Czy Polacy w pełni wykorzystali czas międzywojenny?

[Markus]

Myślę, że w czasach II RP odnieśliśmy wiele sukcesów, bo Polskę trzeba było TWORZYĆ. Zerknijcie okiem na listę katyńską - ile było specjalistów. Mieliśmy genialnych ludzi - tylko pieniędzy zabrakło. Mimo to zrobiliśmy dużo.

[Gnome]

Trudno o jednoznaczne i kategoryczne rozstrzygnięcie tej kwestii. Bez wątpienia zrobiono bardzo dużo dla unifikacji kraju, który składał się z trzech zupełnie odrębnych części, gdzie niemal wszystko było różne, począwszy od prawa karnego a skończywszy na prawie o ruchu drogowym. Przeprowadzono szereg reform, z których jedne były lepsze, inne znów gorsze, ale zawsze zmierzały w jednym kierunku, scalenia Kraju. Włożono wielki wysiłek w rozwój infrastruktury i przemysłu, a to, że nie osiągnięto poziomu produkcji z 1913 r. jest wynikiem tego, że musiało nastąpić całkowite przeorganizowanie przemysłu, który stracił w znacznym stopniu swoje rynki zbytu, nie można również zapominać, że na ten okres przypada powstawanie zupełnie nowych gałęzi przemysłu na naszych ziemiach.

Oczywiście należy również pamiętać o porażkach, chociażby kwestia mniejszości narodowych (jednak żadne z państw regionu nie rozwiązało tej kwestii).

Lecz w ostatecznym rozrachunku przeważają sukcesy nad porażkami, szkoda tylko, że dane nam było tylko niespełna dwadzieścia lat pokoju.

[zyxu]

Choć wykonano tytaniczną pracę, nie zrobiono wszystkiego co można było. Chwała za sklejenie państwa z 3 połówek i np. prace nad ujednoliceniem systemu prawnego (co było wielkim problemem choćby ze względu na prawo cywilne).

1. Reformy Grabskiego - że wprowadzono złotówkę - dobrze; z Bankiem Polskim już gorzej - zbyt mało pieniądza tworzono; tak ustanowiony sztywny parytet złotego szkodził, szybko wyszło na jaw, że złotówka jest za silna;

2. COP - wg mnie generalnie plan dobry, bo m.in. aktywizujący część kraju; jedna z wad - szkoda, że wcześniej nie zbudowano tam szkół, które dałyby odpowiednio wyuczonych robotników, tak by świeżo wybudowana fabryka mogła od razu ruszyć, a tak sprowadzano wykwalifikowanych, a miejscowi partaczyli/musieli się dopiero przyuczać/siedzieli w domu

3. Obrona parytetu złota w czasie i po wielkim kryzysie - trzeba było ostro zmniejszyć pokrycie, lub nawet odejść od złota i walut; kraje, które tak zrobiły szybciej wychodziły z kryzysu

A tak w ogóle to po wojnie różni ludzie piszący o gospodarce II RP przychodzili do Kwiatkowskiego i pokazywali mu, co napisali. W końcu Kwiatkowski się zdenerwował, bo mu laurki przynosili, a nie opracowania naukowe (a więc krytyczne). Zresztą nie poczuwał się zbyt do oceny, bo sam był inżynierem chemikiem, a nie ekonomistą.