Flaga Danii. Duńska Estonia.

[suomeksi]

Na początku średniowiecza rozpoczęły się Krucjaty Północne,

prowadzone przez skandynawskich i niemieckich królów przeciwko

pogańskim ludom wschodniego wybrzeża Bałtyku, tj. Ludom Fińskim

czyli Finom i Estończykom oraz przeciw Bałtom, czyli Łotyszom i

Prusom, spośród Bałtów, jedynie Litwini, po wygranej pod

Grunwaldem, nie zostali opanowani przez Niemców. Krucjaty

spowodowały narzucenie na setki lat niemieckiego lub/i

skandynawskiego panowania na terenie: Finlandii, Estonii, Łotwy

oraz na terenie Prus. W wyniku Krucjat Północnych Prusowe

przestali istnieć jako naród (nie zostali jednak wybici- jak

niektórzy sądzą, ale całkowicie zgermanizowani), natomiast

Finowie, Estończycy i Łotysze przetrwali do dziś, jednak ich

kultura zawiera bardzo silne wpływy skandynawskie (w przypadku

Finów), a w przypadku Łotyszy i Estończyków- skandynawskie i

niemieckie.

Ważnym etapem w Krucjatach Północnych była Bitwa pod Lyndanisse

(czyli pod dzisiejszym Tallinem- stolicą Estonii), gdzie w 1219r.,

król Danii Valdemar II, wspólnie z arcybiskupem Andersem Sunesenem

(zwanym Andersem Sunesenem Lundzkim) oraz z biskupem Theoderichiem

von Treyden (zwanym Theoderikiem Estońskim), pokonali Estów (lud

fiński, przodkowie obecnych Estończyków) i zdobyli estoński

zamek Lyndanaise.

Tak rozpoczęło się panowanie duńskie na terenie północnej

Estonii, w tym czasie cała reszta Estonii oraz Łotwa znalazły

się pod panowaniem niemieckim. A Finlandia pod panowaniem

szwedzkim.

Terra Mariana (Ziemia Maryi)- tereny obejmujące dzisiejszą Łotwę

i Estonię:

Dania za czasów Valdemara II.

Tallin znalazł sie pod panowaniem duńskim, stąd dzisiejsza nazwa

miasta "Tallinn" w języku estońskim, tłumaczy się jako "Duńskie

Miasto" i herb miasta jest stylizowaną flagą Danii.

Obecny Tallin, stolica Estonii:

Kościół św. Olafa, kiedyś najwyższy kościół na świecie:

Wg opowieści (legendy), w czasie bitwy pod Lyndanaisse, Estończycy

zaczęli zdecydowanie wygrywać i Duńczycy znaleźli się w

rozpaczliwej sytuacji. Wtedy Anders Sunesen wzniósł ręce do nieba

w modlitwie. Estończycy byli o krok od zwycięstwa, gdy nagle na

niebie pojawiła się czerwona flaga z białym krzyżem i

przyniosła Duńczykom zwycięstwo.

Pojawienie się flagi na obrazie Christian August Lorentzena:

Opowieść ta wspomniana jest w dziele "Historia Królów i

bohaterów Duńczyków", z 16 wieku, autorstwa Christierna

Pedersena.

Pierwsza strona:

Tak powstała najdłużej obowiązująca flaga na świecie,

Dannebrog- flaga Danii. Która dała początek flagom prawie

wszystkich (za wyjątkiem Grenlandii) państw należacych dzisiaj do

Rady Nordyckiej, warto zauważyć, ze względów hitsorycznych-

związków ze Szwecją, także Finlandia, która nie jest krajem

północno-germańskim, ale ugro-fińskim, posiada także taką

flagę- z krzyżem skandynawskim. A także Estonia, ze względu

także na związki ze Szwecją i Danią, chciała przyjąć,

niedawno, flagę z krzyżem skandynawskim.

Jednakże prawdopodobnie flaga Danii była starsza i używał już

jej już w 14 wieku (od 1396r.) Eryk Pomorski, Król Norwegii,

następnie Król Danii, a potem Król Szwecji. Eryk Pomorski:

Flaga Danii:

Skandynawscy królowie- Norwegii, Danii i Szwecji ze swoimi flagami,

w jedności, podczas bitwy o Szlezwik w 19 wieku:

[Bruno Wątpliwy]

Wypada podziękować za ogólny wykład i poświęcony nam trud znalezienia interesujących, acz nie do końca odkrywczych, informacji w Wikipedii i okolicach. Dwie drobne uwagi:

A także Estonia, ze względu także na związki ze Szwecją i Danią, chciała przyjąć, niedawno, flagę z krzyżem skandynawskim.

Estonia, jako państwo, nic w tej materii nie chciała, pomysły takie mają - jak na razie - charakter prywatny, ewentualnie z podtekstem ambicjonalno-propagandowo-politycznym. "Problem" wywołał w 2001 r. K. Tarand w "Eesti Päevaleht", zob. http://www.epl.ee/?artikkel=92271. W efekcie pomysł spotkał się z dosyć niewielkim poparciem społeczeństwa (ktoś optymistycznie "ustalił", że 20-procentowym, ale to dane raczej wzięte z sufitu), przywiązanego do tradycyjnej flagi. I jej "szorstkiego", pozbawionego ciepłego koloru wyglądu. Zob. np. T. Zubiński, "Ciche kraje", Rzeszów 2006, s. 60.

Tu można zobaczyć "wariacje graficzne na temat": http://www.fotw.net/images/e/ee_scx.jpg.

W każdym razie Estończycy, których sondowałem "w tym temacie", generalnie pukali się w głowę, aczkolwiek w większości nie mieli by nic przeciwko zaliczaniu ich kraju do Skandynawii. Nawet wbrew geografii, GDP per capita i historii (przynajmniej jej istotnej części). Ot taka mieszanina ambicji, kwestii prestiżowych i nieszkodliwej propagandy swojego kraju.

Tallin znalazł sie pod panowaniem duńskim, stąd dzisiejsza nazwa

miasta "Tallinn" w języku estońskim, tłumaczy się jako "Duńskie

Miasto" i herb miasta jest stylizowaną flagą Danii.

Wypada wspomnieć także o herbie Estonii, jako takiej.

[Mariusz 70]

Dlaczego "szorstkiego" ? Mi osobiscie sie flaga Estonii bardzo podoba.Kolory ladne i oryginalne.,kwestia gustu oczywiscie.

Faktycznie w Estonii widac, dla nas moze i dziwne, skandynawskie ciagoty.Troszke to zaskakuje jak sie wchodzi do typowych sklepow dla turystow,a tam polowa towaru ozdobiona wikingami,drakkarami i runami wszelkiej masci.

[Bruno Wątpliwy]

Dlaczego "szorstkiego" ?

A to już by trzeba spytać p. Zubińskiego, dlaczego użył akurat tego określenia. Pewnie chodziło mu o brak ciepłego koloru, co sprawia, że flaga ta jest dosyć unikalna. Całkowicie "zimna". Choć nie unikalna w pełni - zob. np. flagę Finlandii, skądinąd dzielącą z Estonią także parę innych spraw, m.in. melodię hymnu.

[suomeksi]

Dlaczego "szorstkiego" ? Mi osobiscie sie flaga Estonii bardzo podoba.Kolory ladne i oryginalne.,kwestia gustu oczywiscie.

Faktycznie w Estonii widac, dla nas moze i dziwne, skandynawskie ciagoty.Troszke to zaskakuje jak sie wchodzi do typowych sklepow dla turystow,a tam polowa towaru ozdobiona wikingami,drakkarami i runami wszelkiej masci.

Flaga Estonii jest bardzo ładna i się podoba Estończykom.

Co do kwestii Wikingów i wpływów skandynawskich to nie rozumiem skąd to zdziwienie, że wielu Estończyków czuje się bardzo bliskim Skandynawii??? Tak, Estończycy są najbliższymi krewnymi Finów, a więc są ludem Ugro-Fińskim, nie są więc, przynajmniej oficjalnie, potomkami Wikingów. Jednakże, w Estonii były bardzo silne wpływy skandynawskie:

-z racji należenia północnej części do Danii

-z racji należenia całej Estonii do Szwecji bardzo długo

-z racji tego, że płn.-zach. Estonia zamieszkała była do II wojny światowej przez duże ilości Szwedów (patrz hasło w internecie "Estońscy Szwedzi")

-z racji tego, że w Estonii, Wikingowie osiedlali się bardzo wcześnie i wpływy Wikingów były w Estonii o wiele, wiele większe niż w np. w Finlandii, gdzie nie było prawie żadnych wpływów Wikingów.

Generalnie Estonia ma bardzo silne wpływy skandynawskie, może tak silne nawet jak Finlandia, tylko różnica między Finlandią, a Estonią jeśli chodzi o wpływy skandynawskie jest taka, że w Estonii historia była w połowie niemiecka w połowie skandynawska, a w Finlandii tylko skandynawska, potem oba kraje, tj. Finlandia i Estonia zostały włączone do Rosji.

Także obecnie w Estonii panuje skandynawska mentalność i skandynaskie rozwiązania.

Estonia i północna Łotwa stanowiące część Szwecji (kolor zielony):

Osiedlanie się Wikingów, jak widzimy, estońskie wyspy były zasiedlane przez Wikingów już w 8 wieku (kolor brązowy), kolor zielony na mapie oznacza niewielkie najazdy Wikingów i brak skandynawskiego osadnictwa (to występuje w Finlandii i to tylko na pewnym obszarze):

Tak więc wpływy Wikingów były na Łotwie i Estonii bardzo silne. Do teraz łotewskie stroje ludowe zawierają elementy z kultury Wikingów, a godło estońskie prowincji Saare (obejmującej wyspę Saaremę) przedstawia łódź Wikingów:

Łódź wikingów została też umieszczona na obiegowej estońskiej monecie (1 korona) z czasów międzywojennych:

A także na znaczkach itd.

Edytowane 15 Lipiec 2011 przez suomeksi

[Bruno Wątpliwy]

z racji należenia północnej części do Danii

-z racji należenia całej Estonii do Szwecji bardzo długo

Przynależność polityczna Estonii do państw skandynawskich (w potocznym rozumieniu - bo przecież np. Dania nie leży na Półwyspie Skandynawskim) to w sumie około 250 lat. I to w wieku XIII i XIV tylko części Estonii (Harii i Wironii). Zaś w końcu XVI w. i de iure przez znaczną część XVII w. szwedzka nie była południowa Estonia.

Bardziej skandynawska od Estonii jest w tym kontekście Rugia.

-z racji tego, że płn.-zach. Estonia zamieszkała była do II wojny światowej przez duże ilości Szwedów (patrz hasło w internecie "Estońscy Szwedzi")

Mniejszość szwedzka w roku 1934 liczyła ok. 7.600 osób (0,7% ogółu ludności). Głównie rybaków na Vormsi i Ruhnu. Stanowiła społeczność niewątpliwie ciekawą dla etnografów, której obyczaje podobno przypominała wieś szwedzką sprzed 200 lat (A. Maryański, Litwa. Łotwa. Estonia, Warszawa 1993, s. 81), ale w skali kraju niezbyt istotną. O wiele większe znaczenie miała mniejszość niemiecka, nawet już po reformie rolnej, kończącej dominację baronów bałtyckich.

z racji tego, że w Estonii, Wikingowie osiedlali się bardzo wcześnie i wpływy Wikingów były w Estonii o wiele, wiele większe niż w np. w Finlandii, gdzie nie było prawie żadnych wpływów Wikingów.

Skandynawowie pojawiali się w bardzo różnych miejscach. Od Labradoru, Irlandii, po Morze Kaspijskie. Nie zawsze oznaczało to trwały podbój. Ingwar, Halfdan Biały i inni coś tam działali na ziemiach estońskich (J. Lewandowski, Historia Estonii, Wrocław-Warszawa-Kraków 2002, s. 17), ale np. Waregowie także "coś tam" mieli wspólnego z Rusią, a Ruś z ziemiami estońskimi a nikt nie nazwie Rosji Skandynawią, czy Estonii Słowiańszczyzną.

Także obecnie w Estonii panuje skandynawska mentalność

Jeżeli można mówić o mentalności narodu, to raczej w kontekście mentalności protestanckiej, na ukształtowanie której istotny wpływ miał pietyzm (rodem z ziem niemieckich), w tym ruch herrnhuterów (od miasta w Saksonii, bynajmniej nie w Szwecji).

Saare (obejmującej wyspę Saaremę) przedstawia łódź Wikingów:

A to kwestia do dyskusji, czy germańskich Wikingów, czy estońskich żeglarzy (ozylijskich piratów), także nieźle sobie poczynających na morzu.

Trochę to wszystko za mało, jak na historyczną przynależność do Skandynawii.

[Tomasz N]

A ja czekam na podobny tekst o Polsce i Lubece.

Może ktoś napisze coś pod tytułem "Flaga Polski. Polska Lubeka" ?

[Bruno Wątpliwy]

Może ktoś napisze coś pod tytułem "Flaga Polski. Polska Lubeka" ?

Ganię Cię Tomaszu nader pryncypialnie za nieładne OT. W tym miejscu należałoby pisać na temat: "Flaga Tartu, a słowiańskość, a w szczególności polskość Estończyków".

[suomeksi]

Ganię Cię Tomaszu nader pryncypialnie za nieładne OT. W tym miejscu należałoby pisać na temat: "Flaga Tartu, a słowiańskość, a w szczególności polskość Estończyków".

Co z tego, że Tartu przez krótki czas należało do państwa polsko-litewskiego, czym jest ten czas w porównaniu do setek lat niemieckiego panowania w południowej Estonii?

Tak o Tartu pisze jeden z polskich studentów tam studujących, Bronisław

Limanowski, w swych pamiętkikach z lat 1835-1870:

„Tartu miało charakter zupełnie niemieckiego miasta. Język

niemiecki panował wszędzie: w urzędach, na katedrach

uniwersyteckich, w sklepach, na ulicy. Właściwe miasto było z

prawej strony Embachu. Miało ono piękny staroniemiecki wygląd,

zwłaszcza główna ulica Ritterstrasse (Rycerska) przedstawiała

się wspaniale. Lecz największą ozdobą było wzgórze piętrzące

się nad miastem i porosłe bujnym lasem, tak zwane Domberg, od

dawnej katedry katolickiej, w której ongiś kazał Piotr

Skarga.”

[Bruno Wątpliwy]

W Tallinie (czy raczej Rewlu) jeszcze w końcu XIX w. Niemcy stanowili 30% ludności. Ale temat zdaje się, że traktuje bardziej o skandynawskich wpływach.

Ale masz świętą rację, faktycznie, przesadą jest wyciąganie zbyt daleko idących wniosków np. z wyglądu herbów prowincji, czy flag miast.