzie indziej.

[adamhistoryk]

A gdzie takie kąpanie się odbywało? przepraszam, ale Warszawa to były jednak gruzy ...

[Albinos]

Zależy która jej część i kiedy. Proszę pooglądać zdjęcia ze Śródmieścia jeszcze z września. To ruiny nie były w żadnym wypadku. Proszę poczytać wspomnienia uciekających ze Starówki. Ich wrażenia po wyjściu z kanałów na Wareckiej można ująć w jeden schemat: "Tutaj stoją domy! Mają okna! Są drzewa, a na nich liście! Ludzie czyści i uśmiechnięci!" Kiedy z Czerniakowa przechodzono na Mokotów reakcje były bardzo podobne. Zbigniew Blichewicz "Szczerba" po przejściu do Śródmieścia został zaproszony do domu jednego ze swoich żołnierzy, gdzie umył się, coś zjadł, wyspał, a jego ubrania zostały uprane. Inni, którzy wychodzili z kanałów, też gdzieś się myli. I tego typu historii da się wyciągnąć całkiem sporo. Albo te zdjęcia: http://www.1944.pl/galerie/fototeka/foto/3210/?szukaj=Gustaw (i reszta z tej serii, proszę sobie strzałkami przesuwać)

Ci ludzie kilka dni wcześniej byli na Starówce, przeszli kanały. Są czyści? Są. Widać gruzy? Nie widać. Ja serio proponuję rozważać temat w rozbiciu na poszczególne dzielnice, bo uogólnienia zaprowadzą nas donikąd.

[poldas]

Ad. Adam;

przepraszam, ale Warszawa to były jednak gruzy ...

Od 1 sierpnia?

Bez przesady.

Infrastruktura wodna i kanalizacyjna funkcjonowały (do czasu, rzecz jasna).

Ooo właśnie;

Jak z prądem było w powstańczej Warszawie?

Co z Wifi?

Przepraszam - to ostatnie było zgryźliwe.

Widzę w tym temacie rzecz ciekawą;

Przestaje się "pitolić" o karabinach, visach na Tygrysy i innych tego typu "pierdołach".

Zaczyna się natomiast myśleć/pisać o ludzkich potrzebach.

To cenna rzecz ku uzupełnieniu luki w Naszej pamięci odnośnie tego, jak to się za Powstania Warszawskiego żyło.

Edytowane 16 Wrzesień 2014 przez poldas

[Albinos]

Elektrownia działała do początku września. Wraz z jej zniszczeniem zaczęły działać prowizoryczne elektrownie. Prąd dostarczano do szpitali, warsztatów pracujących dla wojska, młynów, pralni, pomp wodnych, podziemnych przejść.

Widzę w tym temacie rzecz ciekawą;

Przestaje się "pitolić" o karabinach, visach na Tygrysy i innych tego typu "pierdołach".

Zaczyna się natomiast myśleć/pisać o ludzkich potrzebach.

To cenna rzecz ku uzupełnieniu luki w Naszej pamięci odnośnie tego, jak to się za Powstania Warszawskiego żyło.

O tym się pisze już od dawna. Rzecz w tym, że w stosunku do stopnia zainteresowania sprawami czysto wojskowymi, wręcz technicznymi, oraz oczywiście otoczką polityczną, to ciągle coś, co zajmuje raczej niewiele osób.

[secesjonista]

Nie wiem czy to zamierzone, ale proponowałbym jednak używać na forum, chyba wciąż obowiązującej formy: "higiena", zamiast: "chigiena".

[adamhistoryk]

"Rena", Halina Hołownia z domu Wołłowicz, sanitariuszka Kompanii K1 pułku Baszta opowiada ( "Dziewczyny z Powstania", strona 79) o łaźni na Czerniakowie. Tylko sanitariuszkom pozwolono się wykąpać.Czyżby dowódca musiał wydać stosowny rozkaz?

W pobliżu Dolnej i Puławskiej takowa była - tam pięć dziewcząt udało się w celu "zmycia kurzu wojennego".

Mam pytania - dokąd łaźnie były czynne? do jakiego momentu? Z relacji "Reny" wynika że do łaźni udała się ta piątka dziewcząt przed walkami o klasztor czerniakowski.

A jak było z ubraniami? W "Dziewczyny z Powstania" mówi się o zdobycznych magazynach ubrań.

Ale czy je prano? Przepraszam za ten wtręt, ale słyszałem ( audycja radiowa) iż Mojżesz i jego towarzysze nie zdejmowali ubrań przez 40 lat, gdy szli przez pustynię. To mówił ( pamiętam) ksiądz profesor ( nazwiska jednak nie pomnę). Audycja w radio Józef. Potem to samo powtórzono w audycji w Telewizji Katolickiej. Trudno to sobie wyobrazić. 40 lat bez prania, brrrrr. I tak myślę o powstańcach w tym kontekście. Sorry, ale ubrań na zmianę to powstańcy raczej nie mieli.

Edytowane 17 Wrzesień 2014 przez Albinos
poprawiono pisownię.

[poldas]

No cóż;

Można się też kąpać "w opakowaniu", co sam empirycznie (niegdyś) sprawdziłem.

Więc - Można.

ale ubrań na zmianę to powstańcy raczej nie mieli.

Wniosek taki, iż z dniem 1 sierpnia 1944 roku warszawskie szafy nagle opustoszały.

[secesjonista]

Wniosek niekoniecznie jest słusznym - trzeba by udowodnić, że powstańcy by zmienić ubranie - mieli czas na powrót do swego domu, bądź zabrali ze sobą zapasy odzieży, bądź udowodnić - że szabrowali w cudzych szafach. Co poldas nam - udowodni, ale już z tak z podaniem literatury, a nie jedynie własnej logiki?

[Albinos]

Czyżby dowódca musiał wydać stosowny rozkaz?

Niewykluczone.

Mam pytania - dokąd łaźnie były czynne?

Tutaj pozostaje jedynie wertować wspomnienia.

Ubrania prano jak najbardziej - oczywiście też zależy kiedy i gdzie. Na Starówce w drugiej połowie sierpnia czy Czerniakowie we wrześniu raczej nikt nie miał na to czasu, ale w Śródmieściu czy na Mokotowie - czemu nie. Z ubraniami na zmianę to też różnie. Jak ktoś wyszedł z domu bez czegoś na zmianę, w końcu wszystko miało trwać zaledwie kilka dni, a walczył daleko od domu, to i mógł przelatać nawet i dwa miesiące w jednym ubraniu (choć zapewne pranym). Jednak jeśli ktoś walczył blisko domu, a zdarzało się, to i okazję do przebrania się miał. Tutaj nie da się za bardzo określić skali zjawiska z jednego prostego względu - nie wszyscy pisali o tym we wspomnieniach, a tych, co to robili, nie da się uznać za reprezentatywną próbkę. Pozostaje więc wyłowienie ze wspomnień jedynie strategii radzenia sobie z tym.

[poldas]

Ad. Secesjonista;

Co poldas nam - udowodni, ale już z tak z podaniem literatury, a nie jedynie własnej logiki?

A co ja biedny pocznę, gdy literacki przekaz okaże się być sprzeczny z logiką?

Mam bezmyślnie rzucać rybę, bo pelikany i tak ją łykną?

bądź udowodnić - że szabrowali w cudzych szafach.

Kojarzę Staśka Grzesiuka jak to na przełomie 1939/1940 "czyścił" opuszczone mieszkania warszawskie.

On się do tego centralnie przyznał.

Ale oczywiście powstańcy byli czyści jak łza, a stołeczna żandarmeria Armii Krajowej ziewała z nudów.

Edytowane 17 Wrzesień 2014 przez poldas

[secesjonista]

Grzesiuk kradł - czego, chyba nie można powiedzieć o wszystkich powstańcach.

Logika logiką (zważywszy, że jeszcze jest ona: poldasową), niech poldas wskaże nam jak to powstańcy zabierali ubrania z mieszkań?

Tak na konkretach?

[poldas]

To ja najpierw poproszę o sprecyzowanie logiki, zwanej - "poldasową".

[adamhistoryk]

Wniosek niekoniecznie jest słusznym - trzeba by udowodnić, że powstańcy by zmienić ubranie - mieli czas na powrót do swego domu, bądź zabrali ze sobą zapasy odzieży, bądź udowodnić - że szabrowali w cudzych szafach. Co poldas nam - udowodni, ale już z tak z podaniem literatury, a nie jedynie własnej logiki?

Rzeczywiście trudno sobie wyobrazić powstańca z karabinem w jednej ręce, a z dodatkowym ubraniem w drugiej. Jest opowieść w "Dziewczynach w powstaniu' ( jeny - jak niemiłosiernie tą publikację cytuję) o ... biustonoszu. Otóż kolega jednej z sanitariuszek znalazł gdziesik biustonosz. Podarował go koleżance. Ona ucieszyła się z tego prezentu. Nareszcie mogła schować piersi w stosowne ubranko. Myślę że w pokojowych warunkach byłoby inaczej. Przecież nie pożycza się rzeczy osobistych. A ten biustonosz był przecież pożyczony. Bez wiedzy właścicielki, ale pożyczony. Tak mi się wydaje.

[adamhistoryk]

Grzesiuk kradł - czego, chyba nie można powiedzieć o wszystkich powstańcach.

Logika logiką (zważywszy, że jeszcze jest ona: poldasową), niech poldas wskaże nam jak to powstańcy zabierali ubrania z mieszkań?

Tak na konkretach?

Nie wiem czy powstańcy zabierali ( kradli!) ubrania z mieszkań, ale w "Dziewczętach z Powstania" jest moment, gdy chłopcy znaleźli w magazynach jakoweś fabryki na Czerniakowie ( vide - strona 104 tegoż wydawnictwa) ubrania: bieliznę, swetry, skarpety.