Migracje w XIX w.

[4313_1481369817]

Witam wszystkich! Dziś chciałbym zaprosić Was do uczestnictwa w dyskusji poświęconej pewnemu zjawisku. Zjawisku, które objęło właściwie cały XIX - wieczny i było swoistym znakiem czasu. Podyskutujmy o... migracji.

Pierwszy rzut oka do encyklopedii i dowiadujemy się, że migracja (z łacińskiego migratio – wędrówka) to przemieszczanie się mieszkańców kraju lub regionu. Oczywiście odbywały się one od zarania dziejów. Jednak w wieku XIX osiągnęły one niebagatelny wręcz poziom. Zaczęto wędrować ze wsi do miast, z biednych regionów do bogatszych ziem, z kraju do kraju, w końcu z kontynentu na kontynent. Dlaczego zaczęto migrować? Jakie przyczyny za tym stały? Ekonomiczne, religijne, polityczne, a może jeszcze jakieś inne bodźce? Jak wyglądało życie emigranta? A jak wyglądała propaganda proimigracyjna? Zapraszam do dyskusji!

[FSO]

Witam;

Łyzio: wszystkie: przecież do tej pory ludzie się śmieją na na Podhalu każda rodzina ma kogoś za Wielką Wodą, tysiące ludzi legalnie i nielegalnie wyjeżdżało z ogromnej biedy by w pól dzikich warunkach dorabiać się czegoś w życiu. Fakt, że Rosja zajmowała pół Europy i pól Azji sprawiało, że byłą bardzo atrakcyjnym terenem do eksploracji, do dorabiania się, do ucieczki od życia, do prób zmiany swego położenia. Zwróć uwagę na Anglię, na Imperium Brytyjskie - jeden kraj a tyle możliwości, zaś część zasad - n.p ta, że tytul szlachecki dziedziczy tylko najstarszy wręcz zmuszała i przyczyniała się do tego by gdzieś talentem, bronią czy rabunkiem pokazać możliwości swe rodzicom i innym, a tytul w ostateczności można kupić, zdobyć, uzyskać od królowej lub się bez niego obyć... Rewolucje i te polityczne i te przemysłowe zmuszaly wielkie masy ludzi do wędrówek - przemysł - to jasne potrzebowal sily roboczej, represje czy reperkusje zmuszały do wyjazdów czy tow głąb kraju czy poza niego by ocalić swą skórę...

pozdr

[4313_1481369817]

Uff... nareszcie skończyłem pisać pracę o wywiadzie japońskim... ale wracając do tematu to Rosja w XIX wieku to kraj przez, który przetoczyła się fala migracji. Ludność zaczęła kolonizować nowe ziemie w Azji Centralnej i Syberii. To jeden z tych przypadków, kiedy to migracje wewnętrzne stały się zarazem międzykontynentalnymi. Ponadto Syberia to świetny przykład kolonizacji przymusowej. W okresie od 1861-1914 władze carskie przesiedliły na Syberię 1,5 mln rodzin chłopskich.

[Anna Nart]

Ponadto Syberia to świetny przykład kolonizacji przymusowej.

Innym przykladem migracji przymusowej jest wysylanie dzieci z Angli do Kanady, Australi, NZ. Rozpoczeto wysylke dzieci w 1860s kiedy Maria Rye zalozyla Middle Class Emigration Society in 1861. Niektore zrodla podaja, ze wysylka dzieci i mlodych kobiet zaczela sie w 1833. Wysylano dzieci az do 1967 roku. Byl to bardzo tragiczny socialny eksperyment dokonany przez 'cywilizowane' kraje.

Trudna jest ustalic ile naprawde dzieci wywieziono; najprawdopodobnie do Kanady trafilo okolo 100,000.0 dzieci. Oblicza sie, ze 10 % obecnej populacji Kanady to potomkowie Home Children.

Wysylano sieroty i dzieci z biednych rodzi (glownie w wieku 6 - 16 lat ) - oczywiscie nikt tych dzieci o zgode nie pytal. Byly one wyrywane ze swoich rodzin / srodowiska i umieszczane glownie w rodzinach farmerskich gdzie byly darmowa sila robocza az do 18 roku zycia. Niektore byly traktowane dobrze ale w wiekszosci niestety nie.

-AN

[secesjonista]

Deficyt rąk do pracy z Europy był tak duży, że władze Nowej Zelandii; jak pisze Marian Kałuski w rozdziale "Przyczyny emigracji Polaków do Nowej Zelandii" (w: "Polacy w Nowej Zelandii"); uciekały się do przekupywania biur podróży by nie kierowały statków do Ameryki.

/za pracą licencjacką: J. Siekiera "Nawiązywanie i utrzymywanie stosunków dyplomatycznych między państwami na przykładzie Rzeczypospolitej Polskiej i Nowej Zelandii" Uniwersytet Wrocławski/

[secesjonista]

W Anglii w ramach procesu zwanego shovelling out of paupers masowo wyrzucali z Wysp tych, których określano mianem "niepotrzebnych".

I nie należy mylić tego z wysyłaniem do karnych kolonii przestępców, czy burzycieli spokoju publicznego, podpadających pod The Sedicious

Meetings Act (z 1817 r.), czy późniejsze Six Act (z 1819 r.), znane jako "ustawa kneblująca". W myśl ostatnich regulacji groziła

zsyłka - nawet na czternaście lat.

Sam shovelling... był elementem szerszej polityki, który uzyskał teoretyczne wsparcie w pracy Malthusa ("Essey on the Principle of

Population...").

/szerzej: K.E. Knorr "British Colonial Theories 1570-1850"/

Na procesy migracyjne Anglii wpływ miało zakończenie wojen napoleońskich. Oto w kraju pojawiła się ogromna rzesza, zaprawionych w walkach

bezrobotnych wojaków. Dla wszystkich rządów było to źródło potencjalnego niebezpieczeństwa, które starano się spacyfikować. Pomysłem była

emigracja. Od roku 1816 rozpoczęto akcję przesiedlania kombatantów, głównie do Kanady. Sam proces nadzorowany był przez War Office.

/szerzej: F.H. Hitchins "The Colonial Land and Emigration Commision"/

Co do przestępców...

przestępczość narastała w Anglii już we wcześniejszych czasach, związana zapewne z pauperyzacją społeczeństwa, nagromadzeniem dużych mas

w miastach. maiło to odbicie w prawie, o ile w 1688 r. w Anglii było około 50 przestępstw za które groziła kara śmierci, to już w 1819 r.

było ich około 200, u schyłku XVIII wieku w Londynie odbywał osie około 50 publicznych egzekucji rocznie. Wedle danych policyjnych w roku

1790, w Londynie w konflikt z prawem popadło, aż 150 000 osób, przy ogólnej liczbie mieszkańców - 800 000.

Problem przestępstw osiągnął takie rozmiary, że nie wystarczyło więzień. Przestępców poczęto przetrzymywać na statkach wycofanych z żeglugi

przycumowanych na nabrzeżach Tamizy.

Wciąż jednak istniała obawa buntu tych osób, a i koszty wciąż rosły. Zatem postanowiono strumień tych ludzi skierować do Australii.

/szerzej: K. Dziewanowski "Brzemię białego człowieka. Jak zbudowano Imperium Brytyjskie"/

Jakie skutki; w Anglii; osiągnięto poprzez te wysyłki czy shovelling?

[secesjonista]

Czasem migracja mogła być kwestią inicjatywy prywatnych osób.

Taką (zresztą nieudaną) próbę podjął autor "Alicji w krainie czarów" wraz ze swym młodszym bratem Edwinem.

Edwin został pastorem na wyspie Tristan da Cunha, gdzie spotkał się z szeregiem skarg setek mieszkańców wyspy

na bardzo ciężkie warunki bytowania.

Zatem bracia podjęli kampanię na rzecz przeniesienia mieszkańców na Przylądek Dobrej Nadziei bądź do Australii.

Szereg zewnętrznych okoliczności sprawił, że sprawa upadła.

Kapitan George Tryon (ten od późniejszej sprawy HMS Camperdown) nie zajął się sprawą, jako że uznał, że stosowną

formą kontaktowania się z nim jest list, a nie prośbą o posłuchanie.

Na inicjatywę nie zareagowali również gubernator kraju Przylądkowego, czy zastępca podsekretarza w Ministerstwie

d/s Kolonii.

Do inicjatywy przychylnie ustosunkował się ówczesny premier - Salisbury, działania jednak podjąć mógł dopiero po

wzmocnieniu swej pozycji w Parlamencie. Co jak wiadomo nie udało mu się i miesiąc później jego mniejszościowy rząd

upadł.

Ile tego typu inicjatyw podejmowali inni zaangażowani społecznie dżentelmeni?