Obóz w Łodzi dla dzieci

[czytacz1967]

Był w Łodzi obóz koncentracyjny dla dzieci. Mam pytanie - jak było z zatrzymywaniem, za co, kiedy ( łapanki?) zatrzymywano te dzieci. Norman Davies pisze w "Powstanie'44", że były to dzieci od 5 lat! Wierzę mu, ale jak to było możliwe?

Jestem zszokowany tą wiadomością!!!!!!!!! :) ;)

[Narya]

J Witkowski, Hitlerowski obóz koncentracyjny dla małoletnich w Łodzi, Warszawa 1975, ale to jest książka popularnonaukowa (zbiór esejów, szkiców).

To prawda, że istniał KL w Łodzi (Litzmanstadt) dla małoletnich. Stoi w Łodzi nawet pomnik postawiony w latach 70 "Pęknięte serce". Więziono tam dzieci od 8 do 16 roku życia, a w części żeńskiej nawet od 2 do 8 roku życia.

Ale prawda jest taka, że w każdym obozie znajdowały się dzieci.. najwyraźniejszym przykładem są takie KL jak Auschwitz.

Więcej można znaleźć tutaj: http://www.sp81.edu.lodz.pl/publikacje/mer...tykul_oboz.html

[secesjonista]

czytacz 1967 napisał:

jak było z zatrzymywaniem, za co, kiedy ( łapanki?) zatrzymywano te dzieci.

...

Niemcy utrzymywali, że był to obóz wychowawczy dla młodocianych kryminalistów, ale faktycznie był to obóz koncentracyjny dla dzieci od lat kilku do 16. Nieletni więźniowie pochodzili z terenów włączonych do Rzeszy oraz z Generalnego Gubernatorstwa. Część została zabrana z sierocińców, część to dzieci osób, które przebywały w niemieckich więzieniach za różne przewinienia.

Filia zaś obozu istniała jeszcze w majątku ziemskim w Dzierżązni.

/Więcej... http://lodz.gazeta.pl/lodz/1,89059,6962499...l#ixzz18m2pIAQZ/

Edytowane 21 Grudzień 2010 przez secesjonista

[secesjonista]

Można wspomnieć, iż nie był to jedyny obóz przeznaczony dla dzieci, znacznie mniej znany był obóz w Iłowie. Sam obóz rozpoczęto budować w pierwszym kwartale 1940 r. i był on częścią większego zespołu obozowego, w którym przetrzymywano polskich jeńców wojennych, francuskich, radzieckich i włoskich, a także cywilów z rodzinami (Rosjan, Polaków, Cyganów, Litwinów, Węgrów, Białorusinów, Ukraińców).

Więźniowie zajmowali trzydzieści baraków u zbiegu ul. Leśnej i Jagielońskiej, sześć obiektów było wydzielonych na potrzeby obozu dziecięcego. Poza strażnikami, obsługę stanowili nieuzbrojeni Niemcy i przymusowo zatrudnieni Polacy. Obóz dziecięcy nazywany był przez Niemców "Lazaretem", pracowały na jego terenie; przymusowo; siostry zakonne z Płocka (niektóre znane jedynie z imion: Anzelma, Łucja, Jadwiga, Wiktoria), ich dziłalnością kierowała Oberschwester Matylda. Sam obóz nosił miano "Durchgangslager fur auslandische Arbeitskrafte in Ilowo", jego Lagerfuhrerem był niejaki Mrowiński (prawdopodobnie z Westfalii), kierownikiem gospodarczym Wardart, zaś jego zastępcą Ratke.

Przebywające tam dzieci były pochodzenia polskiego, litewskiego, rosyjskiego, ukraińskiego, białoruskiego i francuskiego. Do samego obozu trafiały bardzo różnymi drogami. Część była odebrana rodzicom przebywającym w obozie dla dorosłych, wiele było odebranych samotnym matkom przebywającym na przymusowych robotach w Prusach Wschodnich. Znajdowały się tam też dzieci kobiet przebywających we frontowych domach publicznych. Prawdopodobnie część dzieci pochodziła w obozie z Warszawy przywiozionych tam po powstaniu oraz z Zamojszczyzny.

W samym obozie dziecięcym prowadzono selekcję dzieci zdatnych pod względem rasowym do germanizacji w niemieckich rodzinach.

Liczebność przebywających dzieci podlegąła duzym fluktuacjom, od kilkudziesięciu do 200. Jeśli chodzi o wiek to kształtował się on od kilku miesiecy do 5 lat. Do czasu przymusowego skierowania do pracy w obozie, Polaka doktora Mariana Knappe w 1943 r. z oczywistych względów śmiertelność była wysoka. Jak wspominał Knapp do dzieci można się było zwracać tylko po niemiecku. Dzieci spały po dwoje, czy troje w łóżku. Pracujący w obozie, w charakterze wozaka Frnaciszek Krokowski zeznał:

"Dzieci umierały bardzo często. Co było przyczyną ich śmierci, tego nie wiem, gdyż do pomieszczeń, w których były dzieci, nie wpuszczano nikogo. kiedy dzieci umierały, to miałem polecenie wywożenia ich. Chowano ich w trumnach. Nazwisk na krzyżach nei było, a jedynie numery. Pod koniec okupacji, pod lasem ilowskim, w pobliżu ulicy Staszica pochowano około 200 dzieci. Podobna ilośc była pochowanych dorosłych".

Inny świadek zeznał:

"O okropnościach i panującej nędzy świadczyć może i ta okoliczność, że śmiertelność była duża. Zmarłym odbierano wszelką żywność i wrzucano do wspólnej skrzyni. Zmarłych wrzucano do skrzyń po 5 osób, bez względu na płeć i wiek.Chowano ich w takich wspólnych skrzyniach i przewożono na plac za torami, w pobliżu lasku".

19 stycznia 1945 r. straż uciekła a do obozu wkroczyły oddziały 2 Frontu Białoruskiego, w obozie przebywało wtedy kilkadziesiąt dzieci. Wszystkie zostały wzięte na wychowanie przez okolicznych mieszkańców, za wyjątkiem trzynastu pochodzących z ZSRR, które wróciły do kraju.

Nie ma relacji świadczących o tym by dzieci odnalazły swych prawdziwych rodziców, pomimo, ze każde miało na ręce tasiemkę z danymi osobowymi. Nowi rodzice często zatajali przed nimi ich pochodzenie, z racji problemów adaptacyjnych.

*- zeznania świadków z A. OK BZH w Warszawie.

[secesjonista]

Był w Łodzi obóz koncentracyjny dla dzieci. Mam pytanie - jak było z zatrzymywaniem, za co, kiedy ( łapanki?) zatrzymywano te dzieci. Norman Davies pisze w "Powstanie'44", że były to dzieci od 5 lat! Wierzę mu, ale jak to było możliwe?

Jestem zszokowany tą wiadomością!!!!!!!!! :) ;)

Co do zatrzymywania i formalnej procedury w tym zakresie...

Obóz powstał na podstawie zarządzenia Reichsführera SS i Szefa Niemieckiej Policji z 28 listopada 1942 r. (Schnellbrief - VA 3 nr 3050/42), wraz z zarządzeniem o charakterze wykonawczym z 3 grudnia 1942 r. Ministra Spraw Wewnętrznych Rzeszy, oba dokumenty zawierały instrukcje co do typowania małoletnich kwalifikujących się do zniemczenia i osób podlegających osadzeniu ze względu na swe przewinienia.

Gdyż takie były główne cele (wedle czynników berlińskich) obozu: germanizacja i uchronienie niemieckiej młodzieży przed złym wpływem polskiej, a przy okazji eksterminacja niewygodnego elementu. W zarządzeniu wskazywano na przykład, że na wcielonych terenach wschodnich, opiekuńcze zakłady wychowawcze były nadmiernie obciążone, z powodu braku osobnych instytucji dla młodocianych pochodzenia polskiego.

Jak to wyglądało w praktyce?

Oto radca zarządu prowincjonalnego Alwin Brockamnn, działając w imieniu nadprezydenta Prowincji Górnośląskiej w zakresie kompetencji Landsjugendamtu wydał poufny okólnik z 22 grudnia 1942 r. skierowany do landratów i nadburmistrzów, gdzie nakazywał zgłaszanie zaniedbanych małoletnich Polaków bez względu na granicę wieku ustaloną przez zarządzenie MSW Rzeszy. W razie nieznalezienia odpowiednich osób do 1 lutego 1943 r. należało napisać negatywne zgłoszenie.

Zatrzymanym można było być za wszystko:

- wniosek landrata z Cieszyna z 3 lipca 1943 r. o skierowanie Jana Poloka z Wisły, przyczyną było to, że rodzice nie przestali być badaczami pisma świętego (Bibelforscher), w chwili składania wniosku dziecko nie miało jeszcze ukończonych ośmiu lat

- Lucjan Sadyna wywieziony został do obozu z tej przyczyny, że nie mając ręki i nogi starał się wzbudzić u ludności współczucie

- Lesław Klimowicz został umieszczony w obozie w dniu 28 lipca 1943 r. na wniosek Kripo, jako że przebywał na dworcu bez opieki

- na wniosek Kripo skierowano do obozu w dniu 28 lipca 1943 r. 12-letnią Irenę Piszczek uzasadniając to tym, że jej ojciec nie żyje, a matka zmarła w obozie w Oświęcimiu zatem grozi jej zaniedbanie

- na wniosek Landrata w Będzinie skierowano do obozu Piotra Kawalca z dniem 2 września 1943 r. za uprawianie gier hazardowych

- na wniosek Kripo w obozie znalazł się Alfred Legenzy ponieważ dziecko należy do rodziny kłusowniczej

- na wniosek Landsjugendamtu w Katowicach skierowano do obozu Alojzego Żura przebywającego w zakładzie wychowawczym św. Anny w Prudniku z uzasadnieniem: "dziecko polskie"

- na wniosek Kripo w obozie znalazł się Zdzisław Olczak gdyż kradł owoce w ogrodach, "zwłaszcza w ogrodach niemieckich obywateli"

/Wojew. Archiwum Państwowe w Katowicach, akta Provinzialverwaltung nr: 3485, 5504, 5391, 5479, 5388, 5420, 5588, 5452/

[Daderma]

W obozie na Przemysłowej przebywała moja teściowa.Została zabrana matce.Pamięta niewiele.Przeprowadzili badania antropometryczne głowy.Potem trafiła do gospodarstwa rolnego pod Łodzią do jakiejś Niemki.Po wyzwoleniu jakoś trafiła z powrotem do matki.

Ale tak jak napisałem pamięta b. mało i nie za bardzo chce o tym mówić.

pozdrawiam

[saturn]

Podobną kategorią były karne obozy pracy dla młodocianych (Arbeitserziehungslager) będące bezpośrednio pod zarządem Gestapo. Trafiali tam nieletni, głównie "uciekinierzy" z robót przymusowych i inna młodzież, która w jakiś sposób została uznana przez Gestapo za szkodliwą dla władz, wymagająca resocjalizacji przez pracę. Z mojego "lokalnego" Rattwitz, wiem że śmiertleność więzniów nieletnich była bardza duża, a sam komendant obozu (Linder) miał z tego tytułu zarzuty i proces karny, który zakończył się jego degradacją.