Mała pomoc w zebraniu informacji:)

[donegon]

Uszanowanie wszystkim Uśmiech Jako,że historia do najlepszych moich przedmiotów nie należy, chciałbym prosić o waszą pomoc. Mianowicie potrzebuje informacji dotyczących na temat "Słodko i zaszczytnie jest umierać za ojczyznę." Wymień polskich bohaterów narodowych którzy według Ciebie kierowali się sentencja Horacego.

Z góry podziękowałbym osobom, którzy napisali by coś od siebie uzasadniając wybór owych bohaterów!Uśmiech

Edytowane 23 Wrzesień 2013 przez secesjonista
: poprawiono ortografię

[Tomasz N]

Na mnie nie licz, bo ja akurat jestem zwolennikiem zasady: "Za Ojczyznę należy przelewać krew, ale lepiej żeby to była krew wroga niż własna".

Poza tym jak tego obecnie dokonać, skoro Sejm zniósł karę śmierci i w czasie wojny.

[secesjonista]

Władysław Raginis?

[Tomasz N]

Czy mu było słodko umierać ?

[secesjonista]

Śmierć nigdy nie jest słodka, chyba że jest się zwolennikiem filozofii Ciorana.

Jego śmierć haniebną nie była, zatem może była zaszczytna?

[Tomasz N]

Zawodowi wojskowi mają śmierć, mniej lub bardziej zaszczytną, wpisaną w zawód. Coś w tym guście napisał we wspomnieniach z Września gen. Kuropieska: Czy znając mnie jeszcze z maja 1926 roku [płk Rzepecki] mógł mieć wątpliwości, że gdybym został wyznaczony na dowódcę schronu z zadaniem walki do ostatniego pocisku, to zawahałbym się w ścisłym wykonaniu rozkazu ?

Więc może raczej szukać wśród rezerwistów ?

Edytowane 23 Wrzesień 2013 przez Tomasz N

[jancet]

jestem zwolennikiem zasady: "Za Ojczyznę należy przelewać krew, ale lepiej żeby to była krew wroga niż własna".

W zasadzie się z Tobą, Tomaszu zgadzam, przynajmniej z tym, że lepiej przelewać krew wroga, niż własną. Aczkolwiek jeszcze bliższa jest mi wersja, w której, krwi nie przelawszy, siedzę sobie ze swoim niegdysiejszym wrogiem na ławeczce, popijamy słodką a mocną nalewkę z jednej flaszeczki i oglądamy, jak nasze wnuki bawią się w piaskownicy.

Co do tematu, to dość trudno jest mi znaleźć przykład śmierci za ojczyznę, przyjętej świadomie i dobrowolnie, i jeszcze dla tej ojczyzny obiektywnie korzystnej.

Zawodowych wojskowych też biorę pod uwagę, bo choć ryzyko śmierci maja wpisane w umowę o pracę, to nie znaczy, że nie starają się go zminimalizować, a jej samej - uniknąć.

I wydaje mi się, że taką sytuację historyczną znalazłem. Chodzi mi o epopeję polskiej armii u boku Napoleona w kampaniach 1813 i 1814 roku. Zdawałoby się, że już przed Lipskiem było w zasadzie jasne, że Bonaparte już do Warszawy nie wróci, Polski nie wskrzesi, więc lepiej złożyć broń i zdać się na łaskę i niełaskę zwycięzców wcześniej, niż później. Wywalczyć nic nie wywalczymy, a tylko więcej z nas zginie.

Jednak podjęto inną decyzję. Wielu żołnierzy zginęło, a symbolem skutków tej decyzji była śmierć ks. Józefa Poniatowskiego pod Lipskiem.

Uważam, że ta decyzja była słuszna. Że armia polska, oddająca się w służbę carską pod St. Denis uzyskała lepsze warunki i dla siebie, i dla Polski, niż gdyby to zrobiła niemal 2 lata wcześniej w Krakowie. Zyskaliśmy opinię "do końca wiernych". Aleksander uwierzył, że będziemy mu równie wierni za "Kongresówkę", jak Napoleonowi z Księstwo Warszawskie.

Zatem śmierć ks. Józefa Poniatowskiego jestem skłonny uznać za "słodką", "zaszczytną" no i w jakimś sensie korzystną dla ojczyzny.

Zresztą pomyślmy, jaką rolę mógłby odgrywać ks. Józef Poniatowski w pokongresowej Polsce i Europie? Zostać namiestnikiem zamiast Zajączka? Zostać zesłanym - może, ale kto chciałby go zesłać? Emigrować do Ameryki (pewnie by tam dostał przyzwoite stanowisko) czy do Szwajcarii?

Nie sądzę, żeby którąkolwiek z tych ról wolał od śmierci. Sądzę, że nie zależało mu na przeżyciu klęski pod Lipskiej. Elstera była WYBOREM.

[Tomasz N]

Dość symptomatyczne są uwagi wniesione do tego tematu tutaj:

http://zapytaj.onet.pl/Category/006,008/2,25782796,Slodko_i_zaszczytnie_jest_umierac_za_ojczyznequot_.html

[widiowy7]

. Elstera była WYBOREM.

Nie sądzę. Mógł nie popełniać samobójstwa, tylko zginąć walcząc do końca. Jednak próbował się ratować.

A co do wątku. Napisane na ścianie przez polskiego marynarza na niszczycielu "Garland" -Polsko jak słodko za ciebie umieraa...

Przy okazji, przeżył.